Samenvatting – Les vacances du petit Nicolas – Goscinny et Sempé
Er is een schooljaar voorbij. De boeken zijn opgeruimd, de grote vakantie, de
zomervakantie, gaat beginnen. De keuze waar ze naar toe zullen gaan, is voor
Nicolas geen probleem, want …
Maar, dat blijkt echter toch nog wel wat voeten in de aarde te hebben. Mama wil
namelijk naar oma toe, papa wil naar Le Midi want hij houdt van Zuid-Frankrijk, net
als vorig jaar.
Uiteindelijk valt de keuze: ze gaan naar Bains-les Mers. Dat ligt in Bretagne. Ze
zullen naar hotel Beau-Rivage gaan. Daar kunnen ze fijn onder water gaan vissen
want het hotel ligt dichtbij het strand. Het is een strand van zand en kiezels. Ze zullen
er met de trein naar toegaan.
Als ze er zijn, maakt Nicolas al snel nieuwe vriendjes. Het weer is echter de eerste
dagen al heel slecht. De eigenaar van het hotel organiseert heel veel activiteiten voor
de kinderen maar dat pakt helemaal verkeerd uit, hoe hij zijn best ook doet. De
kinderen willen alleen maar naar het strand. Ook de ouders worden erg kriegel van
dat slechte weer. Uiteindelijk wordt het gelukkig toch nog mooi weer en hebben ze
nog een fijne vakantie verder.
Inmiddels is er alweer een jaar voorbij. Nicolas wordt weer een beetje ongerust.
Thuis worden er helemaal geen vakantieplannen gemaakt. Dat vindt hij vreemd! Op
een avond wordt er hem verteld wat er gebeuren gaat. Papa en mama zullen samen
alleen een reisje gaan maken en Nicolas zal alleen op vakantie gaan. Het wordt een
vakantiekolonie. Daar zullen allemaal jongens van zijn leeftijd zijn. Hij is
dolenthousiast. Zijn ouders hebben er echter wat meer moeite mee.
De dag van vertrek breekt aan. De naam van het kamp waar hij naar toegaat is
‘Camp Bleu’. De leider is Gérard Lestouffe en de groep heet heet ‘Oeil-de-lynx’. Deze
groep bestaat uit 12 jongens. Hun wachtwoord is ‘Courage’.
Na een nogal rusteloze nacht per trein komen ze aan in Plages-les-Trous. Nicolas is
een beetje teleurgesteld. Hij dacht dat ze in tenten zouden slapen, net als Indianen.
Maar het blijken houten barakken te zijn. Twee mannen hebben de leiding. Een kale
meneer, Mr. Rateau, en een meneer met een bril, Mr. Genou.
De dagindeling ziet er ieder dag bijna hetzelfde uit. Om acht uur moeten ze opstaan,
dan moeten ze zich aankleden en verzamelen. Daarna is er gym, moeten ze zich
wassen en dan is er ontbijt. Na het ontbijt moeten ze de bedden opmaken en dan
gaan ze naar het strand. Dan weer terug om te lunchen, samen zingen en dan
moeten ze verplicht rusten. ’s Avonds, na het diner, zitten ze rondom het kampvuur
en moeten ze opnieuw zingen.
Nicolas vindt zwemmen het allerleukst. En als vriendje is Gualbert zijn favoriet. Dat is
een vreselijke zeurpiet en die durft niks, hij wil niks en roept steeds om zijn ouders.
Dat gaat de hele week zo door. Mr. Rateau vindt wandelen in het bos het fijnste wat
er bestaat. Dus op een dag maken ze gezamenlijk een tocht naar “La pointe des
Bourrasques”. Ze nemen een rugzak mee met een lunchpakket, ze hebben
wandelschoenen aan en daar gaan ze, op pad. Ze liepen en ze liepen maar, maar
Er is een schooljaar voorbij. De boeken zijn opgeruimd, de grote vakantie, de
zomervakantie, gaat beginnen. De keuze waar ze naar toe zullen gaan, is voor
Nicolas geen probleem, want …
Maar, dat blijkt echter toch nog wel wat voeten in de aarde te hebben. Mama wil
namelijk naar oma toe, papa wil naar Le Midi want hij houdt van Zuid-Frankrijk, net
als vorig jaar.
Uiteindelijk valt de keuze: ze gaan naar Bains-les Mers. Dat ligt in Bretagne. Ze
zullen naar hotel Beau-Rivage gaan. Daar kunnen ze fijn onder water gaan vissen
want het hotel ligt dichtbij het strand. Het is een strand van zand en kiezels. Ze zullen
er met de trein naar toegaan.
Als ze er zijn, maakt Nicolas al snel nieuwe vriendjes. Het weer is echter de eerste
dagen al heel slecht. De eigenaar van het hotel organiseert heel veel activiteiten voor
de kinderen maar dat pakt helemaal verkeerd uit, hoe hij zijn best ook doet. De
kinderen willen alleen maar naar het strand. Ook de ouders worden erg kriegel van
dat slechte weer. Uiteindelijk wordt het gelukkig toch nog mooi weer en hebben ze
nog een fijne vakantie verder.
Inmiddels is er alweer een jaar voorbij. Nicolas wordt weer een beetje ongerust.
Thuis worden er helemaal geen vakantieplannen gemaakt. Dat vindt hij vreemd! Op
een avond wordt er hem verteld wat er gebeuren gaat. Papa en mama zullen samen
alleen een reisje gaan maken en Nicolas zal alleen op vakantie gaan. Het wordt een
vakantiekolonie. Daar zullen allemaal jongens van zijn leeftijd zijn. Hij is
dolenthousiast. Zijn ouders hebben er echter wat meer moeite mee.
De dag van vertrek breekt aan. De naam van het kamp waar hij naar toegaat is
‘Camp Bleu’. De leider is Gérard Lestouffe en de groep heet heet ‘Oeil-de-lynx’. Deze
groep bestaat uit 12 jongens. Hun wachtwoord is ‘Courage’.
Na een nogal rusteloze nacht per trein komen ze aan in Plages-les-Trous. Nicolas is
een beetje teleurgesteld. Hij dacht dat ze in tenten zouden slapen, net als Indianen.
Maar het blijken houten barakken te zijn. Twee mannen hebben de leiding. Een kale
meneer, Mr. Rateau, en een meneer met een bril, Mr. Genou.
De dagindeling ziet er ieder dag bijna hetzelfde uit. Om acht uur moeten ze opstaan,
dan moeten ze zich aankleden en verzamelen. Daarna is er gym, moeten ze zich
wassen en dan is er ontbijt. Na het ontbijt moeten ze de bedden opmaken en dan
gaan ze naar het strand. Dan weer terug om te lunchen, samen zingen en dan
moeten ze verplicht rusten. ’s Avonds, na het diner, zitten ze rondom het kampvuur
en moeten ze opnieuw zingen.
Nicolas vindt zwemmen het allerleukst. En als vriendje is Gualbert zijn favoriet. Dat is
een vreselijke zeurpiet en die durft niks, hij wil niks en roept steeds om zijn ouders.
Dat gaat de hele week zo door. Mr. Rateau vindt wandelen in het bos het fijnste wat
er bestaat. Dus op een dag maken ze gezamenlijk een tocht naar “La pointe des
Bourrasques”. Ze nemen een rugzak mee met een lunchpakket, ze hebben
wandelschoenen aan en daar gaan ze, op pad. Ze liepen en ze liepen maar, maar
