EVERY PATIENT TELLS A STOR Y
ISA BEERKENS
S1093376
, INHOUDSOPGAVE
Casusbeschrijving........................................................................................................................ 3
Potentiële mechanismen ............................................................................................................ 4
Belangrijkste mechanisme .......................................................................................................... 5
Uitwerking belangrijkste mechanisme ........................................................................................ 6
Conclusie en aanbevelingen ....................................................................................................... 7
Literatuurlijst .............................................................................................................................. 9
Bijlage 1: Uitleg van het mechanisme in lekentaal ................................................................... 10
Bijlage 2: Feedback van collega’s .............................................................................................. 12
2
, CASUSBESCHRIJVING
Voor deze opdracht ben ik in gesprek gegaan met een 81-jarige meneer. Hij is gepensioneerd
en woont samen met zijn echtgenoot in een appartement in het centrum van een dorp. Hij
heeft 2 dochters en ook twee kleinkinderen. In zijn vrije tijd wandelt hij graag en is hij vaak
met zijn handen bezig: hij houdt van het maken van puzzels, schilderijen of houtwerkjes. In
august 2021 heeft deze meneer een herseninfarct gehad.
Het herseninfarct heeft schade aan de linkerhersenhelft veroorzaakt. Als gevolg heeft deze
meneer afasie en hemianopsie aan de rechterkant. Ook reageert meneer heviger op
omgevingsprikkels en heeft hij een verminderde controle over zijn emoties. Bij DNA-
onderzoek is een JAK-2 mutatie ontdekt en is bij meneer vastgesteld dat polycythaemia vera
de oorzaak is geweest voor zijn herseninfarct. Van tevoren was meneer bekend met
hypertensie, maar verder had hij geen klachten die duidden op Polycythaemia Vera (PV). Voor
hypertensie heeft meneer de medicijnen perindopril en amlodipine.
De afasie veroorzaakt bij meneer vooral problemen in het uiten van de taal. Meneer gebruikt
regelmatig terugkomende cijfers, neologismen en ook verwante woorden die passen bij de
context. Verder probeert hij zich te verduidelijken met non-verbale communicatie.
Communicatie op opdracht lukt hem niet tot nauwelijks.
Na opname op de afdeling neurologie in het ziekenhuis is meneer doorgestuurd naar de
revalidatiekliniek. In deze periode van 3 maanden heeft meneer intensieve logopedische
begeleiding gehad. Dit bestond uit individuele therapie 5 keer in de week en aanvullend ook
nog communicatiegroepen. Verder is meneer begeleid door een ergotherapeut, met als doel
enkele van zijn oude bezigheden weer op te kunnen pakken. Daarnaast namen de echtgenoot
en de dochters van meneer deel aan een afasiegroep, waarin de communicatie onderling
gestimuleerd en versterkt werd.
In de periode van revalidatie had meneer ernstige jeuk op voornamelijk zijn armen en rug.
Deze jeuk werd verlicht met levomenthol gel. Hiernaast heeft hij 3 maal aderlating moeten
ondergaan en is meneer gestart met hydroxycarbamide en clopidogrel medicatie.
Na het ontslag in de revalidatiekliniek werd ergo- en fysiotherapie thuis voortgezet.
Momenteel kan meneer zichzelf verduidelijken door plaatjes aan te wijzen in zijn taalzakboek
of door voorwerpen erbij te pakken die verduidelijken wat hij bedoelt. Toch ontstaan vaak
miscommunicaties tussen hem en zijn gesprekspartner. Dat zorgt voor veel frustratie bij hem,
maar ook bij de gesprekspartner. Verder is aan meneer te merken dat hij zijn emoties minder
in controle heeft: hij wordt eerder boos en schiet ook sneller vol. Voor omstanders kan dit
lastig zijn, omdat ze zich bezwaard kunnen voelen als dit een reactie is op hen.
