Samenvatting - Visie op begeleiden (ZX1277)

SAMENVATTING MONDELING EXAMEN VOB:

HOOFDSTUK 1+2 – Dynamisch begrip/geschiedenis:

Het medisch model  segregatie:

 Tot de jaren 70 actief
 Persoon met beperking had verzorging nodig (genezing was uitzonderlijk)
 Defectvisie/ defectparadigma: beschouwt handicaps als ziekte of
stoornissen in het individu die leiden tot tekorten in het dagelijks
functioneren
 Focus op beperking i.p.v. op mogelijkheden
 Zorg in de vorm van instituten (aparte gemeenschappen)
 Mensen met een defect apart plaatsen

Instituut cultuur:

 Afgesloten
 Afgezonderd van sociale netwerken
 Verantwoordelijkheden, beslissingen, keuzemogelijkheden van mensen
wordt overgenomen
 Hulpverlening is gericht op het geven van medicatie en verzorging  de
‘goede’ maatschappij beschermen



Ontwikkelingsmodel ’80- ’90  Normalisatie:

= de mensen in een gespecialiseerde voorziening zo normaal mogelijk laten
leven.

Hulpverlening: mensen met beperking woonde in de samenleving bv:
gezinsvervangende tehuizen

‘normaal’ = de richtlijn




6 normalisatieprincipes:

, 1. Normaal week-, dag- en jaarritme
2. Normaal levensritme
3. Normale levensstandaard
4. Normale biseksuele wereld
5. Normale levenscyclus
6. Normale leefruimte



Uitwerking van normalisatieprincipes:

 Gemengde leefgroepen
 Kleinschalige instellingen
 Scheiding werk-leefruimte

Kritiek: wat is normaal?



Integratie: eenrichtingsverkeer  cliënt moet inspanningen doen om zijn plaats
te verwerven binnen de maatschappij.

 Het laten deelnemen van wie anders is aan de maatschappij
 Het opnemen van wie anders is aan de maatschappij
 Ingroeien in het geheel van wie anders is aan de maatschappij



Opdracht van de maatschappij:

 Mentale integratie (het anders denken)
 Fysieke integratie (het anders doen) bv: toegang voor mensen met een
rolstoel



Samenleving veranderde niet:

 De zorg kwam dichter bij de maatschappij
 Er was nog geen sprake van leven in de maatschappij



Burgersschapsmodel ’90  Inclusie:

,= mensen met een beperking moeten kunnen leven in de samenleving als
gelijkwaardige burger. Ze zijn deel van het geheel, erbij horen!

Bv: theater is niet rolstoeltoegankelijk  dit maakt de persoon beperkt

 Persoon met beperking = volwaardige burger
 Verantwoordelijkheid voor de oorzaak van een beperking wordt ook bij de
samenleving gelegd



Kenmerken:

 Volwaardig burgerschap
 Keuze en controle
 Kwaliteit van bestaan
 Ondersteuning

Keuze en controle:

 Recht op controle op eigen bestaan
 Geen betutteling of bevordering
 Volwaardig burgerschap  iedereen heeft dezelfde rechten en plichten

Kwaliteit van leven:

 Zelfvorm en inhoud geven aan bestaan
 Bestaan leiden onder gewone omstandigheden
 Leven inrichten zodat men tevreden is van het bestaan

Ondersteuning:

 Eigen bestaan inrichten met ondersteuning van sociaal netwerk: familie,
vrienden,…
 Sociaal vangnet: professionelen



Kenmerken van inclusieve samenleving:

 Gelijkwaardigheid
 Diversiteit

Inspanningen van de samenleving:

 Beperkingen in de maatschappij wegwerken

,  Verschil met integratie

Gevolg:

 Deïnstitutionalisering: betekent mensen in instituten alle kansen geven
om de stap te zetten om in de maatschappij te gaan wonen, en ervoor
zorgen dat mensen die niet in instituten wonen alle kansen krijgen om in
de maatschappij te blijven wonen.
 Inclusief onderwijs



Sociale netwerken als ondersteuningsbron:

 Affectief: emotioneel stabiel
 Cognitief: info geven over alledaagse zaken
 Instrumenteel: praktische hulp
 Behoud van sociale identiteit: lid van groepen
 Sociale contacten: uitbreiden sociaal netwerk

Rol van de begeleider:

 Ondersteunen bij het maken van keuzes
 Aansluiting zoeken bij bestaande netwerken




HOOFDSTUK 3 – Empowerment:

Definitie empowerment: