Reader
1. CONCEPTUALISERING FORCED MIGRATION.
Introductie
Er worden drie zaken besproken in deze paper. ‘What is conceptualisation?’, ‘What is forced
migration?’ en ‘Categories of forced megrants.’
DEEL 1: What is conceptualization?
Wanneer het gaat over iets conceptualiseren gaat het over het object of kennis maken niet
over iets dat we al weten of er al is. We hebben concepten nodig om te kunnen denken over
de wereld. Concepten zijn systematisch. Denk maar aan mapjes op je computer. In die
mapjes zitten allemaal collecties van concepten die een systeem maken. De concepten in zo
een mapje in je hersenen hangen vaak vast aan elkaar. We gaan constant onze mapjes
aanvullen met nieuwe informatie om dan op zijn buurt ons denken aan te passen.
Ook is er ‘sharing’ In order om een mapje te creëren heb je een collectie nodig van
informatie die overlappen met elkaar. Door met andere individuen mapjes te delen kan je
opnieuw tot nieuwe inzichten komen. Vaak zijn mapjes van mensen die dezelfde cultuur,
geboorteland of familie hebben redelijk gelijklopend. Deze dingen geven vorm aan de
wereld.
We maken ook zo een conceptenmapje als het gaat over geforceerde migratie. Het gaat het
niet om het omschrijven of definiëren van maar over de producering en construeren van het
als een object of kennis. Het is niet iets wat we ontdekken maar iets dat we maken. We
kunnen dus stellen dat geforceerde migratie een product is van het mentale proces van
conceptualiseren. Niet wil niet zeggen dat het niet iets is van de echte wereld. Het is gewoon
een case die moeilijk abstract te omschrijven is zoals concepten als liefde, oorlog,
vriendschap. We gaan ze eerder omschrijven als een metafoor.
Metaforen worden vaak gebruikt bij het betekenis geven van het leven. We gebruiken ze op
dagelijkse basis. Soms hebben we het nodig om te kunnen communiceren. Metaforen leggen
uit dat ze heel krachtig zijn en invloed hebben op ons. Metaforen zijn meestal situatie
gebonden en kunnen soms zwaardere betekenis hebben dan op het eerste gezicht lijkt.
Als het gaat over forced migration moeten we opletten met het gebruiken van metaforen.
We zien het soms als iets natuurlijk, iets wat we niet kunnen voorkomen. We houden het
soms liefst van al zo ver mogelijk op afstand. Ook gaan we soms migranten gaan on-mens
maken.
Het gaat dus niet over dat je geen metaforen mag gebruiken, maar je moet je bewust zijn
dat als je iets wil begrijpen ze vaak meer abstract en complex zijn dan dat op het eerste
gezicht lijkt. Het dus kunnen identificeren van een metafoor en jouw handelen daarop
afstemmen en het kunnen herkennen kan helpen om jouw kijk op migranten te verbreden
en niet als homogeen te zien. Soms is het ook een kunst om te kunnen overeenkomen dat je
niet overeenkomt. ‘Argeeing to disagree’. Ook zijn niet alle concepten in elke situatie over
forced migration even behulpzaam.
, DEEL 2: ‘What is forced migration’
Er is geen echte definitie over wat geforceerde migratie nu juist is. Wanneer we één definitie
zouden hanteren zou dit ervoor kunnen zorgen dat we naar forced migration gaan kijken als
één homogene groep met passieve slachtoffers.
Je kan wel onderscheidt maken tussen REFUGEE (UNHCR) forced migrant door conflict,
vervolg, geweld of schending van de mensenrechten, internally fisplaced person (IDP) die
binnen de grenzen van zijn eigen land vlucht of relocation die zich binnen Europa
verplaatsen.
Binnen migratie zijn er twee frameworks. Die van Anthony Richmond en die van Nick Van
Hear.
Anthony Richmond
Heeft het over een matrix die refugees op een
schaal plaats zoals hier links. Wel blijkt dat het
even moeilijk is om mensen te onderscheiden
tussen proactive en reactive als tussen
economisch of politiek.
Nick Van Hear
Heeft het over een gelijkaardige matrix waar de voluntary (wil zeggen meer keuze) of
involuntary (minder keuze) tegenover elkaar staan en je dan meer in het midden, boven of
onder, terecht kan komen.
Deze schema’s hebben wel het gevaar in zich dat ze het belangrijke aspect van migranten die
ook mens zijn wordt vergeten. Het is soms moeilijk om de proactive en de reactieve van
elkaar te onderscheiden. Er moet ook rekening gehouden worden met de mensen als
individu, die keuzes maken.
De term forced migration zou dus niet uit de deur moeten gegooid worden maar mensen
moeten zich wel bewust zijn dat deze term conceptuele moeilijkheden met zich kan
meebrengen. Opletten met discriminatie tegenover de term. We zouden mensen niet
moeten opdelen in categorieën maar ze meer zien als individuen of groepen die eigen
keuzes maken en verschillend zijn van elkaar. We moeten het punt dat mensen beslissen om
te verhuizen om echter welke reden meestal nier vrijwillig is.
