Samenvatting Klinisch R denenenen (Kd1)
PnoAch tve Nunsing klinisch R nenenenen in zes stappen
Inleining
Klinisch redeneren het gebruiken van kennis in de praktikk
Als verpleegkundige vertaal ie de kennis die ie hebt naar wat ie ziet en doet in de praktikk Door
vervolgens de denkvaardigheden te ontwikkelen om deze kennis bewust te kunnen toepassen, breng
ie het klinisch redeneren in ie beroepsuitoefening tot uitngk Klinisch redeneren is zo de link tussen
kennis en vaardigheden aan de ene kant en het handelen of het professioneel gedrag in de praktik
aan de andere kantk
Klinisch redeneren is geen doel op zichk Het is een middelk
Hoofnstuk 1 klinisch R nenenenen in zes stappen
klinisch redeneren is het contnue kritsch nadenken-meedenken over de situate van de patint en
de kleine en grote beslissingen die voortvloeiend daaruit genomen moeten worden met betrekking
tot de bestaande en de te verwachten problematek en de zorgk Als verpleegkundige stel ie iezelf
eigenliik onbewust contnu de vraag: wie, wat, wanneer, hoe, maar vooral: waarom?
Envaningslenen leren door middel van ervaringenk Iedere patint is een casus en wii ziin nooit te oud
om te lerenk Dat wat ie hebt geleerd, kun ie weer meenemen naar toekomstge patintenk
Figuur 1 de leercirkel van David Kolb
Om goed te leren redeneren, is het uiterst nutg gebleken om, zowel op school als in de praktik,
regelmatg een patinbespreking te houdenk Een patintbespreking is niets anders dan een
casusbesprekingk De casusbespreking is dan een momentopname van een specifeke patintsituatek
De situate van het moment wordt volgens de regelen der kunst in kaart gebracht en wordt dan
uitgebreid uitgewerkt en doorgenomenk Het vergt wel de nodige voorbereiding en het is weliswaar
vaak een beetie eng om te doenk maar het is heel belangriik om het leren redeneren hardop en
interactef, dus in het biiziin van anderen, te doenk het zelfstandig voorbereiden en doen van een
patinbespreking (mmaar ook biiwonen van anderen is een uiterst krachtg en efectef leermomentk
De nnie o’s van nenenenen
De basis voor redeneren is “observatee, dit is dan ook het uitgangspunt voor redenerenk Deze
observates moeten binnen onze gedachten eerst nog geordend worden voordat een oordeel kan
worden gevormdk Als we het geheel op een rii zeten is het denkproces van het redeneren weer te
geven in vier 0’sk obsenvenen, onnenen, oonnelen en een extra o voor ovennenken.
Obsenvenen hierbii gaat het over allerlei mogeliike feiten die ie waarneemt, zoals: klinische
symptomen, klachten, controles, laboratoriumwaarden, bloedwaarden etck
Onnenen aan de hand van de observates ga ie ie gedachten ordenenk Het gaat om vragen als: wat
heb ie nu waargenomen, waar zit het probleem, wat is het probleem, ziin er verbanden met andere
, problemen en hoe breng ik dit alles onder woorden? Ordenen is het moeiliike gedeelte van
redenerenk
Oonnelen dit gaat om diagnostceren, constateren of vaststellenk De oordeelsvorming is door middel
van een stoplichtsysteem teruggebracht naar drie keuzes die staan voor de status van een
problematekk
doon = stop ie signaleert een actueel probleem ckqk punt waarop acte ondernomen moet wordenk
onanje = waansch Ruwing ie signaleert een verhoogd risico, een bedreigde functe
gnoen = veilig er is geen probleem/ geen disfuncte
Ovennenken ie controleert als het ware of het redeneren klopt: wat vertellen de observates nu
precies, ziin de observates voldoende en obiectef genoeg om het probleem gefundeerd vast te
kunnen stellen? Deze extra o geef aan dat het redeneren een cyclisch denkproces isk bii elk oordeel
wordt overdacht of de feiten iuist ziin en/of ze ondertussen niet veranderd ziink Bii elk oordeel wordt
overdacht of de feiten iuist ziin en/of ze ondertussen niet veranderd ziink
Het belang van ne nnie o’s
klinisch redeneren is voor alle betrokkenen niet eenvoudig aan te leren of te onderwiizenk Zonder
een heldere structuur bestaat er een grote kans dat we met het redeneren overgaan in oeverloze,
onnavolgbare, incorrecte monologen of discussies, die uiteindeliik over leven en dood kunnen gaank
Zes stappen metRoniek
om het klinisch redeneren concreet, eenduidig aan te leren is een methodiek nodigk In de
onderstaande tabel zie ie de essente van die stappenk De zes stappen staan niet op zichzelfk De
constatering die ie doet bii stap 1 vormen het vertrekpunt voor stap 2k Deze stappen vormen samen
weer het uitgangspunt voor stap 3k
Hoofnstuk 2 De zes stappen nanen bekeken
Toelich Rtng
De eerste stap is bedoeld om de actuele gezondheidssituate van de patint in kaart te brengen/ de
PnoAch tve Nunsing klinisch R nenenenen in zes stappen
Inleining
Klinisch redeneren het gebruiken van kennis in de praktikk
Als verpleegkundige vertaal ie de kennis die ie hebt naar wat ie ziet en doet in de praktikk Door
vervolgens de denkvaardigheden te ontwikkelen om deze kennis bewust te kunnen toepassen, breng
ie het klinisch redeneren in ie beroepsuitoefening tot uitngk Klinisch redeneren is zo de link tussen
kennis en vaardigheden aan de ene kant en het handelen of het professioneel gedrag in de praktik
aan de andere kantk
Klinisch redeneren is geen doel op zichk Het is een middelk
Hoofnstuk 1 klinisch R nenenenen in zes stappen
klinisch redeneren is het contnue kritsch nadenken-meedenken over de situate van de patint en
de kleine en grote beslissingen die voortvloeiend daaruit genomen moeten worden met betrekking
tot de bestaande en de te verwachten problematek en de zorgk Als verpleegkundige stel ie iezelf
eigenliik onbewust contnu de vraag: wie, wat, wanneer, hoe, maar vooral: waarom?
