Christiaan Winkelmeijer (Student geneeskunde, UvA Amsterdam)
Samenvatting CMI-3 2021-2022
Week 3
ZSA: Aanvullend onderzoek bij moeheid
Het onderzoek middels een prescan wordt niet aangeraden omdat je een hoge kans hebt op
toevalsbevindingen die de originele klacht niet verklaren. Ook is het lastig om bij een scan
moeheid te verklaren omdat dit overal een somatische oorzaak kan hebben maar ook een
psychologische oorzaak die een scan nooit zal oppikken.
Onderzoeken van het hele lichaam kunnen 1900 euro kosten.
Het licht verhoogde kreatinine is voor de leeftijdscatagorie niet verhoogd maar binnen de
normaalwaarden:
Bron: https://www.nhg.org/themas/publicaties/nieraandoeningen-samenvatting
De BSE is in een klein deel van de gevallen verhoogd zonder oorzaak. Op dit moment
volstaat geruststelling als er verder niks uit de anamnese naar voren komt.
Casus deel 2:
De 4 domeinen van een CGA zijn:
- Soma
- Psychologisch
- Functioneel
- Sociaal
Problemen die uit anamnese en LO de vermoeidheid kunnen verklaren:
- Somberheid/wil graag bij overleden man zijn
- Slecht slapen/ slaap apneu
- Somberheid door cognitieve achteruitgang
- Bijwerkingen van medicatie
CGA:
- Somatisch
o Medicatie bijwerkingen
o Slaap apneu
- Psychologisch
o Depressie
o Dementie
- Functioneel
o Slaap apneu
o Mobiliteitsstoornis
- Sociaal
o Kleine sociale kring
o Ruzie
,Christiaan Winkelmeijer (Student geneeskunde, UvA Amsterdam)
Het is zinvol om het CGA hierbij toe te passen omdat de patiënt een oudere is met meerdere
problemen op meerdere vlakken die met elkaar samenhangen. Je zou bij deze patiënt nog
steeds onderzoek doen naar somberheid maar je kunt nu ook kijken naar medicatie,
dementie, de slaap apneu, de mobiliteit, etc.
Risicofactoren voor een stijgende functionele achteruitgang zijn de mobiliteit die verminderd
is, de somberheid en de vergeetachtigheid. De realisatie van de cognitieve achteruitgang kan
vermoeidheid geven, de moeite om je te verplaatsen kan vermoeidheid geven, de
somberheid kan je vermoeid maken en ook de slechte kwaliteit van slaap kan je vermoeid
maken.
ZSA: Diagnostiek en behandeling werkgerelateerde problematiek
Bron: https://www.nvab-online.nl/sites/default/files/bestanden-
webpaginas/H%26W_12_LESA_LR_overspanning.pdf
,Christiaan Winkelmeijer (Student geneeskunde, UvA Amsterdam)
Surmenage is een synoniem van overspanning.
De gevolgen voor het werk zijn dat mensen die overspannen zijn het gevoel hebben geen
controle meer te hebben en het werk dus niet meer goed kunnen uitvoeren. Ook kunnen er
door uitputting op andere gebieden gevaarlijke situaties ontstaan (bijvoorbeeld in het
verkeer). Gevolgen zijn op niveau van:
- Lichamelijk à moeheid, veel slapen, pijnlijke en gespannen spieren
- Cognitief à concentratie en geheugenstoornissen, moeite met plannen
- Emotioneel à prikkelbaar, snel in tranen uitbarsten, depressie of angstklachten
- Gedrag à gehaast of ongeduldig gedragen, niet meer stoppen met werken, roken of
drinken of snoepen
Als klachten werk gerelateerd zijn kun je een bedrijgfsarts inschakelen. Om uit te sluiten dat
er sprake is van een andere psychopathologie zoals depressie kun je gebruik maken van de
4DKL. Verder zijn er nog een scala aan vragenlijsten over burn-out (BO-NKS, CIS, DASS).
Verder kun je gebruik maken van het Job-Reward model of het Job-reward-effort model om
inzicht te krijgen in de factoren die mensen energie kosten en geven in het werk.
