HC1 2
HC2 Waterbalans-osmolariteit & zoutbalans-bloedvolume 15
HC3 28
Macroscopie 43
Microscopie 45
WC1 53
WC2 56
WC3 59
1
,HC1
● Twee nierfuncties centraal
1. Excretie van afvalstoffen:
- Filtratie van bloed in glomerulus en secretie uit tubulus
- Constante hoeveelheden metabole zuren, ureum, creatinine, etc.
2. Terughalen nutriënten, water en elektrolyten:
- Bulk reabsorptie door proximale tubulus (66%)
- lus van henle en distale tubulus meer de finetuning.
- Goede stoffen behouden
Nieren hebben een hele hoge capaciteit, hierom kan je nog leven met maar 1.
● Anatomie nier
- Oppervlakkige nefronen bij het oppervlak van de schors. Hebben korte lus van henle en nauwelijks
een vasa recta.
- Juxtamedullaire nefronen zitten dieper naar het merg. Hebben lange lus van henle en vasa recta
Proximale en distale tubulus zijn gekronkeld. Distale tubuli van meerdere nefronen monden uit in de
verzamelbuis. Vanuit verzamelbuis naar nierbekken.
In de schors zitten de gekronkelde delen.
In het merg de rechte delen.
Nieren zijn goed doorbloed dankzij de renale arterie. Arterie loopt vanuit merg richting de schors. Maakt
dan een knik tot arcuate arterie en wordt kleiner tot interlobulaire arterie naar de glomeruli.
Glomeruli zijn omgeven door kapsel van bowman.
Bloed komt ook weer uit de glomeruli tevoorschijn, de efferente arteriole. Deze loopt langs de proximale
en distale tubuli heen = peritubulair capilair. Kan echter ook een lang gerekte capillair worden = vasa
recta.
● Glomerulus
Vocht moet naar buiten geperst worden.
Vloeistof moet door 3 wanden = filtratie barrière:
1. Gefenestreerd endotheel van het bloedvat, grote gaten dus niet erg selectief, alles behalve
bloedcellen.
2. Basaalmembraan = extracellulaire matrix. Erg selectief doordat er negatief geladen moleculen in
zitten.
3. Podocyten = voetjes, voortzetting van epitheel van kapsel van Bowman. Alleen hele andere vorm.
Door de spleetjes van de voetjes kan vloeistof = filtratie spleetjes.
Gedacht dat de filtratie spleetjes het belangrijkste zijn. Spleetjes zijn gevuld met laag van eiwitten. Mutatie
hierin zorgt voor albumine in je urine, dit is niet de bedoeling.
Alle drie de lagen zijn negatief geladen. Grootte en lading bepalend voor filtratie. Positief kan er
makkelijker doorheen. Heel klein kan er altijd doorheen, dan maakt lading niet uit.
Hb kan er ook doorheen, komt vrij nadat ery geknapt is, geeft rode urine.
2
,Bloedeiwitten, met name albumine, is negatief geladen. Extra maatregel om het tegen te kunnen houden
en in het bloed te blijven. Als het toch erdoorheen gaat zorgt de proximale tubulus dat het weer wordt
teruggehaald.
In de proximale tubulus zit een borstelzone van microvilli voor oppervlakte vergroting.
Op de vili zitten receptoren voor bijv albumine, kan worden opgenomen via endocytose en afgebroken tot
aminozuren. Deze worden teruggegeven aan bloed, peritubulaire capilair.
Dit en net als voor andere stoffen heeft een transport maximum, moet niet overschreden worden, dan
komt het wel in het urine.
● Proximale tubulus activeert vit D
Vitamine D wordt gemetaboliseerd in de proximale tubulus en dus ook voor je calcium en fosfaat
homeostase.
● GFR = glomerular filtration rate
RPF = renal plasma flow
Filtration fraction = GFR/RPF = 0,25
25% van het bloedplasma wordt eruit geperst en 75% blijft dus in de bloedbaan.
