De rol van CJG bij versterking van de PCS.
I. De PCS en het CJG
Gemeenschappelijke activiteiten van burgers rondom het grootbrengen van kinderen noemen
we de PCS.
Binnen de PCS onderscheiden we grofweg drie vormen van betrokkenheid van burgers bij
opvoeden en opgroeien:
1. Informele steun: als ouders kunnen terugvallen op hun sociale omgeving. D.m.v.
emotionele steun, praktische hulp en informatie uitwisselen en het delen van
ervaringen.
2. Informele sociale controle: wanneer mensen in elkaars omgeving elkaar kennen en
een gedeelde sociale norm ervaren, wordt het gedrag van de bewoners beïnvloed.
3. Intergenerationeel contact: hierbij gaat het om contact die jeugdigen en
volwassenen, anders dan eigen ouders, onderling hebben.
De PCS kan niet georganiseerd worden door de overheid of instellingen. Wel kunnen
omstandigheden gecreëerd worden die uitnodigen tot kennismaking, dialoog, netwerkvorming
en het ontwikkelen en uitvoeren van eigen initiatieven.
II. Hoe kunt u in uw gemeente de PCS versterken?
Wat zijn belangrijke aandachtspunten voor gemeenten?
A. Sturen op het versterken van de PCS.
1. Visie verwoorden en delen: de gemeente moet om te beginnen benoemen dat zij
belang hecht aan een rol van burgers bij opvoeden en opgroeien. Daarbij dient de
gemeente uit te dragen dat opvoedingsvragen normaal zijn en dat voor de
beantwoording van deze vragen niet per definitie een professional nodig is.
2. Legitimering van het beleid:
- Het versterken van de PCS omvat collectieve interventies.
- Er kan verwezen worden naar empirisch bewijs voor het belang van een sterke
sociale inbedding van gezinnen. Belang van sociale inbedding van gezinnen:
Sterke sociale verbanden dragen bij aan een vermindering van isolatie en
een toename van opvoedingsvaardigheden en kennis.
Sociale steun vergroot de draagkracht van gezinnen en helpt ernstige
opvoedingsmoeilijkheden te voorkomen.
, Ook voor kinderen is het van belang om op te groeien in een omgeving die
rijk is aan sociale relaties, omdat zij leren van voorbeeldgedrag van
anderen.
Buurten waar jeugdigen meer onderlinge verbanden hebben, waar meer
zicht is op jeugdigen en waar de bereidheid om iets voor de buurt te doen
hoger is, kennen minder overlast en misdrijven.
- Bij het formuleren van die gemeentelijke visie kunt u tevens gebruik maken van de
uitgangspunten van een positief jeugdbeleid.
3. Concrete plannen maken, waarin doelen zijn vertaalt: belangrijk is dat
doelstellingen, om de actieve rol van burgers bij opvoeden en opgroeien te versterken,
worden vertaalt in concrete acties hoe de PCS wordt gestimuleerd en gefaciliteerd.
4. Afspraken maken en een trekker aanwijzen: de gemeente heeft een belangrijke rol
in de sturing op samenwerking tussen alle samenwerkingspartners. Zorg dat ook wordt
afgesproken wie welke taak heeft en wie de rol van de trekker en verantwoordelijke
vervult.
5. Verankering in beleid: denk niet alleen aan beleid gericht op preventie en zorg voor
de jeugd. Er zijn andere aanpalende terreinen waar de doestellingen in verankerd
kunnen worden.
6. Gemeentelijke regie op samenwerking en het betrekken van burgers: het
faciliteren van burgers in hun rol bij opvoeden en opgroeien gebeurt bij voorkeur in
samenwerking tussen partners en wijk.
De onderlinge samenwerking tussen alle betrokken partijen is complex en vraagt om
gemeentelijke regie. De gemeente krijgt onvermijdelijk te maken met status
verschillen en meervoudige belangen. Het is belangrijk om deze verschillen niet weg
te poetsen maar juist te erkennen en omarmen.
III. Een aanvullende rol voor het CJG.
Steeds vaker wordt het CJG gezien als het netwerk van waaruit een positieve ontwikkeling
van alle jeugdigen wordt bevorderd. Naast vraaggericht en klantgericht werken is meer oog
nodig voor het potentieel in de wijk om de omgeving van gezinnen te verrijken. CJG
medewerkers zouden zich outreachend moeten opstellen en oog moeten krijgen voor kansen
voor ontmoeting en gezamenlijke activiteiten van jeugd, opvoeders en medeopvoeders, zodat
ze die waar nodig kunnen ondersteunen.