Bij een burn out kan iemand zich in 3 fasen bevinden:
- Crisis fase
o Iemand is cognitief/emotioneel/lichamelijk nog onrustig
o Iemand heeft nog weinig of geen inzicht in wat er is gebeurd
o Iemand heeft de overspannenheid mogelijk nog niet geaccepteerd
- Probleem/oplossing gerichte fase
o Iemand is bezig structuur aan te brengen in het proces
§ Welke problemen zijn wel beïnvloedbaar
§ Wat kan ik doen om de spanning minder te maken
o Iemand is al lichtelijk bezig met het oppakken van taken (vooral als ze energie
geven)
- Toepassingsfase
o Iemand heeft inzicht in wat iemand overspannen/burnt out maakt en
vaardigheden die iemand in de praktijk toepast waardoor iemand niet meer
burnt out raakt
o Iemand wordt actief ondersteund in de omgeving (school, ouders,
medewerkers)
ZSA: diagnostiek bij moeheid (kinderarts)
Casus 1
Je nichtje Tessa van 15 jaar is sinds zes weken erg vermoeid. Ze is altijd gezond geweest en
gebruikt geen medicatie. Ze wordt niet uitgerust meer wakker, komt met moeite op tijd op
school. Ze vertelt ook dat ze pas laat in slaap valt ‘s avonds. Haar huisarts vond geen
afwijkingen bij lichamelijk onderzoek en heeft Tessa gerustgesteld. Ze merkt echter dat het
echt niet goed gaat, ze kan zich niet meer concentreren op school, heeft vaak last van
hoofdpijn en duizeligheid. Je hebt zelf de indruk dat ze is afgevallen.
Je tante is bezorgd, en denkt dat je nicht mogelijke het chronisch vermoeidheidssyndroom
heeft en vraagt je om raad.
, Christiaan Winkelmeijer (Student geneeskunde, UvA Amsterdam)
Ernstige moeheid komt vaak voor 1/5 meisjes van adolescente leeftijd. In dit geval zou het
goed zijn om te kijken of er niet sprake is van een verstoord slaapritme. Het is wel goed om
dit het afvallen in de gaten te houden. Als de klachten nog langer aanhouden zou je naar de
HA voor een verwijzing naar de kinderarts kunnen gaan.
Casus 2
Een 12-jarig meisje, Lynn, komt met haar moeder op het spreekuur bij de kinderarts in
verband met vermoeidheidsklachten. Je kijkt als coassistent van tevoren even in de status en
ziet dat ze in het verleden door de dermatoloog gezien is in verband met ernstig eczeem.
Tevens heeft ze in het verleden een allergische reactie gehad op pinda’s.
De huisarts schrijft in zijn verwijsbrief dat hij EBV serologie heeft ingezet, waarbij alleen de
VCA-IgG antistoffen en de EBNA antistoffen aanwezig waren.
Lynn is ontzettend moe. Ze gaat rond 21u naar bed, maar het lukt niet om in slaap te vallen
en in de ochtend is ze niet uitgerust. Ze zit in de 1e van de middelbare school en vindt het
wel heel zwaar nu ze veel huiswerk heeft, ze moet er hard voor werken. De vermoeidheid
speelt al lang, mogelijk al jaren, al lijkt het de afgelopen maanden wel toegenomen. Lynn
vertelt dat ze met de bus naar school gaat. Fietsen lukt haar niet. Ze geeft aan een slechte
conditie te hebben en snel buiten adem te zijn. Lynn woont de helft van de week bij haar
vader, de andere helft bij haar moeder. Er is veel spanning thuis door de recente scheiding.
Lichamelijk onderzoek:
RR 116/65 mmHg, p90 /min. Je ziet een vermoeid meisje met wallen onder de ogen. Het
onderzoek van het hart, de longen en het abdomen leveren geen bijzonderheden op.
Bio:
- Slaappatroon?
- EBV (teken, erythema migrans à eczeem?)
- Hoge pols
Psycho:
- Scheiding
- Zwaar met school
Sociaal:
- Scheiding
- Eczeem (gepest?)
Als je alleen aan psychologische en sociale oorzaken denkt dan kun je doorverwijzen naar de
psycholoog of maatschappelijk werker. De ouder die aanwezig is probeer je te betrekken en
je moet goed uitleggen dat iemand ritme nodig heeft. Verder probeer je de ouder te
betrekken in het proces.
Casus 3
Je ziet Sasha (11 jaar) op de spoedeisende hulp, verwezen door de huisarts wegens
onbegrepen vermoeidheid en een ‘niet-pluisgevoel’. Sasha vertelt sinds een aantal weken
toenemend vermoeid te zijn. Ze is snel buiten adem, waarbij nu zelfs traplopen moeizaam
gaat. Daarnaast heeft ze een verminderde eetlust en buikpijn. Twee weken geleden is heeft
ze een griepje doorgemaakt, met koorts en hoesten.
Je deelt het niet-pluisgevoel met de huisarts en doet lichamelijk onderzoek.
