Psychologiscal Science, Hoofdstuk 15 samengevat (T1): Behandeling van
psychologische stoornissen
15.1 Verschillende methoden zijn gebruikt om psychopathologie te behandelen
Psychologen gebruiken twee soorten technieken voor het behandelen van psychopathologie:
psychologisch en biologisch. De formele naam voor psychologische behandeling is psychotherapie.
Dit wordt gedaan door interacties tussen cliënt en behandelaar om zo symptomen te ontdekken en
oplossingen te vinden. Een nadeel hiervan is dat niet alle individuen behandeld willen worden.
Biologische technieken zijn gebaseerd op het idee dat psychopathologie een gevolg is van
abnormaliteiten in de hersenen. Dit is bijvoorbeeld het voorschrijven van medicatie of het gebruik
van electro shock therapie. Inmiddels focussen we ons erop om psychopathologie te behandelen met
een combinatie van de biologische benadering en andere benaderingen.
15.2 Psychodynamische therapie wil onbewuste conflicten verminderen
De eerste psycholoog die psychologische behandelingen ontwikkelde van Sigmund Freud. Hij
geloofde dat psychologische stoornissen het gevolg waren van ervaringen van vroeger, vooral van
traumatische ervaringen. Samen met Josef Breuer bedacht hij psychoanalyse. De bedoeling was om
onbewuste gedachten en gevoelens naar boven te halen die volgens Freud zorgden voor abnormaal
gedrag. De cliënt zou alles zeggen wat bij hem of haar naar bovenkwam en Freud zou zoeken naar
conflicten. Ook bestudeerde hij de verborgen betekenis van de dromen van een cliënt. Hiermee zou
de cliënt inzicht krijgen; een beeld van zijn eigen onbewuste denkprocessen en hoe dit invloed heeft
op zijn of haar dagelijks leven. Psychoanalyse-therapie is duur, kan jarenlang duren en niet erg
effectief.
Later hebben psychotherapeuten een aantal ideeën van Freud hervormd, en deze aanpassingen
noemen we nu psychodynamische therapie. Met deze benadering probeert een therapeut ervoor te
zorgen dat een cliënt zijn of haar eigen behoeften en motieven leert kennen. In sommige vormen van
deze therapie wordt gekeken naar hoe de cliënt bepaalde onderwerpen zal ontwijken om zo
patronen in gedachten en gevoelens te ontdekken. Sommige vormen gaan meer in op huidige
relaties en situaties en anderen meer op aspecten van het verleden.
15.3 Gedrags- en cognitieve behandelingen willen gedrag, emotie en gedachten veranderen
Het idee van gedragstherapie is dat gedrag is aangeleerd en daarom ook zou kunnen worden
afgeleerd. Gewild gedrag wordt beloond, en ongewild gedrag wordt genegeerd of bestraft. De
therapeut leert de cliënt gepast gedrag aan, door het bijvoorbeeld voor te doen en te beoefenen.
Veel gedragstherapieën gebruiken exposure; de cliënt wordt blootgesteld aan de stimuli die angst
veroorzaken. Door de cliënt stimuli te tonen die normaal angst veroorzaken, maar in een niet
bedreigende situatie zorgt ervoor dat de cliënt de bedreigende stimuli gaat associëren met niet
bedreigende situaties. Dit is de meest effectieve vorm van therapie voor elke psychologische stoornis
die te maken heeft met angst.
Cognitieve therapie is gebaseerd op het idee dat abnormaal of ongewild gedrag het resultaat is van
bepaalde denkprocessen. Een vorm van deze therapie is cognitieve herstructurering, bedacht door
Aaron T. Beck. De bedoeling is om de cliënt onaangepast gedrag te laten herkennen en dit zo kunnen
vervangen met gedrag dat meer past bij de realiteit. Een andere vorm is rationeel-emotieve
therapie. De therapeut gedraagt zich als een leraar die ongewild gedrag uitlegt en beter gedrag
demonstreert. Bij interpersonele therapie wordt er gefocust op omstandigheden, vooral op het type
relaties dat de cliënt lijkt te ontwijken. Zo krijgt de cliënt een beter inzicht in zijn of haar relaties. Een
, andere vorm is mindfulness gebaseerde therapie. De bedoeling hiervan is dat herstellende cliënten
zich bewust worden van hun negatieve gedachten en hiermee omgaan door middel van meditatie.
