Ruim werkgeversbegrip vreemdelingen begrensd (Scheers)
Als werkzaamheden worden verricht door een vreemdeling, worden ook eisen
gesteld aan partijen die niet de directe werkgever zijn. De
vreemdelingenwetgeving merkt deze personen aan als werkgever. Alle personen
die als werkgever aangemerkt worden, hebben de verplichting te controleren of
de vreemdeling wel mag werken, het identiteitsbewijs te controleren, een kopie
daarvan op te nemen in de administratie en eventueel door te sturen aan andere
partijen die eveneens bij de tewerkstelling zijn betrokken. Als achteraf blijkt dat
de vreemdeling niet mocht werken of dat er niet is voldaan aan de identificatie-,
bewaar- of doorzendplicht, kunnen al deze partijen daarvoor worden beboet. In
de praktijk blijkt dat veel van deze personen zich er niet van bewust zijn dat zij
ook worden aangemerkt als werkgever. In dit artikel licht de auteur dit ruime
werkgeversbegrip toe en verduidelijkt de uitlegging ervan aan de hand van
rechtspraak. De Inspectie SZW leek de grenzen alsmaar op te rekken, maar hier
zijn grenzen aan gesteld in de rechtspraak.
Ruim werkgeversbegrip vreemdelingen
De Wav kent een zeer ruim werkgeversbegrip. Op grond van de Wav mag de
vreemdeling geen arbeid verrichten zonder tewerkstellingsvergunning, tenzij hij
hiervan is vrijgesteld, en kan de werkgever voor het ontbreken van zo’n
noodzakelijke vergunning worden beboet. Dit ruime werkgeversbegrip was
volgens de wetgever nodig teneinde schijnconstructies en bewijsproblemen in
geval van vermoede overtredingen tegen te gaan. Uit jurisprudentie blijkt dat
geen sprake hoeft te zijn van een aovk/gezagsverhouding en het in opdracht of
ten dienste van een persoon (rechts- of natuurlijk) arbeid verrichten is
voldoende.
- Degene die de vreemdeling arbeid laat verrichten is vergunningsplichtig.
- Aard/omvang/duur/beloning doen er niet toe, het enkel mogelijk maken
van het verrichten van arbeid en niet verhinderen daarvan is het laten
verrichten van arbeid.
- Maakt ook niet uit de werkgever op de hoogte is van de werkzaamheden.
- De Afdeling heeft geoordeeld dat dit ruime begrip binnen de Wav past en
niet in strijd is met het lex certa-beginsel.
Meerdere partijen, meerdere werkgevers
Als een vreemdeling voor meerdere partijen arbeid verricht, worden deze
allemaal individueel als werkgever aangemerkt (bijv.
detachering/uitzending/keten). Slechts één van hen hoeft te beschikken over een
tewerkstellingsvergunning, maar als deze er niet is, kan elk van deze
werkgevers worden beboet.
- Ten tijde van het artikel (2016) was dit bedrag €8.000 per illegaal
werkende vreemdeling. In een keten van bijv. vijf werkgevers, gaat dat
bedrag maal vijf.
- Bij meerdere vreemdelingen wordt de boete evenredig vermenigvuldigd.
- Dat een eventuele boete wordt doorbelast aan de (afgesproken)
verantwoordelijke in de keten, speelt geen rol bij het opleggen van de
boetes.
o Iedere werkgever heeft volgens de Wav eigen verantwoordelijkheid
en kan dit niet afschuiven.
o HR heeft bepaald dat de boete wel mag worden verhaald op een
andere partij als dit vooraf uitdrukkelijk is afgesproken.
De verhalende partij blijft wel verplicht te betalen en de
werkzaamheden kunnen daar worden stilgelegd na meerdere
boetes.
Pagina 1 van 9