Overzicht artikelen en Standaarden AVDA
College 1 – Business Models (fraude)
Artikelen:
- Hogan
- Peecher
Standaarden:
- 240
- 250
- 315
College 2 – Engagement Risk (Ethiek)
Artikelen:
- Johnstone
- Fukukawa
Standaarden:
- 210 --> dit is veruit de belangrijkste standaard bij deze twee artikelen.
- 315
- 240
- VGBA en ViO --> deze zijn belangrijk bij opdrachtacceptatie
College 3 – Accountability (Fraude)
Artikelen:
- DeZoort
- Peecher --> komt vooral terug in VGBA en dan vooral vakbekwaamheid en zorgvuldigheid
Standaarden:
- 200
- 240
- 320
College 4 – Risk assessment (IT en data)
Artikelen:
- Knechel
- Curtis
Standaarden:
- 200
- 250
- 260
- 315
College 5 – Audit activities (IT en data)
Artikelen:
- Werner
- Snoei
1 |
,Standaarden:
- 330
- 500
- 520
College 6 – Going concern (Ethiek)
Artikelen:
- Carson
- Nolder & Kadous
Standaarden:
- 570
- 706
College 7 – Reporting (Fraude)
Artikelen:
- Gray
- Van Buuren
Standaarden:
- 700
- 701
- 706
- 720
College 8 – Sustainable communications (IT en data)
Artikelen:
- Jensen & Meckling
- Van Nieuw Amerongen, Renes en Bos
Standaarden:
- 720
2 |
,Samenvatting Advanced Auditing
In
Auditor behavior – het handelen van accountants
Beter begrijpen van auditor behavior vanuit de
wetenschappelijke literatuur kan bijdragen aan het maken van
de juiste keuzes op basis van regelgeving en een juiste balans te
vinden tussen het maatschappelijk belang en de overige
belangen van de auditor en de accountantsorganisatie (denk aan
compliance belang of efficiency belang).
Thema 1 – Business models
Artikel – Hogan – Financial statement fraud: insights from the Academic Literature (2008)
Doel: Dit artikel is geschreven in opdracht van de PCOAB om de kwaliteit van fraude detectie te
vergroten.
De aandacht voor fraude in de afgelopen jaren is toegenomen door de verschillende boekhoudschandalen.
Hieruit bleek dat de accountant niet goed zijn werk deed en fraude niet altijd kon detecteren. De fraude
detectievaardigheden van accountants kan worden verbeterd als accountants, onderzoekers en
regelgevers samen werken om meer inzicht te krijgen.
Er is sprake van fraude als wordt voldaan aan de drie elementen van fraude oftewel de fraudedriehoek.
De onderstaande risicofactoren kunnen hieraan worden toegekend.
- Druk/Stimulans = motivatie om te frauderen
o Druk om goed te presteren
o Druk op winstmanipulatie (voor het verkrijgen van een bonus, slecht presterende
onderneming, belasting minimalieren, voldoen aan verwachtingen van analisten, voldoen
aan voorwaarden van een lening)
- Rationalisatie = het goed kunnen praten van fraude
o Strikte verslaggevingsregels (managers zullen transacties sturen om te zorgen dat ze
binnen de regels vallen)
o Management vertoont lage ethische waarden en normen
o ‘Het gaat maar om lage bedragen’ / ‘Ik betaal het terug’ / ‘Ik verdien het’
- Gelegenheid = mogelijkheid om te kunnen frauderen
o Zwakke interne toezicht
o De interne beheersing wordt doorbroken (management override)
o Gebrek aan financieel inzicht bij het audit comittee
o Zwakke interne controle structuur
o De natuur van het bedrijf
o Dominant management
De accountant heeft de meeste invloed op het gelegenheidsaspect (zie ook hieronder).
Frauderisicofactoren = gebeurtenissen of omstandigheden die wijzen op stimulans of druk om fraude te
plegen of dien een gelegenheid scheppen om te frauderen. Hoewel frauderisicofactoren niet
noodzakelijkerwijs wijzen op het bestaan van fraude, komen ze vaak voor in gevallen waarin fraude
daadwerkelijk heeft plaatsgevonden en kunnen ze daarom een aanwijzing zijn voor risico’s op aan
afwijking van materieel belang die het gevolg is van fraude.