Dit is een vrij effectieve vorm van cognitieve therapie.
Cognitieve gedragstherapie is een combinatie van beide vormen. De bedoeling is om denkprocessen
en gedrag aan te passen. Zo kan de cliënt zijn eigen gedachten herkennen en aanpassen, en zo ook
gepast gedrag vertonen. Dit is een van de meest effectieve vormen van psychotherapie voor een
groot aantal psychologische stoornissen.
15.4 De context van therapie is belangrijk
Er zijn verschillende redenen waarom mensen op zoek gaan naar een therapeut. Dit kan zijn op eigen
initiatief, op advies van anderen, voor eigen welzijn of voor het welzijn van mensen in zijn of haar
omgeving. Voor verschillende redenen, symptomen, en situaties zijn verschillende vormen van
therapie. Een belangrijke factor in therapie is de relatie tussen cliënt en therapeut. Een goede relatie
zorgt voor een grotere verwachting om passende hulp te ontvangen. Een bekende, humanistische
vorm van therapie is cliëntgerichte therapie. Dit is een empathische benadering die de cliënt
motiveert om zijn of haar volle potentie voor persoonlijke groei te behalen door een verbeterd
zelfbegrip. Deze behandeling zorgt ervoor dat de cliënt beter begrijpt hoe zijn huidige situatie is en
naar welke situatie hij toe zou willen.
Familietherapie focust zich op de relaties van de cliënt met zijn of haar familieleden. De bedoeling
van de therapie is om de cliënt anders te laten denken, ander gedrag te vertonen en anders om te
gaan met zijn familieleden. Dit kan invloed hebben op de dynamiek in het gezin. Het hele gezin gaat
in therapie vanwege de cliënt. Ook probeert de therapeut problemen veroorzaakt door het gedrag
van de cliënt tussen andere familieleden op te lossen. Expressed emotion is een patroon van
negatieve acties tegenover de cliënt vanuit de familie. Als dit patroon veel voorkomt, kan dit
negatieve invloed hebben op de stoornis of het probleem van de cliënt.
Cultuur heeft invloed op hoe een psychologische stoornis zich kan uiten, wie er meer kans hebben op
herstel en hoeveel mensen op zoek gaan naar behandeling. In sommige landen is weinig begrip en
acceptatie voor stoornissen en behandelingen, en is er ook weinig behandeling beschikbaar. Veel van
deze landen hebben meer behandelaars nodig omdat er in de laatste jaren veel veranderd is,
waardoor mensen een stressvoller leven leiden en zich bewuster zijn van de mentale
gezondheidsproblemen. Toch wordt dit in deze landen weinig besproken.
Na de tweede wereldoorlog werd groepstherapie steeds populairder, omdat veel mensen therapie
nodig hadden na de stressvolle ervaringen van de oorlog, en er weinig therapeuten beschikbaar
waren. Groepstherapie is goedkoper en zorgt ervoor dat cliënten hun sociale gedrag kunnen
verbeteren, en kunnen leren van andermans ervaringen. Meestal wordt een groep samengesteld
gebaseerd op een bepaald probleem, zoals bijvoorbeeld seksueel misbruik of depressie, of gebaseerd
op een type persoon, bijvoorbeeld mensen die transgender zijn. Deze groepen blijven vaak lang
samen, met mensen die de groepstherapie verlaten of juist mee gaan doen. Vaak zit er meer
structuur in de groep en de therapie wanneer het gaat om gedrag, en minder als het gaat om
cognitieve vaardigheden.
