Uitwerking pathologie lijst
Algemeen in het lichaam
Artrose:
Wat is het:
Het is een aandoening die gekarakteriseerd wordt door het verlies van kraakbeen in een deel van een
synoviaal gewricht met daarnaast veranderingen in het direct onder het kraakbeen gelegen bot en
een ontstekingsreactie van de synoviale membraan. Het is de meest voorkomende chronische
gewrichtsaandoening. De frequentie neemt toe met het stijgen van de leeftijd. Het is een
multifactoriële ziekte: oorzaak ligt enerzijds bij grote belasting bij normaal kraakbeen en normaal
gevormd gewricht, of abnormaal gevormd gewricht. Ook metabole en genetische factoren spelen
een rol. Het is een langzaam progressief ziektebeeld met verschillende expressie.
Kenmerken/klinische symptomen:
Gewrichtsstijfheid, pijn, bewegingsbeperking, crepitaties, instabiliteit, hydrops en inflammatoire
afwijkingen die afhankelijk zijn van het stadium van de artrose. De startstijfheid/ochtendstijfheid is
het meest voorkomend: stijfheid als je een tijdje het gewricht niet hebt gebruikt wat na een tijdje van
bewegen weer verdwijnt.
Behandeling: Conservatieve therapie:
de therapie is primair palliatief aangezien de oorzaak niet kan worden behandeld. Het doel van
conservatieve behandeling is pijnvermindering, optimalisering van de bewegingsexcursies van het
aangedane gewricht, vermindering van (over)belasting en verbetering van het kwaliteit van leven.
Lichaamsbeweging en oefentherapie is het voornaamste wat gericht is op kracht, neuromusculaire
controle en verbeteren ROM. Educatie is belangrijk voor veranderen van beweegpatronen en
verminderen van overgewicht/obesitas.
Radiculaire klachten:
Wat is het:
Radiculaire klachten horen bij neurologische aandoeningen van de radix, de wortel van een zenuw.
Het ontstaan van een radiculopathie zijn compressie door een cervicale of lumbale hernia met
discusprolaps, een trauma met afscheuring van een cervicale wortel of infectie. Bij een
monoradiculitis kan er sprake zijn van neuroberreliose of herpes zoster (gordelroos). Een
polyradiculitis kan ontstaan op basis van een infectie of een maligniteit.
Kenmerken/klinische symptomen:
Segmentale problemen zoals motoriek (myotoom) en sensibiliteit (dermatoom) en door een
verlaagde of afwezige spierrekkingsreflex als de desbetreffende radix een reflex verzorgt. Vaak is er
pijn in het verloop van de zenuw wat kan toenemen door drukverhogende momenten. Pijn is vaak
schietende pijn.
Behandeling:
Kijken waardoor de zenuw compressie krijgt, dit kan aan houding of manier van bewegen liggen. Dit
zou je kunnen veranderen door beweegtherapie. Verder doe je oefeningen die ruimte creëren bij de
radix zoals stabiliteit oefeningen, maar ligt echt aan de oorzaak.
,Ernstige pathologie: infectie, maligne tumoren, systemische ziektes
Wat is het / rode vlaggen:
Het zijn alle drie ziektes waar je alert op moet zijn en blijven en de rode vlaggen voor moet
gebruiken. Infectie: typische verschijnselen zonder oorzaak zoals warmte, koorts, roodheid, zwelling.
Maligne tumoren: pijn met een precieze lokalisatie zonder trauma, continue pijn zonder invloed van
bewegen, leeftijd van >50, onverklaarbaar gewichtsverlies, algehele malaise, geen verbeteringen na 4
weken behandeling, kanker in de voorgeschiedenis.
Systemische ziektes: hoofdpijn, koorts, eenzijdige huiduitslag, brandende pijn, jeuk.
Bij het vinden van rode vlaggen direct doorsturen naar huisarts.
Tendinopathie
Wat is het:
Een overbelastingaandoening van de pezen. Er is een verlies van onderlinge samenhang van
collageenvezels en meer tussenstof wat voor peesverzwakking zorgt. Er is meer water dus en
collagene vezels liggen niet meer mooi in rijen naast elkaar. Het kan komen door een overbelasting,
dus systematisch teveel stress op de pees, of er is teveel kracht gekomen op de pees.
Kenmerken / klinische symptomen:
Er komt in de anamnese een overbelastingpatroon naar voren.
Stadia van peesklachten:
1. Stadium 1: pjin na het sporten (ochtendstijfheid de dag erna)
2. Stadium 2: pijn ook in het begin van het sporten
3. Stadium 3: pijn tijdens het sporten
4. Stadium 4: pijn ook tijdens ADL
Er is geen directe relatie tussen de belastbaarheid van een pees en degeneratie wat te zien is op de
echo. Soms kan er een grote degeneratie te zien zijn zonder pijn of andersom.
