Crematorium; Wat gebeurt er met een dier nadat het overleden is?
Observatie euthanasie
De eigenaar wordt met het dier naar een rustige kamer gebracht. Hier hoeft de eigenaar zich niet
druk te maken of hij/zij gestoord wordt bij het afscheid nemen. Er wordt verteld dat er eerst een
prikje wordt gegeven om het dier rustig te laten slapen. Hierna komt pas de prik die ervoor zorgt dat
het dier zal komen te overlijden. Ook wordt er gewaarschuwd dat de ogen van het dier open blijven.
Dit is heel normaal en dus niks om van te schrikken. Als het dier net heeft gegeten is het mogelijk dat
hij gaat braken ook dit is een hele normale reactie. Het dier wordt op een kleedje of kussen gelegd
zodat hij comfortabel ligt. Vervolgens krijgt het dier sedastart toegediend. De paraveterinair houdt
zich op de achtergrond zodat de eigenaar in alle rust afscheid kan nemen van het dier. Wel blijft
hij/zij aanwezig in de kamer voor het beantwoorden van eventuele vragen van de eigenaar en om
snel te kunnen reageren mocht er iets fout gaan. Na ongeveer 10/15 minuten komt de dierenarts
terug om te controleren of het dier inmiddels slaapt. Als dit het geval is wordt de laatste prik
gegeven. Deze prik zal ervoor zorgen dat het dier zal komen te overlijden. Deze prik bevat euthasol.
Ook nu verlaat de dierenarts weer even 5/10 minuten de kamer om de eigenaar wat privacy te
geven. Daarna komt de controle van de hartslag en als deze niet meer aanwezig is wordt het dier
overleden verklaard. De paraveterinair vraagt aan de eigenaar wat deze wilt met het overleden dier.
Alle opties worden opgenoemd en de eigenaar mag zelf een keus maken. Als de eigenaar ervoor kiest
het dier achter te laten dan wordt het dier na het vertrek van de eigenaar in een kist gelegd en naar
een andere kamer gebracht. Hier zal het dier blijven tot het wordt opgehaald door een crematorium.
Er worden formulieren ingevuld met daarop informatie over het dier en wat ermee moet gaan
gebeuren. Dit formulier wordt samen met het dier meegenomen door het crematorium. Tijdens dit
hele proces was het mij opgevallen dat de eigenaar contact zocht met de paraveterinair. Ze stelde
vragen over wat er allemaal zou gaan gebeuren en begon te vertellen over waarom het dier werd
ingeslapen. Na wat vragen van de paraveterinair begon de vrouw oude herinneringen van het dier op
te halen. De leuke herinneringen waardoor ze moest lachen. Na het laatste afscheid had de vrouw
ondanks de tranen die over haar wangen liepen toch ook een glimlach op haar gezicht. Ze leek er
vrede mee te hebben. Ik hoop dat ik als paraveterinair ditzelfde effect kan hebben op mensen. Het
maakt dit hele moeilijke moment toch een klein stukje draaglijker.
Observatie euthanasie
De eigenaar wordt met het dier naar een rustige kamer gebracht. Hier hoeft de eigenaar zich niet
druk te maken of hij/zij gestoord wordt bij het afscheid nemen. Er wordt verteld dat er eerst een
prikje wordt gegeven om het dier rustig te laten slapen. Hierna komt pas de prik die ervoor zorgt dat
het dier zal komen te overlijden. Ook wordt er gewaarschuwd dat de ogen van het dier open blijven.
Dit is heel normaal en dus niks om van te schrikken. Als het dier net heeft gegeten is het mogelijk dat
hij gaat braken ook dit is een hele normale reactie. Het dier wordt op een kleedje of kussen gelegd
zodat hij comfortabel ligt. Vervolgens krijgt het dier sedastart toegediend. De paraveterinair houdt
zich op de achtergrond zodat de eigenaar in alle rust afscheid kan nemen van het dier. Wel blijft
hij/zij aanwezig in de kamer voor het beantwoorden van eventuele vragen van de eigenaar en om
snel te kunnen reageren mocht er iets fout gaan. Na ongeveer 10/15 minuten komt de dierenarts
terug om te controleren of het dier inmiddels slaapt. Als dit het geval is wordt de laatste prik
gegeven. Deze prik zal ervoor zorgen dat het dier zal komen te overlijden. Deze prik bevat euthasol.
Ook nu verlaat de dierenarts weer even 5/10 minuten de kamer om de eigenaar wat privacy te
geven. Daarna komt de controle van de hartslag en als deze niet meer aanwezig is wordt het dier
overleden verklaard. De paraveterinair vraagt aan de eigenaar wat deze wilt met het overleden dier.
Alle opties worden opgenoemd en de eigenaar mag zelf een keus maken. Als de eigenaar ervoor kiest
het dier achter te laten dan wordt het dier na het vertrek van de eigenaar in een kist gelegd en naar
een andere kamer gebracht. Hier zal het dier blijven tot het wordt opgehaald door een crematorium.
Er worden formulieren ingevuld met daarop informatie over het dier en wat ermee moet gaan
gebeuren. Dit formulier wordt samen met het dier meegenomen door het crematorium. Tijdens dit
hele proces was het mij opgevallen dat de eigenaar contact zocht met de paraveterinair. Ze stelde
vragen over wat er allemaal zou gaan gebeuren en begon te vertellen over waarom het dier werd
ingeslapen. Na wat vragen van de paraveterinair begon de vrouw oude herinneringen van het dier op
te halen. De leuke herinneringen waardoor ze moest lachen. Na het laatste afscheid had de vrouw
ondanks de tranen die over haar wangen liepen toch ook een glimlach op haar gezicht. Ze leek er
vrede mee te hebben. Ik hoop dat ik als paraveterinair ditzelfde effect kan hebben op mensen. Het
maakt dit hele moeilijke moment toch een klein stukje draaglijker.