Frauderisicofactoren komen terug in standaard 240 (de fraudedriehoek)
o Rechtvaardiging/rationalisatie komt pas terug in de verklarende teksten
o Rationalisatie is persoonsgebonden (gericht op cultuur en ethische normen). Dit is voor de
accountant minder goed meetbaar.
3 |
, De accountant moet met een redelijke mate van zekerheid kunnen verklaren dat de jaarrekening vrij is
van een materiële afwijking als gevolg van fraude of een fout. De accountant moet de fraude risico’s
oftewel de red flags weten te identificeren. Dit zijn de symptomen van fraude. De accountant moet
aanvullende werkzaamheden hiervoor uit voeren om deze risico’s te mitigeren.
De onderstaande red flag’s worden erkend in het artikel:
- Boekhoudkundige afwijkingen
- Niet toereikende interne beheersingsmaatregelen
- Analytische afwijkingen (cijferkundige afwijkingen)
- Extravagante levensstijl
- Ongewoon gedrag
- Tips en klachten
Hogan gaat in zijn artikel in op de procedures en mogelijkheden die een accountant kan gebruiken om
fraude te herkennen:
- Red flags: n dit artikel worden zogenaamde ‘red flags’ als leidraad gebruikt. Red flags zijn
symptomen waardoor fraude mogelijk geïdentificeerd kan worden
- Checklisten: minder gevoelig voor nieuwe aanwijzingen tot fraude (weinig ‘out of the box’ denken
buiten de checklist om) à gemixte resultaten (vaak slechtere risicoanalyse en tot minder
effectieve audit programma’s bij standaard programma’s); leidt overigens wel tot de inzet van
fraude experts
Op checklisten / standaardprocedures is veel kritiek. Het is benodigd dat er ‘out of the box’ wordt
gedacht, maar dat wordt hierdoor beperkt.
- Regression models: kan de accountant steunen in de frauderisicoanalyse en het bepalen van de
juiste werkzaamheden
- Analytical procedures (traditionele cijferanalyses) waaronder ratio analyses, hebben maar beperkt
succes gehad in het identificeren van fraude. Er is vaak teveel sprake van subjectiviteit en het
management kan de onregelmatigheden sturen of de accountant van de juiste toelichtingen
voorzien. Het kan wel beter zijn om te kijken naar informatie van buiten, denk aan verwachtingen
van analisten. Deze voorzien vaak in goede signalen van de aanwezigheid van fraude bij
frauduleuze verslaggeving à effectiever als er gebruik wordt gemaakt van non-financial measures
(link met EBS en Standaard 520!)
De PCAOB heeft een aantal risico gebieden vastgesteld waarbij er sprake is van een verhoogd frauderisico.
Fraude begint vaak in de onderstaande gebieden of fraude is veel voorkomend in deze gebieden. De
accountant moet hiervoor extra werkzaamheden uitvoeren. De onderstaande high risk area’s zijn
onderkend:
1. Opbrengstverantwoording (het creëren van fictieve opbrengsten, het te hoog weergeven van
opbrengsten en ongebruikelijke opbrengsten) à Dit is de belangrijkste, omdat 50% van fraude hier
plaatsvindt. Opgenomen in standaard 240.
2. Significante en ongebruikelijke overlopende posten oftewel accruals (Nog te ontvangen facturen).
Komt niet direct terug in de standaarden. Kan wel in verband brengen met de standaard 240,
maar kan duidelijker terug komen.
3. Verbonden partijen (Intercompany) Opgenomen in standaard 315 en 550.
4. Schattingen (Onderhanden werk of Voorzieningen) Opgenomen in standaard 315 en 540.
5. Kwartaalverslagen (Sturing op financiële informatie) en Ongebruikelijke journaalposten
(Memoriaalboekingen en Debet/Credit boekingen) Opgenomen in standaard 240 in de vorm van
management override.
