Hindoeïsme
1.Ontstaan van het hindoeïsme in historische context
1.1 Ontstaan van het hindoeïsme
De naam hindoeïsme is afgeleid van Indus, naar de zogenaamde
Indusbeschaving. Het is onduidelijk wanneer het hindoeïsme als religie precies is
ontstaan. Voor het gemak gaat men ervan uit dat het ‘officiële’ hindoeïsme is
ontstaan met het op schrift stellen van de Veda’s, de belangrijkste teksten in het
hindoeïsme. Duidelijk is echter wel dat het hindoeïsme een van de oudste
godsdiensten ter wereld is. Langzamerhand vermengden de religies van de
Indusbeschaving en de Ariërs zich met elkaar en ontstond geleidelijk de religie
die wij nu hindoeïsme noemen. Omdat de ariërs zich verheven voelden boven de
andere bewoners, voelden zij de behoefte om zich te onderscheiden van de rest.
Zo ontstond het kastenstelsel.
1.2 Het kastenstelsel
Het kastenstelsel houdt in dat de samenleving is verdeeld in groepen. Voor deze
groepen gelden eigen regels op sociaal en religieus gebied. Belangrijk is in ieder
geval dat:
Je alleen mag trouwen met iemand uit je eigen kaste
Je alleen mag eten met mensen uit je eigen kaste
Beroepen zijn verbonden aan een bepaalde kaste
De religieuze plichten (dharma) waaraan je moet voldoen, zijn verbonden
aan je kaste
Er zijn vier groepen binnen het kastenstelsel. De hoogste kaste is tegelijkertijd
ook de belangrijkste en heeft het meeste aanzien. Hoe lager de kaste, hoe lager
het aanzien. De vier officiële kasten zijn:
1. De priesters en geestelijken (brahmanen, niet oppergod Brahman!!)
2. De strijders/de wereldlijke macht (kshatriya’s)
3. Handelaren, handwerkers en boeren (vaishya’s)
4. De dienaren/onderdanen (shudra’s)
Er is ook nog een vijfde onofficiële kaste, die van de onaanraakbaren
(chandala’s). officieel is deze groep kasteloos, wat betekent dat ze formeel ook
niet tot het kastenstelsel behoren.
De priesters en de geestelijken horen tot de hoogste kaste en zij hebben de
geestelijke en religieuze macht. Zij hebben ook de verantwoordelijk voor het
onderwijs aan de twee kasten onder hen: de kshatriya’s en de vaishya’s. Voor
brahmanen geldt een totaal verbod op geweld. Dat is ook de reden dat
brahmanen streng vegetarisch zijn. De kshatriya’s zijn van oudsher de strijders,
de vechters. Tegenwoordig horen daar ook de bestuurders bij. Zij hebben de taak
om het land te verdedigen en besturen. In tegenstelling tot de geweldloze
priesters mogen kshatriya’s juist wel geweld gebruiken. De vaishya’s zijn van
oudsher de herders die het vee hoedden. Later werd deze kaste uitgebreid met
boeren, handelaren en ambachtslieden. De scheiding tussen de drie hiervoor
beschreven kasten en de andere twee kasten is enorm. Alleen de mensen uit de
drie hoogste kasten hebben recht op onderwijs en mogen meedoen aan
religieuze ceremonies. De twee laagste kasten, de shudra’s en de chandala’s,
worden gezien als het uitschot van de samenleving. Deze laagste kasten bestaan
(oorspronkelijk) uit de bewoners van de Indusvallei die door de Ariërs werden
onderworpen. De shudra’s staan in dienst van de hogere kasten. Zij werken als
,dienaars. Het zijn tweederangs burgers en hebben geen rechten. Toch zijn er
genoeg voorbeelden van shudra’s die rijkdom hebben vergaard en het hebben
gemaakt in het leven. De chandala’s vallen officieel buiten het kastensysteem.
Alle beroepen waar men met bloed in aanraking komt of met de dood worden
uitgeoefend door chandala’s.
