Leesverslag moderne roman 1
,A - Romananalyse
1 - Kop
Arjen Lubach, Magnus, Uitgeverij Podium, Amsterdam 2011.
2 - Motto
Het motto is een uitspraak van de Nederlandse fotograaf Erwin Olaf (1959):
‘Soms ben ik in mijn eigen huis. Dan zit ik thuis, op mijn bank en dan denk ik: ik wil naar
huis’
Merlijn, hoofdpersoon van de roman, heeft dit gevoel van ontheemding, voelt zich een
vreemdeling in zijn eigen omgeving.
3 - Genre
Het genre is een psychologische roman.
4 - Een samenvatting van het verhaal
Samenvatting mochten we overnemen van het internet. Die ontbreekt hier vanwege
copyright anders op stuvia.
5 - Personen
Merlijn Kaiser (circa 30) groeit beschermd op in een burgerlijk gezin in het Groningse dorp
Lutjegast. Hij vindt zichzelf als scholier onzeker, 'steeds maar wachtend op later, altijd
vragend om de toekomst, zich nooit neerleggend bij zijn heden' (p. 20), maar wordt door
medeleerlingen gevat en origineel gevonden. Hij trekt op met een vast stel vrienden, zoals
Walter, een populaire meisjesversierder, met wie hij als hij zeventien is een turbulente
vakantie op Sicilië en Corfu beleeft (p. 21). Als hij met Caro gaat, laat hij de vriendschap
verwateren. Hij schrijft filmscenario's, toneelstukken en bijdragen aan de Filosofie
Scheurkalender.
Caro (achternaam wordt niet genoemd) groeit op bij rijke ouders in een groot, oud huis en is
gewend aan luxe. Ze is populair op school (vwo): 'al snel begreep ik dat zij de leider was, de
koningin, degene met wie ze allemaal bevriend wilden zijn' (p. 19). Na haar studie gaat ze
met succes werken als samensteller van tv-programma's.
Magnus Rosenqvist (circa 47) is een charismatische rokkenjager, die als fotograaf veel heeft
gereisd en overal heeft gewoond, een man met honderden verhalen die zichzelf graag hoort
praten en indruk wil maken. Hij kan het niet verkroppen dat hij als fotograaf is uitgerangeerd,
raakt failliet, drinkt veel en chanteert Caro. Hij klampt zich als een drenkeling vast aan zijn
spirituele dochter, Cecilia. Zijn vrouw zit in een psychiatrische inrichting, iets wat Cecilia (uit
schaamte?) voor Merlijn verzwijgt.
Er is sprake van een opmerkelijke spiegeling: zoals de oudere Magnus verliefd wordt op de
veel jongere Caro, wordt de oudere Merlijn spontaan verliefd op de veel jongere Cecilia.
Beide mannen zien in de jonge vrouw hun muze of inspiratiebron. Voor de schrijver Merlijn
om eindelijk een toneelstuk te schrijven waarin hij boven zichzelf uitstijgt, voor Magnus om
zich als fotograaf te bewijzen.
6 - Perspectief/Vertelwijze
, Het verhaal wordt geheel verteld vanuit de ik-vertelinstantie, die onvoltooid verleden tijd
praat. Opvallend aan de vertelwijze is dat Merlijn epilepsie heeft, waardoor er soms delen
van het verhaal wegvagen.
Het verhaal wordt verteld in het perspectief van de hoofdpersoon Merlijn Kaiser. Dit
perspectief is gekozen omdat Merlijn simpelweg het meest interessante personage is in het
verhaal. Als de schrijver bijvoorbeeld in het perspectief van Caro zou schrijven, zou het in
mijn ogen een veel minder interessant verhaal zijn. Dit denk ik omdat Caro haar leven veel
minder interessant is dan het leven van Merlijn.
7 - Structuur van de roman
Er zijn drie delen, die, zoals bij een toneelstuk, 'Akten' worden genoemd. Ze zijn
onderverdeeld in niet-genummerde hoofdstukken met korte, meestal zakelijke titels. Akte 1
is onderverdeeld in 2 hoofdstukken en Akte 2 en Akte 3 zijn onderverdeeld in 4
hoofdstukken.
8 - Tijd
Het boek is in chronologische volgorde verteld. Omdat Merlijn epilepsie heeft, is er vaak
gebruikt gemaakt van flashforwards. Daardoor worden vaak delen van het verhaal
overgeslagen, wat het lezen van het boek voor mij persoonlijker een stuk makkelijker
maakte.