Behandeling:
Wanneer het stadium van peesklachten hoger is, is er meer rust nodig, want degene houdt nu steeds
vaker zijn pijn in stand. Vaak is overbelasting hier de belangrijkste factor, maar ook zeker een
aangepaste manier van bewegen.
Er is een aanpassing dus nodig van de belasting en belastbaarheid. De belasting is te veranderen door
minder het probleem te gaan beoefenen zoals hardlopen. de belastbaarheid kan je vergroten door
onderstaand trainingsschema. Daarnaast is het van belang dat je niet (alleen) de pees zelf traint,
maar juist het gebied daaromheen “treat the
donut, not the hole”. Je kan daarnaast excentrisch
gaan trainen wat bijdraagt aan het herstel van
peesaandoeningen. Ook goed schoeisel moet
gedragen worden, want pezen houden niet van
compressie of flink op rek gebracht te worden.
, Regio: cervicale wervelkolom
Spanningshoofdpijn
Wat is het:
Een vorm van hoofdpijn wat spier gerelateerd kan zijn en te maken kan hebben met stress. De
spanningshoofdpijn houdt minuten tot dagen aan. Het neemt niet toe bij fysieke inspanning en je
wordt er niet misselijk van, maar kan wel een fobie hebben voor licht en geluid. Activiteiten kunnen
beperkt worden, maar niet verhinderd.
Kenmerken:
Een drukkende of knellende hoofdpijn aan beide kanten van het hoofd als een soort band. Het kan
ook in de nek voorkomen. Spieren in de nek en schouder kunnen gevoeliger en hypertoon zijn. De
pijn is licht tot matig.
Cervicogene hoofdpijn
Wat is het:
Het is een vorm van hoofdpijn dat zich ontwikkelt, en dus in relatie staat, door een onderliggend
cervicaal probleem. Er zijn verschillende oorzaken voor dit soort hoofdpijn:
- Hypertonie in de nekmusculatuur: kan komen door spanning, stress, psychosomatische
omgevingsfactoren en triggerpoints: actief als het pijnlijk is bij een beweging of latent als er
op drukken pijnlijk is.
- Inklemming van nervus occipitalis major: deze zenuw loopt over en door structuren heen
waardoor het ingeklemd kan worden. Wanneer de zenuw geen goede zuurstoftoediening
krijgt, kan dit voor hoofdpijn gaan zorgen.
- Betrokkenheid atrogene structuren (C0-C3): referred pain: pijn kan vanuit de gewrichten C0-
C3 komen, maar prikkels vanuit inwendige structuren in het lichaam komen samen met de
prikkels van de bijbehorende dermatoom binnen via de achterhoorn. Hierdoor ontstaat er
pijn op het hoofd, omdat dit de dermatoom is van zenuwen C0-C3.
- Pathologie van cervicale spieren, ligamenten, disci etcetera.
Kenmerken:
Unilateraal, dus eenzijdige hoofdpijn, en de toe- en afname van de hoofdpijn hangt samen met de
provocatie of reductie van het onderliggend cervicaal probleem.
Fractuur:
Er zijn 3 type letsels beschreven voor de wervelkolom door AO Surgery Reference:
A. Compressieletsels: dit komt door axiaal-compressieve krachten met intacte posterieure en
anterieue ligamentencomplexen. Hier zijn weer 3 vormen van
1. Compressieletsel met een laesie aan de voorzijde van het corpus zonder betrekking van
de achterste cortex, het spinale kanaal blijft intact.
2. Splijtingsfractuur: Wanneer door groter geweld of osteoporose het corpus wordt
gespleten en de bovenliggende discus in de ruimte wordt geperst.
3. Burst-fracturen: laesie van de dekplaat waarbij ook de achterste cortex van het corpus
gebroken is door axiale druk. Hier kan neurologisch letsel optreden.
B. Distractieletsels: er is een flexie of extensiekracht die distractie kan veroorzaken. Kan
voorkomen bij een auto ongeluk als je je gordel om hebt: je bovenlichaam wilt naar voren
geduwd, maar je gordel houdt dit tegen en hierdoor ontstaat compressie. Er ontstaat letsel
in het transversale vlak in het corpus van anterieur naar achterste deel van de wervelkolom.
Er is vaak een verscheuring van het achterste ligamentcomplex in combinatie met een luxatie
of fractuur van de facetgewrichten. Letsel is instabiel en vaak ook neurologisch letsel.