Officieel is het kastensysteem (in India) volgens de grondwet verboden en mag
iemand niet meer gediscrimineerd worden op grond van zijn kaste. In de praktijk
is het echter erg lastig om het systeem vaarwel te zeggen. Het is vooral erg lastig
om de onaanraakbaren (de chandala’s) te laten integreren in de maatschappij.
2. Beginselen en kerngedachten
Het hindoeïsme is een veelzijdige godsdienst die heel veel verschillende
stromingen kent. Verschillende stromingen leggen verschillende accenten en
binnen de verschillende stromingen zijn er vaak ook weer verschillende
opvattingen over bepaalde onderwerpen. Juist vanwege de vele verschillen en
verschillende opvattingen is het hindoeïsme een zeer tolerante religie. Er is geen
leer die van hogerhand is vastgesteld en waar iedereen zich aan dient te houden,
iedereen bepaalt zelf wat hij of zij gelooft. Het gaat ook niet zo zeer om wat je
gelooft, maar om wat je doet. Ondanks de vele verschillen zijn er wel enkele
zaken die voor alle hindoes gelden en die de basis vormen voor het hindoeïsme.
2.1 Geloof in meerdere goden?
Het hindoeïsme wordt vaak als polytheïstische godsdienst gezien. Dit betekent
dat hindoes geloven dat er meerdere goden zijn. Toch is er voor hen één god het
belangrijkst. Hindoes gaan ervan uit dat al deze goden terug te voeren zijn op
één eerste god en deze word Brahman genoemd. Sommige geloven dat dit een
echte persoon is, sommige denken dat het een energie of een oerkracht is. Uit
Brahman is alles ontstaan, het is een scheppende kracht. Hindoes geloven dat er
in ieder mens een stukje van deze oerkracht is overgebleven. Dit stukje oerkracht
wordt Atman genoemd. Dit betekent automatisch dat ieder mens dus een beetje
goddelijk is. Het doel van het leven is dat een mens na zijn sterven weer één
wordt met het goddelijke; het Atman wordt dan weer verenigd met het Brahman.
2.2 Reïncarnatie en verlossing
Hindoes geloven in reïncarnatie. Ze geloven dat een mens meerdere levens
achter elkaar leeft. Het leven dat iemand leeft, is afhankelijk van zijn vorige
leven. Hoe beter iemand zijn vorige leven heeft geleefd, hoe beter hij in het
volgende leven terugkomt.
Binnen het idee van reïncarnatie is karma een belangrijk begrip. is het geheel
van iemands daden; de goede en slechte. Iemands karma bepaalt hij in een
volgend leven terugkomt. Of iemands karma goed is, wordt bepaald door de
manier waarop hij zijn religieuze plichten heeft vervuld. Deze religieuze plichten
worden dharma genoemd. De religieuze plichten die iemand moet vervullen, zijn
afhankelijk van de kaste waartoe iemand behoort. Het uiteindelijke doel van
hindoes is Moksha. Moksha is de verlossing uit de kringloop van het leven en de
wedergeboorten, de samsara. Het is het moment waarop het Atman weer met
het Brahman wordt verenigd. Moksha wordt bereikt op het moment dat iemand
helemaal geen karma meer opbouwt. Dit is ook het moment dat je niet meer
wordt herboren. De verlossing is dan bereikt.
,3. Goden en rolmodellen
In het hindoeïsme zijn de vele goden erg belangrijk. Daarnaast is er ook een
belangrijke rol weggelegd voor de guru’s en sadhu’s. Veel hindoes hebben een
persoonlijke god die ze aanbidden in het puja-ritueel. Toch zijn er enkele goden
die voor alle hindoes belangrijk zijn of die buiten het hindoeïsme ook bekend zijn.
3.1 De god Brahma
Brahma is de schepper-god Brahma (niet te verwarren met Brahman) laat de
scheppende kracht van Brahman zien. Hij heeft het universum geschapen.
