ONDERSTEUNINGSPLANNING
,INTRODUCTIE
1. ORTHOPEDAGOGIEK: EEN HANDELINGSWETENSCHAP
Orthopedagogiek = een handelingswetenschap, die doelgericht onderzoekt hoe we de kwaliteit van
leven, de inclusie en participatie in de maatschappij van alle betrokkenen kunnen verbeteren.
1.1 Methodisch handelen
= bewust omgaan met je opgedane kennis, inzichten en vaardigheden. We ondersteunen personen om
gewenste doelen voorop te stellen en gaan we samen aan de slag op dichter bij deze doelen te komen.
Vier centrale kenmerken:
Doelgericht Bewust Systematisch Procesmatig
® Vertrekt ALTIJD vanuit vraag van de persoon
® Je hebt een functionele relatie met de persoon
1. Je handelt doelgericht
• Persoon en zijn netwerk ondersteunen in het vooropstellen van doelen
• Belangrijk om vanuit de cliënt te vertrekken – de cliënt heeft de regie
2. Je handelt bewust
• Afvragen welke invloed jouw gedag heeft op de ander
• Soms ook intuïtief, bv. in situaties waarin je direct moet reageren
3. Je handelt systematisch
• Stap voor stap handelen => geen te grote stappen
• Als iets werkt, ga je een volgende stap nemen
4. Je handelt procesmatig
• Voortdurend afvragen of je in de richting van het doel werkt
• Als je merkt dat het niet werkt, zullen bijsturingen nodig zijn
1
,1.2 Verschillende soorten plannen
Organisatie
Beleidsplan
Beschrijft de visie, missie, doelstellingen en werkwijze
Onderdeel van de organisatie
Afdelingsplan
Vertaling doelstelling vanuit beleidsplan voor specifieke afdeling
Individu
Persoonlijk ondersteuningsplan
Specifieke ondersteuning van één specifieke persoon
2. VAN HANDELINGSPLANNING NAAR PERSOONSGERICHT ONDERSTEUNINGSPROCES
2.1 De term ‘handelingsplanning’
= sinds ’80 een centraal begrip in de orthopedagogiek
Definitie Rink: “Handelingsplanning is het gebeuren in de instelling waarbij functionarissen zich beraden
over de manier waarop de leefsituatie van hun cliënten verbeterd kan worden ten gevolge van hun eigen
optreden naar die cliënten toe.”
• Klemtoon op de dynamiek, de betrokkenheid en het permanente karakter
• ‘Het gebeuren’ => het is een permanent gebeuren; ons handelen stopt nooit
• ‘De instelling’ => handelingsplanning ook zinvol bij ambulant en outreachend werken
• ‘De leefsituatie’ => gaat over een persoon in een specifieke context
• ‘Hun eigen optreden’ => samen handelen met de persoon
• Handelen op basis van de regulatieve cyclus van Strien (1984)
Gelijke indelingen in veel verschillende modellen:
Strien (1984) Broekaert & Van Hove (1992) Knorth & Smith (1999)
2
, Strien – assessment, planning, monitoring en evaluatie
Broekaert & Van Hove – beeldvorming, planning, handelen en evaluatie
Knorth & Smith – diagnostiek, besluitvorming, planning, uitvoering en evaluatie
2.2 Het cyclisch proces
Ten aller tijde kun je terug naar een voorgaande fase: het handelen stopt nooit!
2.3 Functionarissen
Wie stelt het handelingsplan op? – drie modellen (Klomp)
Het opstellen van het plan is de taak van de ‘deskundigen’, die het
Deskundigheidsmodel
moeten vertalen naar degenen die dagelijks de persoon ondersteunen.
Ervaringen van de begeleiders die dagelijks ondersteuning bieden staan
centraal. Het zijn diegene die het dichtst bij de personen staan, die
Betrokkenheidsmodel
autonomoon het plan opstellen. Als het nodig is, kunnen zij wel een
beroep doen op specifieke ‘deskundigen’
Het opmaken van het plan is de verantwoordelijkheid van de persoon
Participatiemodel zelf en iedereen die nauw betrokken is. Zij nemen als volwaardige
partners deel aan het hele proces van handelingsplanning
3