Echter zijn er (vooral in het begin van het verhaal in Akte veel flashbacks geweest naar
1997. In 1997 is Merlijn namelijk verliefd geworden op Caro. In die flashbacks wordt
uitvoerig beschreven hoe erg Merlijn verliefd was op Caro. Een goed voorbeeld van iets wat
uitvoerig beschreven wordt is het stukje dat Caro en Merlijn in de trein zaten richting
Florence voor een schoolreisje.
9 - Ruimte
Het verhaal begint in de ‘ruimte’ Groningen. Merlijn woont bij zijn ouders, gaat dan naar
Amsterdam om te studeren en verhuist dan daar naartoe met Carlo. Toen ging Merlijn naar
Stockholm omdat iemand zijn creditcard gebruikte om geld uit te geven. Daar ontmoette hij
Cecilia, zij woonde in Uppsala en hij woonde ook een tijdje bij haar. Nadat hij het verleden
van de tsaar had ontdekt, ontmoette Merlijn de tsaar in Kopenhagen en besprak alles. Aan
het einde van het boek gingen Merlijn en Cecilia samen naar Genève en herontdekten
Cecilia's verleden. Na deze reis keerden Merlijn en Cecilia samen terug naar Amsterdam.
Zoals je hierboven kan lezen, heeft het verhaal zich dus op veel verschillende ruimtes
afgespeeld. Elke keer voelt Merlijn zich ook niet zo thuis in een ruimte. En dat precies op dat
moment gebeurt weer iets waardoor Merlijn weer van ruimte verplaatst. En daar voelt Merlijn
zich dan ook niet op zijn gemak. Eigenlijk voelt Merlijn zich nergens op zijn gemak, wat ook
beschreven staat in het motto (zie hierboven). De schrijver heeft dus voor veel verschillende
ruimtes gekozen om het boek divers en spannend te houden, wat hem zeker gelukt is.
10 - Thematiek
De thema’s zijn epilepsie, identiteit, liefde en zoektochten. Het belangrijkste thema daarvan
is epilepsie. Dit komt omdat door Merlijn zijn epilepsie grote delen van het verhalen worden
overgeslagen, waardoor het verhaal een hele andere wending krijgt. De bedoeling van de
roman is daarom ook o.a om je te laten zien wat epilepsie met je kan doen.
,A - Romananalyse
1 - Kop
Arjen Lubach, Magnus, Uitgeverij Podium, Amsterdam 2011.
2 - Motto
Het motto is een uitspraak van de Nederlandse fotograaf Erwin Olaf (1959):
‘Soms ben ik in mijn eigen huis. Dan zit ik thuis, op mijn bank en dan denk ik: ik wil naar
huis’
Merlijn, hoofdpersoon van de roman, heeft dit gevoel van ontheemding, voelt zich een
vreemdeling in zijn eigen omgeving.
3 - Genre
Het genre is een psychologische roman.
4 - Een samenvatting van het verhaal
Samenvatting mochten we overnemen van het internet. Die ontbreekt hier vanwege
copyright anders op stuvia.
5 - Personen
Merlijn Kaiser (circa 30) groeit beschermd op in een burgerlijk gezin in het Groningse dorp
Lutjegast. Hij vindt zichzelf als scholier onzeker, 'steeds maar wachtend op later, altijd
vragend om de toekomst, zich nooit neerleggend bij zijn heden' (p. 20), maar wordt door
medeleerlingen gevat en origineel gevonden. Hij trekt op met een vast stel vrienden, zoals
Walter, een populaire meisjesversierder, met wie hij als hij zeventien is een turbulente
vakantie op Sicilië en Corfu beleeft (p. 21). Als hij met Caro gaat, laat hij de vriendschap
verwateren. Hij schrijft filmscenario's, toneelstukken en bijdragen aan de Filosofie
Scheurkalender.
Caro (achternaam wordt niet genoemd) groeit op bij rijke ouders in een groot, oud huis en is
gewend aan luxe. Ze is populair op school (vwo): 'al snel begreep ik dat zij de leider was, de
koningin, degene met wie ze allemaal bevriend wilden zijn' (p. 19). Na haar studie gaat ze
met succes werken als samensteller van tv-programma's.
Magnus Rosenqvist (circa 47) is een charismatische rokkenjager, die als fotograaf veel heeft
gereisd en overal heeft gewoond, een man met honderden verhalen die zichzelf graag hoort
praten en indruk wil maken. Hij kan het niet verkroppen dat hij als fotograaf is uitgerangeerd,
raakt failliet, drinkt veel en chanteert Caro. Hij klampt zich als een drenkeling vast aan zijn
spirituele dochter, Cecilia. Zijn vrouw zit in een psychiatrische inrichting, iets wat Cecilia (uit
schaamte?) voor Merlijn verzwijgt.
