M. van der Linden, ‘Introduction’, in: J. Kok (ed.), Rebellious Families. Household Strategies
and Collective Action in Nineteenth and Twentieth Centuries, Oxford: Berghahn, 2002, pp. 1-
24.
VERZET EN COLLECTIEVE Deze tekst breidt voort op het thema weerbaarheid en collectieve actie, maar de focus verlegt
ACTIE IN DE HEDENDAAGSE naar de 19de en 20ste eeuw.
PERIODE
Sociaal-economische geschiedenis van de
Oudheid tot heden
Les 11 (12/12/2017)
, De tekst van Marcel van der Linden is een inleiding tot een bundel. Een bundel is een
verzamelwerk van wetenschappelijke artikels en wetenschappelijke bijdragen die in een boek
zijn samengebracht. Ze zijn geschreven door verschillende auteurs rond een bepaald thema. In
dit geval is het thema household strategies and collective action in de 19de en 20ste eeuw. De
centrale vraag onderliggend in alle bijdragen is de vraag waarom mensen in verzet komen.
Waarom protesteren mensen? Why do people rebel? Dit is op zich geen oude vraagstelling. De
bundel zelf wil op deze bestaande vraag een nieuw licht werpen door op een andere manier die
vraag te gaan onderzoeken om zo nieuwe perspectieven te bieden. Typisch aan een bundel is dat
de inleiding geschreven is door de initiatiefnemer van de bundel. Dus diegene die het initiatief
heeft genomen om al deze onderzoekers samen te brengen om hun onderzoek voor te stellen en
die dus in de inleiding tracht om de inzichten van de verschillende bijdragen samen te vatten.
Vooraleer die dat doet tracht deze eerst en vooral ook te legitimeren waarom het volgens hem
nodig was om een dergelijke nieuwe publicatie rond dit thema te realiseren. Dus waarom het
historiografisch nodig is en wat de meerwaarde dan ook is van de benadering die in deze bundel
centraal staat, vergeleken met de bestaande inzichten.
Vandaar ook dat we in de structuur van zijn artikel eerst een uitgebreid overzicht krijgen over de
historiografie. Dus hoe tot nu toe deze op zich oude vraag Why do people rebel? benaderd is
geweest en waar hij vooral inzoomt op welk onderzoek er al geweest is naar collectieve actie.
Het bestaand onderzoek naar collectieve actie heeft volgens Marcel een aantal fundamentele
tekortkomingen. Zo wordt in eerste instantie de focus gelegd op de mensen die wel protesteren
en gaat het dus voornamelijk enkel over de groepen die wel overgaan tot collectieve actie. Dit
geeft immers geen inzicht in de groepen die dit niet doen. Een tweede tekortkoming is dat er
vooral gekeken wordt naar het hoe van die acties en niet zozeer naar het waarom. Een derde
tekortkoming is een teleologische perspectief waarin het zich voordoen van collectieve acties als
onvermijdelijk gezien wordt.