Meneer heeft ook gemerkt dat vooral net na thuiskomst, mensen hem het liefst uit de weg
gingen. Zelf wilde meneer zichzelf aanvankelijk zo min mogelijk vertonen aan de buitenwereld
in de angst voor de reactie van de omstander. Terwijl hij vroeger een erg spontane man was
die graag een praatje maakte met een ander, is hij nu veel meer teruggetrokken en is zijn
sociale leven beperkt. Om toch zo veel mogelijk sociaal contact te behouden gaat meneer
3
ISA BEERKENS
S1093376
, INHOUDSOPGAVE
Casusbeschrijving........................................................................................................................ 3
Potentiële mechanismen ............................................................................................................ 4
Belangrijkste mechanisme .......................................................................................................... 5
Uitwerking belangrijkste mechanisme ........................................................................................ 6
Conclusie en aanbevelingen ....................................................................................................... 7
Literatuurlijst .............................................................................................................................. 9
Bijlage 1: Uitleg van het mechanisme in lekentaal ................................................................... 10
Bijlage 2: Feedback van collega’s .............................................................................................. 12
2
, CASUSBESCHRIJVING
Voor deze opdracht ben ik in gesprek gegaan met een 81-jarige meneer. Hij is gepensioneerd
en woont samen met zijn echtgenoot in een appartement in het centrum van een dorp. Hij
heeft 2 dochters en ook twee kleinkinderen. In zijn vrije tijd wandelt hij graag en is hij vaak
met zijn handen bezig: hij houdt van het maken van puzzels, schilderijen of houtwerkjes. In
august 2021 heeft deze meneer een herseninfarct gehad.
Het herseninfarct heeft schade aan de linkerhersenhelft veroorzaakt. Als gevolg heeft deze
meneer afasie en hemianopsie aan de rechterkant. Ook reageert meneer heviger op
omgevingsprikkels en heeft hij een verminderde controle over zijn emoties. Bij DNA-
onderzoek is een JAK-2 mutatie ontdekt en is bij meneer vastgesteld dat polycythaemia vera
de oorzaak is geweest voor zijn herseninfarct. Van tevoren was meneer bekend met
hypertensie, maar verder had hij geen klachten die duidden op Polycythaemia Vera (PV). Voor
hypertensie heeft meneer de medicijnen perindopril en amlodipine.
De afasie veroorzaakt bij meneer vooral problemen in het uiten van de taal. Meneer gebruikt
regelmatig terugkomende cijfers, neologismen en ook verwante woorden die passen bij de
context. Verder probeert hij zich te verduidelijken met non-verbale communicatie.
Communicatie op opdracht lukt hem niet tot nauwelijks.
Na opname op de afdeling neurologie in het ziekenhuis is meneer doorgestuurd naar de
revalidatiekliniek. In deze periode van 3 maanden heeft meneer intensieve logopedische
begeleiding gehad. Dit bestond uit individuele therapie 5 keer in de week en aanvullend ook
nog communicatiegroepen. Verder is meneer begeleid door een ergotherapeut, met als doel
enkele van zijn oude bezigheden weer op te kunnen pakken. Daarnaast namen de echtgenoot
en de dochters van meneer deel aan een afasiegroep, waarin de communicatie onderling
gestimuleerd en versterkt werd.
In de periode van revalidatie had meneer ernstige jeuk op voornamelijk zijn armen en rug.
Deze jeuk werd verlicht met levomenthol gel. Hiernaast heeft hij 3 maal aderlating moeten
ondergaan en is meneer gestart met hydroxycarbamide en clopidogrel medicatie.
Na het ontslag in de revalidatiekliniek werd ergo- en fysiotherapie thuis voortgezet.
Momenteel kan meneer zichzelf verduidelijken door plaatjes aan te wijzen in zijn taalzakboek
of door voorwerpen erbij te pakken die verduidelijken wat hij bedoelt. Toch ontstaan vaak
miscommunicaties tussen hem en zijn gesprekspartner. Dat zorgt voor veel frustratie bij hem,
maar ook bij de gesprekspartner. Verder is aan meneer te merken dat hij zijn emoties minder
in controle heeft: hij wordt eerder boos en schiet ook sneller vol. Voor omstanders kan dit
lastig zijn, omdat ze zich bezwaard kunnen voelen als dit een reactie is op hen.
Meneer heeft ook gemerkt dat vooral net na thuiskomst, mensen hem het liefst uit de weg
gingen. Zelf wilde meneer zichzelf aanvankelijk zo min mogelijk vertonen aan de buitenwereld
in de angst voor de reactie van de omstander. Terwijl hij vroeger een erg spontane man was
die graag een praatje maakte met een ander, is hij nu veel meer teruggetrokken en is zijn
sociale leven beperkt. Om toch zo veel mogelijk sociaal contact te behouden gaat meneer
3