Er is sprake van een opmerkelijke spiegeling: zoals de oudere Magnus verliefd wordt op de
veel jongere Caro, wordt de oudere Merlijn spontaan verliefd op de veel jongere Cecilia.
Beide mannen zien in de jonge vrouw hun muze of inspiratiebron. Voor de schrijver Merlijn
om eindelijk een toneelstuk te schrijven waarin hij boven zichzelf uitstijgt, voor Magnus om
zich als fotograaf te bewijzen.
6 - Perspectief/Vertelwijze
, Het verhaal wordt geheel verteld vanuit de ik-vertelinstantie, die onvoltooid verleden tijd
praat. Opvallend aan de vertelwijze is dat Merlijn epilepsie heeft, waardoor er soms delen
van het verhaal wegvagen.
Het verhaal wordt verteld in het perspectief van de hoofdpersoon Merlijn Kaiser. Dit
perspectief is gekozen omdat Merlijn simpelweg het meest interessante personage is in het
verhaal. Als de schrijver bijvoorbeeld in het perspectief van Caro zou schrijven, zou het in
mijn ogen een veel minder interessant verhaal zijn. Dit denk ik omdat Caro haar leven veel
minder interessant is dan het leven van Merlijn.
7 - Structuur van de roman
Er zijn drie delen, die, zoals bij een toneelstuk, 'Akten' worden genoemd. Ze zijn
onderverdeeld in niet-genummerde hoofdstukken met korte, meestal zakelijke titels. Akte 1
is onderverdeeld in 2 hoofdstukken en Akte 2 en Akte 3 zijn onderverdeeld in 4
hoofdstukken.
8 - Tijd
Het boek is in chronologische volgorde verteld. Omdat Merlijn epilepsie heeft, is er vaak
gebruikt gemaakt van flashforwards. Daardoor worden vaak delen van het verhaal
overgeslagen, wat het lezen van het boek voor mij persoonlijker een stuk makkelijker
maakte.
Echter zijn er (vooral in het begin van het verhaal in Akte veel flashbacks geweest naar
1997. In 1997 is Merlijn namelijk verliefd geworden op Caro. In die flashbacks wordt
uitvoerig beschreven hoe erg Merlijn verliefd was op Caro. Een goed voorbeeld van iets wat
uitvoerig beschreven wordt is het stukje dat Caro en Merlijn in de trein zaten richting
Florence voor een schoolreisje.
9 - Ruimte
Het verhaal begint in de ‘ruimte’ Groningen. Merlijn woont bij zijn ouders, gaat dan naar
Amsterdam om te studeren en verhuist dan daar naartoe met Carlo. Toen ging Merlijn naar
Stockholm omdat iemand zijn creditcard gebruikte om geld uit te geven. Daar ontmoette hij
Cecilia, zij woonde in Uppsala en hij woonde ook een tijdje bij haar. Nadat hij het verleden
van de tsaar had ontdekt, ontmoette Merlijn de tsaar in Kopenhagen en besprak alles. Aan
het einde van het boek gingen Merlijn en Cecilia samen naar Genève en herontdekten
Cecilia's verleden. Na deze reis keerden Merlijn en Cecilia samen terug naar Amsterdam.
Zoals je hierboven kan lezen, heeft het verhaal zich dus op veel verschillende ruimtes
afgespeeld. Elke keer voelt Merlijn zich ook niet zo thuis in een ruimte. En dat precies op dat
moment gebeurt weer iets waardoor Merlijn weer van ruimte verplaatst. En daar voelt Merlijn
zich dan ook niet op zijn gemak. Eigenlijk voelt Merlijn zich nergens op zijn gemak, wat ook
beschreven staat in het motto (zie hierboven). De schrijver heeft dus voor veel verschillende
ruimtes gekozen om het boek divers en spannend te houden, wat hem zeker gelukt is.
10 - Thematiek
De thema’s zijn epilepsie, identiteit, liefde en zoektochten. Het belangrijkste thema daarvan
is epilepsie. Dit komt omdat door Merlijn zijn epilepsie grote delen van het verhalen worden
overgeslagen, waardoor het verhaal een hele andere wending krijgt. De bedoeling van de
roman is daarom ook o.a om je te laten zien wat epilepsie met je kan doen.
