Chemie overal, 4 vwo
Hoofdstuk 4: Zouten en zoutoplossingen
4.1 Kristallen
In dit hoofdstuk kijken we naar de bijzondere eigenschappen van zouten. Ook gaan we rekenen aan
oplossingen van zowel zouten als moleculaire stoffen.
4.2 Zouten
De vorming van een zout
Tijdens de reactie van een metaal met een niet-metaal ontstaat een zout. De metaalatomen staan
daarbij één of meer elektronen af aan de niet-metaalatomen. De positieve en negatieve ionen die
hierbij ontstaan worden gerangschikt in een ionrooster.
Vb.
Natrium heeft een elektrovalentie van 1+
Chloor heeft een elektrovalentie van 1-
De ion binding
De positieve en negatieve ionen in een zoutkristal oefenen een aantrekkingskracht op elkaar uit.
Deze krachten noem je elektrostatische krachten. Er treedt een ion binding of elektrostatische
binding op in een ionrooster als gevolg van elektrostatische krachten tussen de geladen ionen. Een
ion binding is sterker dan een vanderwaalsbinding of een waterstofbrug. Daarom hebben zouten een
haag smeltpunt een kookpunt.
4.3 Namen en formules van zouten
De ionen
Een enkelvoudig ion is een geladen deeltje dat uit één atoomsoort bestaat. Bestaan er van een
atoomsoort meerdere elektrovalenties, dan gebruik je een Romeins cijfer om de lading van het ion
aan te geven. Een samengesteld ion is een geladen deeltje dat uit meerdere atoomsoorten bestaat.
Vb. Sn2+(ll)ion
Sn4+(lV)ion
-Metaalatomen hebben positieve elektrovalenties en komen dus als positieve ionen voor in een zout.
De naam van het metaalion ontstaat door achter de naam het woord ion te plaatsen.
-Niet-metalen in zouten meestal altijd negatieve elektrovalenties. De naam van het niet-metaalion
ontstaat door achter de naam het woord -ide te plaatsen.
, Systematische naam= eerst de naam van het positieve ion en daarna van het negatieve ion.
Triviale naam= wordt in de dagelijkse praktijk veel gebruikt.
Een zout geef je weer met behulp van een
verhoudingsformule. Hierin is de verhouding tussen de
positieve en negatieve ionen zo, dat de formule een
elektrische neutrale stof aangeeft.
4.4 Zouten in water
Watermoleculen zijn dipoolmoleculen.
De positieve kant van het watermolecuul keert zich naar de negatieve Cl-
Ionen en andersom naar de positieve Na-ionen. De ionen op het hoekpunt van
het NaCl-kristal zijn minder sterk gebonden en daardoor kunnen de water-
moleculen het ionrooster van NaCl afbreken.
Het omringen van ionen door watermoleculen heet hydratatie (mantel
van watermoleculen). In de oplossing bevinden zich gehydrateerde
positieve en negatieve ionen.
Watermantel wordt door (aq) achter de formule van het ion te zetten.
Het oplossen van een zout in water geef je weer in een oplosvergelijking. Het indampen van een
zoutoplossing geef je weer in een indampvergelijking.
Oplosvergelijking: NaCl(s) ---> Na+(aq) + Cl-(aq)
Indampvergelijking: 3 Na+(aq) + PO4 3-(aq) ---> Na3PO4(s)
Hoofdstuk 4: Zouten en zoutoplossingen
4.1 Kristallen
In dit hoofdstuk kijken we naar de bijzondere eigenschappen van zouten. Ook gaan we rekenen aan
oplossingen van zowel zouten als moleculaire stoffen.
4.2 Zouten
De vorming van een zout
Tijdens de reactie van een metaal met een niet-metaal ontstaat een zout. De metaalatomen staan
daarbij één of meer elektronen af aan de niet-metaalatomen. De positieve en negatieve ionen die
hierbij ontstaan worden gerangschikt in een ionrooster.
Vb.
Natrium heeft een elektrovalentie van 1+
Chloor heeft een elektrovalentie van 1-
De ion binding
De positieve en negatieve ionen in een zoutkristal oefenen een aantrekkingskracht op elkaar uit.
Deze krachten noem je elektrostatische krachten. Er treedt een ion binding of elektrostatische
binding op in een ionrooster als gevolg van elektrostatische krachten tussen de geladen ionen. Een
ion binding is sterker dan een vanderwaalsbinding of een waterstofbrug. Daarom hebben zouten een
haag smeltpunt een kookpunt.
4.3 Namen en formules van zouten
De ionen
Een enkelvoudig ion is een geladen deeltje dat uit één atoomsoort bestaat. Bestaan er van een
atoomsoort meerdere elektrovalenties, dan gebruik je een Romeins cijfer om de lading van het ion
aan te geven. Een samengesteld ion is een geladen deeltje dat uit meerdere atoomsoorten bestaat.
Vb. Sn2+(ll)ion
Sn4+(lV)ion
-Metaalatomen hebben positieve elektrovalenties en komen dus als positieve ionen voor in een zout.
De naam van het metaalion ontstaat door achter de naam het woord ion te plaatsen.
-Niet-metalen in zouten meestal altijd negatieve elektrovalenties. De naam van het niet-metaalion
ontstaat door achter de naam het woord -ide te plaatsen.
, Systematische naam= eerst de naam van het positieve ion en daarna van het negatieve ion.
Triviale naam= wordt in de dagelijkse praktijk veel gebruikt.
Een zout geef je weer met behulp van een
verhoudingsformule. Hierin is de verhouding tussen de
positieve en negatieve ionen zo, dat de formule een
elektrische neutrale stof aangeeft.
4.4 Zouten in water
Watermoleculen zijn dipoolmoleculen.
De positieve kant van het watermolecuul keert zich naar de negatieve Cl-
Ionen en andersom naar de positieve Na-ionen. De ionen op het hoekpunt van
het NaCl-kristal zijn minder sterk gebonden en daardoor kunnen de water-
moleculen het ionrooster van NaCl afbreken.
Het omringen van ionen door watermoleculen heet hydratatie (mantel
van watermoleculen). In de oplossing bevinden zich gehydrateerde
positieve en negatieve ionen.
Watermantel wordt door (aq) achter de formule van het ion te zetten.
Het oplossen van een zout in water geef je weer in een oplosvergelijking. Het indampen van een
zoutoplossing geef je weer in een indampvergelijking.
Oplosvergelijking: NaCl(s) ---> Na+(aq) + Cl-(aq)
Indampvergelijking: 3 Na+(aq) + PO4 3-(aq) ---> Na3PO4(s)
