Gezinspedagogiek: Diversiteit in gezinnen Blok 2.6
Samenvatting werkgroepen probleem 1 t/m 7
Laura de Joode
522876
Pedagogische Wetenschappen B2
Erasmus Universiteit Rotterdam
,Best interest of the child
Literatuur
- Juffer et al. (2011)
- Juffer & IJzerdoorn (2009)
- Ministerie van Veiligheid en Justitie (2018)
- Pinderhughes & Brodzinsky (2019)
- Juffer & Tieman (2012)
Leerdoel 1: Wat is de achtergrondinformatie van interlandelijke adoptie op het
gebied van definitie, demografische trends, theorieën en interventies?
Juffer & Tieman (2009)
Adoptie is de legale, wettelijke plaatsing van verwaarloosde-, afgestane- of weeskinderen in
een adoptiegezin.
Juffer & Tieman (2012)
De meeste kinderen worden geadopteerd uit het buitenland. Vanaf de jaren ’60 hebben er
ongeveer 25.000 binnenlandse adopties plaatsgevonden en ongeveer 35.000
interlandelijke adopties. Er worden jaarlijks ongeveer 600 kinderen geadopteerd. Deze
kinderen zijn vooral afkomstig uit China, Colombia, Zuid-Afrika, Ethiopië, India en Haïti.
De laatste jaren neemt de belangstelling voor adoptie af. Het Haags Adoptieverdrag
(1993) is hier één van de belangrijkste oorzaken van. Het HAV gaat namelijk uit van het
subsidiariteitsprincipe. Dit principe stelt dat adoptie, bij voorkeur, op nationaal niveau moet
plaatsvinden.
Open adoptie: er bestaat een vorm van contact tussen de 3 betrokken partijen: de
biologische ouder(s), het kind en de adoptieouder(s).
Gesloten adoptie: er bestaat geen contact tussen de 3 betrokken partijen: de biologische
ouder(s), en het kind en de adoptieouder(s).
Redenen om een kind af te staan:
- Slechte economische omstandigheden.
- Culturele opvattingen (bv. éénkindpolitiek in China).
- Kinderen met special needs worden in het herkomstland niet geaccepteerd.
- Er wordt (in bepaalde landen / culturen) schande gesproken van ongehuwd
moederschap.
Adoptieprocedure
Adoptie is een ingrijpende gebeurtenis in het leven van een kind en is daarom aan strenge
regelgeving gebonden. Zo moeten adoptieouders aan strenge voorwaarden voldoen en kan
ook het herkomstland voorwaarden stellen aan de adoptie.
De adoptieprocedure verloopt in 3 fases. In de eerste fase wordt er beginseltoestemming
aangevraagd, daarna volgt de bemiddelingsfase en tot slot moeten de formaliteiten in
Nederland worden geregeld.
Ministerie van Veiligheid en Justitie (2018)
Vanaf 2006 is er sprake van een dalende belangstelling voor adoptie.
,In Nederland is het aantal geadopteerde kinderen met special needs sterk toegenomen. De
meeste geadopteerde kinderen zijn afkomstig uit Azië, maar dit aantal daalt gestaag. Het
aantal geadopteerde kinderen uit Europa stijgt daarentegen.
Conclusie: Met een lichte fluctuatie in het aantal geadopteerde kinderen afkomstig uit
andere continenten, komen de percentages geleidelijk dichter bij elkaar.
Juffer & IJzerdoorn (2009)
Risicofactoren:
- Tegenslagen ervaren door kinderen uit instituties
- Emotionele schade door bv. onvruchtbaarheid van adoptieouders
- Hoge sociaal economische status
- Adoptie (ten opzichte van kinderen die woonachtig zijn bij hun biologische ouders)
- Onbegrip vanuit de omgeving
- Het nemen van moeilijke beslissingen door adoptieouders
Protectieve factoren:
- Oudere leeftijd van adoptieouders
- Strenge adoptieprocedure
- Goede voorbereiding op en nazorg na adoptie
- Steun vanuit de omgeving
- Adoptie (bv. ten opzichte van kinderen uit instituties)
- Sensitief ouderschap
3 trends in historisch onderzoek:
1. Hoe ontwikkelen adoptiekinderen zich ten opzichte van hun leeftijdsgenoten in het
land van adoptie? (adoptie als risicofactor)
2. Hoe ontwikkelen adoptiekinderen zich ten opzichte van hun leeftijdsgenoten in het
land van herkomst? (adoptie als protectieve factor)
3. Waarom vertoont het ene adoptiekind wel problemen en het andere adoptiekind niet?
Bowlby gaat er met zijn hechtingstheorie vanuit dat deprivatie van ouders leidt tot een
verminderde ontwikkeling van het kind. Ouderlijke deprivatie vormt volgens hem de basis
voor het ontstaan van verschillende psychische problemen bij kinderen. Bowlby gaat er
dan ook vanuit dat vroege gehechtheid tussen ouder en kind belangrijk is voor de latere
ontwikkeling van een kind.