Algemeen in het lichaam
Artrose:
Wat is het:
Het is een aandoening die gekarakteriseerd wordt door het verlies van kraakbeen in een deel van een
synoviaal gewricht met daarnaast veranderingen in het direct onder het kraakbeen gelegen bot en
een ontstekingsreactie van de synoviale membraan. Het is de meest voorkomende chronische
gewrichtsaandoening. De frequentie neemt toe met het stijgen van de leeftijd. Het is een
multifactoriële ziekte: oorzaak ligt enerzijds bij grote belasting bij normaal kraakbeen en normaal
gevormd gewricht, of abnormaal gevormd gewricht. Ook metabole en genetische factoren spelen
een rol. Het is een langzaam progressief ziektebeeld met verschillende expressie.
Kenmerken/klinische symptomen:
Gewrichtsstijfheid, pijn, bewegingsbeperking, crepitaties, instabiliteit, hydrops en inflammatoire
afwijkingen die afhankelijk zijn van het stadium van de artrose. De startstijfheid/ochtendstijfheid is
het meest voorkomend: stijfheid als je een tijdje het gewricht niet hebt gebruikt wat na een tijdje van
bewegen weer verdwijnt.
Behandeling: Conservatieve therapie:
de therapie is primair palliatief aangezien de oorzaak niet kan worden behandeld. Het doel van
conservatieve behandeling is pijnvermindering, optimalisering van de bewegingsexcursies van het
aangedane gewricht, vermindering van (over)belasting en verbetering van het kwaliteit van leven.
Lichaamsbeweging en oefentherapie is het voornaamste wat gericht is op kracht, neuromusculaire
controle en verbeteren ROM. Educatie is belangrijk voor veranderen van beweegpatronen en
verminderen van overgewicht/obesitas.
Radiculaire klachten:
Wat is het:
Radiculaire klachten horen bij neurologische aandoeningen van de radix, de wortel van een zenuw.
Het ontstaan van een radiculopathie zijn compressie door een cervicale of lumbale hernia met
discusprolaps, een trauma met afscheuring van een cervicale wortel of infectie. Bij een
monoradiculitis kan er sprake zijn van neuroberreliose of herpes zoster (gordelroos). Een
polyradiculitis kan ontstaan op basis van een infectie of een maligniteit.
Kenmerken/klinische symptomen:
Segmentale problemen zoals motoriek (myotoom) en sensibiliteit (dermatoom) en door een
verlaagde of afwezige spierrekkingsreflex als de desbetreffende radix een reflex verzorgt. Vaak is er
pijn in het verloop van de zenuw wat kan toenemen door drukverhogende momenten. Pijn is vaak
schietende pijn.
Behandeling:
Kijken waardoor de zenuw compressie krijgt, dit kan aan houding of manier van bewegen liggen. Dit
zou je kunnen veranderen door beweegtherapie. Verder doe je oefeningen die ruimte creëren bij de
radix zoals stabiliteit oefeningen, maar ligt echt aan de oorzaak.
,Ernstige pathologie: infectie, maligne tumoren, systemische ziektes
Wat is het / rode vlaggen:
Het zijn alle drie ziektes waar je alert op moet zijn en blijven en de rode vlaggen voor moet
gebruiken. Infectie: typische verschijnselen zonder oorzaak zoals warmte, koorts, roodheid, zwelling.
Maligne tumoren: pijn met een precieze lokalisatie zonder trauma, continue pijn zonder invloed van
bewegen, leeftijd van >50, onverklaarbaar gewichtsverlies, algehele malaise, geen verbeteringen na 4
weken behandeling, kanker in de voorgeschiedenis.
Systemische ziektes: hoofdpijn, koorts, eenzijdige huiduitslag, brandende pijn, jeuk.
Bij het vinden van rode vlaggen direct doorsturen naar huisarts.
Tendinopathie
Wat is het:
Een overbelastingaandoening van de pezen. Er is een verlies van onderlinge samenhang van
collageenvezels en meer tussenstof wat voor peesverzwakking zorgt. Er is meer water dus en
collagene vezels liggen niet meer mooi in rijen naast elkaar. Het kan komen door een overbelasting,
dus systematisch teveel stress op de pees, of er is teveel kracht gekomen op de pees.
Kenmerken / klinische symptomen:
Er komt in de anamnese een overbelastingpatroon naar voren.
Stadia van peesklachten:
1. Stadium 1: pjin na het sporten (ochtendstijfheid de dag erna)
2. Stadium 2: pijn ook in het begin van het sporten
3. Stadium 3: pijn tijdens het sporten
4. Stadium 4: pijn ook tijdens ADL
Er is geen directe relatie tussen de belastbaarheid van een pees en degeneratie wat te zien is op de
echo. Soms kan er een grote degeneratie te zien zijn zonder pijn of andersom.