15.5 Medicatie is effectief voor bepaalde stoornissen
Medicatie wordt gebruikt gebaseerd op het idee dat psychologische stoornissen resultaat zijn van te
weinig of te veel specifieke neurotransmitters of omdat receptoren van deze neurotransmitters niet
goed functioneren. Medicatie die invloed heeft op mentale processen noemen we psychotrope
psychologische stoornissen
15.1 Verschillende methoden zijn gebruikt om psychopathologie te behandelen
Psychologen gebruiken twee soorten technieken voor het behandelen van psychopathologie:
psychologisch en biologisch. De formele naam voor psychologische behandeling is psychotherapie.
Dit wordt gedaan door interacties tussen cliënt en behandelaar om zo symptomen te ontdekken en
oplossingen te vinden. Een nadeel hiervan is dat niet alle individuen behandeld willen worden.
Biologische technieken zijn gebaseerd op het idee dat psychopathologie een gevolg is van
abnormaliteiten in de hersenen. Dit is bijvoorbeeld het voorschrijven van medicatie of het gebruik
van electro shock therapie. Inmiddels focussen we ons erop om psychopathologie te behandelen met
een combinatie van de biologische benadering en andere benaderingen.
15.2 Psychodynamische therapie wil onbewuste conflicten verminderen
De eerste psycholoog die psychologische behandelingen ontwikkelde van Sigmund Freud. Hij
geloofde dat psychologische stoornissen het gevolg waren van ervaringen van vroeger, vooral van
traumatische ervaringen. Samen met Josef Breuer bedacht hij psychoanalyse. De bedoeling was om
onbewuste gedachten en gevoelens naar boven te halen die volgens Freud zorgden voor abnormaal
gedrag. De cliënt zou alles zeggen wat bij hem of haar naar bovenkwam en Freud zou zoeken naar
conflicten. Ook bestudeerde hij de verborgen betekenis van de dromen van een cliënt. Hiermee zou
de cliënt inzicht krijgen; een beeld van zijn eigen onbewuste denkprocessen en hoe dit invloed heeft
op zijn of haar dagelijks leven. Psychoanalyse-therapie is duur, kan jarenlang duren en niet erg
effectief.
Later hebben psychotherapeuten een aantal ideeën van Freud hervormd, en deze aanpassingen
noemen we nu psychodynamische therapie. Met deze benadering probeert een therapeut ervoor te
zorgen dat een cliënt zijn of haar eigen behoeften en motieven leert kennen. In sommige vormen van
deze therapie wordt gekeken naar hoe de cliënt bepaalde onderwerpen zal ontwijken om zo
patronen in gedachten en gevoelens te ontdekken. Sommige vormen gaan meer in op huidige
relaties en situaties en anderen meer op aspecten van het verleden.
15.3 Gedrags- en cognitieve behandelingen willen gedrag, emotie en gedachten veranderen
Het idee van gedragstherapie is dat gedrag is aangeleerd en daarom ook zou kunnen worden
afgeleerd. Gewild gedrag wordt beloond, en ongewild gedrag wordt genegeerd of bestraft. De
therapeut leert de cliënt gepast gedrag aan, door het bijvoorbeeld voor te doen en te beoefenen.
Veel gedragstherapieën gebruiken exposure; de cliënt wordt blootgesteld aan de stimuli die angst
veroorzaken. Door de cliënt stimuli te tonen die normaal angst veroorzaken, maar in een niet
bedreigende situatie zorgt ervoor dat de cliënt de bedreigende stimuli gaat associëren met niet
bedreigende situaties. Dit is de meest effectieve vorm van therapie voor elke psychologische stoornis
die te maken heeft met angst.
Cognitieve therapie is gebaseerd op het idee dat abnormaal of ongewild gedrag het resultaat is van
bepaalde denkprocessen. Een vorm van deze therapie is cognitieve herstructurering, bedacht door
Aaron T. Beck. De bedoeling is om de cliënt onaangepast gedrag te laten herkennen en dit zo kunnen
vervangen met gedrag dat meer past bij de realiteit. Een andere vorm is rationeel-emotieve
therapie. De therapeut gedraagt zich als een leraar die ongewild gedrag uitlegt en beter gedrag
demonstreert. Bij interpersonele therapie wordt er gefocust op omstandigheden, vooral op het type
relaties dat de cliënt lijkt te ontwijken. Zo krijgt de cliënt een beter inzicht in zijn of haar relaties. Een
, andere vorm is mindfulness gebaseerde therapie. De bedoeling hiervan is dat herstellende cliënten
zich bewust worden van hun negatieve gedachten en hiermee omgaan door middel van meditatie.
