Samenvatting Week 3 bevalling + 0-4 jaar
Bevalling
Start van de bevalling
In de loop van de zwangerschap vertonen de spieren in het myometrium
van de baarmoeder steeds meer zwakke contracties, “oefenweeën”.
Tegen het einde van de zwangerschap zijn ze sterker en goed voelbaar
“harde buiken”. De hoge concentratie progesteron remt de contracties,
om te voorkomen dat het kind te vroeg wordt geboren. Rond de 36e week
vind de indaling plaats.
Een complex samenspel tussen oestrogeen, oxytocine en
weefselhormonen (prostaglandines) uit de placenta zorgen voor de
bevalling. Oestrogeen is in de laatste weken van de zwangerschap het
hoogst. Dit maakt de uteruswand prikkelbaar voor oxytocine. Dit wordt
door de moeder en het kind op het zelfde moment afgescheiden. De
verhoging van de oxytocinespiegel in het bloed van de moeder leidt tot
krachtige contracties van de uteruswand en tot de afgifte van
prostaglandines door de placenta. Prostaglandines versterken de
contracties.
In reactie op de lichamelijke en emotionele stress die de contracties
teweegbrengen, komen er meer oxytocine en prostaglandines vrij;
positieve terugkoppeling.
Rond de bevalling daalt de progesteronspiegel drastisch, hierdoor worden
de contracties niet meer afgeremd en begint de bevalling.
1e bevalling gemiddeld 12-16 uur
2e bevalling gemiddeld 6-8 uur
3 fasen van de bevalling
- Ontsluiting
- Uitdrijving
- Nageboorte
, Ontsluiting
- Ontsluiting is het proces dat het baringskanaal geschikt wordt
gemaakt voor de passage van het kind. De weke delen van het
baringskanaal worden tijdens de ontsluiting uitgerekt en omgevormd
tot een buis. Het baringskanaal bestaat uit:
Benige bekken met daarin de weke delen;
Baarmoederhals
Bekkenbodem
Vagina
- Begint met ontsluitingsweeën waarin de baarmoeder zich gaat
samentrekken. Deze weeën worden krachtiger en langer van duur
naarmate de bevalling vordert.
- Het gevolg: de baarmoedermond (cervix) gaat verstrijken. Daarna
kan er echt ontsluiting ontstaan. in deze fase komt de cervixprop
los, wat meestal met bloedverlies gepaard gaat
- Vruchtvliezen breken, een deel van het vruchtwater vloeit weg
- De duur van de ontsluitingsfase is erg verschillend, bij het eerste
kindje 14-16 uur, daarna 6-8 uur
- 10 cm = volledige ontsluiting
Uitdrijving
Tijdens de uitdrijving wordt het kind via het baringskanaal naar buiten
gedreven. Wanneer volledige ontsluiting is ontstaan worden de contracties
sterker en worden ze sneller achterelkaar opgevolgd. Er ontstaat een
grote persdrang bij de vrouw.
- De uitdrijving wordt bevorderd door in het ritme van de contracties
mee te persen: persweeën
- Uteruscontracties (baarmoeder contracties/weeën) worden
ondersteund door de persdruk die
de moeder geeft vanuit de buikholte
Een kindje draait 2 keer tijdens de
uitdrijvingsfase
Inwendige spildraai
Bevalling
Start van de bevalling
In de loop van de zwangerschap vertonen de spieren in het myometrium
van de baarmoeder steeds meer zwakke contracties, “oefenweeën”.
Tegen het einde van de zwangerschap zijn ze sterker en goed voelbaar
“harde buiken”. De hoge concentratie progesteron remt de contracties,
om te voorkomen dat het kind te vroeg wordt geboren. Rond de 36e week
vind de indaling plaats.
Een complex samenspel tussen oestrogeen, oxytocine en
weefselhormonen (prostaglandines) uit de placenta zorgen voor de
bevalling. Oestrogeen is in de laatste weken van de zwangerschap het
hoogst. Dit maakt de uteruswand prikkelbaar voor oxytocine. Dit wordt
door de moeder en het kind op het zelfde moment afgescheiden. De
verhoging van de oxytocinespiegel in het bloed van de moeder leidt tot
krachtige contracties van de uteruswand en tot de afgifte van
prostaglandines door de placenta. Prostaglandines versterken de
contracties.
In reactie op de lichamelijke en emotionele stress die de contracties
teweegbrengen, komen er meer oxytocine en prostaglandines vrij;
positieve terugkoppeling.
Rond de bevalling daalt de progesteronspiegel drastisch, hierdoor worden
de contracties niet meer afgeremd en begint de bevalling.
1e bevalling gemiddeld 12-16 uur
2e bevalling gemiddeld 6-8 uur
3 fasen van de bevalling
- Ontsluiting
- Uitdrijving
- Nageboorte
, Ontsluiting
- Ontsluiting is het proces dat het baringskanaal geschikt wordt
gemaakt voor de passage van het kind. De weke delen van het
baringskanaal worden tijdens de ontsluiting uitgerekt en omgevormd
tot een buis. Het baringskanaal bestaat uit:
Benige bekken met daarin de weke delen;
Baarmoederhals
Bekkenbodem
Vagina
- Begint met ontsluitingsweeën waarin de baarmoeder zich gaat
samentrekken. Deze weeën worden krachtiger en langer van duur
naarmate de bevalling vordert.
- Het gevolg: de baarmoedermond (cervix) gaat verstrijken. Daarna
kan er echt ontsluiting ontstaan. in deze fase komt de cervixprop
los, wat meestal met bloedverlies gepaard gaat
- Vruchtvliezen breken, een deel van het vruchtwater vloeit weg
- De duur van de ontsluitingsfase is erg verschillend, bij het eerste
kindje 14-16 uur, daarna 6-8 uur
- 10 cm = volledige ontsluiting
Uitdrijving
Tijdens de uitdrijving wordt het kind via het baringskanaal naar buiten
gedreven. Wanneer volledige ontsluiting is ontstaan worden de contracties
sterker en worden ze sneller achterelkaar opgevolgd. Er ontstaat een
grote persdrang bij de vrouw.
- De uitdrijving wordt bevorderd door in het ritme van de contracties
mee te persen: persweeën
- Uteruscontracties (baarmoeder contracties/weeën) worden
ondersteund door de persdruk die
de moeder geeft vanuit de buikholte
Een kindje draait 2 keer tijdens de
uitdrijvingsfase
Inwendige spildraai