I. De PCS en het CJG
Gemeenschappelijke activiteiten van burgers rondom het grootbrengen van kinderen noemen
we de PCS.
Binnen de PCS onderscheiden we grofweg drie vormen van betrokkenheid van burgers bij
opvoeden en opgroeien:
1. Informele steun: als ouders kunnen terugvallen op hun sociale omgeving. D.m.v.
emotionele steun, praktische hulp en informatie uitwisselen en het delen van
ervaringen.
2. Informele sociale controle: wanneer mensen in elkaars omgeving elkaar kennen en
een gedeelde sociale norm ervaren, wordt het gedrag van de bewoners beïnvloed.
3. Intergenerationeel contact: hierbij gaat het om contact die jeugdigen en
volwassenen, anders dan eigen ouders, onderling hebben.
De PCS kan niet georganiseerd worden door de overheid of instellingen. Wel kunnen
omstandigheden gecreëerd worden die uitnodigen tot kennismaking, dialoog, netwerkvorming
en het ontwikkelen en uitvoeren van eigen initiatieven.
II. Hoe kunt u in uw gemeente de PCS versterken?
Wat zijn belangrijke aandachtspunten voor gemeenten?
A. Sturen op het versterken van de PCS.
1. Visie verwoorden en delen: de gemeente moet om te beginnen benoemen dat zij
belang hecht aan een rol van burgers bij opvoeden en opgroeien. Daarbij dient de
gemeente uit te dragen dat opvoedingsvragen normaal zijn en dat voor de
beantwoording van deze vragen niet per definitie een professional nodig is.
2. Legitimering van het beleid:
- Het versterken van de PCS omvat collectieve interventies.
- Er kan verwezen worden naar empirisch bewijs voor het belang van een sterke
sociale inbedding van gezinnen. Belang van sociale inbedding van gezinnen:
Sterke sociale verbanden dragen bij aan een vermindering van isolatie en
een toename van opvoedingsvaardigheden en kennis.
Sociale steun vergroot de draagkracht van gezinnen en helpt ernstige
opvoedingsmoeilijkheden te voorkomen.
, Ook voor kinderen is het van belang om op te groeien in een omgeving die
rijk is aan sociale relaties, omdat zij leren van voorbeeldgedrag van
anderen.
Buurten waar jeugdigen meer onderlinge verbanden hebben, waar meer
zicht is op jeugdigen en waar de bereidheid om iets voor de buurt te doen
hoger is, kennen minder overlast en misdrijven.
- Bij het formuleren van die gemeentelijke visie kunt u tevens gebruik maken van de
uitgangspunten van een positief jeugdbeleid.
3. Concrete plannen maken, waarin doelen zijn vertaalt: belangrijk is dat
doelstellingen, om de actieve rol van burgers bij opvoeden en opgroeien te versterken,
worden vertaalt in concrete acties hoe de PCS wordt gestimuleerd en gefaciliteerd.
4. Afspraken maken en een trekker aanwijzen: de gemeente heeft een belangrijke rol
in de sturing op samenwerking tussen alle samenwerkingspartners. Zorg dat ook wordt
afgesproken wie welke taak heeft en wie de rol van de trekker en verantwoordelijke
vervult.
5. Verankering in beleid: denk niet alleen aan beleid gericht op preventie en zorg voor
de jeugd. Er zijn andere aanpalende terreinen waar de doestellingen in verankerd
kunnen worden.
6. Gemeentelijke regie op samenwerking en het betrekken van burgers: het
faciliteren van burgers in hun rol bij opvoeden en opgroeien gebeurt bij voorkeur in
samenwerking tussen partners en wijk.
De onderlinge samenwerking tussen alle betrokken partijen is complex en vraagt om
gemeentelijke regie. De gemeente krijgt onvermijdelijk te maken met status
verschillen en meervoudige belangen. Het is belangrijk om deze verschillen niet weg
te poetsen maar juist te erkennen en omarmen.
III. Een aanvullende rol voor het CJG.
Steeds vaker wordt het CJG gezien als het netwerk van waaruit een positieve ontwikkeling
van alle jeugdigen wordt bevorderd. Naast vraaggericht en klantgericht werken is meer oog
nodig voor het potentieel in de wijk om de omgeving van gezinnen te verrijken. CJG
medewerkers zouden zich outreachend moeten opstellen en oog moeten krijgen voor kansen
voor ontmoeting en gezamenlijke activiteiten van jeugd, opvoeders en medeopvoeders, zodat
ze die waar nodig kunnen ondersteunen.
