Inkoop een nieuw paradigma
1 Groei en grenzen van de klassieke inkoop
1.1 De opmars van inkoop
In het jaartal 1990 is het begonnen voor inkoop. Het begon met de zes stappen van inkoop en nu
gaat het om het managementniveau en worden de zes stappen niet meer genoemd.
Het inkoopgroeimodel van TU Eindhoven geeft het groeipad van inkoop weer:
(figuur 1.1 pagina 20)
1. Transactional orientation Inkoop is gebaseerd op transacties.
2. Commercial orientation Organisatie wil een product tegen de laagste prijs.
Onderhandelen met de leverancier of uitspelen
3. Purchasing coordination Het vormgegeven van inkoopprocessen. Ontstaan van een
inkoopafdeling. Welke processen en procedures worden
gehanteerd.
4. Process orientation De inkoopafdeling kijkt naar buiten (klant) en niet naar de
eigen afdeling.
5. Supply chain orientation Wat kan de organisatie samen met de leverancier
bereiken.
6. Value chain orientation Welke toegevoegde waarde kan gecreëerd worden voor
de klant en niet voor de eigen medewerkers.
Voorbeeld: Schiphol heeft nieuw licht nodig. Er wordt aan
de leveranciers gevraagd welk soort licht nodig is. Er
wordt gepraat in oplossingen en niet in specificaties.
Fase 1 t/m 3 zijn intern gericht op de eigen inkoopafdeling.
Fase 4 t/m 6 zijn extern gericht op de medewerkers en klanten van de organisatie (zichtbaar
naar de afdeling). Er wordt toegevoegde waarde gecreëerd voor de klant.
Fase 2 en 3 zijn het meest voorkomend. Tussen fase 3 en 4 zit prikkeldraad, omdat het wisselen
van een fase zorgt voor problemen in de organisatie. Veranderingen brengen problemen met
zich mee en die zullen moeten worden doorbroken. In plaats van kijken naar de prijs, zal er
gekeken moeten worden naar de afdeling.
Voordat de crisis begon werd inkoop bijna volledig genegeerd en nu wordt inkoop in een snel
tempo de op één na belangrijkste bedrijfsfunctie. Inkoop is van backroom naar boardroom
gepromoveerd. Organisaties leggen de leiding over inkoop in handen van chief procurement
officer (CPO) en rapporteert aan het executive niveau.
1
1 Groei en grenzen van de klassieke inkoop
1.1 De opmars van inkoop
In het jaartal 1990 is het begonnen voor inkoop. Het begon met de zes stappen van inkoop en nu
gaat het om het managementniveau en worden de zes stappen niet meer genoemd.
Het inkoopgroeimodel van TU Eindhoven geeft het groeipad van inkoop weer:
(figuur 1.1 pagina 20)
1. Transactional orientation Inkoop is gebaseerd op transacties.
2. Commercial orientation Organisatie wil een product tegen de laagste prijs.
Onderhandelen met de leverancier of uitspelen
3. Purchasing coordination Het vormgegeven van inkoopprocessen. Ontstaan van een
inkoopafdeling. Welke processen en procedures worden
gehanteerd.
4. Process orientation De inkoopafdeling kijkt naar buiten (klant) en niet naar de
eigen afdeling.
5. Supply chain orientation Wat kan de organisatie samen met de leverancier
bereiken.
6. Value chain orientation Welke toegevoegde waarde kan gecreëerd worden voor
de klant en niet voor de eigen medewerkers.
Voorbeeld: Schiphol heeft nieuw licht nodig. Er wordt aan
de leveranciers gevraagd welk soort licht nodig is. Er
wordt gepraat in oplossingen en niet in specificaties.
Fase 1 t/m 3 zijn intern gericht op de eigen inkoopafdeling.
Fase 4 t/m 6 zijn extern gericht op de medewerkers en klanten van de organisatie (zichtbaar
naar de afdeling). Er wordt toegevoegde waarde gecreëerd voor de klant.
Fase 2 en 3 zijn het meest voorkomend. Tussen fase 3 en 4 zit prikkeldraad, omdat het wisselen
van een fase zorgt voor problemen in de organisatie. Veranderingen brengen problemen met
zich mee en die zullen moeten worden doorbroken. In plaats van kijken naar de prijs, zal er
gekeken moeten worden naar de afdeling.
Voordat de crisis begon werd inkoop bijna volledig genegeerd en nu wordt inkoop in een snel
tempo de op één na belangrijkste bedrijfsfunctie. Inkoop is van backroom naar boardroom
gepromoveerd. Organisaties leggen de leiding over inkoop in handen van chief procurement
officer (CPO) en rapporteert aan het executive niveau.
1
