Filosofie H3 Kennisleer Anna Verbeek klas
5
De definitie van kennis
Het is erg moeilijk om een goede definitie van kennis te geven. Want wat is kennis nou
precies?
De eerste ‘officiële’ poging kwam van Plato. Hij schreef een dialoog waarbij hij door het
stellen van vragen het juiste inzicht bij zijn gesprekspartner naar boven wilde laten
komen. Hij vergeleek zijn methode met die van een verloskundige: maieutiek (het
helpen van iemand dmv vragen te stellen, om zo uiteindelijk ervoor te zorgen dat
iemand het juiste inzicht ‘baart’). Maar meestal eindigde zo’n gesprek in een aporie (een
term om aan te geven dat een filosofische vraag niet tot een bevredigend resultaat
leidt) en kwamen ze er dus niet uit.
Plato probeerde vragen te beantwoorden om zo aan de definitie te komen:
- Hoe komen we aan kennis
- Hoe kunnen we verschillende dingen als hetzelfde zien (hondenrassen)
Dit verklaarde Plato met behulp van de Ideeënwereld.
Bij de dialoog tussen Plato en Theaetetus, vraagt Plato om een definitie van kennis,
maar geeft Theaetetus alleen maar voorbeelden en niet duidelijk wat kennis nou echt is.
Conclusie: ze komen er niet uit, meer hebben wel een voorlopige definitie.
Kennis is een gerechtvaardigde ware overtuiging en je kunt spreken van kennis
als er aan drie voorwaarden is voldaan, namelijk:
- het is waar
- je hebt de overtuiging dat het zo is
- je kunt rechtvaardigen dat het zo is
René Descartes (1596 - 1650) rationalist
Descartes wordt gezien als de vader van modern wetenschappelijk denken. Hij zocht
namelijk naar een wiskundig fundament voor de wetenschappen.
Descartes dacht dat dieren niet konden denken, hij zag ze als ingewikkelde machines
zonder geest. Maar hoe kon hij dan weten dat hij zelf kon denken? En hoe komen we
eigenlijk dingen over de wereld te weten? Als je dit soort vragen probeert te
beantwoorden hou je je bezig met kennisleer, of epistemologie.
Descartes vroeg zich dus af wat hij nou eigenlijk zeker wist. Hij paste methodische
1
5
De definitie van kennis
Het is erg moeilijk om een goede definitie van kennis te geven. Want wat is kennis nou
precies?
De eerste ‘officiële’ poging kwam van Plato. Hij schreef een dialoog waarbij hij door het
stellen van vragen het juiste inzicht bij zijn gesprekspartner naar boven wilde laten
komen. Hij vergeleek zijn methode met die van een verloskundige: maieutiek (het
helpen van iemand dmv vragen te stellen, om zo uiteindelijk ervoor te zorgen dat
iemand het juiste inzicht ‘baart’). Maar meestal eindigde zo’n gesprek in een aporie (een
term om aan te geven dat een filosofische vraag niet tot een bevredigend resultaat
leidt) en kwamen ze er dus niet uit.
Plato probeerde vragen te beantwoorden om zo aan de definitie te komen:
- Hoe komen we aan kennis
- Hoe kunnen we verschillende dingen als hetzelfde zien (hondenrassen)
Dit verklaarde Plato met behulp van de Ideeënwereld.
Bij de dialoog tussen Plato en Theaetetus, vraagt Plato om een definitie van kennis,
maar geeft Theaetetus alleen maar voorbeelden en niet duidelijk wat kennis nou echt is.
Conclusie: ze komen er niet uit, meer hebben wel een voorlopige definitie.
Kennis is een gerechtvaardigde ware overtuiging en je kunt spreken van kennis
als er aan drie voorwaarden is voldaan, namelijk:
- het is waar
- je hebt de overtuiging dat het zo is
- je kunt rechtvaardigen dat het zo is
René Descartes (1596 - 1650) rationalist
Descartes wordt gezien als de vader van modern wetenschappelijk denken. Hij zocht
namelijk naar een wiskundig fundament voor de wetenschappen.
Descartes dacht dat dieren niet konden denken, hij zag ze als ingewikkelde machines
zonder geest. Maar hoe kon hij dan weten dat hij zelf kon denken? En hoe komen we
eigenlijk dingen over de wereld te weten? Als je dit soort vragen probeert te
beantwoorden hou je je bezig met kennisleer, of epistemologie.
Descartes vroeg zich dus af wat hij nou eigenlijk zeker wist. Hij paste methodische
1