Heeft te maken met 4 krachten:
Filtratie krachten:
1. PGC = bloeddruk, hydrostatische druk in de glomerulus. In feite enige filtrerende kracht.
2. 𝛑BS = colloid osmotische druk in de urine, als er eiwitten zitten wordt vloeistof aangetrokken hoort
nul te zijn want er zitten bijna geen eiwitten.
Resorberende krachten:
3. PBS = hydrostatische kracht van urine ophoping in kapsel van bowman.
4. 𝛑GC = colloid osmotische druk van de bloedeiwitten in de bloedbaan. Veel eiwitten hier waardoor
vloeistof teruggetrokken wordt.
P = pressure
GC = glomerular capillary
BS = bowman’s space
3
, De grootte van de glomerulaire filtratie (GFR) in ml/min wordt bepaald door:
1. Oppervlak glomerulus (Kf)
2. Permeabiliteit glomerulus (Kf)
3. Starling krachten (hydrostatische- en colloïd osmotische drukken)
Onderste makkelijker.
(Filtrerende krachten) - (resorberende krachten)
- Halverwege een gewoon capilair, zou filtratie overgaan in reabsorptie. Hier in de glomerulus is
zelfs aan het eind van het capillair nog filtratie.
- Het peritubulair capillair heeft echter alleen reabsorptie.
Dit kan doordat er een sphincter zit in de efferente arteriole. Die is altijd wat samengeknepen waardoor
bloeddruk in glomerulus een constante hoge druk heeft. Als het door de weerstand heen is daalt de
bloeddruk heel erg. In peritubulaire capillair dus hele lage bloeddruk (nodig voor reabsorptie).
Bloedeiwitten in glomerulus neemt toe door de hoge filtratie waardoor er ook een hoge colloid osmotische
druk is in het peritubulaire capillair. Veel eiwitten zorgt voor aantrekking van veel vloeistof.
4
HC2 Waterbalans-osmolariteit & zoutbalans-bloedvolume 15
HC3 28
Macroscopie 43
Microscopie 45
WC1 53
WC2 56
WC3 59
1
,HC1
● Twee nierfuncties centraal
1. Excretie van afvalstoffen:
- Filtratie van bloed in glomerulus en secretie uit tubulus
- Constante hoeveelheden metabole zuren, ureum, creatinine, etc.
2. Terughalen nutriënten, water en elektrolyten:
- Bulk reabsorptie door proximale tubulus (66%)
- lus van henle en distale tubulus meer de finetuning.
- Goede stoffen behouden
Nieren hebben een hele hoge capaciteit, hierom kan je nog leven met maar 1.
● Anatomie nier
- Oppervlakkige nefronen bij het oppervlak van de schors. Hebben korte lus van henle en nauwelijks
een vasa recta.
- Juxtamedullaire nefronen zitten dieper naar het merg. Hebben lange lus van henle en vasa recta
Proximale en distale tubulus zijn gekronkeld. Distale tubuli van meerdere nefronen monden uit in de
verzamelbuis. Vanuit verzamelbuis naar nierbekken.
In de schors zitten de gekronkelde delen.
In het merg de rechte delen.
Nieren zijn goed doorbloed dankzij de renale arterie. Arterie loopt vanuit merg richting de schors. Maakt
dan een knik tot arcuate arterie en wordt kleiner tot interlobulaire arterie naar de glomeruli.
Glomeruli zijn omgeven door kapsel van bowman.
Bloed komt ook weer uit de glomeruli tevoorschijn, de efferente arteriole. Deze loopt langs de proximale
en distale tubuli heen = peritubulair capilair. Kan echter ook een lang gerekte capillair worden = vasa
recta.
● Glomerulus
Vocht moet naar buiten geperst worden.
