les 1
criminologie in verschillende perspectieven
- reacties op criminaliteit (preventief/repressief straffen) (penologie)
- (oorzaken van) criminaliteit (etiologie
- daders
- slachtoffers (victimologie)
- plek criminaliteit binnen de politiek
.
criminaliseren - vroeger was iets niet strafbaar, nu is de kijk daarop veranderd
decriminalisering - vroeger was iets strafbaar, nu niet meer
hoofdstuk 1
wat is criminaliteit? - wat we crimineel gedrag noemen, hangt af van de gevolgen die het
gedrag heeft voor zowel de slachtoffers als de samenleving, van de opvattingen van de
machthebbers, van de publieke opinie en vaak ook van de context waarin het gedrag
plaatsvindt.
hoofdstuk 2
guerry en quetelet waren bij de ontwikkeling van de morele statistiek van groot belang: ze
worden als de grondleggers van de wetenschappelijke criminele statistiek gezien. guerry en
quetelet deden studies naar de verdeling van de criminaliteit over verschillende regio’s en de
relatie tussen criminaliteit en factoren als sociaaleconomische omstandigheden en
kenmerken van de daders.
funneling proces - alle bij de politie bekend geworden misdrijven worden bijgehouden met
een statistiek. hiervan wordt maar een deel door het OM vervolgd, waarna de rechter
uiteindelijk maar een fractie van de zaken ter behandeling krijgt voorgelegd. dit wordt het
funneling proces genoemd omdat de trechter (funnel) wijd is aan de bovenkant maar naar
beneden toe steeds smaller wordt.
de politiecijfers geven veel informatie over het aantal in nederland gepleegde misdrijven,
maar deze cijfers geven geen adequaat beeld van de totale omvang van criminaliteit. ze
zeggen bijvoorbeeld over de misdrijven die niet worden opgespoord of waarvan geen
aangifte wordt gedaan (dark number) niks.
je kan op verschillende manieren de dark numbers verzamelen, meestal wordt dit gedaan
door slachtofferenquêtes of self report studies. er wordt onderzoek gedaan onder de
bevolking naar het aantal keren dat men slachtoffer is geworden van een misdrijf of dat men
zelf wel eens een misdrijf heeft gepleegd.
de politiestatistiek geeft niet altijd het beste beeld van de omvang van de criminaliteit. veel
sociaal ongewenst gedrag is niet gelijk crimineel gedrag, en over de vraag of in een bepaald
geval werkelijk sprake was van een misdrijf krijgen we pas uitsluitsel door de uitspraak van
de rechter. juist de gerechtelijke statistieken zouden dus een beter beeld geven van de
werkelijke omvang van de criminaliteit.
,volgens de critici moet criminaliteit niet worden opgevat als een kenmerk van individuen of
van de maatschappij, maar als het resultaat van maatschappelijke etiketteringsprocessen.
criminaliteit ontstaat volgens hen als bepaalde gedragingen door middel van wetgeving en
strafrechtstoepassing als crimineel worden gedefinieerd
factoren daling criminaliteit die weinig te maken hebben met de werkelijke omvang
van de criminaliteit
1. aangiftebereidheid - slachtoffers of getuigen moeten bereid zijn aangifte te doen. van
lang niet alle misdrijven wordt aangifte gedaan. sommige slachtoffers van huiselijk of
seksueel geweld willen geen aangifte toen vanwege de privésfeer waarin het
plaatsvindt. maar ook bedrijven die worden benadeeld door delicten van hun eigen
werknemers (verduisttering bijv.) willen vaak geen aangifte doen, ze zijn bang voor
reputatieschade.
2. aandacht van de politie - van misdrijven die de politie zelf constateert zoals
bijvoorbeeld rijden onder invloed of drugshandel worden meer geregistreerd
naarmate de opsporingsactiviteiten intensiever worden.
