Hoofdstuk 1 (1.4, 1.2.1, 1.3.2)
De wet is de voornaamste rechtsbron. Het begrip wet heeft 2 betekenissen;
1. Wet in formele zin
a. Een gezamenlijk besluit van de regering en de staten generaal.
b. Bv. het burgerlijk wetboek
c. Als er in de benaming van de wet het woord wet wordt gebruikt.
d. Zegt niks over de inhoud van de wet.
2. Wet in materiële zin
a. Wetten die wel vaststaan maar niet door de regering en de staten generaal
zijn vastgesteld.
b. Algemene regels van een tot regelgeving bevoegd arbeids orgaan, die de
burgers binden.
c. Zijn toe te passen in een onbepaald aantal gevallen op een onbepaald
aantal personen
Organen die naast de regering en de staten generaal bevoegd zijn om rechtsregels vast te
stellen:
- De regering
- Provinciale staten
- Gemeenteraad
De meeste wetten in formele zin zijn ook wetten in materiële zin omdat ze bijna allemaal
algemene regels bevatten.
Rangorde binnen de verschillende wetten:
1. Grondwet
2. Wetten in formele zin
3. Algemene maatregelen van bestuur
4. Ministeriële regelingen
5. Provinciale verordeningen
6. Gemeentelijke verordeningen
Bij strijdigheid tussen 2 regelingen prevaleert de hoogste regeling, de hogere wet gaat
voor de lagere wet.
Ook geld de nieuwste wet boven een oudere wet, als 2 wetten binnen een provincie met
elkaar in strijd zijn dient zich aan de nieuwste gehouden te worden.
● Privaatrecht
○ Het gedeelte van het objectieve recht dat zich bezighoudt met de
rechtsverhouding tussen personen onderling.
○ Overheid hoort hier ook bij als hij iets doet wat mensen ook zouden kunnen
doen
● Publiekrecht
○ De rechtsverhouding tussen overheid en burgers
○ Bestuursrecht
■ De overheid heeft de taak om wetten op diverse gebieden van
bestuursrecht uit te voeren, als ze dat niet doen kan een
belanghebbende een juridische procedure aanspannen tegen die
bestuursorgaan.
○ Strafrecht
■ In het strafrecht is het altijd een verdachte tegen de samenleving.
Het openbaar ministerie treedt dan op namens de samenleving.
➔ Materieel recht
◆ De regels die rechten verlenen en verplichtingen opleggen tussen burgers
onderling en tussen burgers en overheid, maar ook tussen overheden
onderling.
➔ Formeel recht
◆ De manier waarop regels gehandhaafd moeten worden.
De wet is de voornaamste rechtsbron. Het begrip wet heeft 2 betekenissen;
1. Wet in formele zin
a. Een gezamenlijk besluit van de regering en de staten generaal.
b. Bv. het burgerlijk wetboek
c. Als er in de benaming van de wet het woord wet wordt gebruikt.
d. Zegt niks over de inhoud van de wet.
2. Wet in materiële zin
a. Wetten die wel vaststaan maar niet door de regering en de staten generaal
zijn vastgesteld.
b. Algemene regels van een tot regelgeving bevoegd arbeids orgaan, die de
burgers binden.
c. Zijn toe te passen in een onbepaald aantal gevallen op een onbepaald
aantal personen
Organen die naast de regering en de staten generaal bevoegd zijn om rechtsregels vast te
stellen:
- De regering
- Provinciale staten
- Gemeenteraad
De meeste wetten in formele zin zijn ook wetten in materiële zin omdat ze bijna allemaal
algemene regels bevatten.
Rangorde binnen de verschillende wetten:
1. Grondwet
2. Wetten in formele zin
3. Algemene maatregelen van bestuur
4. Ministeriële regelingen
5. Provinciale verordeningen
6. Gemeentelijke verordeningen
Bij strijdigheid tussen 2 regelingen prevaleert de hoogste regeling, de hogere wet gaat
voor de lagere wet.
Ook geld de nieuwste wet boven een oudere wet, als 2 wetten binnen een provincie met
elkaar in strijd zijn dient zich aan de nieuwste gehouden te worden.
● Privaatrecht
○ Het gedeelte van het objectieve recht dat zich bezighoudt met de
rechtsverhouding tussen personen onderling.
○ Overheid hoort hier ook bij als hij iets doet wat mensen ook zouden kunnen
doen
● Publiekrecht
○ De rechtsverhouding tussen overheid en burgers
○ Bestuursrecht
■ De overheid heeft de taak om wetten op diverse gebieden van
bestuursrecht uit te voeren, als ze dat niet doen kan een
belanghebbende een juridische procedure aanspannen tegen die
bestuursorgaan.
○ Strafrecht
■ In het strafrecht is het altijd een verdachte tegen de samenleving.
Het openbaar ministerie treedt dan op namens de samenleving.
➔ Materieel recht
◆ De regels die rechten verlenen en verplichtingen opleggen tussen burgers
onderling en tussen burgers en overheid, maar ook tussen overheden
onderling.
➔ Formeel recht
◆ De manier waarop regels gehandhaafd moeten worden.
