Samenvatting Passer H8 - Single-Factor Experimental Designs

Samenvatting Passer H8 – Single-factor experiment designs
Bij een experiment manipuleert de onderzoeker 1 of meerdere variabelen, controleert de externe factoren en
meet hoe de gemanipuleerde variabelen de reacties van de participanten beïnvloed.
De gemanipuleerde variabele wordt ook wel de onafhankelijke variabele genoemd. De afhankelijke variabele is
de reactie die gemeten wordt, om te beslissen of de onafhankelijke variabele een effect heeft veroorzaakt.

Logica van experimenten
Experimental control is het vermogen om:
 1 of meerdere onafhankelijke variabelen te manipuleren
 Te kiezen welke typen afhankelijke variabelen er gemeten worden en hoe en wanneer ze gemeten worden
zodat het effect van de onafhankelijke variabelen gemeten kan worden
 Andere aspecten van onderzoek omgeving reguleren, inclusief de manier waarop participanten blootgesteld
worden aan verschillende condities van het experiment.
 Het doel hiervan is om er voor te zorgen dat onderzoekers kunnen concluderen dat de variabele die ze
manipuleren de oorzaak is van de effecten op het gedrag.

3 criteria voor causaal verband:
 Covariatie – Wanneer X verandert, verandert Y
 Temporele volgorde – De verandering van X komt vóór de verandering van Y
 Er is geen andere mogelijke verklaring

Extraneous variable is een factor dat niet te maken heeft met de studie, maar wel de uitkomst kan beïnvloeden
wanneer er geen controle over is.

Een confounding variable is een factor dat samenhangt met de onafhankelijke variabele waardoor niet besloten
kan worden welke variabele de oorzaak is van de verandering in de afhankelijke variabele.
 Verminderen van confounding variabelen:
 Extraneous factoren zo constant mogelijk houden onder verschillende condities van het
experiment
 Extraneous factoren in balans houden die niet constant gehouden kunnen worden

Mogelijke confounding variabelen
 Omgevingsfactoren
Onderzoekers proberen systematic bias te vermijden. Hierbij past de onderzoeker zijn gedrag aan op de
condities waarin de deelnemer zich bevindt.
 Karakteristieken van de participanten
Bij een between-subject design zijn verschillende deelnemers toegewezen aan een bepaalde conditie in het
experiment. Bij dit design kunnen ze het effect mogelijke confounding variabelen minimaliseren door
random assignment: een procedure waarbij alle participanten evenveel kans hebben om toegewezen te
worden aan 1 van de condities.

Bij een within-subject design doet elke participant 1 of meerdere keren mee aan elke conditie. Een
oplossing voor de confounding variabele hier is counterbalancing: een procedure waarin de volgorde van
de condities varieert zodat het niet zo is dat 1 conditie meer voordeel heeft dan de andere.




Manipuleren van onafhankelijke variabelen

, Verschillende benaderingen voor het creëren van onafhankelijke variabelen:
 Veranderen van de fysieke omgeving
 Veranderen van de sociale omgeving
 Variëren in een interventie die wordt toegepast op mensen
 Variëren van een taak die deelnemers moeten uitvoeren
 Variëren van de strategie die mensen te horen krijgen tijdens het uitvoeren van een taak
 Manipuleren van de karakteristieken, zoals stemming

Een single-factor design heeft 1 onafhankelijke variabele. Deze onafhankelijke variabele heeft ten minste 2
condities.
 Een single-factor, multilevel design is een single-factor design waarbij de onafhankelijke variabele
meer dan 2 condities heeft.

Een experimental condition bevat het blootstellen van participanten aan een behandeling of een actief level
van de onafhankelijke variabele.
In een control condition krijgen participanten geen behandeling en worden blootgesteld aan de ‘baseline’ van
een onafhankelijke variabele.
> Veel voorkomende manier van deze condities is om de aanwezigheid vs. afwezigheid te manipuleren

Between-subject designs
Voordelen:
 Doordat elke participant meedoet aan 1 conditie, kan blootstelling aan de ene conditie niet overgedragen
worden naar andere condities
 Sommige wetenschappelijke vragen kunnen alleen onderzocht worden met een between-subject design
 Wanneer het mogelijk is om elke deelnemer bloot te stellen aan elke conditie, moeten er wel
verschillende, maar vergelijkbare versies van de taak aangeboden worden en het kan er voor zorgen dat
participanten een idee krijgen van het doel van de studie
 Er kunnen andere redenen zijn waarom het afgeraden wordt om elke participant te laten deelnemen in
alle condities.
> Taak kost teveel tijd, te moe, te stressvol

Nadelen:
 Minder actief in het creëren van gelijke groepen over experimentele condities dan within-subject designs.
 Er zijn meer deelnemers voor nodig, om dezelfde hoeveelheid informatie te verkrijgen.

Typen between-subject designs:
 Independent-groups design: Participanten worden random toegewezen aan de verschillende condities.
Willekeurig toewijzen van deelnemers elimineert niet de feiten dat iedere deelnemer unieke
karakteristieken heeft en deze individuele verschillen de reacties kunnen beïnvloeden. Willekeurig
toewijzen zorgt wel voor verdeling van individuele verschillen op een ‘unbiased’ manier.
 Dit zorgt ervoor dat onderzoekers kunnen aannemen dat de groepen deelnemers in verschillende
condities gelijk zijn aan elkaar op zowel attributen die gemeten worden als andere persoonlijke
karakteristieken die mogelijk de reacties kunnen beïnvloeden.

Block randomization houdt in dat we een enkele ronde creëren voor alle condities, en doorgaan met
rondes, net zo lang tot het experiment volledig is uitgevoerd. Binnen elke ronde wordt de volgorde van
condities random gekozen.




 Matched-groups design