Samenvatting Gedrag- en opvoedingsproblemen
Van boefje tot crimineel
Een groot percentage van veelplegers heeft een LVB(licht verstandelijke beperking). Daarnaast is er
bij veel jongeren sprake van sociale, emotionele of psychiatrische problematiek. Vaak in combinatie
met een (drugs) verslaving.
LVB: laag IQ(50-85) en beperkte sociale redbaarheid. Vaak is er ook sprake van bijkomende
problematiek, zoals: leerproblemen, psychische stoornissen, medisch-organische problemen,
gezinsproblematiek en/of een verslaving.
-> Er worden trajecten aangeboden om veelplegers uit de criminaliteit te halen.
Om recidive terug te dringen, wordt vaak een opleiding/werk aangeboden in de justitiële
jeugdsector.
Bestuur, politie en O.M. willen dat veelplegers stevig aangepakt worden. Dit door intensieve aanpak
op:
- Opsporing;
- Interventies;
- Sneller en consequent straffen.
Het plan van aanpak bestaat uit:
- Een lik-op-stukbeleid;
- Intensieve begeleiding;
- Ingrijpen in gezinnen.
Doel: terugdringen van het aantal delicten en de schade aan betrokkenen, gezin en de samenleving
voorkomen.
D.M.V: screening op psychopathologie en een licht verstandelijke beperking.
In het onderzoek wordt gebruik gemaakt van de termen:
(meerderjarige) veelpleger: een persoon van 18 jaar of ouder die in het gehele criminele verleden
meer dan 10 processen-verbaal tegen zich zag opgemaakt, waarvan ten minste één in het peiljaar.
Jeugdige veelpleger: een jongere in de leeftijd van 12 t/m 17 jaar die in het gehele criminele
verleden meer dan 5 processen-verbaal tegen zich zag opgemaakt, waarvan ten minste één in het
peiljaar.
Schematisch overzicht van jeugdcriminaliteit naar aard en omvang:
Uit bevindingen komt naar voren dat het bij jeugdige veelplegers vrijwel altijd om jongens gaat.
Tevens is de helft van Marokkaanse afkomst. Daarnaast is er regelmatig sprake van spijbelen van
school. Ten slotte komen jeugdige veelplegers vaak uit gebroken en pedagogisch onmachtige
gezinnen.
,De meerderheid van kinderen met een criminele vader, belandt niet op het criminele pad, ondanks
dat er sprake is van overdracht.
De opvoedstijl van criminele moeders heeft effect op de mate waarin kinderen op het criminele pad
belanden.
Tussen broers en zussen bestaat een verband in crimineel gedrag. Deze is sterker wanneer deze
hetzelfde geslacht hebben.
Bij veelplegers gaat het voornamelijk om mannen.
Veelplegers komen relatief vaak op jonge leeftijd in aanraking met de politie. Gemiddeld rond het 13 e
levensjaar.
Twee belangrijke risicofactoren voor crimineel gedrag bij LVB-ers zijn:
1. Overvraging: de licht verstandelijke beperking wordt niet of te weinig onderkend, waardoor
de LVB-er te hoog ingeschat wordt en hiermee overvraagd wordt
2. Vrije tijd: LVB-ers hebben vaak weinig omhanden, omdat ze geen hobby’s hebben of niet lid
zijn van een sportvereniging
Vanuit het artikel worden een aantal aanbevelingen voor de praktijk gedaan:
1. Informatie beschrijven in dossiers over meerdere levensgebieden en vanuit verschillende
perspectieven en deze dossiers regelmatig aanvullen;
2. Preventie op basisscholen om jongeren te bereiken die (nog) geen hulp ontvangen;
3. Op scholen moet aandacht worden besteed aan de herkenning van kinderen met een
LVB; hoe eerder een LVB herkend wordt, hoe minder snel een kind vastloopt in zijn
ontwikkeling;
4. Breed en vroegtijdig andere effectieve middelen inzetten. De straffen van jongeren
blijken veelal niet aan te sluiten, omdat ze blijven recidiveren.
De aanpak van het Preventief Interventie Team Amsterdam is opgericht om te voorkomen dat
jongeren dreigen af te glijden naar de criminaliteit en jongeren perspectief te bieden.