Envaningslenen leren door middel van ervaringenk Iedere patint is een casus en wii ziin nooit te oud
om te lerenk Dat wat ie hebt geleerd, kun ie weer meenemen naar toekomstge patintenk
Figuur 1 de leercirkel van David Kolb
Om goed te leren redeneren, is het uiterst nutg gebleken om, zowel op school als in de praktik,
regelmatg een patinbespreking te houdenk Een patintbespreking is niets anders dan een
casusbesprekingk De casusbespreking is dan een momentopname van een specifeke patintsituatek
De situate van het moment wordt volgens de regelen der kunst in kaart gebracht en wordt dan
uitgebreid uitgewerkt en doorgenomenk Het vergt wel de nodige voorbereiding en het is weliswaar
vaak een beetie eng om te doenk maar het is heel belangriik om het leren redeneren hardop en
interactef, dus in het biiziin van anderen, te doenk het zelfstandig voorbereiden en doen van een
patinbespreking (mmaar ook biiwonen van anderen is een uiterst krachtg en efectef leermomentk
De nnie o’s van nenenenen
De basis voor redeneren is “observatee, dit is dan ook het uitgangspunt voor redenerenk Deze
observates moeten binnen onze gedachten eerst nog geordend worden voordat een oordeel kan
worden gevormdk Als we het geheel op een rii zeten is het denkproces van het redeneren weer te
geven in vier 0’sk obsenvenen, onnenen, oonnelen en een extra o voor ovennenken.
Obsenvenen hierbii gaat het over allerlei mogeliike feiten die ie waarneemt, zoals: klinische
symptomen, klachten, controles, laboratoriumwaarden, bloedwaarden etck
Onnenen aan de hand van de observates ga ie ie gedachten ordenenk Het gaat om vragen als: wat
heb ie nu waargenomen, waar zit het probleem, wat is het probleem, ziin er verbanden met andere
, problemen en hoe breng ik dit alles onder woorden? Ordenen is het moeiliike gedeelte van
redenerenk
Oonnelen dit gaat om diagnostceren, constateren of vaststellenk De oordeelsvorming is door middel
van een stoplichtsysteem teruggebracht naar drie keuzes die staan voor de status van een
problematekk
doon = stop ie signaleert een actueel probleem ckqk punt waarop acte ondernomen moet wordenk
onanje = waansch Ruwing ie signaleert een verhoogd risico, een bedreigde functe
gnoen = veilig er is geen probleem/ geen disfuncte
Ovennenken ie controleert als het ware of het redeneren klopt: wat vertellen de observates nu
precies, ziin de observates voldoende en obiectef genoeg om het probleem gefundeerd vast te
kunnen stellen? Deze extra o geef aan dat het redeneren een cyclisch denkproces isk bii elk oordeel
wordt overdacht of de feiten iuist ziin en/of ze ondertussen niet veranderd ziink Bii elk oordeel wordt
overdacht of de feiten iuist ziin en/of ze ondertussen niet veranderd ziink
Het belang van ne nnie o’s
klinisch redeneren is voor alle betrokkenen niet eenvoudig aan te leren of te onderwiizenk Zonder
een heldere structuur bestaat er een grote kans dat we met het redeneren overgaan in oeverloze,
onnavolgbare, incorrecte monologen of discussies, die uiteindeliik over leven en dood kunnen gaank
Zes stappen metRoniek
om het klinisch redeneren concreet, eenduidig aan te leren is een methodiek nodigk In de
onderstaande tabel zie ie de essente van die stappenk De zes stappen staan niet op zichzelfk De
constatering die ie doet bii stap 1 vormen het vertrekpunt voor stap 2k Deze stappen vormen samen
weer het uitgangspunt voor stap 3k
Hoofnstuk 2 De zes stappen nanen bekeken
Toelich Rtng
De eerste stap is bedoeld om de actuele gezondheidssituate van de patint in kaart te brengen/ de
