Word Meesterframer – Hoofdstuk 2: Wat is een frame?
Framing is interactie tussen bewust en onbewust
Met framing kun je sturing geven aan de interpretatie van wat de ander zegt door bepaalde delen van de
werkelijkheid te belichten en andere delen juist minder zichtbaar te maken. Het fenomeen framing kent twee
sturende aspecten:
- Wat toon je wel en wat niet? Je maakt dus een afweging tussen de informatie die je deelt en de
informatie die je weglaat.
- Dat wat je toont, hoe ziet dat er uit? De informatie die je wel deelt, moet ook op een bepaalde manier
gepresenteerd worden. Je moet bepalen op welke manier om de info het beste uit de verf te laten
komen.
Drie ingrediënten maken een frame
Framing werd door Robert Entman als volgt gedefinieerd: “To select some aspects of a perceived reality and
to make them more salient in a communicating text, in such a way to promote a particular problem definition,
causal interpretation, moral evaluation and/or treatment recommendation.”
Een frame is opgedeeld in twee onderdelen:
- Het verhaal (reasoning devices)
- De taal en beelden waar je het verhaal mee uitdrukt (framing devices)
De anatomie van een frame heeft drie essentiële ingrediënten:
- Waarde/emotionele basis: elk frame heeft een emotioneel fundament waarbij het gaat om iets wat
we belangrijk achten in het leven.
- Narratief/verhaal: het verhaal van een frame wordt altijd bepaald door de conclusie (het
handelsperspectief). Het verhaal moet altijd dezelfde voorspellende logica hanteren.
- Taal en beeld: vooral woorden die een oordeel in zich dragen, of vergelijkingen of voorbeelden,
kunnen een framende werking hebben.
Waar zitten die frames?
Frames kun je vanuit verschillende invalshoeken opdelen:
- Communicatief en mentaal: frames zitten in teksten en beelden verborgen. Simpel gezegd zoek je
met je communicatieve frames zo goed mogelijk aansluiting bij de bestaande mentale frames en
probeer je ook nieuwe ‘mentale weggetjes’ aan te leggen.
- Cultureel en individueel: een andere manier is om gedeelde frames van individuele frames te
onderscheiden.
- Formats en issueframes: je kunt frames ook typeren. Bijvoorbeeld een conflictframe, een
economisch frame of een moraliteitsframe.
- Sociale patronen en een vernuftige debattechniek: volgens de socioloog Erving Goffman zijn frames
bepaalde patronen of regels die we hanteren om te snappen wat logisch gedrag is in bepaalde
situaties.
- Strategisch en ‘lekkage’: het onderscheid tussen bewust framen en onbewust framen.
Waar het ons (en jou) om gaat
Je kunt frames vinden bij de zender, in zijn tekst, bij de ontvanger en in de culturele context van de zender
en de ontvanger.
Samenvattend is framing het volgende: het gebruiken van specifieke woorden en beelden waarmee je een
verhaal neerzet dat een bepaald stuk van de werkelijkheid belicht en een ander stuk juist vervaagt.
Framing is interactie tussen bewust en onbewust
Met framing kun je sturing geven aan de interpretatie van wat de ander zegt door bepaalde delen van de
werkelijkheid te belichten en andere delen juist minder zichtbaar te maken. Het fenomeen framing kent twee
sturende aspecten:
- Wat toon je wel en wat niet? Je maakt dus een afweging tussen de informatie die je deelt en de
informatie die je weglaat.
- Dat wat je toont, hoe ziet dat er uit? De informatie die je wel deelt, moet ook op een bepaalde manier
gepresenteerd worden. Je moet bepalen op welke manier om de info het beste uit de verf te laten
komen.
Drie ingrediënten maken een frame
Framing werd door Robert Entman als volgt gedefinieerd: “To select some aspects of a perceived reality and
to make them more salient in a communicating text, in such a way to promote a particular problem definition,
causal interpretation, moral evaluation and/or treatment recommendation.”
Een frame is opgedeeld in twee onderdelen:
- Het verhaal (reasoning devices)
- De taal en beelden waar je het verhaal mee uitdrukt (framing devices)
De anatomie van een frame heeft drie essentiële ingrediënten:
- Waarde/emotionele basis: elk frame heeft een emotioneel fundament waarbij het gaat om iets wat
we belangrijk achten in het leven.
- Narratief/verhaal: het verhaal van een frame wordt altijd bepaald door de conclusie (het
handelsperspectief). Het verhaal moet altijd dezelfde voorspellende logica hanteren.
- Taal en beeld: vooral woorden die een oordeel in zich dragen, of vergelijkingen of voorbeelden,
kunnen een framende werking hebben.
Waar zitten die frames?
Frames kun je vanuit verschillende invalshoeken opdelen:
- Communicatief en mentaal: frames zitten in teksten en beelden verborgen. Simpel gezegd zoek je
met je communicatieve frames zo goed mogelijk aansluiting bij de bestaande mentale frames en
probeer je ook nieuwe ‘mentale weggetjes’ aan te leggen.
- Cultureel en individueel: een andere manier is om gedeelde frames van individuele frames te
onderscheiden.
- Formats en issueframes: je kunt frames ook typeren. Bijvoorbeeld een conflictframe, een
economisch frame of een moraliteitsframe.
- Sociale patronen en een vernuftige debattechniek: volgens de socioloog Erving Goffman zijn frames
bepaalde patronen of regels die we hanteren om te snappen wat logisch gedrag is in bepaalde
situaties.
- Strategisch en ‘lekkage’: het onderscheid tussen bewust framen en onbewust framen.
Waar het ons (en jou) om gaat
Je kunt frames vinden bij de zender, in zijn tekst, bij de ontvanger en in de culturele context van de zender
en de ontvanger.
Samenvattend is framing het volgende: het gebruiken van specifieke woorden en beelden waarmee je een
verhaal neerzet dat een bepaald stuk van de werkelijkheid belicht en een ander stuk juist vervaagt.