Key takeaways
• De auditor dient alert te zien op ‘red flags’ en de aanwezigheid van de fraudedriehoek, specifiek
voor management override
• Checklists als fraudedetectiemiddel zijn beperkt relevant
• De auditor dient zich bewust te zijn van management incentives in relatie tot verschillende
soorten risico’s (tendenties)
4 |
College 1 – Business Models (fraude)
Artikelen:
- Hogan
- Peecher
Standaarden:
- 240
- 250
- 315
College 2 – Engagement Risk (Ethiek)
Artikelen:
- Johnstone
- Fukukawa
Standaarden:
- 210 --> dit is veruit de belangrijkste standaard bij deze twee artikelen.
- 315
- 240
- VGBA en ViO --> deze zijn belangrijk bij opdrachtacceptatie
College 3 – Accountability (Fraude)
Artikelen:
- DeZoort
- Peecher --> komt vooral terug in VGBA en dan vooral vakbekwaamheid en zorgvuldigheid
Standaarden:
- 200
- 240
- 320
College 4 – Risk assessment (IT en data)
Artikelen:
- Knechel
- Curtis
Standaarden:
- 200
- 250
- 260
- 315
College 5 – Audit activities (IT en data)
Artikelen:
- Werner
- Snoei
1 |
,Standaarden:
- 330
- 500
- 520
College 6 – Going concern (Ethiek)
Artikelen:
- Carson
- Nolder & Kadous
Standaarden:
- 570
- 706
College 7 – Reporting (Fraude)
Artikelen:
- Gray
- Van Buuren
Standaarden:
- 700
- 701
- 706
- 720
College 8 – Sustainable communications (IT en data)
Artikelen:
- Jensen & Meckling
- Van Nieuw Amerongen, Renes en Bos
Standaarden:
- 720
2 |
,Samenvatting Advanced Auditing
In
Auditor behavior – het handelen van accountants
Beter begrijpen van auditor behavior vanuit de
wetenschappelijke literatuur kan bijdragen aan het maken van
de juiste keuzes op basis van regelgeving en een juiste balans te
vinden tussen het maatschappelijk belang en de overige
belangen van de auditor en de accountantsorganisatie (denk aan
compliance belang of efficiency belang).
Thema 1 – Business models
Artikel – Hogan – Financial statement fraud: insights from the Academic Literature (2008)
Doel: Dit artikel is geschreven in opdracht van de PCOAB om de kwaliteit van fraude detectie te
vergroten.
De aandacht voor fraude in de afgelopen jaren is toegenomen door de verschillende boekhoudschandalen.
Hieruit bleek dat de accountant niet goed zijn werk deed en fraude niet altijd kon detecteren. De fraude
detectievaardigheden van accountants kan worden verbeterd als accountants, onderzoekers en
regelgevers samen werken om meer inzicht te krijgen.
Er is sprake van fraude als wordt voldaan aan de drie elementen van fraude oftewel de fraudedriehoek.
De onderstaande risicofactoren kunnen hieraan worden toegekend.
- Druk/Stimulans = motivatie om te frauderen
o Druk om goed te presteren
o Druk op winstmanipulatie (voor het verkrijgen van een bonus, slecht presterende
onderneming, belasting minimalieren, voldoen aan verwachtingen van analisten, voldoen
aan voorwaarden van een lening)
- Rationalisatie = het goed kunnen praten van fraude
o Strikte verslaggevingsregels (managers zullen transacties sturen om te zorgen dat ze
binnen de regels vallen)
o Management vertoont lage ethische waarden en normen
o ‘Het gaat maar om lage bedragen’ / ‘Ik betaal het terug’ / ‘Ik verdien het’
- Gelegenheid = mogelijkheid om te kunnen frauderen
o Zwakke interne toezicht
o De interne beheersing wordt doorbroken (management override)
o Gebrek aan financieel inzicht bij het audit comittee
o Zwakke interne controle structuur
o De natuur van het bedrijf
o Dominant management
De accountant heeft de meeste invloed op het gelegenheidsaspect (zie ook hieronder).
Frauderisicofactoren = gebeurtenissen of omstandigheden die wijzen op stimulans of druk om fraude te
plegen of dien een gelegenheid scheppen om te frauderen. Hoewel frauderisicofactoren niet
noodzakelijkerwijs wijzen op het bestaan van fraude, komen ze vaak voor in gevallen waarin fraude
daadwerkelijk heeft plaatsgevonden en kunnen ze daarom een aanwijzing zijn voor risico’s op aan
afwijking van materieel belang die het gevolg is van fraude.
