FACULTADE DE CIENCIAS DA EDUCACIÓN
POLÍTICA E LEXISLACIÓN EDUCATIVAS
GRAO EN PEDAGOXÍA
ANTÓN COSTA
ANO ACADÉMICO 2019-20
INFORME DE LECTURA:
LA EDUCACIÓN ES POLÍTICA - JAUME CARBONELL
GRUPO INTERACTIVO: 1
NEREA BARRIO CORRAL
, Jaume Carbonell Sebarroja, La educación es política, Octaedro
1. Razón de escolla do libro e expectativas de lectura.
Este libro pareceume que tiña un título sinxelo, ademais dunha contraportada interesante,
cunha frase que fixo que tivera ganas de seguir léndoo: “en este libro se reivindica la Política,
con mayúscula”. As miñas expectativas iniciais de lectura eran boas: parecíame que ía ser
unha lectura que me ía aportar moitos coñecementos novos, xa que a política non é o tema do
que máis informada estou e, ao mesmo tempo, que non me ía custar moito ler por estar
explicado dunha forma sinxela (polo que puiden ver na contraportada).
2. Estrutura e contidos do libro.
O libro estrutúrase nun prólogo escrito por Jordi Mir García e unha presentación previas a
dúas partes, divididas en diferentes apartados.
Na primeira parte o autor explica diferentes ideas: que non podemos deixar a política ao
marxe da educación e que a neutralidade é unha “coartada ideolóxica” que usan os políticos
para poder seguir no poder e que este termo está relacionado co adoutrinamento, é dicir, coa
imposición de ideoloxías a outros seres que, xeralmente, se consegue a través das escolas. Isto
anula a autonomía do ser humano e a súa capacidade para pensar, facendo que o seu
coñecemento sexa unha reprodución ideolóxica do que se lle está inculcando. Ademais,
explica que ética e política están interrelacionadas, de forma que a ideoloxía está presente en
todas as materias e intervencións docentes e, seguindo a Aristóteles, explica que a acción do
ser humano debe estar sempre guiada polo ben común, pero non hai unha definición definitiva
deste termo. A política do común fundaméntase na loita pola transformación social, e a
liberdade (presente na Declaración Universal de Dereitos Humanos, 1948) é unha
característica fundamental para poder conseguir unha sociedade democrática. Tamén formula
a importancia do diálogo e da conversación para aprender, non só dos demais e sobre o
mundo, senón tamén sobre un mesmo. O obxectivo deste diálogo non é a persuasión, senón
activar un pensamento crítico para non conformarnos con aceptar a opinión dos demais. Outro
dos temas tratados nesta parte é a información que dan os medios de comunicación, que a día
de hoxe coas novas tecnoloxías é excesiva; o que provoca que non se saiba filtrar entre o que
é verdade e o que non e que haxa unha manipulación moi elevada por parte destes medios. O
autor reflexiona se é conveniente que se filtren as noticias e programas en función da idade
1
POLÍTICA E LEXISLACIÓN EDUCATIVAS
GRAO EN PEDAGOXÍA
ANTÓN COSTA
ANO ACADÉMICO 2019-20
INFORME DE LECTURA:
LA EDUCACIÓN ES POLÍTICA - JAUME CARBONELL
GRUPO INTERACTIVO: 1
NEREA BARRIO CORRAL
, Jaume Carbonell Sebarroja, La educación es política, Octaedro
1. Razón de escolla do libro e expectativas de lectura.
Este libro pareceume que tiña un título sinxelo, ademais dunha contraportada interesante,
cunha frase que fixo que tivera ganas de seguir léndoo: “en este libro se reivindica la Política,
con mayúscula”. As miñas expectativas iniciais de lectura eran boas: parecíame que ía ser
unha lectura que me ía aportar moitos coñecementos novos, xa que a política non é o tema do
que máis informada estou e, ao mesmo tempo, que non me ía custar moito ler por estar
explicado dunha forma sinxela (polo que puiden ver na contraportada).
2. Estrutura e contidos do libro.
O libro estrutúrase nun prólogo escrito por Jordi Mir García e unha presentación previas a
dúas partes, divididas en diferentes apartados.
Na primeira parte o autor explica diferentes ideas: que non podemos deixar a política ao
marxe da educación e que a neutralidade é unha “coartada ideolóxica” que usan os políticos
para poder seguir no poder e que este termo está relacionado co adoutrinamento, é dicir, coa
imposición de ideoloxías a outros seres que, xeralmente, se consegue a través das escolas. Isto
anula a autonomía do ser humano e a súa capacidade para pensar, facendo que o seu
coñecemento sexa unha reprodución ideolóxica do que se lle está inculcando. Ademais,
explica que ética e política están interrelacionadas, de forma que a ideoloxía está presente en
todas as materias e intervencións docentes e, seguindo a Aristóteles, explica que a acción do
ser humano debe estar sempre guiada polo ben común, pero non hai unha definición definitiva
deste termo. A política do común fundaméntase na loita pola transformación social, e a
liberdade (presente na Declaración Universal de Dereitos Humanos, 1948) é unha
característica fundamental para poder conseguir unha sociedade democrática. Tamén formula
a importancia do diálogo e da conversación para aprender, non só dos demais e sobre o
mundo, senón tamén sobre un mesmo. O obxectivo deste diálogo non é a persuasión, senón
activar un pensamento crítico para non conformarnos con aceptar a opinión dos demais. Outro
dos temas tratados nesta parte é a información que dan os medios de comunicación, que a día
de hoxe coas novas tecnoloxías é excesiva; o que provoca que non se saiba filtrar entre o que
é verdade e o que non e que haxa unha manipulación moi elevada por parte destes medios. O
autor reflexiona se é conveniente que se filtren as noticias e programas en función da idade
1