Samenvatting CMI-3 2021-2022
Week 3
ZSA: Aanvullend onderzoek bij moeheid
Het onderzoek middels een prescan wordt niet aangeraden omdat je een hoge kans hebt op
toevalsbevindingen die de originele klacht niet verklaren. Ook is het lastig om bij een scan
moeheid te verklaren omdat dit overal een somatische oorzaak kan hebben maar ook een
psychologische oorzaak die een scan nooit zal oppikken.
Onderzoeken van het hele lichaam kunnen 1900 euro kosten.
Het licht verhoogde kreatinine is voor de leeftijdscatagorie niet verhoogd maar binnen de
normaalwaarden:
Bron: https://www.nhg.org/themas/publicaties/nieraandoeningen-samenvatting
De BSE is in een klein deel van de gevallen verhoogd zonder oorzaak. Op dit moment
volstaat geruststelling als er verder niks uit de anamnese naar voren komt.
Casus deel 2:
De 4 domeinen van een CGA zijn:
- Soma
- Psychologisch
- Functioneel
- Sociaal
Problemen die uit anamnese en LO de vermoeidheid kunnen verklaren:
- Somberheid/wil graag bij overleden man zijn
- Slecht slapen/ slaap apneu
- Somberheid door cognitieve achteruitgang
- Bijwerkingen van medicatie
CGA:
- Somatisch
o Medicatie bijwerkingen
o Slaap apneu
- Psychologisch
o Depressie
o Dementie
- Functioneel
o Slaap apneu
o Mobiliteitsstoornis
- Sociaal
o Kleine sociale kring
o Ruzie
,Christiaan Winkelmeijer (Student geneeskunde, UvA Amsterdam)
Het is zinvol om het CGA hierbij toe te passen omdat de patiënt een oudere is met meerdere
problemen op meerdere vlakken die met elkaar samenhangen. Je zou bij deze patiënt nog
steeds onderzoek doen naar somberheid maar je kunt nu ook kijken naar medicatie,
dementie, de slaap apneu, de mobiliteit, etc.
Risicofactoren voor een stijgende functionele achteruitgang zijn de mobiliteit die verminderd
is, de somberheid en de vergeetachtigheid. De realisatie van de cognitieve achteruitgang kan
vermoeidheid geven, de moeite om je te verplaatsen kan vermoeidheid geven, de
somberheid kan je vermoeid maken en ook de slechte kwaliteit van slaap kan je vermoeid
maken.
ZSA: Diagnostiek en behandeling werkgerelateerde problematiek
Bron: https://www.nvab-online.nl/sites/default/files/bestanden-
webpaginas/H%26W_12_LESA_LR_overspanning.pdf
,Christiaan Winkelmeijer (Student geneeskunde, UvA Amsterdam)
Surmenage is een synoniem van overspanning.
De gevolgen voor het werk zijn dat mensen die overspannen zijn het gevoel hebben geen
controle meer te hebben en het werk dus niet meer goed kunnen uitvoeren. Ook kunnen er
door uitputting op andere gebieden gevaarlijke situaties ontstaan (bijvoorbeeld in het
verkeer). Gevolgen zijn op niveau van:
- Lichamelijk à moeheid, veel slapen, pijnlijke en gespannen spieren
- Cognitief à concentratie en geheugenstoornissen, moeite met plannen
- Emotioneel à prikkelbaar, snel in tranen uitbarsten, depressie of angstklachten
- Gedrag à gehaast of ongeduldig gedragen, niet meer stoppen met werken, roken of
drinken of snoepen
Als klachten werk gerelateerd zijn kun je een bedrijgfsarts inschakelen. Om uit te sluiten dat
er sprake is van een andere psychopathologie zoals depressie kun je gebruik maken van de
4DKL. Verder zijn er nog een scala aan vragenlijsten over burn-out (BO-NKS, CIS, DASS).
Verder kun je gebruik maken van het Job-Reward model of het Job-reward-effort model om
inzicht te krijgen in de factoren die mensen energie kosten en geven in het werk.