Brahma is een sterfelijke god. Als hij sterft, zal volgens het hindoeïsme het
universum vergaan. Er komt dan een nieuwe Brahma die een nieuw universum
zal scheppen. De meeste hindoes geloven dat Brahma het universum heeft
geschapen in opdracht van een andere god. Aanhangers van de god Shiva
denken dat Shiva Brahma de opdracht gaf. Aanhangers van Vishnu denken dat hij
het was. Brahma wordt altijd afgebeeld met vier hoofden. Deze hoofden staan
voor de vier belangrijke boeken van het hindoeïsme en de vier oorspronkelijke
kasten.
3.2 De god Vishnu
Vishnu is de godheid die de wereld in stand houdt. Elke keer als er een ramp lijkt
te gebeuren, komt Vishnu naar de aarde om deze te redden. Hij komt in de vorm
van een avatar. Een avatar is een verschijningsvorm van een godheid. Zo zijn van
Vishnu tien avatars bekend. Bijv. een vis, schildpad en dwerg. De belangrijkste is
Krishna, in Europa en de rest van de westerse wereld vooral bekend geworden
door de Hare Krishna-beweging. Vishnu staat bekend als een vriendelijke god en
staat voor het goede en met mededogen. Hij is getrouwd met Lakshmi en wordt
altijd afgebeeld in het blauw.
3.3 De god Shiva
Een andere belangrijke god is Shiva. In tegenstelling tot Vishnu is de Shiva de
vernietiger van de waarde. Het is een woeste god die altijd wordt afgebeeld met
kettingen en schedels. Hij wordt vaak afgebeeld als een danser, al dansend
vernietigd hij de aarde. Maar door het dansen bouwt hij ook dezelfde aarde weer
op. Shiva is een witte god en draagt ook altijd witte kleding en heeft witte
attributen bij zich. Hij heeft ook een derde oog. Vaak wordt Shiva ook aanbeden
in de vorm van een lingham (penis). Een korte zuil met afgeronde kop is op een
liggende schijf geplaatst. Deze schijf staat symbool voor de yoni (de vagina). Een
zoon van Shiva is Ganesha. Ganesha is de god met het olifantengezicht en vier
armen. Hij neemt hindernissen weg en daarom wordt hij veelal aanbeden voordat
iemand op reis gaat, een nieuw huis gaat bouwen of een andere belangrijke stap
gaat nemen.
3.4 Guru’s en sadhu’s
Een guru is vaak een leraar die een grote share volgelingen heeft. Bij zijn
volgelingen staat hij hoog in aanzien. In enkele gevallen wordt een guru gezien
als een vertegenwoordiger of afgevaardigde van een bepaalde god. Een sadhu is
een heilige man die dicht bij de verlossing staat. Hij heeft een zodanig leven
geleid dat hij bijna is losgekomen van de eeuwige kringloop van wedergeboorten
en is daarom een voorbeeld voor andere hindoes.
4. Belangrijke geschriften
Het hindoeïsme kent een aantal belangrijke en bepalende geschriften. Dit zijn:
1. De Veda’s
, 2. De Brahmana’s
3. De aranyaka’s
4. De Upanishads
5. Mahabharata en Ramayana
4.1 De Veda’s
Veda betekent letterlijk ‘heilig weten’ of openbaring. De Veda’s zijn de
belangrijkste geschriften van het hindoeïsme. De teksten in de Veda’s zijn zo
heilig dat veranderingen onmogelijk zijn. Dit betekent dat we nu nog steeds
dezelfde teksten lezen als 3000 jaar geleden. De Veda’s bestaan uit gebeden
voor de goden, beschrijvingen over hoe rituelen uitgevoerd dienen te worden,
bezweringsformules om ziektes af te wenden en teksten over hoe gezond te
leven en ziekten te behandelen.
4.2 De Brahmana’s
De Brahmana’s zijn teksten die door de priesterkasten zijn overgeleverd. Het zijn
abstracte teksten over bijvoorbeeld het ontstaan van de aarde, de plaats van de
mens in de schepping en de betekenis van rituelen.
4.3 De Aranyaka’s
De Aranyaka’s zijn geschreven door priesters en ascenten (monniken) die zich
hebben teruggetrokken uit de wereld om in afzondering hun hele leven te wijden
aan het geloof. Omdat zij zich vaak terugtrokken in de bossen, worden deze
teksten ook wel ‘woudteksten’ genoemd.
