4.1
Kan de aarde ons dragen?
Om producten te maken hebben we grondstoffen nodig. Die
grondstoffen die we gebruiken noemen we natuurlijke hulpbronnen,
producten uit de natuur die wij gebruiken. Je kunt natuurlijke
hulpbronnen indelen in hernieuwbare en eindige hulpbronnen.
Hernieuwbare bronnen zijn bronnen die groeien dus die niet kunnen
opraken zoals hout of tarwe. Eindige bronnen zijn bronnen de opraken
zoals aardgas, ijzer.
De ecologische voetafdruk is hoeveel hectare één persoon gebruikt om
te leven. Dus dit is je huis maar er is ook ruimte nodig om producten en
je eten te maken. Hoe groot je ecologische voetafdruk is hangt af van je
leefstijl, de meeste rijke mensen hebben een grotere voetafdruk dan
arme mensen omdat die meer kunnen kopen, meer auto rijden, meer
vlees kunnen eten of veel op vakantie kan. Niet iedere Nederlander
heeft een grote ecologische voetafdruk maar de gemiddelde voetafdruk
is 5 hectare per persoon. Daarmee overschrijden de Nederlanders de
draagkracht van de aarde. De draagkracht is het vermogen van de
aarde om alle mensen te laten leven. We overschrijden de draagkracht
omdat er maximaal 1,8 hectare nodig is om alle mensen op aarde te
laten leven, door het overschrijden van de draagkracht zorgen we er
bijvoorbeeld voor dat we meer hernieuwbare producten gebruiken dan
erbij komen en dat raakt op een gegeven moment op. De Nederlanders
overschrijden de draagkracht al sinds 1970. Gelukkig neemt de
draagkracht van de aarde toe omdat we nieuwe technieken gebruiken
alleen de groei van de draagkracht is nog niet genoeg om de groei van
de wereldbevolking bij te houden. Volgens bevolkingsprognoses, een
verwachting hoe de wereldbevolking zich ontwikkeld in de toekomst, met
11 miljard mensen. In plaats van 1,8 hectare zou er dan maar 1,1
hectare voor iedereen zijn. De ecologische voetafdruk wordt wel groter
en dat is niet goed, dat komt doordat landen als China een economische
groei krijgen, een toename van wat er per jaar in een land verdient
wordt. En mensen die rijker zijn hebben een grotere ecologische
voetafdruk. Wel hebben rijke mensen steeds minder kinderen dus dat
scheelt wel.
, Om deze problemen aan te pakken moeten we duurzaam met de aarde
omgaan. Dat betekent dat we zuinig moeten omgaan met de aarde en
niet meer natuurlijke hulpbronnen gebruiken dan er aangevuld worden.
4.2
De voedselproductie
Het produceren van voedsel hoort bij de voetafdruk. De ruimte die nodig
is voor het verbouwen van voedsel voor één persoon is de
voedselafdruk, dat is dus eigenlijk een soort vertakking van de
voetafdruk. Het produceren van vlees is bijvoorbeeld 50 tot 250
vierkante meter voor nodig. De wereldbevolking groeit en eet steeds
meer vlees, vlees is niet goed voor het milieu, het kost veel water, veel
land, koeien stoten veel broeikasgassen uit en soms worden er bossen
gekapt voor het maken van voer voor de dieren.
Om de groeiende wereldbevolking te kunnen voeden is er
schaalvergroting nodig in de landbouw, de landbouw wordt dus groter. Er
zijn steeds minder landbouwbedrijven, maar die worden wel steeds
groter. Grote akkerbouwbedrijven en boerenbedrijven verbouwen ook
vaak maar één soort gewas of één soort dier omdat ze dan niet andere
machine hoeven aan te schaffen en dat is dus goedkoper. De
biodiversiteit op aarde neemt daardoor af, de biodiversiteit is de variatie
van de soorten dieren en planten. Er wordt ook geprobeerd om de
opbrengsten zo groot mogelijk te maken bij de boeren, dat heet
intensivering. Kennisintensief, betekent dat het bij het maken van het
product dus veel kennis nodig is, bijvoorbeeld hoe je een trekker moet
gebruiken of hoe je een melkrobot moet repareren. Kapitaalintensief
betekent een productieproces waarbij veel machines gebruikt worden en
weinig mensen werken is. Het kost dan veel geld om zulke machines
aan te schaffen en je moet dus kennisintensief zijn als je
kapitaalintensief wil zijn om bijvoorbeeld de kennis te hebben om de
machines te repareren.