, De theory of risk and protective factors gaat er vanuit dat een opeenstapeling van
risicofactoren leidt tot een minder optimale ontwikkeling van adoptiekinderen, terwijl
protectieve factoren juist kunnen fungeren als buffer voor de risicofactoren en het kind
veerkracht kunnen bieden.
- Risicofactor:
Langdurig verblijf in institutie(s)
- Protectieve factoren:
Veilige hechtingsrelatie
Veerkracht
Normaal tot hoog IQ
Positieve invloeden van adoptiefamilie (en een hoge mate van sensitiviteit)
Het catch-up and delay model stelt dat kinderen die worden geadopteerd vaak
achterstanden hebben op het gebied van lichamelijk-, hechtings-, en cognitief gebied.
Catch-up: achterstanden op lichamelijk-, hechtings-, en cognitief gebied kunnen (volledig)
worden ingelopen door adoptie. Hoe meer protectieve factoren er zijn, hoe groter de kans op
een volledige post-adoptieve inhaalslag op deze gebieden. Een langdurig verblijf in
institutie(s) vormt een risicofactor voor de mate van catch-up.
Delays: er is sprake van grotere achterstanden op lichamelijk-, hechtings-, en cognitief
gebied, naarmate kinderen langdurig in instituties verblijven. Protectieve factoren leiden tot
minder delays.
Juffer et al. (2011)
Indeling kindertehuizen Gunar (op alle niveaus is er sprake van deprivatie):
1. Stabiele en sensitieve zorg mist compleet
2. Goede fysieke zorg, maar slechte stimulatie en instabiele relaties
3. Goede fysieke zorg en stimulatie, maar instabiele relaties
Juffer et al. (2011)
Een effectieve interventie voor het verbeteren van de sensitiviteit van adoptieouders is het
video-feedback systeem (VIPP). Deze interventie zorgt tevens voor een verminderde
gedesorganiseerde hechtingsrelatie.
Samenvatting werkgroepen probleem 1 t/m 7
Laura de Joode
522876
Pedagogische Wetenschappen B2
Erasmus Universiteit Rotterdam
,Best interest of the child
Literatuur
- Juffer et al. (2011)
- Juffer & IJzerdoorn (2009)
- Ministerie van Veiligheid en Justitie (2018)
- Pinderhughes & Brodzinsky (2019)
- Juffer & Tieman (2012)
Leerdoel 1: Wat is de achtergrondinformatie van interlandelijke adoptie op het
gebied van definitie, demografische trends, theorieën en interventies?
Juffer & Tieman (2009)
Adoptie is de legale, wettelijke plaatsing van verwaarloosde-, afgestane- of weeskinderen in
een adoptiegezin.
Juffer & Tieman (2012)
De meeste kinderen worden geadopteerd uit het buitenland. Vanaf de jaren ’60 hebben er
ongeveer 25.000 binnenlandse adopties plaatsgevonden en ongeveer 35.000
interlandelijke adopties. Er worden jaarlijks ongeveer 600 kinderen geadopteerd. Deze
kinderen zijn vooral afkomstig uit China, Colombia, Zuid-Afrika, Ethiopië, India en Haïti.
De laatste jaren neemt de belangstelling voor adoptie af. Het Haags Adoptieverdrag
(1993) is hier één van de belangrijkste oorzaken van. Het HAV gaat namelijk uit van het
subsidiariteitsprincipe. Dit principe stelt dat adoptie, bij voorkeur, op nationaal niveau moet
plaatsvinden.
Open adoptie: er bestaat een vorm van contact tussen de 3 betrokken partijen: de
biologische ouder(s), het kind en de adoptieouder(s).
Gesloten adoptie: er bestaat geen contact tussen de 3 betrokken partijen: de biologische
ouder(s), en het kind en de adoptieouder(s).
Redenen om een kind af te staan:
- Slechte economische omstandigheden.
- Culturele opvattingen (bv. éénkindpolitiek in China).
- Kinderen met special needs worden in het herkomstland niet geaccepteerd.
- Er wordt (in bepaalde landen / culturen) schande gesproken van ongehuwd
moederschap.