Hiervoor is een speciale aanpak ontwikkeld: Aanpak Top600
1. Risicojongeren worden vroegtijdig en actief opgespoord;
2. Er wordt snel gehandeld, binnen 24 uur wordt contact gelegd met de betrokkenen;
3. (basis)scholen en leerplicht zijn direct betrokken (signalerende functie);
4. Gericht op het individuele kind/jongere, met aandacht voor gezin en sociale omgeving;
5. De interventies zijn maatwerk en toegesneden op de individuele situatie.
,Kijk op de Nederlandse jeugd
Hoofdstuk 1: typeringen van generaties
Generatie: een cohort mensen die onder gelijke maatschappelijke omstandigheden zijn opgegroeid
en herkenbaar zijn aan bepaalde typerende kenmerken. Vaak wordt een periode van 15-20 jaar
aangehouden.
Het onderscheid in generaties is gebaseerd op de veronderstelling dat elke generatie onder invloed
van dezelfde sociale, politieke, economische en technologische ontwikkelingen zich bepaalde
opvattingen, meningen en gedragingen eigen maakt.
Verschillende generaties:
1. Veteranengeneratie (70-plussers): heeft de tweede wereldoorlog meegemaakt en de
crisisjaren daaraan voorafgaand. Hoog arbeidsethos, ziet gezag als autoriteit waar je respect
voor dient te hebben en hecht sterkt aan traditie en discipline.
2. Babyboomers(50-70 jaar): heeft de wederopbouw meegemaakt en het werken aan een
nieuwe toekomst zonder oorlog. Feminisme, emancipatie, aanvaard gezag niet langer als
vanzelfsprekend (protestgeneratie), veel nadruk op zelfontplooiing.
3. X-generatie(30-50 jaar): ouders waren meer met zichzelf en carrière bezig dan met de
kinderen, vaak gecompenseerd met verwennerij. Sceptisch tegenover autoriteit, veel
werkeloosheid, sterke neiging tot relativeren pragmatisch, zelfredzaam(no-nonsense
houding), ondernemend, niet bang om risico’s te nemen en ambitieus.
4. Y-generatie (15-30 jaar): groeit op in een digitale wereld. Multitaskers, beschouwen veel van
de technologische vernieuwingen als evenzovele uitdagingen. Flexibiliteit,
aanpassingsvermogen, conflicten gaan ze niet uit de weg, kieskeurig, verwend, zelfverzekerd
en arrogant (grenzeloze generatie).
5. Z-generatie: vaak een te groot ego en een te hoog zelfbeeld, opgegroeid met het idee dat
wat ze doen geweldig is, narcistisch en arrogant (ik-generatie).
Hoofdstuk 5: Ouders en het gebruik van internet
Ouders moeten kinderen leren omgaan met het internet. Drie aspecten van begeleiding:
1. Voorlichting;
2. Maatregelen;
3. Controle.
Benaderingen in het gebruik leren maken van het internet:
1. Restrictieve benadering: opstellen van strenge regels en met veel controle handhaven;
2. Actieve benadering: ouders tonen belangstelling door mee te kijken en te praten over de
inhoud van bepaalde programma’s.
Factoren die invloed hebben op het leren omgaan met het internet:
- Leeftijd van ouders;
- Opleidingsniveau ouders;
- Gebruik van het internet door ouders;
- Houding van ouders tegenover het internet;
- Aantal kinderen in het gezin.
School heeft de volgende belangrijke taken:
1. Het bevorderen van het gebruik van nieuwe technologische ontwikkelingen ten behoeve van
een effectiever onderwijs;
, 2. Leerlingen bewust maken van de gevaren van de nieuwe media;
3. Samenwerken met de ouders om het gebruik van de nieuwe media te beperken.
Hoofdstuk 7: Cyberpesten, een uitwas van het internetverkeer
-> Meisjes zijn vaker het slachtoffer van cyberpesten dan jongens.
-> De piek van cyberpesten ligt tussen de 13-17 jaar.
-> Hoe hoger het type onderwijs, hoe minder cyberpesten voorkomt.
