Samenvatting Criminologie Web Colleges
Week 1:
Wanneer wordt gedacht aan criminologie dan wordt er meteen gedacht aan criminaliteit.
Criminologie is de wetenschap van de misdaad, het beschrijft, verklaart en voorspelt misdaad.
Criminaliteit wordt dus van meerdere kanten bekeken. Criminologie kan je op delen in 3 onderdelen:
- Beschrijving (criminogafie): Wat is misdaad, wat is de aard en de omvang van misdaad?
- Verklaring (etiologie): Waarom pleegt men misdaad?
- Voorspellen/Beheersen (preventie & sancties): Hoe voorkomen de dat mensen misdaad
plegen? Welke straffen zijn effectief (penologie)?
Binnen criminologie hebben we 4 partijen die betrokken zijn bij criminaliteit:
- Overheidsdiensten.
- Daders.
- Slachtoffers.
- Publiek.
Er is sprake van misdaad tussen de dader en het slachtoffer waarover de overheid en het publiek een
sociale controle op proberen uit te voeren. Ze hebben allemaal iets in gemeen met elkaar en
verhouden tot elkaar:
- Overheidsdiensten/Slachtoffers: Slachtofferhulp.
- Slachtoffers/Publiek: Angst voor criminaliteit.
- Daders/Publiek: Media.
- Overheidsdiensten/Daders: Sociale reactie (straffen).
Criminologie is dus de wetenschap die zich bezighoudt met de bestudering van de aard en
achtergronden van menselijke gedragingen, die door de wetgever strafbaar zijn gesteld. En de wijze
waarop de overheid en de overige maatschappij daarop reageert.
Criminaliteit is een relatief begrip, het verschilt per periode en per plaats. Criminaliteit is hetgeen wat
strafbaar is gesteld en daarom verschillend per plek en periode dus relatief. Criminalisering is het
strafbaar stellen van gedrag, terwijl decriminalisering juist het niet strafbaar stellen van bepaald
gedrag dus het gedrag uit het strafrecht halen. Decriminalisering komt vaak voort uit nieuwe
inzichten over bepaalde onderwerpen binnen de samenleving denk hierbij aan het homohuwelijk.
Ook technologie is een reden voor decriminalisering of criminalisering denk hierbij aan de opkomst
van het internet of het handsfree bellen in de auto. Vroeger was bellen achter het stuur niet strafbar
tegenwoordig wel door verandering van de visie van de samenleving hierop. Het heeft dus ook te
maken met het anders interpreteren van de wetgeving en waarvoor de wetgeving dient. Het begrip
criminaliteit kan dus veranderen.
, Week 2:
Criminaliteit is te meten met cijfers, dit noem je criminografie. Aan de hand van deze gegevens
probeert de samenleving wetgeving te maken en theorieën te maken over criminaliteit.
Beschrijvende criminologie zijn de bronnen waarin criminaliteit wordt gemeten. Er zijn 2 bronnen van
criminaliteit:
- Geregistreerde criminaliteit
- Niet geregistreerde criminaliteit (Dark number).
Vaak wordt gesuggereerd dat we in Nederland alle aarde en oorzaken van criminaliteit weten, er zal
echter altijd een deel zijn van de criminaliteit waar we niet achter komen dit is de niet geregistreerde
criminaliteit ook wel de dark number genoemd.
De geregistreerde criminaliteit is te meten doormiddel van:
- Gerechtelijke statistieken (slecht meetbaar, niet iedereen wordt veroordeeld of komt voor).
- Politiestatistieken. (Haalwerk en brengwerk)
De niet geregistreerde criminaliteit is toch te meten via:
- Slachtofferenquêtes.
- Dader enquêtes.
Gerechtelijke statistieken zijn de zaken die in de rechtbank wordt behandeld, niet alle criminaliteit
komt in de rechtbank, dus mocht iemand alleen deze cijfers meten dan krijgt iemand een vertekend
beeld van de criminaliteit. Politiestatistieken zijn daarom ook erg belangrijk om criminaliteit te
meten, hier komt alle bekende misdaad bij de overheid binnen. Politiestatistieken kun je op twee
manieren verzamelen, doormiddel van haalwerk of brengwerk. Brengwerk houdt in dat burgers zelf
bij de politie criminaliteit komen melden doormiddel van aangiftes meldingen etc. Haalwerk houdt in
dat de politie zelf opzoek gaat naar misdaad doormiddel van onderzoeken of bijvoorbeeld
verkeerscontroles. Beperkingen aan het brengwerk is dat niet iedereen altijd alles meldt bij de
politie, dit zorgt ervoor dat dus niet alles bij de politie komt te liggen. Bij het doen van haalwerk zijn
ook beperkingen:
Beperkingen brengwerk:
- Niet alle burgers hebben alle delicten door.
- Burgers denken dat melden bij de politie toch geen zin heeft (fietsdiefstal).
- Burgers schamen zich om slachtoffer te zijn.
- Burgers hebben angst voor de daders.
- Burgers hebben angst voor de politie.
- Burgers proberen het zelf op te lossen.
- Burgers laten het erbij.
- Onjuiste/valse aangiftes (geen daadwerkelijke misdaad).
Beperkingen haalwerk:
- Sommige delicten zijn moeilijk te ontdekken.
- Politie legt prioriteiten op andere delicten.