4.4 De Upanishads
De Upanishads zijn de meest recente geschriften uit het hindoeïsme. De
Upanishads ontstonden in een tijd dat het hindoeïsme veranderde. Men had
behoefte aan een soort herinterpretatie van de oude Vedateksten. De Upanishads
zijn teksten die proberen om de oude Vedateksten te begrijpen en uit te leggen.
Belangrijk in deze uitleg waren de guru’s. dit waren rondreizende asceten die
nadachten over allerlei filosofische en religieuze problemen en die deze aan de
mensen probeerden uit te leggen.
4.5 Mahabharata en Ramayana
De Mahabharata en de Ramayana zijn twee van de belangrijkste verhalen uit de
Indiase cultuur. Het zijn de jongste geschriften uit het hindoeïsme. De
Mahabharata is een gedicht van 200.000 regels dat verhaalt over de strijd tussen
twee families die willen heersen over een gebied in Noord-India. Een belangrijk
stuk uit de Mahabharata is de Bhagavat Gitam één van de belangrijkste
geschriften voor hindoes. Hierin staat de uiteenzetting beschreven die Krischna
geeft aan de wagenmenner Arunja voor een grote veldslag.
In de Ramayana wordt het verhaal van Rama verteld. Rama is de ideale mens.
Ondanks tegenspoed en ongeluk blijft hij zijn dharma volgen. Ook de vrouw van
Rama, Sita, is een goede vrouw die, ondanks alle ongeluk, haar man trouw blijft.
5. Ethiek en moraal: het juiste leven
Dharma zijn de religieuze plichten waar een hindoe aan moet voldoen. Deze
plichten zijn (oorspronkelijk) afhankelijk van de kaste waartoe een hindoe
behoort. Als iemand zijn religieuze plichten goed naleeft, bouwt hij goede karma
op. Goede karma zorgt weer voor een goede wedergeboorte in een volgend
leven. Een goede hindoe leeft de volgende regels na. Een hindoe:
Onderwerpt zich aan zijn schepper
1.Ontstaan van het hindoeïsme in historische context
1.1 Ontstaan van het hindoeïsme
De naam hindoeïsme is afgeleid van Indus, naar de zogenaamde
Indusbeschaving. Het is onduidelijk wanneer het hindoeïsme als religie precies is
ontstaan. Voor het gemak gaat men ervan uit dat het ‘officiële’ hindoeïsme is
ontstaan met het op schrift stellen van de Veda’s, de belangrijkste teksten in het
hindoeïsme. Duidelijk is echter wel dat het hindoeïsme een van de oudste
godsdiensten ter wereld is. Langzamerhand vermengden de religies van de
Indusbeschaving en de Ariërs zich met elkaar en ontstond geleidelijk de religie
die wij nu hindoeïsme noemen. Omdat de ariërs zich verheven voelden boven de
andere bewoners, voelden zij de behoefte om zich te onderscheiden van de rest.
Zo ontstond het kastenstelsel.
1.2 Het kastenstelsel
Het kastenstelsel houdt in dat de samenleving is verdeeld in groepen. Voor deze
groepen gelden eigen regels op sociaal en religieus gebied. Belangrijk is in ieder
geval dat:
Je alleen mag trouwen met iemand uit je eigen kaste
Je alleen mag eten met mensen uit je eigen kaste
Beroepen zijn verbonden aan een bepaalde kaste
De religieuze plichten (dharma) waaraan je moet voldoen, zijn verbonden
aan je kaste
Er zijn vier groepen binnen het kastenstelsel. De hoogste kaste is tegelijkertijd
ook de belangrijkste en heeft het meeste aanzien. Hoe lager de kaste, hoe lager
het aanzien. De vier officiële kasten zijn:
1. De priesters en geestelijken (brahmanen, niet oppergod Brahman!!)
2. De strijders/de wereldlijke macht (kshatriya’s)
3. Handelaren, handwerkers en boeren (vaishya’s)
4. De dienaren/onderdanen (shudra’s)
Er is ook nog een vijfde onofficiële kaste, die van de onaanraakbaren
(chandala’s). officieel is deze groep kasteloos, wat betekent dat ze formeel ook
niet tot het kastenstelsel behoren.
