Boek over China
Vroege contacten 1.1 (Contacten in de oudheid)
De eerste contacten tussen China en Europa waren vermoedelijk in de 4e eeuw, via de
zijderoute. Toen kregen Griekse handelaren voor het eerst toegang tot het verre oosten.
Vanwege de hoge winsten waren de handelaren bereid deze tocht te ondernemen. De stad
Kasjgar in het westen van China was de handelsplek.
Keizer Zheng (Qin dynastie) was de eerste Chinese keizer en grondlegger van de Chinese
staat. Er ontstond voor het eerst een streng bestuurde eenheidsstaat met wetten voor het
hele land en centraal bestuur (221 v.C.). Hierna ontstond de Han-dynastie, er brak een
periode van politieke stabiliteit aan. De mensen leefden in een landbouwstedelijke
samenleving. Het Confucianisme heeft veel invloed gehad op de Chinese cultuur. Het
Chinese rijk werd uitgebreid tot aan de stadstaat Kasjgar, wat nu nog de Chinese westgrens
is. China bleef politiek stabiel doordat onderworpen vorsten aan de macht mochten blijven,
mits ze de Chinese hegemonie erkenden en hun trouw aan de keizer bewezen door het
betalen van tribuut.
Romeinen hadden via de zijderoute over land en zee contact met de Chinezen. Er gingen
ook Chinezen naar het westen. Vermoedelijk hadden ze ontzag voor elkaar en voor elkaars
steden, maar echt veel contact is er nooit geweest.
Vroege contacten 1.2 (Contacten in de middeleeuwen)
Aan het begin van de middeleeuwen waren er veel verschillende dynastieën in China. Af en
toe was het een eenheidsstaat, af en toe waren het vele losse rijken. In deze tijd beleefde
China wel een periode van welvaart, er werden uitvindingen gedaan zoals de boekdrukkunst
en buskruit, ver voordat dit in Europa gebeurde. China handelde veel met de rest van Azië,
waardoor het boeddhisme er terechtkwam. De keizers probeerden de macht van de
boeddhistische monniken te breken. Het christendom en de islam kwamen ook in China
terecht, maar kregen weinig aanhang. Chinese christenen waren lid van de nestoriaanse
kerk, het bestaan daarvan was in Europa lange tijd niet eens bekend.
In de tijd van monniken en ridders was geen contact tussen China en Europa. De Arabische
expansie maakte dit onmogelijk, als er überhaupt belangstelling was geweest. Wel maakten
Europeanen kennis met Chinese uitvindingen zoals de stijgbeugel, via volkeren die tussen
Europa en China in leefden.
In de 13e eeuw stichtten de Mongolen onder leiding van Djengiz Khan het grootste rijk uit de
wereldgeschiedenis, van Polen tot Korea. Hierdoor kwam er via kruistochten weer contact
met de oosterse volken. De kerk probeerde voet aan de grond te krijgen in China, er kwam
zelfs een bisschop in peking. Helaas voor de kerk kreeg deze maar enkele duizenden
volgelingen. Nadat de pest uitbrak werden de Mongolen door de Chinezen verdreven, het
contact tussen Europa en China kwam opnieuw tot een eind.
Onder de Ming dynastie straalde China macht uit naar de rest van de wereld. Ze voeren met
een grote vloot langs andere landen, niet om te koloniseren, maar puur om indruk te
maken. Volgens het Chinese wereldbeeld waren alle buitenlanders barbaren. De keizer
wilde dat iedereen de Chinese suprematie erkende. In de 15e eeuw sloot China zich
volledig af van de buitenwereld, het werd een autarkie.
Vroege contacten 1.1 (Contacten in de oudheid)
De eerste contacten tussen China en Europa waren vermoedelijk in de 4e eeuw, via de
zijderoute. Toen kregen Griekse handelaren voor het eerst toegang tot het verre oosten.
Vanwege de hoge winsten waren de handelaren bereid deze tocht te ondernemen. De stad
Kasjgar in het westen van China was de handelsplek.
Keizer Zheng (Qin dynastie) was de eerste Chinese keizer en grondlegger van de Chinese
staat. Er ontstond voor het eerst een streng bestuurde eenheidsstaat met wetten voor het
hele land en centraal bestuur (221 v.C.). Hierna ontstond de Han-dynastie, er brak een
periode van politieke stabiliteit aan. De mensen leefden in een landbouwstedelijke
samenleving. Het Confucianisme heeft veel invloed gehad op de Chinese cultuur. Het
Chinese rijk werd uitgebreid tot aan de stadstaat Kasjgar, wat nu nog de Chinese westgrens
is. China bleef politiek stabiel doordat onderworpen vorsten aan de macht mochten blijven,
mits ze de Chinese hegemonie erkenden en hun trouw aan de keizer bewezen door het
betalen van tribuut.
Romeinen hadden via de zijderoute over land en zee contact met de Chinezen. Er gingen
ook Chinezen naar het westen. Vermoedelijk hadden ze ontzag voor elkaar en voor elkaars
steden, maar echt veel contact is er nooit geweest.
Vroege contacten 1.2 (Contacten in de middeleeuwen)
Aan het begin van de middeleeuwen waren er veel verschillende dynastieën in China. Af en
toe was het een eenheidsstaat, af en toe waren het vele losse rijken. In deze tijd beleefde
China wel een periode van welvaart, er werden uitvindingen gedaan zoals de boekdrukkunst
en buskruit, ver voordat dit in Europa gebeurde. China handelde veel met de rest van Azië,
waardoor het boeddhisme er terechtkwam. De keizers probeerden de macht van de
boeddhistische monniken te breken. Het christendom en de islam kwamen ook in China
terecht, maar kregen weinig aanhang. Chinese christenen waren lid van de nestoriaanse
kerk, het bestaan daarvan was in Europa lange tijd niet eens bekend.
In de tijd van monniken en ridders was geen contact tussen China en Europa. De Arabische
expansie maakte dit onmogelijk, als er überhaupt belangstelling was geweest. Wel maakten
Europeanen kennis met Chinese uitvindingen zoals de stijgbeugel, via volkeren die tussen
Europa en China in leefden.
In de 13e eeuw stichtten de Mongolen onder leiding van Djengiz Khan het grootste rijk uit de
wereldgeschiedenis, van Polen tot Korea. Hierdoor kwam er via kruistochten weer contact
met de oosterse volken. De kerk probeerde voet aan de grond te krijgen in China, er kwam
zelfs een bisschop in peking. Helaas voor de kerk kreeg deze maar enkele duizenden
volgelingen. Nadat de pest uitbrak werden de Mongolen door de Chinezen verdreven, het
contact tussen Europa en China kwam opnieuw tot een eind.
Onder de Ming dynastie straalde China macht uit naar de rest van de wereld. Ze voeren met
een grote vloot langs andere landen, niet om te koloniseren, maar puur om indruk te
maken. Volgens het Chinese wereldbeeld waren alle buitenlanders barbaren. De keizer
wilde dat iedereen de Chinese suprematie erkende. In de 15e eeuw sloot China zich
volledig af van de buitenwereld, het werd een autarkie.