De volgende jeugdigen hebben meer kans om het slachtoffer te worden van cyberpesten:
1. Sociaal angstige jeugdigen;
2. Sombere jeugdigen;
3. Jeugdigen met een laag zelfbeeld;
4. Weinig weerbare jeugdigen;
5. Jeugdigen met fysieke klachten.
De volgende jeugdigen hebben meer kans dat ze anderen gaan pesten:
1. Agressieve jeugdigen;
2. Weinig sociale jeugdigen;
3. De leiders van een groep.
Kinderen die slachtoffer zijn van cyberpesten blijken vaak op te groeien in gezinnen waarin ouders
hun kinderen niet steunen, niet helpen en niet in de gaten hebben dat hun kinderen zich ongelukkig
voelen:
- Afwijzende gezinnen;
- Geïsoleerde gezinnen;
- Ongeïnteresseerde ouders.
De kans dat jeugdigen gaan pesten via het internet neemt toe als zij opgroeien in de volgende
gezinnen:
- Gezinnen zonder controle op het internetgedrag;
- Verwennende gezinnen;
- Agressieve gezinnen.
Enerzijds wijst onderzoek uit dat online pesten meer schade aanricht dan face-to-face pesten:
- De pester kan het slachtoffer overal volgen;
- Het pesten kan via het internet overal terechtkomen;
- Pestkop kan anoniem blijven;
- Slachtoffers vertellen niet gauw over het pesten, uit angst de telefoon te moeten inleveren.
Anderzijds is er onvoldoende bewijs dat cyberpesten harder aankomt:
- Emoties lopen minder hoog op dan bij face-to-face confrontaties;
- Boodschappen worden vaak in de eigen, veilige omgeving ontvangen.
Hoofdstuk 10: Drank, drugs, roken en seks
-> Jongens drinken aanvankelijk veel meer dan meisjes, met ouder worden verdwijnt dit.
-> Het aantal niet-drinkers loopt in de loop der jaren af;
-> Onder Vwo-leerlingen komen minder probleemdrinkers voor dan onder VMBO-leerlingen.
Van boefje tot crimineel
Een groot percentage van veelplegers heeft een LVB(licht verstandelijke beperking). Daarnaast is er
bij veel jongeren sprake van sociale, emotionele of psychiatrische problematiek. Vaak in combinatie
met een (drugs) verslaving.
LVB: laag IQ(50-85) en beperkte sociale redbaarheid. Vaak is er ook sprake van bijkomende
problematiek, zoals: leerproblemen, psychische stoornissen, medisch-organische problemen,
gezinsproblematiek en/of een verslaving.
-> Er worden trajecten aangeboden om veelplegers uit de criminaliteit te halen.
Om recidive terug te dringen, wordt vaak een opleiding/werk aangeboden in de justitiële
jeugdsector.
Bestuur, politie en O.M. willen dat veelplegers stevig aangepakt worden. Dit door intensieve aanpak
op:
- Opsporing;
- Interventies;
- Sneller en consequent straffen.
Het plan van aanpak bestaat uit:
- Een lik-op-stukbeleid;
- Intensieve begeleiding;
- Ingrijpen in gezinnen.
Doel: terugdringen van het aantal delicten en de schade aan betrokkenen, gezin en de samenleving
voorkomen.
D.M.V: screening op psychopathologie en een licht verstandelijke beperking.
In het onderzoek wordt gebruik gemaakt van de termen:
(meerderjarige) veelpleger: een persoon van 18 jaar of ouder die in het gehele criminele verleden
meer dan 10 processen-verbaal tegen zich zag opgemaakt, waarvan ten minste één in het peiljaar.
Jeugdige veelpleger: een jongere in de leeftijd van 12 t/m 17 jaar die in het gehele criminele
verleden meer dan 5 processen-verbaal tegen zich zag opgemaakt, waarvan ten minste één in het
peiljaar.
Schematisch overzicht van jeugdcriminaliteit naar aard en omvang:
Uit bevindingen komt naar voren dat het bij jeugdige veelplegers vrijwel altijd om jongens gaat.