Dit is een vrij effectieve vorm van cognitieve therapie.
Cognitieve gedragstherapie is een combinatie van beide vormen. De bedoeling is om denkprocessen
en gedrag aan te passen. Zo kan de cliënt zijn eigen gedachten herkennen en aanpassen, en zo ook
gepast gedrag vertonen. Dit is een van de meest effectieve vormen van psychotherapie voor een
groot aantal psychologische stoornissen.
15.4 De context van therapie is belangrijk
Er zijn verschillende redenen waarom mensen op zoek gaan naar een therapeut. Dit kan zijn op eigen
initiatief, op advies van anderen, voor eigen welzijn of voor het welzijn van mensen in zijn of haar
omgeving. Voor verschillende redenen, symptomen, en situaties zijn verschillende vormen van
therapie. Een belangrijke factor in therapie is de relatie tussen cliënt en therapeut. Een goede relatie
zorgt voor een grotere verwachting om passende hulp te ontvangen. Een bekende, humanistische
vorm van therapie is cliëntgerichte therapie. Dit is een empathische benadering die de cliënt
motiveert om zijn of haar volle potentie voor persoonlijke groei te behalen door een verbeterd
zelfbegrip. Deze behandeling zorgt ervoor dat de cliënt beter begrijpt hoe zijn huidige situatie is en
naar welke situatie hij toe zou willen.
Familietherapie focust zich op de relaties van de cliënt met zijn of haar familieleden. De bedoeling
van de therapie is om de cliënt anders te laten denken, ander gedrag te vertonen en anders om te
gaan met zijn familieleden. Dit kan invloed hebben op de dynamiek in het gezin. Het hele gezin gaat
in therapie vanwege de cliënt. Ook probeert de therapeut problemen veroorzaakt door het gedrag
van de cliënt tussen andere familieleden op te lossen. Expressed emotion is een patroon van
negatieve acties tegenover de cliënt vanuit de familie. Als dit patroon veel voorkomt, kan dit
negatieve invloed hebben op de stoornis of het probleem van de cliënt.
Cultuur heeft invloed op hoe een psychologische stoornis zich kan uiten, wie er meer kans hebben op
herstel en hoeveel mensen op zoek gaan naar behandeling. In sommige landen is weinig begrip en
acceptatie voor stoornissen en behandelingen, en is er ook weinig behandeling beschikbaar. Veel van
deze landen hebben meer behandelaars nodig omdat er in de laatste jaren veel veranderd is,
waardoor mensen een stressvoller leven leiden en zich bewuster zijn van de mentale
gezondheidsproblemen. Toch wordt dit in deze landen weinig besproken.
Na de tweede wereldoorlog werd groepstherapie steeds populairder, omdat veel mensen therapie
nodig hadden na de stressvolle ervaringen van de oorlog, en er weinig therapeuten beschikbaar
waren. Groepstherapie is goedkoper en zorgt ervoor dat cliënten hun sociale gedrag kunnen
verbeteren, en kunnen leren van andermans ervaringen. Meestal wordt een groep samengesteld
gebaseerd op een bepaald probleem, zoals bijvoorbeeld seksueel misbruik of depressie, of gebaseerd
op een type persoon, bijvoorbeeld mensen die transgender zijn. Deze groepen blijven vaak lang
samen, met mensen die de groepstherapie verlaten of juist mee gaan doen. Vaak zit er meer
structuur in de groep en de therapie wanneer het gaat om gedrag, en minder als het gaat om
cognitieve vaardigheden.
15.5 Medicatie is effectief voor bepaalde stoornissen
Medicatie wordt gebruikt gebaseerd op het idee dat psychologische stoornissen resultaat zijn van te
weinig of te veel specifieke neurotransmitters of omdat receptoren van deze neurotransmitters niet
goed functioneren. Medicatie die invloed heeft op mentale processen noemen we psychotrope
