Nederlands - Beschouwing + bouwplan en bronnenschema
Titel: Moeten orgaandonaties verplicht worden?
Inleiding:
Hier in Nederland is er een groot tekort aan donororganen, soms komt dit doordat
nabestaanden eigenlijk niet wisten of de overledene donor wilde zijn. Ook kan je in
het donorregister worden vastgelegd. Dit vormt een groot probleem, bij veel mensen
speelt religie ook een grote rol bij orgaandonatie Op het einde van 2020 stonden er
in totaal wel 6,9 miljoen Nederlanders geregistreerd in het donorregister. Dit komt
neer op een stijging van bijna 500.000 geregistreerde personen extra. Maar kan
iedereen orgaandonor zijn en moeten we orgaandonaties verplichten?
Natuurlijk is het recht op eigen keuze een zeer belangrijk grondrecht, de kans dat het
dus helemaal verplicht wordt is dus klein. Echter, zijn er orgaandonaties. De
donororganen en -weefsels worden gebruikt om ernstig zieke mensen te helpen en
redden die anders overlijden. Sommige mensen zien het zelfs als een morele
verplichting om ‘’iets terug te doen’’. Een nabestaande van een overleden donor zei
zelfs ‘’Door de donatie kan ik beter omgaan met mijn verdriet na het overlijden van
mijn man.’’ Uit onderzoek bleek dat 63% van de mensen wel donor wilt zijn maar
60% helemaal niet geregistreerd is. De meerderheid van de mensen zal bij een
wettelijke verplichting door wet akkoord gaan met orgaandonatie. Vlaamse
Neuroloog Steven Laureys zei zelfs ‘’de bewuste beslissing over orgaandonatie
begint bij acceptatie van de medische feiten’’.
Het verbeteren van iemand anders kwaliteit van leven, wetende dat er zo veel levens
kunnen worden gered. Orgaandonatie in Nederland gebeurt hier anoniem, hier is
zelfs een wet voor gemaakt. Dit is gedaan om conflicten of problemen tussen de
nabestaanden van de donor en de ontvanger van de donor te voorkomen. Mensen
kunnen zich namelijk heel goed maar ook heel slecht voelen wanneer ze oog in oog
komen te staan met de ontvanger van het orgaan. Bij meeste mensen speelt het feit
dat ze mogelijkheid zelf ooit een donororgaan nodig hebben een grote rol in de
beslissing om wel orgaandonor te worden.
Daarnaast zijn er ook mensen die het argument gebruiken, dat de wet ingaat tegen
het zelfbeschikkingsrecht, dit houdt in dat je zelf mag bepalen wat je met je leven
doet. Over het algemeen zijn mensen niet zo zeer tegen het doneren van organen
maar juist tegen een wet die het verplicht maakt. Op deze manier zijn er ook mogelijk
mensen die zich juist gaan terugtrekken als potentiële donor puur omdat ze niet
‘’gedwongen’’ willen worden. Soms is het ook niet toegestaan om donor te worden
Titel: Moeten orgaandonaties verplicht worden?
Inleiding:
Hier in Nederland is er een groot tekort aan donororganen, soms komt dit doordat
nabestaanden eigenlijk niet wisten of de overledene donor wilde zijn. Ook kan je in
het donorregister worden vastgelegd. Dit vormt een groot probleem, bij veel mensen
speelt religie ook een grote rol bij orgaandonatie Op het einde van 2020 stonden er
in totaal wel 6,9 miljoen Nederlanders geregistreerd in het donorregister. Dit komt
neer op een stijging van bijna 500.000 geregistreerde personen extra. Maar kan
iedereen orgaandonor zijn en moeten we orgaandonaties verplichten?
Natuurlijk is het recht op eigen keuze een zeer belangrijk grondrecht, de kans dat het
dus helemaal verplicht wordt is dus klein. Echter, zijn er orgaandonaties. De
donororganen en -weefsels worden gebruikt om ernstig zieke mensen te helpen en
redden die anders overlijden. Sommige mensen zien het zelfs als een morele
verplichting om ‘’iets terug te doen’’. Een nabestaande van een overleden donor zei
zelfs ‘’Door de donatie kan ik beter omgaan met mijn verdriet na het overlijden van
mijn man.’’ Uit onderzoek bleek dat 63% van de mensen wel donor wilt zijn maar
60% helemaal niet geregistreerd is. De meerderheid van de mensen zal bij een
wettelijke verplichting door wet akkoord gaan met orgaandonatie. Vlaamse
Neuroloog Steven Laureys zei zelfs ‘’de bewuste beslissing over orgaandonatie
begint bij acceptatie van de medische feiten’’.
Het verbeteren van iemand anders kwaliteit van leven, wetende dat er zo veel levens
kunnen worden gered. Orgaandonatie in Nederland gebeurt hier anoniem, hier is
zelfs een wet voor gemaakt. Dit is gedaan om conflicten of problemen tussen de
nabestaanden van de donor en de ontvanger van de donor te voorkomen. Mensen
kunnen zich namelijk heel goed maar ook heel slecht voelen wanneer ze oog in oog
komen te staan met de ontvanger van het orgaan. Bij meeste mensen speelt het feit
dat ze mogelijkheid zelf ooit een donororgaan nodig hebben een grote rol in de
beslissing om wel orgaandonor te worden.
Daarnaast zijn er ook mensen die het argument gebruiken, dat de wet ingaat tegen
het zelfbeschikkingsrecht, dit houdt in dat je zelf mag bepalen wat je met je leven
doet. Over het algemeen zijn mensen niet zo zeer tegen het doneren van organen
maar juist tegen een wet die het verplicht maakt. Op deze manier zijn er ook mogelijk
mensen die zich juist gaan terugtrekken als potentiële donor puur omdat ze niet
‘’gedwongen’’ willen worden. Soms is het ook niet toegestaan om donor te worden