De priesters en de geestelijken horen tot de hoogste kaste en zij hebben de
geestelijke en religieuze macht. Zij hebben ook de verantwoordelijk voor het
onderwijs aan de twee kasten onder hen: de kshatriya’s en de vaishya’s. Voor
brahmanen geldt een totaal verbod op geweld. Dat is ook de reden dat
brahmanen streng vegetarisch zijn. De kshatriya’s zijn van oudsher de strijders,
de vechters. Tegenwoordig horen daar ook de bestuurders bij. Zij hebben de taak
om het land te verdedigen en besturen. In tegenstelling tot de geweldloze
priesters mogen kshatriya’s juist wel geweld gebruiken. De vaishya’s zijn van
oudsher de herders die het vee hoedden. Later werd deze kaste uitgebreid met
boeren, handelaren en ambachtslieden. De scheiding tussen de drie hiervoor
beschreven kasten en de andere twee kasten is enorm. Alleen de mensen uit de
drie hoogste kasten hebben recht op onderwijs en mogen meedoen aan
religieuze ceremonies. De twee laagste kasten, de shudra’s en de chandala’s,
worden gezien als het uitschot van de samenleving. Deze laagste kasten bestaan
(oorspronkelijk) uit de bewoners van de Indusvallei die door de Ariërs werden
onderworpen. De shudra’s staan in dienst van de hogere kasten. Zij werken als
,dienaars. Het zijn tweederangs burgers en hebben geen rechten. Toch zijn er
genoeg voorbeelden van shudra’s die rijkdom hebben vergaard en het hebben
gemaakt in het leven. De chandala’s vallen officieel buiten het kastensysteem.
Alle beroepen waar men met bloed in aanraking komt of met de dood worden
uitgeoefend door chandala’s.
Officieel is het kastensysteem (in India) volgens de grondwet verboden en mag
iemand niet meer gediscrimineerd worden op grond van zijn kaste. In de praktijk
is het echter erg lastig om het systeem vaarwel te zeggen. Het is vooral erg lastig
om de onaanraakbaren (de chandala’s) te laten integreren in de maatschappij.
2. Beginselen en kerngedachten
Het hindoeïsme is een veelzijdige godsdienst die heel veel verschillende
stromingen kent. Verschillende stromingen leggen verschillende accenten en
binnen de verschillende stromingen zijn er vaak ook weer verschillende
opvattingen over bepaalde onderwerpen. Juist vanwege de vele verschillen en
verschillende opvattingen is het hindoeïsme een zeer tolerante religie. Er is geen
leer die van hogerhand is vastgesteld en waar iedereen zich aan dient te houden,
iedereen bepaalt zelf wat hij of zij gelooft. Het gaat ook niet zo zeer om wat je
gelooft, maar om wat je doet. Ondanks de vele verschillen zijn er wel enkele
zaken die voor alle hindoes gelden en die de basis vormen voor het hindoeïsme.
2.1 Geloof in meerdere goden?
Het hindoeïsme wordt vaak als polytheïstische godsdienst gezien. Dit betekent
dat hindoes geloven dat er meerdere goden zijn. Toch is er voor hen één god het
belangrijkst. Hindoes gaan ervan uit dat al deze goden terug te voeren zijn op
één eerste god en deze word Brahman genoemd. Sommige geloven dat dit een
echte persoon is, sommige denken dat het een energie of een oerkracht is. Uit
Brahman is alles ontstaan, het is een scheppende kracht. Hindoes geloven dat er
in ieder mens een stukje van deze oerkracht is overgebleven. Dit stukje oerkracht
wordt Atman genoemd. Dit betekent automatisch dat ieder mens dus een beetje
goddelijk is. Het doel van het leven is dat een mens na zijn sterven weer één
wordt met het goddelijke; het Atman wordt dan weer verenigd met het Brahman.