Tevens is de helft van Marokkaanse afkomst. Daarnaast is er regelmatig sprake van spijbelen van
school. Ten slotte komen jeugdige veelplegers vaak uit gebroken en pedagogisch onmachtige
gezinnen.
,De meerderheid van kinderen met een criminele vader, belandt niet op het criminele pad, ondanks
dat er sprake is van overdracht.
De opvoedstijl van criminele moeders heeft effect op de mate waarin kinderen op het criminele pad
belanden.
Tussen broers en zussen bestaat een verband in crimineel gedrag. Deze is sterker wanneer deze
hetzelfde geslacht hebben.
Bij veelplegers gaat het voornamelijk om mannen.
Veelplegers komen relatief vaak op jonge leeftijd in aanraking met de politie. Gemiddeld rond het 13 e
levensjaar.
Twee belangrijke risicofactoren voor crimineel gedrag bij LVB-ers zijn:
1. Overvraging: de licht verstandelijke beperking wordt niet of te weinig onderkend, waardoor
de LVB-er te hoog ingeschat wordt en hiermee overvraagd wordt
2. Vrije tijd: LVB-ers hebben vaak weinig omhanden, omdat ze geen hobby’s hebben of niet lid
zijn van een sportvereniging
Vanuit het artikel worden een aantal aanbevelingen voor de praktijk gedaan:
1. Informatie beschrijven in dossiers over meerdere levensgebieden en vanuit verschillende
perspectieven en deze dossiers regelmatig aanvullen;
2. Preventie op basisscholen om jongeren te bereiken die (nog) geen hulp ontvangen;
3. Op scholen moet aandacht worden besteed aan de herkenning van kinderen met een
LVB; hoe eerder een LVB herkend wordt, hoe minder snel een kind vastloopt in zijn
ontwikkeling;
4. Breed en vroegtijdig andere effectieve middelen inzetten. De straffen van jongeren
blijken veelal niet aan te sluiten, omdat ze blijven recidiveren.
De aanpak van het Preventief Interventie Team Amsterdam is opgericht om te voorkomen dat
jongeren dreigen af te glijden naar de criminaliteit en jongeren perspectief te bieden.
Hiervoor is een speciale aanpak ontwikkeld: Aanpak Top600
1. Risicojongeren worden vroegtijdig en actief opgespoord;
2. Er wordt snel gehandeld, binnen 24 uur wordt contact gelegd met de betrokkenen;
3. (basis)scholen en leerplicht zijn direct betrokken (signalerende functie);
4. Gericht op het individuele kind/jongere, met aandacht voor gezin en sociale omgeving;
5. De interventies zijn maatwerk en toegesneden op de individuele situatie.
,Kijk op de Nederlandse jeugd
Hoofdstuk 1: typeringen van generaties
Generatie: een cohort mensen die onder gelijke maatschappelijke omstandigheden zijn opgegroeid
en herkenbaar zijn aan bepaalde typerende kenmerken. Vaak wordt een periode van 15-20 jaar
aangehouden.
Het onderscheid in generaties is gebaseerd op de veronderstelling dat elke generatie onder invloed
van dezelfde sociale, politieke, economische en technologische ontwikkelingen zich bepaalde
opvattingen, meningen en gedragingen eigen maakt.
Verschillende generaties:
1. Veteranengeneratie (70-plussers): heeft de tweede wereldoorlog meegemaakt en de
crisisjaren daaraan voorafgaand. Hoog arbeidsethos, ziet gezag als autoriteit waar je respect
voor dient te hebben en hecht sterkt aan traditie en discipline.
2. Babyboomers(50-70 jaar): heeft de wederopbouw meegemaakt en het werken aan een
nieuwe toekomst zonder oorlog. Feminisme, emancipatie, aanvaard gezag niet langer als
vanzelfsprekend (protestgeneratie), veel nadruk op zelfontplooiing.
3. X-generatie(30-50 jaar): ouders waren meer met zichzelf en carrière bezig dan met de
kinderen, vaak gecompenseerd met verwennerij. Sceptisch tegenover autoriteit, veel
werkeloosheid, sterke neiging tot relativeren pragmatisch, zelfredzaam(no-nonsense
houding), ondernemend, niet bang om risico’s te nemen en ambitieus.
