ZSO 11: REGELING VAN DE
ADEMHALING
ACHTERGROND
grootte van ventilatie wordt geregeld door drie fundamentele elementen:
1. sensoren die informatie verzamelen
2. informatie wordt doorgegeven aan centrale regelorgaan in hersenen die informatie
coördineert
3. impulsen worden uitgezonden naar effectoren (ademhalingsspieren) die ademhaling
teweegbrengen
verhoogde activiteit van effectoren gaat zorgen voor afname van het aantal sensorische
prikkels naar de hersenen = negatieve feedback
DOELSTELLINGEN
ZIE POWERPOINT VOOR HET GROOTSTE DEEL, KLEINE STUKKEN WORDEN HIER UITGEWERKT
REGELING VAN ADEMHALING => CHEMISCH
PERIFERE CHEMORECEPTOREN
= carotis en aortalichaampjes1
afgenomen PO2
perfusie van carotislichaampjes met bloed met een
verlaagde PO2 en voor de rest normale waarde zorgt voor
toename van snelheid van axonen
PO2 boven normale waarde heeft maar een klein effect op
het vuren
PO2 afname zorgt voor een geleidelijk toenemende grote van
het vuren van de actiepotentialen
verhoogde PCO2
cartotislichaampje kan hypercapnie detecteren zolang er
geen hypoxie of acidose is
1
Gevoelig voor zowel hoge als lage pH => respiratoire acidose zorgt voor gevoeligheid voor hypoxie en
respiratoire alkalose doet het tegengestelde.
Figuur B (oranje en rood)
, *hypercapnie is een overmatig gehalte van CO2 in het bloed.
bij een constante pH wordt bij stijging van de PCO2 waargenomen zodat het vuren sneller
verloopt
verlaagde pH
acidose is detecteerbaar in afwezigheid van hypoxie en hypercapnie
het verlagen van de pH zorgt voor het stimuleren van het afvoeren van actiepotentialen
*metabole acidose stimuleert carotislichaam 2
GLOMUS CEL
perifere chemoreceptoren in het lichaam zijn:
carotis lichaampjes => gelegen aan
bifurcatie3 van de carotische arteriën
aorta lichaampjes => verspreid long de
buitenkant van de aortaboog
> zorgen voor het aanvoelen van hypoxie in
arterieel bloed en geven signalen aan cellen in
medulla om te zorgen voor de stijging van
ventilatie
kenmerken van carotislichamen:
(1) extreem klein
(2) extreem hoge bloedflow
(3) hoge metabole snelheid
chemogevoelige cellen zijn type I of glomus cellen
communiceren via gap-junctions
voltage afhankelijke ionenkanalen
depolarisatie => AP
intracellulaire blaasjes met neurotransmitters
GEVOELIGHEID VAN GLOMUS CEL
2
Is ook logisch want we willen het metabole probleem respiratoir oplossen dus moeten we ingrijpen op de
ademhaling door en respiratoire alkalose te induceren en dus te zorgen voor een verlaging van de CO 2.
3
Splitsing in twee takken.
ADEMHALING
ACHTERGROND
grootte van ventilatie wordt geregeld door drie fundamentele elementen:
1. sensoren die informatie verzamelen
2. informatie wordt doorgegeven aan centrale regelorgaan in hersenen die informatie
coördineert
3. impulsen worden uitgezonden naar effectoren (ademhalingsspieren) die ademhaling
teweegbrengen
verhoogde activiteit van effectoren gaat zorgen voor afname van het aantal sensorische
prikkels naar de hersenen = negatieve feedback
DOELSTELLINGEN
ZIE POWERPOINT VOOR HET GROOTSTE DEEL, KLEINE STUKKEN WORDEN HIER UITGEWERKT
REGELING VAN ADEMHALING => CHEMISCH
PERIFERE CHEMORECEPTOREN
= carotis en aortalichaampjes1
afgenomen PO2
perfusie van carotislichaampjes met bloed met een
verlaagde PO2 en voor de rest normale waarde zorgt voor
toename van snelheid van axonen
PO2 boven normale waarde heeft maar een klein effect op
het vuren
PO2 afname zorgt voor een geleidelijk toenemende grote van
het vuren van de actiepotentialen
verhoogde PCO2
cartotislichaampje kan hypercapnie detecteren zolang er
geen hypoxie of acidose is
1
Gevoelig voor zowel hoge als lage pH => respiratoire acidose zorgt voor gevoeligheid voor hypoxie en
respiratoire alkalose doet het tegengestelde.
Figuur B (oranje en rood)
, *hypercapnie is een overmatig gehalte van CO2 in het bloed.
bij een constante pH wordt bij stijging van de PCO2 waargenomen zodat het vuren sneller
verloopt
verlaagde pH
acidose is detecteerbaar in afwezigheid van hypoxie en hypercapnie
het verlagen van de pH zorgt voor het stimuleren van het afvoeren van actiepotentialen
*metabole acidose stimuleert carotislichaam 2
GLOMUS CEL
perifere chemoreceptoren in het lichaam zijn:
carotis lichaampjes => gelegen aan
bifurcatie3 van de carotische arteriën
aorta lichaampjes => verspreid long de
buitenkant van de aortaboog
> zorgen voor het aanvoelen van hypoxie in
arterieel bloed en geven signalen aan cellen in
medulla om te zorgen voor de stijging van
ventilatie
kenmerken van carotislichamen:
(1) extreem klein
(2) extreem hoge bloedflow
(3) hoge metabole snelheid
chemogevoelige cellen zijn type I of glomus cellen
communiceren via gap-junctions
voltage afhankelijke ionenkanalen
depolarisatie => AP
intracellulaire blaasjes met neurotransmitters
GEVOELIGHEID VAN GLOMUS CEL
2
Is ook logisch want we willen het metabole probleem respiratoir oplossen dus moeten we ingrijpen op de
ademhaling door en respiratoire alkalose te induceren en dus te zorgen voor een verlaging van de CO 2.
3
Splitsing in twee takken.