2.2 Reïncarnatie en verlossing
Hindoes geloven in reïncarnatie. Ze geloven dat een mens meerdere levens
achter elkaar leeft. Het leven dat iemand leeft, is afhankelijk van zijn vorige
leven. Hoe beter iemand zijn vorige leven heeft geleefd, hoe beter hij in het
volgende leven terugkomt.
Binnen het idee van reïncarnatie is karma een belangrijk begrip. is het geheel
van iemands daden; de goede en slechte. Iemands karma bepaalt hij in een
volgend leven terugkomt. Of iemands karma goed is, wordt bepaald door de
manier waarop hij zijn religieuze plichten heeft vervuld. Deze religieuze plichten
worden dharma genoemd. De religieuze plichten die iemand moet vervullen, zijn
afhankelijk van de kaste waartoe iemand behoort. Het uiteindelijke doel van
hindoes is Moksha. Moksha is de verlossing uit de kringloop van het leven en de
wedergeboorten, de samsara. Het is het moment waarop het Atman weer met
het Brahman wordt verenigd. Moksha wordt bereikt op het moment dat iemand
helemaal geen karma meer opbouwt. Dit is ook het moment dat je niet meer
wordt herboren. De verlossing is dan bereikt.
,3. Goden en rolmodellen
In het hindoeïsme zijn de vele goden erg belangrijk. Daarnaast is er ook een
belangrijke rol weggelegd voor de guru’s en sadhu’s. Veel hindoes hebben een
persoonlijke god die ze aanbidden in het puja-ritueel. Toch zijn er enkele goden
die voor alle hindoes belangrijk zijn of die buiten het hindoeïsme ook bekend zijn.
3.1 De god Brahma
Brahma is de schepper-god Brahma (niet te verwarren met Brahman) laat de
scheppende kracht van Brahman zien. Hij heeft het universum geschapen.
Brahma is een sterfelijke god. Als hij sterft, zal volgens het hindoeïsme het
universum vergaan. Er komt dan een nieuwe Brahma die een nieuw universum
zal scheppen. De meeste hindoes geloven dat Brahma het universum heeft
geschapen in opdracht van een andere god. Aanhangers van de god Shiva
denken dat Shiva Brahma de opdracht gaf. Aanhangers van Vishnu denken dat hij
het was. Brahma wordt altijd afgebeeld met vier hoofden. Deze hoofden staan
voor de vier belangrijke boeken van het hindoeïsme en de vier oorspronkelijke
kasten.
3.2 De god Vishnu
Vishnu is de godheid die de wereld in stand houdt. Elke keer als er een ramp lijkt
te gebeuren, komt Vishnu naar de aarde om deze te redden. Hij komt in de vorm
van een avatar. Een avatar is een verschijningsvorm van een godheid. Zo zijn van
Vishnu tien avatars bekend. Bijv. een vis, schildpad en dwerg. De belangrijkste is
Krishna, in Europa en de rest van de westerse wereld vooral bekend geworden
door de Hare Krishna-beweging. Vishnu staat bekend als een vriendelijke god en
staat voor het goede en met mededogen. Hij is getrouwd met Lakshmi en wordt
altijd afgebeeld in het blauw.
3.3 De god Shiva
Een andere belangrijke god is Shiva. In tegenstelling tot Vishnu is de Shiva de
vernietiger van de waarde. Het is een woeste god die altijd wordt afgebeeld met
kettingen en schedels. Hij wordt vaak afgebeeld als een danser, al dansend
vernietigd hij de aarde. Maar door het dansen bouwt hij ook dezelfde aarde weer
op. Shiva is een witte god en draagt ook altijd witte kleding en heeft witte
attributen bij zich. Hij heeft ook een derde oog. Vaak wordt Shiva ook aanbeden
in de vorm van een lingham (penis). Een korte zuil met afgeronde kop is op een
liggende schijf geplaatst. Deze schijf staat symbool voor de yoni (de vagina). Een
zoon van Shiva is Ganesha. Ganesha is de god met het olifantengezicht en vier
armen. Hij neemt hindernissen weg en daarom wordt hij veelal aanbeden voordat
iemand op reis gaat, een nieuw huis gaat bouwen of een andere belangrijke stap
gaat nemen.