3. de registratie door de politie - de politie registreert niet alle misdrijven waarvan ze
kennis nemen. bij kleine delicten of delicten waar hoogstwaarschijnlijk geen dader
voor wordt gevonden registreert de politie soms niets.
opdrachten week 1
1. omdat er er bij de slachtoffers en daders omstandigheden zijn waardoor het strafbare
feit is gepleegd.
2. als rechters de kant van het slachtoffer gelijk zouden kiezen is het proces oneerlijk
voor de daders. doordat de rechter onafhankelijk is kijkt hij op een andere manier
naar de zaak dan wanneer de rechter dat niet zou zijn.
3. criminologie is de wetenschap die criminaliteit vanuit verschillende invalshoeken
bekijkt. criminologie kan een bijdrage leveren aan het straf oordeel. bijvoorbeeld
wanneer de dader psychisch niet in orde was toen het strafbare feit gebeurde. om
deze reden moet er dan anders gekeken worden naar het strafbare feit, omdat het zo
kan zijn dat de dader ontoerekeningsvatbaar is.
opdrachten week 2
1. niet gemelde criminaliteit, en bijv. dat het logisch is dat er in grote steden meer
criminaliteit is omdat er meer inwoners zijn.
2. omdat het bijvoorbeeld in priveomstandigheden gebeurt is, bijv. seksueel misbruik
door partner, of uit bescherming. ook omdat de dader waarschijnlijk nooit gevonden
wordt.
3. omdat er geen aangifte wordt gedaan van het dark number kan er alleen een
inschatting gemaakt worden, niemand weet echt hoeveel misdrijven dit betreft.
4. absolute cijfers - bijv. in grotere steden is een groter aantal criminaliteit. dit komt
doordat grotere steden meer inwoners hebben. indexcijfers - bijv. aantal criminaliteit
op 100 inwoners. hiermee bereken je waar in verhouding de meeste criminaliteit is.
5. wettelijke definities van strafbaarheid verschillen per land, niet overal zijn dezelfde
gedragingen strafbaar.
, 6. met dader en slachtoffer enquêtes kun je een schatting maken hoeveel mensen een
niet gemelde overtreding hebben gemaakt en hoeveel mensen slachtoffer hiervan
zijn geworden.de beperkingen hiervan zijn dat niet iedereen hier eerlijk over is, en je
lang niet alle dark numbers hiermee ontdekt.
les 2
criminologie als wetenschap:
de wetenschap die zich bezighoudt met de bestudering van menselijke gedragingen die door
de wetgever strafbaar zijn gesteld en van de wijze waarop de overheid en de rest van de
maatschappij daarop reageert.
doel criminologie:
beschrijven, verklaren en voorspellen.
studieobject criminologie
het door de strafwetgever strafbaar gestelde gedrag
relativiteit van criminaliteit > sociaal construct
- strafbaar gedrag verschilt per tijdperk en per land
OM komt aan criminaliteitscijfers door politie > politie door aangiften
- stijging kan ook komen door meer aangiften
beschrijvende criminologie > bronnen
- geregistreerde criminaliteit
- niet geregistreerde criminaliteit
geregistreerde criminaliteit
- gerechtelijke statistieken
- politie statistieken
politie statistieken (cbs - centraal bureau statistiek)
- brengwerk > zelf aangifte doen > beperking? - mensen zijn niet altijd eerlijk of
hebben niet altijd zin om aangifte te doen voor bijv. gestolen fiets
- haalwerk > politie komt zelf achter informatie > beperking? - focus politie verschoven,
bijv. meer onderzoek doen
niet geregistreerde criminaliteit (dark number)
- slachtofferenquêtes > bijv. de mensen die geen aangifte doen voor bijv. gestolen
fiets kom je hiermee wel achter, erg laagdrempelig, mensen hoeven niet naar de
politie als ze dat niet willen.