Kan de aarde ons dragen?
Om producten te maken hebben we grondstoffen nodig. Die
grondstoffen die we gebruiken noemen we natuurlijke hulpbronnen,
producten uit de natuur die wij gebruiken. Je kunt natuurlijke
hulpbronnen indelen in hernieuwbare en eindige hulpbronnen.
Hernieuwbare bronnen zijn bronnen die groeien dus die niet kunnen
opraken zoals hout of tarwe. Eindige bronnen zijn bronnen de opraken
zoals aardgas, ijzer.
De ecologische voetafdruk is hoeveel hectare één persoon gebruikt om
te leven. Dus dit is je huis maar er is ook ruimte nodig om producten en
je eten te maken. Hoe groot je ecologische voetafdruk is hangt af van je
leefstijl, de meeste rijke mensen hebben een grotere voetafdruk dan
arme mensen omdat die meer kunnen kopen, meer auto rijden, meer
vlees kunnen eten of veel op vakantie kan. Niet iedere Nederlander
heeft een grote ecologische voetafdruk maar de gemiddelde voetafdruk
is 5 hectare per persoon. Daarmee overschrijden de Nederlanders de
draagkracht van de aarde. De draagkracht is het vermogen van de
aarde om alle mensen te laten leven. We overschrijden de draagkracht
omdat er maximaal 1,8 hectare nodig is om alle mensen op aarde te
laten leven, door het overschrijden van de draagkracht zorgen we er
bijvoorbeeld voor dat we meer hernieuwbare producten gebruiken dan
erbij komen en dat raakt op een gegeven moment op. De Nederlanders
overschrijden de draagkracht al sinds 1970. Gelukkig neemt de
draagkracht van de aarde toe omdat we nieuwe technieken gebruiken
alleen de groei van de draagkracht is nog niet genoeg om de groei van
de wereldbevolking bij te houden. Volgens bevolkingsprognoses, een
verwachting hoe de wereldbevolking zich ontwikkeld in de toekomst, met
11 miljard mensen. In plaats van 1,8 hectare zou er dan maar 1,1
hectare voor iedereen zijn. De ecologische voetafdruk wordt wel groter
en dat is niet goed, dat komt doordat landen als China een economische
groei krijgen, een toename van wat er per jaar in een land verdient
wordt. En mensen die rijker zijn hebben een grotere ecologische
voetafdruk. Wel hebben rijke mensen steeds minder kinderen dus dat
scheelt wel.
, Om deze problemen aan te pakken moeten we duurzaam met de aarde
omgaan. Dat betekent dat we zuinig moeten omgaan met de aarde en
niet meer natuurlijke hulpbronnen gebruiken dan er aangevuld worden.
4.2
De voedselproductie
Het produceren van voedsel hoort bij de voetafdruk. De ruimte die nodig
is voor het verbouwen van voedsel voor één persoon is de
voedselafdruk, dat is dus eigenlijk een soort vertakking van de
voetafdruk. Het produceren van vlees is bijvoorbeeld 50 tot 250
vierkante meter voor nodig. De wereldbevolking groeit en eet steeds
meer vlees, vlees is niet goed voor het milieu, het kost veel water, veel
land, koeien stoten veel broeikasgassen uit en soms worden er bossen
gekapt voor het maken van voer voor de dieren.
Om de groeiende wereldbevolking te kunnen voeden is er
schaalvergroting nodig in de landbouw, de landbouw wordt dus groter. Er
zijn steeds minder landbouwbedrijven, maar die worden wel steeds
groter. Grote akkerbouwbedrijven en boerenbedrijven verbouwen ook
vaak maar één soort gewas of één soort dier omdat ze dan niet andere
machine hoeven aan te schaffen en dat is dus goedkoper. De
biodiversiteit op aarde neemt daardoor af, de biodiversiteit is de variatie
van de soorten dieren en planten. Er wordt ook geprobeerd om de
opbrengsten zo groot mogelijk te maken bij de boeren, dat heet
intensivering. Kennisintensief, betekent dat het bij het maken van het
product dus veel kennis nodig is, bijvoorbeeld hoe je een trekker moet
gebruiken of hoe je een melkrobot moet repareren. Kapitaalintensief
betekent een productieproces waarbij veel machines gebruikt worden en
weinig mensen werken is. Het kost dan veel geld om zulke machines
aan te schaffen en je moet dus kennisintensief zijn als je
kapitaalintensief wil zijn om bijvoorbeeld de kennis te hebben om de
machines te repareren.