3.4 Guru’s en sadhu’s
Een guru is vaak een leraar die een grote share volgelingen heeft. Bij zijn
volgelingen staat hij hoog in aanzien. In enkele gevallen wordt een guru gezien
als een vertegenwoordiger of afgevaardigde van een bepaalde god. Een sadhu is
een heilige man die dicht bij de verlossing staat. Hij heeft een zodanig leven
geleid dat hij bijna is losgekomen van de eeuwige kringloop van wedergeboorten
en is daarom een voorbeeld voor andere hindoes.
4. Belangrijke geschriften
Het hindoeïsme kent een aantal belangrijke en bepalende geschriften. Dit zijn:
1. De Veda’s
, 2. De Brahmana’s
3. De aranyaka’s
4. De Upanishads
5. Mahabharata en Ramayana
4.1 De Veda’s
Veda betekent letterlijk ‘heilig weten’ of openbaring. De Veda’s zijn de
belangrijkste geschriften van het hindoeïsme. De teksten in de Veda’s zijn zo
heilig dat veranderingen onmogelijk zijn. Dit betekent dat we nu nog steeds
dezelfde teksten lezen als 3000 jaar geleden. De Veda’s bestaan uit gebeden
voor de goden, beschrijvingen over hoe rituelen uitgevoerd dienen te worden,
bezweringsformules om ziektes af te wenden en teksten over hoe gezond te
leven en ziekten te behandelen.
4.2 De Brahmana’s
De Brahmana’s zijn teksten die door de priesterkasten zijn overgeleverd. Het zijn
abstracte teksten over bijvoorbeeld het ontstaan van de aarde, de plaats van de
mens in de schepping en de betekenis van rituelen.
4.3 De Aranyaka’s
De Aranyaka’s zijn geschreven door priesters en ascenten (monniken) die zich
hebben teruggetrokken uit de wereld om in afzondering hun hele leven te wijden
aan het geloof. Omdat zij zich vaak terugtrokken in de bossen, worden deze
teksten ook wel ‘woudteksten’ genoemd.
4.4 De Upanishads
De Upanishads zijn de meest recente geschriften uit het hindoeïsme. De
Upanishads ontstonden in een tijd dat het hindoeïsme veranderde. Men had
behoefte aan een soort herinterpretatie van de oude Vedateksten. De Upanishads
zijn teksten die proberen om de oude Vedateksten te begrijpen en uit te leggen.
Belangrijk in deze uitleg waren de guru’s. dit waren rondreizende asceten die
nadachten over allerlei filosofische en religieuze problemen en die deze aan de
mensen probeerden uit te leggen.
4.5 Mahabharata en Ramayana
De Mahabharata en de Ramayana zijn twee van de belangrijkste verhalen uit de
Indiase cultuur. Het zijn de jongste geschriften uit het hindoeïsme. De
Mahabharata is een gedicht van 200.000 regels dat verhaalt over de strijd tussen
twee families die willen heersen over een gebied in Noord-India. Een belangrijk
stuk uit de Mahabharata is de Bhagavat Gitam één van de belangrijkste
geschriften voor hindoes. Hierin staat de uiteenzetting beschreven die Krischna
geeft aan de wagenmenner Arunja voor een grote veldslag.
In de Ramayana wordt het verhaal van Rama verteld. Rama is de ideale mens.
Ondanks tegenspoed en ongeluk blijft hij zijn dharma volgen. Ook de vrouw van
Rama, Sita, is een goede vrouw die, ondanks alle ongeluk, haar man trouw blijft.
5. Ethiek en moraal: het juiste leven
Dharma zijn de religieuze plichten waar een hindoe aan moet voldoen. Deze
plichten zijn (oorspronkelijk) afhankelijk van de kaste waartoe een hindoe
behoort. Als iemand zijn religieuze plichten goed naleeft, bouwt hij goede karma
op. Goede karma zorgt weer voor een goede wedergeboorte in een volgend
leven. Een goede hindoe leeft de volgende regels na. Een hindoe:
Onderwerpt zich aan zijn schepper