Week 1:
Wanneer wordt gedacht aan criminologie dan wordt er meteen gedacht aan criminaliteit.
Criminologie is de wetenschap van de misdaad, het beschrijft, verklaart en voorspelt misdaad.
Criminaliteit wordt dus van meerdere kanten bekeken. Criminologie kan je op delen in 3 onderdelen:
- Beschrijving (criminogafie): Wat is misdaad, wat is de aard en de omvang van misdaad?
- Verklaring (etiologie): Waarom pleegt men misdaad?
- Voorspellen/Beheersen (preventie & sancties): Hoe voorkomen de dat mensen misdaad
plegen? Welke straffen zijn effectief (penologie)?
Binnen criminologie hebben we 4 partijen die betrokken zijn bij criminaliteit:
- Overheidsdiensten.
- Daders.
- Slachtoffers.
- Publiek.
Er is sprake van misdaad tussen de dader en het slachtoffer waarover de overheid en het publiek een
sociale controle op proberen uit te voeren. Ze hebben allemaal iets in gemeen met elkaar en
verhouden tot elkaar:
- Overheidsdiensten/Slachtoffers: Slachtofferhulp.
- Slachtoffers/Publiek: Angst voor criminaliteit.
- Daders/Publiek: Media.
- Overheidsdiensten/Daders: Sociale reactie (straffen).
Criminologie is dus de wetenschap die zich bezighoudt met de bestudering van de aard en
achtergronden van menselijke gedragingen, die door de wetgever strafbaar zijn gesteld. En de wijze
waarop de overheid en de overige maatschappij daarop reageert.
Criminaliteit is een relatief begrip, het verschilt per periode en per plaats. Criminaliteit is hetgeen wat
strafbaar is gesteld en daarom verschillend per plek en periode dus relatief. Criminalisering is het
strafbaar stellen van gedrag, terwijl decriminalisering juist het niet strafbaar stellen van bepaald
gedrag dus het gedrag uit het strafrecht halen. Decriminalisering komt vaak voort uit nieuwe
inzichten over bepaalde onderwerpen binnen de samenleving denk hierbij aan het homohuwelijk.
Ook technologie is een reden voor decriminalisering of criminalisering denk hierbij aan de opkomst
van het internet of het handsfree bellen in de auto. Vroeger was bellen achter het stuur niet strafbar
tegenwoordig wel door verandering van de visie van de samenleving hierop. Het heeft dus ook te
maken met het anders interpreteren van de wetgeving en waarvoor de wetgeving dient. Het begrip
criminaliteit kan dus veranderen.
, Week 2:
Criminaliteit is te meten met cijfers, dit noem je criminografie. Aan de hand van deze gegevens
probeert de samenleving wetgeving te maken en theorieën te maken over criminaliteit.
Beschrijvende criminologie zijn de bronnen waarin criminaliteit wordt gemeten. Er zijn 2 bronnen van
criminaliteit:
- Geregistreerde criminaliteit
- Niet geregistreerde criminaliteit (Dark number).
Vaak wordt gesuggereerd dat we in Nederland alle aarde en oorzaken van criminaliteit weten, er zal
echter altijd een deel zijn van de criminaliteit waar we niet achter komen dit is de niet geregistreerde
criminaliteit ook wel de dark number genoemd.
De geregistreerde criminaliteit is te meten doormiddel van:
- Gerechtelijke statistieken (slecht meetbaar, niet iedereen wordt veroordeeld of komt voor).
- Politiestatistieken. (Haalwerk en brengwerk)
De niet geregistreerde criminaliteit is toch te meten via:
- Slachtofferenquêtes.
- Dader enquêtes.
Gerechtelijke statistieken zijn de zaken die in de rechtbank wordt behandeld, niet alle criminaliteit
komt in de rechtbank, dus mocht iemand alleen deze cijfers meten dan krijgt iemand een vertekend
beeld van de criminaliteit. Politiestatistieken zijn daarom ook erg belangrijk om criminaliteit te
meten, hier komt alle bekende misdaad bij de overheid binnen. Politiestatistieken kun je op twee
manieren verzamelen, doormiddel van haalwerk of brengwerk. Brengwerk houdt in dat burgers zelf
bij de politie criminaliteit komen melden doormiddel van aangiftes meldingen etc. Haalwerk houdt in
dat de politie zelf opzoek gaat naar misdaad doormiddel van onderzoeken of bijvoorbeeld
verkeerscontroles. Beperkingen aan het brengwerk is dat niet iedereen altijd alles meldt bij de
politie, dit zorgt ervoor dat dus niet alles bij de politie komt te liggen. Bij het doen van haalwerk zijn
ook beperkingen:
Beperkingen brengwerk:
- Niet alle burgers hebben alle delicten door.
- Burgers denken dat melden bij de politie toch geen zin heeft (fietsdiefstal).
- Burgers schamen zich om slachtoffer te zijn.
- Burgers hebben angst voor de daders.
- Burgers hebben angst voor de politie.
- Burgers proberen het zelf op te lossen.
- Burgers laten het erbij.
- Onjuiste/valse aangiftes (geen daadwerkelijke misdaad).
Beperkingen haalwerk:
- Sommige delicten zijn moeilijk te ontdekken.
- Politie legt prioriteiten op andere delicten.