1. CONCEPTUALISERING FORCED MIGRATION.
Introductie
Er worden drie zaken besproken in deze paper. ‘What is conceptualisation?’, ‘What is forced
migration?’ en ‘Categories of forced megrants.’
DEEL 1: What is conceptualization?
Wanneer het gaat over iets conceptualiseren gaat het over het object of kennis maken niet
over iets dat we al weten of er al is. We hebben concepten nodig om te kunnen denken over
de wereld. Concepten zijn systematisch. Denk maar aan mapjes op je computer. In die
mapjes zitten allemaal collecties van concepten die een systeem maken. De concepten in zo
een mapje in je hersenen hangen vaak vast aan elkaar. We gaan constant onze mapjes
aanvullen met nieuwe informatie om dan op zijn buurt ons denken aan te passen.
Ook is er ‘sharing’ In order om een mapje te creëren heb je een collectie nodig van
informatie die overlappen met elkaar. Door met andere individuen mapjes te delen kan je
opnieuw tot nieuwe inzichten komen. Vaak zijn mapjes van mensen die dezelfde cultuur,
geboorteland of familie hebben redelijk gelijklopend. Deze dingen geven vorm aan de
wereld.
We maken ook zo een conceptenmapje als het gaat over geforceerde migratie. Het gaat het
niet om het omschrijven of definiëren van maar over de producering en construeren van het
als een object of kennis. Het is niet iets wat we ontdekken maar iets dat we maken. We
kunnen dus stellen dat geforceerde migratie een product is van het mentale proces van
conceptualiseren. Niet wil niet zeggen dat het niet iets is van de echte wereld. Het is gewoon
een case die moeilijk abstract te omschrijven is zoals concepten als liefde, oorlog,
vriendschap. We gaan ze eerder omschrijven als een metafoor.
Metaforen worden vaak gebruikt bij het betekenis geven van het leven. We gebruiken ze op
dagelijkse basis. Soms hebben we het nodig om te kunnen communiceren. Metaforen leggen
uit dat ze heel krachtig zijn en invloed hebben op ons. Metaforen zijn meestal situatie
gebonden en kunnen soms zwaardere betekenis hebben dan op het eerste gezicht lijkt.
Als het gaat over forced migration moeten we opletten met het gebruiken van metaforen.
We zien het soms als iets natuurlijk, iets wat we niet kunnen voorkomen. We houden het
soms liefst van al zo ver mogelijk op afstand. Ook gaan we soms migranten gaan on-mens
maken.
Het gaat dus niet over dat je geen metaforen mag gebruiken, maar je moet je bewust zijn
dat als je iets wil begrijpen ze vaak meer abstract en complex zijn dan dat op het eerste
gezicht lijkt. Het dus kunnen identificeren van een metafoor en jouw handelen daarop
afstemmen en het kunnen herkennen kan helpen om jouw kijk op migranten te verbreden
en niet als homogeen te zien. Soms is het ook een kunst om te kunnen overeenkomen dat je
niet overeenkomt. ‘Argeeing to disagree’. Ook zijn niet alle concepten in elke situatie over
forced migration even behulpzaam.
, DEEL 2: ‘What is forced migration’
Er is geen echte definitie over wat geforceerde migratie nu juist is. Wanneer we één definitie
zouden hanteren zou dit ervoor kunnen zorgen dat we naar forced migration gaan kijken als
één homogene groep met passieve slachtoffers.
Je kan wel onderscheidt maken tussen REFUGEE (UNHCR) forced migrant door conflict,
vervolg, geweld of schending van de mensenrechten, internally fisplaced person (IDP) die
binnen de grenzen van zijn eigen land vlucht of relocation die zich binnen Europa
verplaatsen.
Binnen migratie zijn er twee frameworks. Die van Anthony Richmond en die van Nick Van
Hear.
Anthony Richmond
Heeft het over een matrix die refugees op een
schaal plaats zoals hier links. Wel blijkt dat het
even moeilijk is om mensen te onderscheiden
tussen proactive en reactive als tussen
economisch of politiek.
Nick Van Hear
Heeft het over een gelijkaardige matrix waar de voluntary (wil zeggen meer keuze) of
involuntary (minder keuze) tegenover elkaar staan en je dan meer in het midden, boven of
onder, terecht kan komen.
Deze schema’s hebben wel het gevaar in zich dat ze het belangrijke aspect van migranten die
ook mens zijn wordt vergeten. Het is soms moeilijk om de proactive en de reactieve van
elkaar te onderscheiden. Er moet ook rekening gehouden worden met de mensen als
individu, die keuzes maken.
De term forced migration zou dus niet uit de deur moeten gegooid worden maar mensen
moeten zich wel bewust zijn dat deze term conceptuele moeilijkheden met zich kan
meebrengen. Opletten met discriminatie tegenover de term. We zouden mensen niet
moeten opdelen in categorieën maar ze meer zien als individuen of groepen die eigen
keuzes maken en verschillend zijn van elkaar. We moeten het punt dat mensen beslissen om
te verhuizen om echter welke reden meestal nier vrijwillig is.
