Nederlandse vertaling van de
luisterfragmenten van Academisch en Juridisch
Frans
Ex 32
Dames en heren, laten we het onderwerp aansnijden. Het onverdedigbare
verdedigen. Zoals ik in mijn inleiding al zei, veronderstelt het verdedigen van het
onverdedigbare dat men van mening is dat een zaak of een wezen van nature
onverdedigbaar is, of dat een idee onverdedigbaar is.
En aangezien we het hebben over toekomstige advocaten, en ik hier als advocaat
aanwezig ben, kan een advocaat dan vinden dat iets onverdedigbaar is? Ik denk
van niet. Ik denk dat het de eerste plicht van een advocaat is om juist datgene te
verdedigen wat de publieke opinie, wat het collectieve gevoel, als
onverdedigbaar beschouwt. En waarom is het de plicht van de advocaat om dat
te verdedigen? Omdat juist wanneer de mens wordt afgewezen, wanneer de
mens vanwege zijn misdaad of zijn gedachten wordt uitgesloten, wanneer de
mens aan de schandpaal wordt genageld, wanneer de mens alleen is, de
advocaat een bestaansreden heeft.
We hebben geen enkele legitimiteit, of in ieder geval geen enkele bestaansreden,
om alleen onschuldigen te verdedigen. En onschuldigen hebben geen behoefte
aan de woorden van een advocaat, noch aan zijn intellectuele vermogens, hoewel
de rechtspraak, die soms aan scherpzinnigheid ontbreekt, zich vergist over de
onschuld van mensen. Maar wat ik u als inleiding wil zeggen, is dat wanneer de
publieke opinie tegengesteld is, wanneer het collectieve gevoel tegengesteld is,
wanneer men verbant, uitsluit en stigmatiseert, de advocaat een bestaansreden
begint te krijgen.
Het tweede wat ik wil zeggen, is: waarom is niets onverdedigbaar? Omdat we
eerst moeten proberen te begrijpen wat een verdediging is. Een verdediging is
geen instemming. Een verdediging is niet iets waar we ons achter scharen, het is
niet iets waarmee we misdaad verheerlijken.
Laten we eens kijken wat een verdediging ongeveer inhoudt. En dan moeten we
nog een onderscheid maken. Heb ik het over de verdediging van een mens? Heb
ik het over de verdediging van een zaak? Heb ik het over de verdediging van een
idee? Moeten we stellen dat een mens kan worden gereduceerd tot de ideeën die
hij belijdt? Of is hij meer dan dat? Laten we dat eens op een rijtje zetten.
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, verdedigt een advocaat natuurlijk
niet de misdaad. Hij verdedigt de man die de misdaad heeft gepleegd. Hij gaat
uit van het idee dat de man niet kan worden gereduceerd tot de misdaad, dat de
luisterfragmenten van Academisch en Juridisch
Frans
Ex 32
Dames en heren, laten we het onderwerp aansnijden. Het onverdedigbare
verdedigen. Zoals ik in mijn inleiding al zei, veronderstelt het verdedigen van het
onverdedigbare dat men van mening is dat een zaak of een wezen van nature
onverdedigbaar is, of dat een idee onverdedigbaar is.
En aangezien we het hebben over toekomstige advocaten, en ik hier als advocaat
aanwezig ben, kan een advocaat dan vinden dat iets onverdedigbaar is? Ik denk
van niet. Ik denk dat het de eerste plicht van een advocaat is om juist datgene te
verdedigen wat de publieke opinie, wat het collectieve gevoel, als
onverdedigbaar beschouwt. En waarom is het de plicht van de advocaat om dat
te verdedigen? Omdat juist wanneer de mens wordt afgewezen, wanneer de
mens vanwege zijn misdaad of zijn gedachten wordt uitgesloten, wanneer de
mens aan de schandpaal wordt genageld, wanneer de mens alleen is, de
advocaat een bestaansreden heeft.
We hebben geen enkele legitimiteit, of in ieder geval geen enkele bestaansreden,
om alleen onschuldigen te verdedigen. En onschuldigen hebben geen behoefte
aan de woorden van een advocaat, noch aan zijn intellectuele vermogens, hoewel
de rechtspraak, die soms aan scherpzinnigheid ontbreekt, zich vergist over de
onschuld van mensen. Maar wat ik u als inleiding wil zeggen, is dat wanneer de
publieke opinie tegengesteld is, wanneer het collectieve gevoel tegengesteld is,
wanneer men verbant, uitsluit en stigmatiseert, de advocaat een bestaansreden
begint te krijgen.
Het tweede wat ik wil zeggen, is: waarom is niets onverdedigbaar? Omdat we
eerst moeten proberen te begrijpen wat een verdediging is. Een verdediging is
geen instemming. Een verdediging is niet iets waar we ons achter scharen, het is
niet iets waarmee we misdaad verheerlijken.
Laten we eens kijken wat een verdediging ongeveer inhoudt. En dan moeten we
nog een onderscheid maken. Heb ik het over de verdediging van een mens? Heb
ik het over de verdediging van een zaak? Heb ik het over de verdediging van een
idee? Moeten we stellen dat een mens kan worden gereduceerd tot de ideeën die
hij belijdt? Of is hij meer dan dat? Laten we dat eens op een rijtje zetten.
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, verdedigt een advocaat natuurlijk
niet de misdaad. Hij verdedigt de man die de misdaad heeft gepleegd. Hij gaat
uit van het idee dat de man niet kan worden gereduceerd tot de misdaad, dat de