Behandeling:
Wanneer het stadium van peesklachten hoger is, is er meer rust nodig, want degene houdt nu steeds
vaker zijn pijn in stand. Vaak is overbelasting hier de belangrijkste factor, maar ook zeker een
aangepaste manier van bewegen.
Er is een aanpassing dus nodig van de belasting en belastbaarheid. De belasting is te veranderen door
minder het probleem te gaan beoefenen zoals hardlopen. de belastbaarheid kan je vergroten door
onderstaand trainingsschema. Daarnaast is het van belang dat je niet (alleen) de pees zelf traint,
maar juist het gebied daaromheen “treat the
donut, not the hole”. Je kan daarnaast excentrisch
gaan trainen wat bijdraagt aan het herstel van
peesaandoeningen. Ook goed schoeisel moet
gedragen worden, want pezen houden niet van
compressie of flink op rek gebracht te worden.
, Regio: cervicale wervelkolom
Spanningshoofdpijn
Wat is het:
Een vorm van hoofdpijn wat spier gerelateerd kan zijn en te maken kan hebben met stress. De
spanningshoofdpijn houdt minuten tot dagen aan. Het neemt niet toe bij fysieke inspanning en je
wordt er niet misselijk van, maar kan wel een fobie hebben voor licht en geluid. Activiteiten kunnen
beperkt worden, maar niet verhinderd.
Kenmerken:
Een drukkende of knellende hoofdpijn aan beide kanten van het hoofd als een soort band. Het kan
ook in de nek voorkomen. Spieren in de nek en schouder kunnen gevoeliger en hypertoon zijn. De
pijn is licht tot matig.
Cervicogene hoofdpijn
Wat is het:
Het is een vorm van hoofdpijn dat zich ontwikkelt, en dus in relatie staat, door een onderliggend
cervicaal probleem. Er zijn verschillende oorzaken voor dit soort hoofdpijn:
- Hypertonie in de nekmusculatuur: kan komen door spanning, stress, psychosomatische
omgevingsfactoren en triggerpoints: actief als het pijnlijk is bij een beweging of latent als er
op drukken pijnlijk is.
- Inklemming van nervus occipitalis major: deze zenuw loopt over en door structuren heen
waardoor het ingeklemd kan worden. Wanneer de zenuw geen goede zuurstoftoediening
krijgt, kan dit voor hoofdpijn gaan zorgen.
- Betrokkenheid atrogene structuren (C0-C3): referred pain: pijn kan vanuit de gewrichten C0-
C3 komen, maar prikkels vanuit inwendige structuren in het lichaam komen samen met de
prikkels van de bijbehorende dermatoom binnen via de achterhoorn. Hierdoor ontstaat er
pijn op het hoofd, omdat dit de dermatoom is van zenuwen C0-C3.
- Pathologie van cervicale spieren, ligamenten, disci etcetera.
Kenmerken:
Unilateraal, dus eenzijdige hoofdpijn, en de toe- en afname van de hoofdpijn hangt samen met de
provocatie of reductie van het onderliggend cervicaal probleem.
Fractuur:
Er zijn 3 type letsels beschreven voor de wervelkolom door AO Surgery Reference:
A. Compressieletsels: dit komt door axiaal-compressieve krachten met intacte posterieure en
anterieue ligamentencomplexen. Hier zijn weer 3 vormen van
1. Compressieletsel met een laesie aan de voorzijde van het corpus zonder betrekking van
de achterste cortex, het spinale kanaal blijft intact.
2. Splijtingsfractuur: Wanneer door groter geweld of osteoporose het corpus wordt
gespleten en de bovenliggende discus in de ruimte wordt geperst.
3. Burst-fracturen: laesie van de dekplaat waarbij ook de achterste cortex van het corpus
gebroken is door axiale druk. Hier kan neurologisch letsel optreden.
B. Distractieletsels: er is een flexie of extensiekracht die distractie kan veroorzaken. Kan
voorkomen bij een auto ongeluk als je je gordel om hebt: je bovenlichaam wilt naar voren
geduwd, maar je gordel houdt dit tegen en hierdoor ontstaat compressie. Er ontstaat letsel
in het transversale vlak in het corpus van anterieur naar achterste deel van de wervelkolom.
Er is vaak een verscheuring van het achterste ligamentcomplex in combinatie met een luxatie
of fractuur van de facetgewrichten. Letsel is instabiel en vaak ook neurologisch letsel.