Adoptieprocedure
Adoptie is een ingrijpende gebeurtenis in het leven van een kind en is daarom aan strenge
regelgeving gebonden. Zo moeten adoptieouders aan strenge voorwaarden voldoen en kan
ook het herkomstland voorwaarden stellen aan de adoptie.
De adoptieprocedure verloopt in 3 fases. In de eerste fase wordt er beginseltoestemming
aangevraagd, daarna volgt de bemiddelingsfase en tot slot moeten de formaliteiten in
Nederland worden geregeld.
Ministerie van Veiligheid en Justitie (2018)
Vanaf 2006 is er sprake van een dalende belangstelling voor adoptie.
,In Nederland is het aantal geadopteerde kinderen met special needs sterk toegenomen. De
meeste geadopteerde kinderen zijn afkomstig uit Azië, maar dit aantal daalt gestaag. Het
aantal geadopteerde kinderen uit Europa stijgt daarentegen.
Conclusie: Met een lichte fluctuatie in het aantal geadopteerde kinderen afkomstig uit
andere continenten, komen de percentages geleidelijk dichter bij elkaar.
Juffer & IJzerdoorn (2009)
Risicofactoren:
- Tegenslagen ervaren door kinderen uit instituties
- Emotionele schade door bv. onvruchtbaarheid van adoptieouders
- Hoge sociaal economische status
- Adoptie (ten opzichte van kinderen die woonachtig zijn bij hun biologische ouders)
- Onbegrip vanuit de omgeving
- Het nemen van moeilijke beslissingen door adoptieouders
Protectieve factoren:
- Oudere leeftijd van adoptieouders
- Strenge adoptieprocedure
- Goede voorbereiding op en nazorg na adoptie
- Steun vanuit de omgeving
- Adoptie (bv. ten opzichte van kinderen uit instituties)
- Sensitief ouderschap
3 trends in historisch onderzoek:
1. Hoe ontwikkelen adoptiekinderen zich ten opzichte van hun leeftijdsgenoten in het
land van adoptie? (adoptie als risicofactor)
2. Hoe ontwikkelen adoptiekinderen zich ten opzichte van hun leeftijdsgenoten in het
land van herkomst? (adoptie als protectieve factor)
3. Waarom vertoont het ene adoptiekind wel problemen en het andere adoptiekind niet?
Bowlby gaat er met zijn hechtingstheorie vanuit dat deprivatie van ouders leidt tot een
verminderde ontwikkeling van het kind. Ouderlijke deprivatie vormt volgens hem de basis
voor het ontstaan van verschillende psychische problemen bij kinderen. Bowlby gaat er
dan ook vanuit dat vroege gehechtheid tussen ouder en kind belangrijk is voor de latere
ontwikkeling van een kind.
, De theory of risk and protective factors gaat er vanuit dat een opeenstapeling van
risicofactoren leidt tot een minder optimale ontwikkeling van adoptiekinderen, terwijl
protectieve factoren juist kunnen fungeren als buffer voor de risicofactoren en het kind
veerkracht kunnen bieden.
- Risicofactor:
Langdurig verblijf in institutie(s)
- Protectieve factoren:
Veilige hechtingsrelatie
Veerkracht
Normaal tot hoog IQ
Positieve invloeden van adoptiefamilie (en een hoge mate van sensitiviteit)
Het catch-up and delay model stelt dat kinderen die worden geadopteerd vaak
achterstanden hebben op het gebied van lichamelijk-, hechtings-, en cognitief gebied.
Catch-up: achterstanden op lichamelijk-, hechtings-, en cognitief gebied kunnen (volledig)
worden ingelopen door adoptie. Hoe meer protectieve factoren er zijn, hoe groter de kans op
een volledige post-adoptieve inhaalslag op deze gebieden. Een langdurig verblijf in
institutie(s) vormt een risicofactor voor de mate van catch-up.
Delays: er is sprake van grotere achterstanden op lichamelijk-, hechtings-, en cognitief
gebied, naarmate kinderen langdurig in instituties verblijven. Protectieve factoren leiden tot
minder delays.
Juffer et al. (2011)
Indeling kindertehuizen Gunar (op alle niveaus is er sprake van deprivatie):
1. Stabiele en sensitieve zorg mist compleet
2. Goede fysieke zorg, maar slechte stimulatie en instabiele relaties
3. Goede fysieke zorg en stimulatie, maar instabiele relaties
Juffer et al. (2011)
Een effectieve interventie voor het verbeteren van de sensitiviteit van adoptieouders is het
video-feedback systeem (VIPP). Deze interventie zorgt tevens voor een verminderde
gedesorganiseerde hechtingsrelatie.