4. Y-generatie (15-30 jaar): groeit op in een digitale wereld. Multitaskers, beschouwen veel van
de technologische vernieuwingen als evenzovele uitdagingen. Flexibiliteit,
aanpassingsvermogen, conflicten gaan ze niet uit de weg, kieskeurig, verwend, zelfverzekerd
en arrogant (grenzeloze generatie).
5. Z-generatie: vaak een te groot ego en een te hoog zelfbeeld, opgegroeid met het idee dat
wat ze doen geweldig is, narcistisch en arrogant (ik-generatie).
Hoofdstuk 5: Ouders en het gebruik van internet
Ouders moeten kinderen leren omgaan met het internet. Drie aspecten van begeleiding:
1. Voorlichting;
2. Maatregelen;
3. Controle.
Benaderingen in het gebruik leren maken van het internet:
1. Restrictieve benadering: opstellen van strenge regels en met veel controle handhaven;
2. Actieve benadering: ouders tonen belangstelling door mee te kijken en te praten over de
inhoud van bepaalde programma’s.
Factoren die invloed hebben op het leren omgaan met het internet:
- Leeftijd van ouders;
- Opleidingsniveau ouders;
- Gebruik van het internet door ouders;
- Houding van ouders tegenover het internet;
- Aantal kinderen in het gezin.
School heeft de volgende belangrijke taken:
1. Het bevorderen van het gebruik van nieuwe technologische ontwikkelingen ten behoeve van
een effectiever onderwijs;
, 2. Leerlingen bewust maken van de gevaren van de nieuwe media;
3. Samenwerken met de ouders om het gebruik van de nieuwe media te beperken.
Hoofdstuk 7: Cyberpesten, een uitwas van het internetverkeer
-> Meisjes zijn vaker het slachtoffer van cyberpesten dan jongens.
-> De piek van cyberpesten ligt tussen de 13-17 jaar.
-> Hoe hoger het type onderwijs, hoe minder cyberpesten voorkomt.
De volgende jeugdigen hebben meer kans om het slachtoffer te worden van cyberpesten:
1. Sociaal angstige jeugdigen;
2. Sombere jeugdigen;
3. Jeugdigen met een laag zelfbeeld;
4. Weinig weerbare jeugdigen;
5. Jeugdigen met fysieke klachten.
De volgende jeugdigen hebben meer kans dat ze anderen gaan pesten:
1. Agressieve jeugdigen;
2. Weinig sociale jeugdigen;
3. De leiders van een groep.
Kinderen die slachtoffer zijn van cyberpesten blijken vaak op te groeien in gezinnen waarin ouders
hun kinderen niet steunen, niet helpen en niet in de gaten hebben dat hun kinderen zich ongelukkig
voelen:
- Afwijzende gezinnen;
- Geïsoleerde gezinnen;
- Ongeïnteresseerde ouders.
De kans dat jeugdigen gaan pesten via het internet neemt toe als zij opgroeien in de volgende
gezinnen:
- Gezinnen zonder controle op het internetgedrag;
- Verwennende gezinnen;
- Agressieve gezinnen.
Enerzijds wijst onderzoek uit dat online pesten meer schade aanricht dan face-to-face pesten:
- De pester kan het slachtoffer overal volgen;
- Het pesten kan via het internet overal terechtkomen;
- Pestkop kan anoniem blijven;
- Slachtoffers vertellen niet gauw over het pesten, uit angst de telefoon te moeten inleveren.
Anderzijds is er onvoldoende bewijs dat cyberpesten harder aankomt:
- Emoties lopen minder hoog op dan bij face-to-face confrontaties;
- Boodschappen worden vaak in de eigen, veilige omgeving ontvangen.
Hoofdstuk 10: Drank, drugs, roken en seks
-> Jongens drinken aanvankelijk veel meer dan meisjes, met ouder worden verdwijnt dit.
-> Het aantal niet-drinkers loopt in de loop der jaren af;
-> Onder Vwo-leerlingen komen minder probleemdrinkers voor dan onder VMBO-leerlingen.