- dader enquêtes > het is anoniem, mensen worden toch niet gepakt.
predictive policing
door middel van statistieken kan worden voorspeld waar, door wie en wanneer misdrijven
zullen worden gepleegd.
twee soorten:
criminologie in verschillende perspectieven
- reacties op criminaliteit (preventief/repressief straffen) (penologie)
- (oorzaken van) criminaliteit (etiologie
- daders
- slachtoffers (victimologie)
- plek criminaliteit binnen de politiek
.
criminaliseren - vroeger was iets niet strafbaar, nu is de kijk daarop veranderd
decriminalisering - vroeger was iets strafbaar, nu niet meer
hoofdstuk 1
wat is criminaliteit? - wat we crimineel gedrag noemen, hangt af van de gevolgen die het
gedrag heeft voor zowel de slachtoffers als de samenleving, van de opvattingen van de
machthebbers, van de publieke opinie en vaak ook van de context waarin het gedrag
plaatsvindt.
hoofdstuk 2
guerry en quetelet waren bij de ontwikkeling van de morele statistiek van groot belang: ze
worden als de grondleggers van de wetenschappelijke criminele statistiek gezien. guerry en
quetelet deden studies naar de verdeling van de criminaliteit over verschillende regio’s en de
relatie tussen criminaliteit en factoren als sociaaleconomische omstandigheden en
kenmerken van de daders.
funneling proces - alle bij de politie bekend geworden misdrijven worden bijgehouden met
een statistiek. hiervan wordt maar een deel door het OM vervolgd, waarna de rechter
uiteindelijk maar een fractie van de zaken ter behandeling krijgt voorgelegd. dit wordt het
funneling proces genoemd omdat de trechter (funnel) wijd is aan de bovenkant maar naar
beneden toe steeds smaller wordt.
de politiecijfers geven veel informatie over het aantal in nederland gepleegde misdrijven,
maar deze cijfers geven geen adequaat beeld van de totale omvang van criminaliteit. ze
zeggen bijvoorbeeld over de misdrijven die niet worden opgespoord of waarvan geen
aangifte wordt gedaan (dark number) niks.
je kan op verschillende manieren de dark numbers verzamelen, meestal wordt dit gedaan
door slachtofferenquêtes of self report studies. er wordt onderzoek gedaan onder de
bevolking naar het aantal keren dat men slachtoffer is geworden van een misdrijf of dat men
zelf wel eens een misdrijf heeft gepleegd.
de politiestatistiek geeft niet altijd het beste beeld van de omvang van de criminaliteit. veel
sociaal ongewenst gedrag is niet gelijk crimineel gedrag, en over de vraag of in een bepaald
geval werkelijk sprake was van een misdrijf krijgen we pas uitsluitsel door de uitspraak van
de rechter. juist de gerechtelijke statistieken zouden dus een beter beeld geven van de
werkelijke omvang van de criminaliteit.
,volgens de critici moet criminaliteit niet worden opgevat als een kenmerk van individuen of
van de maatschappij, maar als het resultaat van maatschappelijke etiketteringsprocessen.
criminaliteit ontstaat volgens hen als bepaalde gedragingen door middel van wetgeving en
strafrechtstoepassing als crimineel worden gedefinieerd
factoren daling criminaliteit die weinig te maken hebben met de werkelijke omvang
van de criminaliteit
1. aangiftebereidheid - slachtoffers of getuigen moeten bereid zijn aangifte te doen. van
lang niet alle misdrijven wordt aangifte gedaan. sommige slachtoffers van huiselijk of
seksueel geweld willen geen aangifte toen vanwege de privésfeer waarin het
plaatsvindt. maar ook bedrijven die worden benadeeld door delicten van hun eigen
werknemers (verduisttering bijv.) willen vaak geen aangifte doen, ze zijn bang voor
reputatieschade.
2. aandacht van de politie - van misdrijven die de politie zelf constateert zoals
bijvoorbeeld rijden onder invloed of drugshandel worden meer geregistreerd
naarmate de opsporingsactiviteiten intensiever worden.