Bij een burn out kan iemand zich in 3 fasen bevinden:
- Crisis fase
o Iemand is cognitief/emotioneel/lichamelijk nog onrustig
o Iemand heeft nog weinig of geen inzicht in wat er is gebeurd
o Iemand heeft de overspannenheid mogelijk nog niet geaccepteerd
- Probleem/oplossing gerichte fase
o Iemand is bezig structuur aan te brengen in het proces
§ Welke problemen zijn wel beïnvloedbaar
§ Wat kan ik doen om de spanning minder te maken
o Iemand is al lichtelijk bezig met het oppakken van taken (vooral als ze energie
geven)
- Toepassingsfase
o Iemand heeft inzicht in wat iemand overspannen/burnt out maakt en
vaardigheden die iemand in de praktijk toepast waardoor iemand niet meer
burnt out raakt
o Iemand wordt actief ondersteund in de omgeving (school, ouders,
medewerkers)
ZSA: diagnostiek bij moeheid (kinderarts)
Casus 1
Je nichtje Tessa van 15 jaar is sinds zes weken erg vermoeid. Ze is altijd gezond geweest en
gebruikt geen medicatie. Ze wordt niet uitgerust meer wakker, komt met moeite op tijd op
school. Ze vertelt ook dat ze pas laat in slaap valt ‘s avonds. Haar huisarts vond geen
afwijkingen bij lichamelijk onderzoek en heeft Tessa gerustgesteld. Ze merkt echter dat het
echt niet goed gaat, ze kan zich niet meer concentreren op school, heeft vaak last van
hoofdpijn en duizeligheid. Je hebt zelf de indruk dat ze is afgevallen.
Je tante is bezorgd, en denkt dat je nicht mogelijke het chronisch vermoeidheidssyndroom
heeft en vraagt je om raad.
, Christiaan Winkelmeijer (Student geneeskunde, UvA Amsterdam)
Ernstige moeheid komt vaak voor 1/5 meisjes van adolescente leeftijd. In dit geval zou het
goed zijn om te kijken of er niet sprake is van een verstoord slaapritme. Het is wel goed om
dit het afvallen in de gaten te houden. Als de klachten nog langer aanhouden zou je naar de
HA voor een verwijzing naar de kinderarts kunnen gaan.
Casus 2
Een 12-jarig meisje, Lynn, komt met haar moeder op het spreekuur bij de kinderarts in
verband met vermoeidheidsklachten. Je kijkt als coassistent van tevoren even in de status en
ziet dat ze in het verleden door de dermatoloog gezien is in verband met ernstig eczeem.
Tevens heeft ze in het verleden een allergische reactie gehad op pinda’s.
De huisarts schrijft in zijn verwijsbrief dat hij EBV serologie heeft ingezet, waarbij alleen de
VCA-IgG antistoffen en de EBNA antistoffen aanwezig waren.
Lynn is ontzettend moe. Ze gaat rond 21u naar bed, maar het lukt niet om in slaap te vallen
en in de ochtend is ze niet uitgerust. Ze zit in de 1e van de middelbare school en vindt het
wel heel zwaar nu ze veel huiswerk heeft, ze moet er hard voor werken. De vermoeidheid
speelt al lang, mogelijk al jaren, al lijkt het de afgelopen maanden wel toegenomen. Lynn
vertelt dat ze met de bus naar school gaat. Fietsen lukt haar niet. Ze geeft aan een slechte
conditie te hebben en snel buiten adem te zijn. Lynn woont de helft van de week bij haar
vader, de andere helft bij haar moeder. Er is veel spanning thuis door de recente scheiding.
Lichamelijk onderzoek:
RR 116/65 mmHg, p90 /min. Je ziet een vermoeid meisje met wallen onder de ogen. Het
onderzoek van het hart, de longen en het abdomen leveren geen bijzonderheden op.
Bio:
- Slaappatroon?
- EBV (teken, erythema migrans à eczeem?)
- Hoge pols
Psycho:
- Scheiding
- Zwaar met school
Sociaal:
- Scheiding
- Eczeem (gepest?)
Als je alleen aan psychologische en sociale oorzaken denkt dan kun je doorverwijzen naar de
psycholoog of maatschappelijk werker. De ouder die aanwezig is probeer je te betrekken en
je moet goed uitleggen dat iemand ritme nodig heeft. Verder probeer je de ouder te
betrekken in het proces.
Casus 3
Je ziet Sasha (11 jaar) op de spoedeisende hulp, verwezen door de huisarts wegens
onbegrepen vermoeidheid en een ‘niet-pluisgevoel’. Sasha vertelt sinds een aantal weken
toenemend vermoeid te zijn. Ze is snel buiten adem, waarbij nu zelfs traplopen moeizaam
gaat. Daarnaast heeft ze een verminderde eetlust en buikpijn. Twee weken geleden is heeft
ze een griepje doorgemaakt, met koorts en hoesten.
Je deelt het niet-pluisgevoel met de huisarts en doet lichamelijk onderzoek.