Vloeistof moet door 3 wanden = filtratie barrière:
1. Gefenestreerd endotheel van het bloedvat, grote gaten dus niet erg selectief, alles behalve
bloedcellen.
2. Basaalmembraan = extracellulaire matrix. Erg selectief doordat er negatief geladen moleculen in
zitten.
3. Podocyten = voetjes, voortzetting van epitheel van kapsel van Bowman. Alleen hele andere vorm.
Door de spleetjes van de voetjes kan vloeistof = filtratie spleetjes.
Gedacht dat de filtratie spleetjes het belangrijkste zijn. Spleetjes zijn gevuld met laag van eiwitten. Mutatie
hierin zorgt voor albumine in je urine, dit is niet de bedoeling.
Alle drie de lagen zijn negatief geladen. Grootte en lading bepalend voor filtratie. Positief kan er
makkelijker doorheen. Heel klein kan er altijd doorheen, dan maakt lading niet uit.
Hb kan er ook doorheen, komt vrij nadat ery geknapt is, geeft rode urine.
2
,Bloedeiwitten, met name albumine, is negatief geladen. Extra maatregel om het tegen te kunnen houden
en in het bloed te blijven. Als het toch erdoorheen gaat zorgt de proximale tubulus dat het weer wordt
teruggehaald.
In de proximale tubulus zit een borstelzone van microvilli voor oppervlakte vergroting.
Op de vili zitten receptoren voor bijv albumine, kan worden opgenomen via endocytose en afgebroken tot
aminozuren. Deze worden teruggegeven aan bloed, peritubulaire capilair.
Dit en net als voor andere stoffen heeft een transport maximum, moet niet overschreden worden, dan
komt het wel in het urine.
● Proximale tubulus activeert vit D
Vitamine D wordt gemetaboliseerd in de proximale tubulus en dus ook voor je calcium en fosfaat
homeostase.
● GFR = glomerular filtration rate
RPF = renal plasma flow
Filtration fraction = GFR/RPF = 0,25
25% van het bloedplasma wordt eruit geperst en 75% blijft dus in de bloedbaan.
Heeft te maken met 4 krachten:
Filtratie krachten:
1. PGC = bloeddruk, hydrostatische druk in de glomerulus. In feite enige filtrerende kracht.
2. 𝛑BS = colloid osmotische druk in de urine, als er eiwitten zitten wordt vloeistof aangetrokken hoort
nul te zijn want er zitten bijna geen eiwitten.
Resorberende krachten:
3. PBS = hydrostatische kracht van urine ophoping in kapsel van bowman.
4. 𝛑GC = colloid osmotische druk van de bloedeiwitten in de bloedbaan. Veel eiwitten hier waardoor
vloeistof teruggetrokken wordt.
P = pressure
GC = glomerular capillary
BS = bowman’s space
3
, De grootte van de glomerulaire filtratie (GFR) in ml/min wordt bepaald door:
1. Oppervlak glomerulus (Kf)
2. Permeabiliteit glomerulus (Kf)
3. Starling krachten (hydrostatische- en colloïd osmotische drukken)
Onderste makkelijker.
(Filtrerende krachten) - (resorberende krachten)
- Halverwege een gewoon capilair, zou filtratie overgaan in reabsorptie. Hier in de glomerulus is
zelfs aan het eind van het capillair nog filtratie.
- Het peritubulair capillair heeft echter alleen reabsorptie.
Dit kan doordat er een sphincter zit in de efferente arteriole. Die is altijd wat samengeknepen waardoor
bloeddruk in glomerulus een constante hoge druk heeft. Als het door de weerstand heen is daalt de
bloeddruk heel erg. In peritubulaire capillair dus hele lage bloeddruk (nodig voor reabsorptie).
Bloedeiwitten in glomerulus neemt toe door de hoge filtratie waardoor er ook een hoge colloid osmotische
druk is in het peritubulaire capillair. Veel eiwitten zorgt voor aantrekking van veel vloeistof.
4