Frauderisicofactoren komen terug in standaard 240 (de fraudedriehoek)
o Rechtvaardiging/rationalisatie komt pas terug in de verklarende teksten
o Rationalisatie is persoonsgebonden (gericht op cultuur en ethische normen). Dit is voor de
accountant minder goed meetbaar.
3 |
, De accountant moet met een redelijke mate van zekerheid kunnen verklaren dat de jaarrekening vrij is
van een materiële afwijking als gevolg van fraude of een fout. De accountant moet de fraude risico’s
oftewel de red flags weten te identificeren. Dit zijn de symptomen van fraude. De accountant moet
aanvullende werkzaamheden hiervoor uit voeren om deze risico’s te mitigeren.
De onderstaande red flag’s worden erkend in het artikel:
- Boekhoudkundige afwijkingen
- Niet toereikende interne beheersingsmaatregelen
- Analytische afwijkingen (cijferkundige afwijkingen)
- Extravagante levensstijl
- Ongewoon gedrag
- Tips en klachten
Hogan gaat in zijn artikel in op de procedures en mogelijkheden die een accountant kan gebruiken om
fraude te herkennen:
- Red flags: n dit artikel worden zogenaamde ‘red flags’ als leidraad gebruikt. Red flags zijn
symptomen waardoor fraude mogelijk geïdentificeerd kan worden
- Checklisten: minder gevoelig voor nieuwe aanwijzingen tot fraude (weinig ‘out of the box’ denken
buiten de checklist om) à gemixte resultaten (vaak slechtere risicoanalyse en tot minder
effectieve audit programma’s bij standaard programma’s); leidt overigens wel tot de inzet van
fraude experts
Op checklisten / standaardprocedures is veel kritiek. Het is benodigd dat er ‘out of the box’ wordt
gedacht, maar dat wordt hierdoor beperkt.
- Regression models: kan de accountant steunen in de frauderisicoanalyse en het bepalen van de
juiste werkzaamheden
- Analytical procedures (traditionele cijferanalyses) waaronder ratio analyses, hebben maar beperkt
succes gehad in het identificeren van fraude. Er is vaak teveel sprake van subjectiviteit en het
management kan de onregelmatigheden sturen of de accountant van de juiste toelichtingen
voorzien. Het kan wel beter zijn om te kijken naar informatie van buiten, denk aan verwachtingen
van analisten. Deze voorzien vaak in goede signalen van de aanwezigheid van fraude bij
frauduleuze verslaggeving à effectiever als er gebruik wordt gemaakt van non-financial measures
(link met EBS en Standaard 520!)
De PCAOB heeft een aantal risico gebieden vastgesteld waarbij er sprake is van een verhoogd frauderisico.
Fraude begint vaak in de onderstaande gebieden of fraude is veel voorkomend in deze gebieden. De
accountant moet hiervoor extra werkzaamheden uitvoeren. De onderstaande high risk area’s zijn
onderkend:
1. Opbrengstverantwoording (het creëren van fictieve opbrengsten, het te hoog weergeven van
opbrengsten en ongebruikelijke opbrengsten) à Dit is de belangrijkste, omdat 50% van fraude hier
plaatsvindt. Opgenomen in standaard 240.
2. Significante en ongebruikelijke overlopende posten oftewel accruals (Nog te ontvangen facturen).
Komt niet direct terug in de standaarden. Kan wel in verband brengen met de standaard 240,
maar kan duidelijker terug komen.
3. Verbonden partijen (Intercompany) Opgenomen in standaard 315 en 550.
4. Schattingen (Onderhanden werk of Voorzieningen) Opgenomen in standaard 315 en 540.
5. Kwartaalverslagen (Sturing op financiële informatie) en Ongebruikelijke journaalposten
(Memoriaalboekingen en Debet/Credit boekingen) Opgenomen in standaard 240 in de vorm van
management override.
Key takeaways
• De auditor dient alert te zien op ‘red flags’ en de aanwezigheid van de fraudedriehoek, specifiek
voor management override
• Checklists als fraudedetectiemiddel zijn beperkt relevant
• De auditor dient zich bewust te zijn van management incentives in relatie tot verschillende
soorten risico’s (tendenties)
4 |