3. de registratie door de politie - de politie registreert niet alle misdrijven waarvan ze
kennis nemen. bij kleine delicten of delicten waar hoogstwaarschijnlijk geen dader
voor wordt gevonden registreert de politie soms niets.
opdrachten week 1
1. omdat er er bij de slachtoffers en daders omstandigheden zijn waardoor het strafbare
feit is gepleegd.
2. als rechters de kant van het slachtoffer gelijk zouden kiezen is het proces oneerlijk
voor de daders. doordat de rechter onafhankelijk is kijkt hij op een andere manier
naar de zaak dan wanneer de rechter dat niet zou zijn.
3. criminologie is de wetenschap die criminaliteit vanuit verschillende invalshoeken
bekijkt. criminologie kan een bijdrage leveren aan het straf oordeel. bijvoorbeeld
wanneer de dader psychisch niet in orde was toen het strafbare feit gebeurde. om
deze reden moet er dan anders gekeken worden naar het strafbare feit, omdat het zo
kan zijn dat de dader ontoerekeningsvatbaar is.
opdrachten week 2
1. niet gemelde criminaliteit, en bijv. dat het logisch is dat er in grote steden meer
criminaliteit is omdat er meer inwoners zijn.
2. omdat het bijvoorbeeld in priveomstandigheden gebeurt is, bijv. seksueel misbruik
door partner, of uit bescherming. ook omdat de dader waarschijnlijk nooit gevonden
wordt.
3. omdat er geen aangifte wordt gedaan van het dark number kan er alleen een
inschatting gemaakt worden, niemand weet echt hoeveel misdrijven dit betreft.
4. absolute cijfers - bijv. in grotere steden is een groter aantal criminaliteit. dit komt
doordat grotere steden meer inwoners hebben. indexcijfers - bijv. aantal criminaliteit
op 100 inwoners. hiermee bereken je waar in verhouding de meeste criminaliteit is.
5. wettelijke definities van strafbaarheid verschillen per land, niet overal zijn dezelfde
gedragingen strafbaar.
, 6. met dader en slachtoffer enquêtes kun je een schatting maken hoeveel mensen een
niet gemelde overtreding hebben gemaakt en hoeveel mensen slachtoffer hiervan
zijn geworden.de beperkingen hiervan zijn dat niet iedereen hier eerlijk over is, en je
lang niet alle dark numbers hiermee ontdekt.
les 2
criminologie als wetenschap:
de wetenschap die zich bezighoudt met de bestudering van menselijke gedragingen die door
de wetgever strafbaar zijn gesteld en van de wijze waarop de overheid en de rest van de
maatschappij daarop reageert.
doel criminologie:
beschrijven, verklaren en voorspellen.
studieobject criminologie
het door de strafwetgever strafbaar gestelde gedrag
relativiteit van criminaliteit > sociaal construct
- strafbaar gedrag verschilt per tijdperk en per land
OM komt aan criminaliteitscijfers door politie > politie door aangiften
- stijging kan ook komen door meer aangiften
beschrijvende criminologie > bronnen
- geregistreerde criminaliteit
- niet geregistreerde criminaliteit
geregistreerde criminaliteit
- gerechtelijke statistieken
- politie statistieken
politie statistieken (cbs - centraal bureau statistiek)
- brengwerk > zelf aangifte doen > beperking? - mensen zijn niet altijd eerlijk of
hebben niet altijd zin om aangifte te doen voor bijv. gestolen fiets
- haalwerk > politie komt zelf achter informatie > beperking? - focus politie verschoven,
bijv. meer onderzoek doen
niet geregistreerde criminaliteit (dark number)
- slachtofferenquêtes > bijv. de mensen die geen aangifte doen voor bijv. gestolen
fiets kom je hiermee wel achter, erg laagdrempelig, mensen hoeven niet naar de
politie als ze dat niet willen.
- dader enquêtes > het is anoniem, mensen worden toch niet gepakt.
predictive policing
door middel van statistieken kan worden voorspeld waar, door wie en wanneer misdrijven
zullen worden gepleegd.
twee soorten:
