interventies
Inhoudsopgave
Week 1: Orthopedagogische interventies: stromingen, werkzame
factoren, effectiviteit en ethiek...........................................................3
Van Lieshout (2009), H2......................................................................3
2.1. De inzichtgevende, psychodynamische benadering....................................7
2.2 De gedragstherapeutische benadering......................................................12
2.3 De experiëntiële of ervaringsgerichte benadering.....................................20
2.4 De systeemtheoretische benadering...........................................................24
2.5 Benadering gebaseerd op onderzoek vanuit de hersenwetenschap............27
2.6 Algemene aanpak van gedragsproblemen..................................................32
Liber (2020): Evidence-based behandelen bij kinderen en adolescenten
........................................................................................................36
Van Yperen, Veerman & Bijl (2017) – H1 (17-52).................................46
1.1 Inleiding....................................................................................................... 46
1.2. Effectonderzoek in preventie en jeugdhulp................................................50
1.3. Resultaatgerichte Ontwikkeling van Interventies (RGOi)............................52
1.4. De Effectladder als methodisch kader voor praktijkgestuurd onderzoek....55
Niveau 0 (startpunt) – intuition based interventies........................................57
Niveau 1 – Voorwaardelijk (descriptieve aanwijzingen)..................................57
Niveau 2 – Veelbelovend (theoretisch goed onderbouwd).............................57
Niveau 3 – Doeltreffend (eerste empirische aanwijzingen)............................58
Niveau 4 – Plausibel (goede empirische aanwijzingen)..................................61
Niveau 5 – Werkzaam (sterke empirische aanwijzingen)................................62
1.5. tot slot........................................................................................................ 65
Wampold (2015) - de rol van common factors in psychotherapie – Een
update.............................................................................................69
Van Yperen & Van der Steege (2010): methodiek en hulpverlener tellen
allebei..............................................................................................80
Internationale bevindingen............................................................................. 80
Belangrijkste factoren:................................................................................... 82
Relatie tussen cliënt en hulpverlener............................................................82
Conclusie........................................................................................................... 82
Schenk et al. (2025), H6....................................................................88
Week 2: Motiverende gespreksvoering...............................................89
1
, Harder & Eenshuistra (2020): Uithuisgeplaatste jeugdigen: sleutels tot succes in
behandeling en onderwijs.................................................................................. 89
Miller & Rollnick (2025), H1–7............................................................................95
Hoofdstuk 1– Helpen met hoofd en hart.........................................................95
Hoofdstuk 2- Wat is Motiverende Gespreksvoering (MGV)?..........................105
Hoofdstuk 3 – Een soepel gesprek voeren....................................................116
Hoofdstuk 4 — Engageren............................................................................ 121
Hoofdstuk 5 – Focussen................................................................................131
Hoofdstuk 6 — Ontlokken.............................................................................136
Hoofdstuk 7 – Plannen..................................................................................148
2
,Literatuur voorbereiding colleges
Week 1: Orthopedagogische interventies:
stromingen, werkzame factoren, effectiviteit
en ethiek
Van Lieshout (2009), H2
Algemene aanpak van probleemgedrag bij kinderen en jongeren
Afstemming en rol van de school
De aanpak in dit boek is géén (psycho)therapie.
Naast deze aanpak hebben jongeren en hun ouders vaak aanvullende
behandeling nodig van een hulpverleningsinstelling.
Essentieel: afstemming tussen schoolbegeleiding en hulpverlening om
effectiviteit te vergroten.
Psycho-educatie
Psycho-educatie helpt jongeren en ouders om:
o Het gedrag en de problemen beter te begrijpen.
o Het kind en zijn problemen te accepteren.
Doel: een basis leggen voor de ‘echte’ behandeling.
Psycho-educatie omvat:
o Aanleren van een andere benadering van gedrag.
o Vaak verhelderend genoeg om het probleem al deels te verminderen.
Het boek fungeert zelf ook als psycho-educatieve handleiding voor
beroepsopvoeders.
Orthopedagogische benadering
Orthopedagogiek: wetenschap gericht op verstoorde
opvoedingsprocessen, bijvoorbeeld door ontwikkelings- of
gedragsstoornissen.
Orthopedagogische hulpverlening richt zich op:
o Problematische opvoedingssituaties (POS)
o Begeleiding van opvoeders en het kind in hun opvoedproces
Taken van de orthopedagoog:
o Coördineren van specialisten (psychologen, psychiaters,
maatschappelijk werkers, paramedici, psychotherapeuten)
o Terugbrengen naar het kind in de problematische
opvoedingssituatie
o Verbeteren van leer- en leefomgeving om gedrag en ontwikkeling te
stimuleren
3
, Belangrijke aspecten bij de begeleiding van kinderen met
ontwikkelingsstoornissen
Zelfbeeld en zelfvertrouwen
Het zelfbeeld van het kind moet positiever worden gemaakt door het kind
ervaringen te laten opdoen waarin het succes ervaart.
Het kind moet merken: “Ik kan dit wél”, waardoor zelfvertrouwen groeit.
Belang van zelfvertrouwen
Zelfvertrouwen is motor en doel van behandeling.
Positieve ervaringen helpen het zelfbeeld van het kind te verbeteren.
Belangrijke elementen:
o Duidelijke structuur thuis en op school
o Voorspelbaarheid van gebeurtenissen
o Hulp bij sociale vaardigheden
o Gedragstraining en stapsgewijze informatieverwerking
Balans in opvoeding: bescherming en veiligheid vs. stimulans, prikkeling en
uitdaging
o Overbescherming kan leiden tot verstoord zelfbeeld of gevoel van
onoverwinnelijkheid
Kinderen met ontwikkelingsstoornissen
Kinderen met ontwikkelingsstoornissen hebben behoefte aan:
o Duidelijke structuur in gezin en school.
o Voorspelbaarheid van gebeurtenissen, acties en reacties, zodat
ze zich veilig voelen.
Dit helpt bij het verminderen van onzekerheid en frustratie.
Begeleiding richt zich ook op:
o Hulp bij contactbevorderende activiteiten.
o Aanleren van sociale vaardigheden in een veilige en accepterende
omgeving.
o Stapsgewijze begeleiding van informatieverwerking voor
praktische toepassingen.
Gedragstraining
Via gedragstraining leert het kind aangepast gedrag.
Essentiële aspecten van deze begeleiding:
o Geduld van de opvoeder.
o Acceptatie van het kind zoals het is, inclusief zijn problemen.
o Vertrouwen in de interne groeimogelijkheden van het kind.
o Structurering: veilig, geborgen, rustig en ordelijk milieu.
o Het stellen van juiste eisen: niet te veel, niet te weinig.
Doel: herstel van zelfvertrouwen en zelfstandigheid.
4