Colleges Chirurgie, implantologie en nazorg
College 1: Chirurgie bij parodontologie
Inleiding
Afhankelijk van de ernst en vorm van parodontitis is er een verschillend traject waar je in
kan gaan. Initiële behandelingen worden vaak in 4en opgedeeld, waarbij grondige
subgingivale reiniging plaatsvindt. Na 6 weken vindt er een tussentijdse controle plaats,
waarbij ook weer lifestyleadvies en reiniging plaatsvindt. 6 weken daarna wordt het effect
van de initiële behandeling geëvalueerd. Tijdens deze evaluatie wordt ook het vervolgtraject
beslist. Restpockets zijn pockets die niet hersteld zijn na parodontale behandeling. Hoe
dieper de restpocket, hoe groter de kans op tandverlies. Bij een pocket van 5mm bedraagt
dit risico ongeveer 6x zo groot als bij pockets van 3mm, bij een pocket van 6mm ongeveer
10x zo groot en bij een pocket van 7mm of meer ongeveer 50x. de aanwezigheid van
restpockets van 6mm of meer betekent dat er sprake is van een incomplete parodontale
therapie en dat aanvullende behandeling vereist is.
Risicofactoren progressie van parodontitis:
- Zwaar roken
- Lengte nazorg
- Diagnose bij aanvang
- Pocketdieptes van 6mm of meer
Een pocketdiepte van 6mm of meer en een bloedingsscore van meer dan 30% vormen
risico’s voor tandverlies.
Op gemiddeld 5,4mm diepte zorgt een chirurgische behandeling voor meer
aanhechtingswinst dan een parodontale behandeling.
1
,Het doel van parodontale chirurgie:
- Reinigen van het worteloppervlak met direct zicht
- Mondhygiëne mogelijk maken
- Creëren van een gunstige gingiva contour (esthetisch)
- Verlenging van de kroon (esthetisch/restauratief)
- Herstel parodontale weefsel
Indicaties voor parodontale chirurgie volgens het paroprotocol:
- Geen verbetering na niet-chirurgische behandeling
o Goed uitgevoerde initiële behandeling
o Gladde worteloppervlakken
o Goede mondhygiëne
o Juiste ragers
- Compliance --> welwillendheid om mee te werken met adviezen
- Verloop bot(verlies), bij angulair botverlies is bijna altijd chirurgie nodig, horizontaal
botverlies is vaak met initiële behandeling voldoende
Contra-indicaties parodontale chirurgie
- Onvoldoende initiële behandeling
o Slechte mondhygiëne
o Ruwe worteloppervlakken
o Roken gedeeltelijk
- Endodontische problemen
- Dubieuze prognose elementen (kans op behoud laag)
Andere indicaties voor chirurgie behalve pocketreductie
- Esthetiek
- Restauratief
- Facilliteren mondhygiëne
- Diagnostiek
- Regeneratie
Vormen van parodontale chirurgie
- Resectieve chirurgie (pocketdieptereductie)
o Furcatiebehandelingen
o Kroonverlenging
- Regeneratieve chirurgie (weefsel verkrijgen)
- Parodontaal plastische chirurgie
o Recessiebedekking
o Opbouw zachte weefsels
- Peri implantitis
- Autotransplantatie
2
, Resectieve chirurgie
Resectieve chirurgie = het verwijderen van diep, ontstoken pocketweefsel om effectieve
plaquecontrole beter te maken
Vormen van resectieve chirurgie:
- Gingivectomie --> het verwijderen van
een deel van de gingiva. Doordat de
open wond dicht op het bot ligt
ontstaat er een secundaire
weefselreactie waarbij nieuw epitheel
wordt aangemaakt. Binnen het
paroprotocol zijn er weinig indicaties
voor deze operatieve ingreep.
- Ingekorte lap --> eerst wordt het
pocketepitheel verwijderd door een
incisie te maken tot op het bot, het
resterende weefsel wordt ingekort.
Vervolgens hecht het zich weer aan
het wortelcement en is de pocket
verminderd.
- Apicaalwaarts verplaatste lap --> bij een smalle
aangehechte gingiva, de gehele gingiva krijgt een
meer apicale positie. Er kan een botcorrectie
worden uitgevoerd, bij plaatje D wordt het
worteloppervlak gereinigd.
- Tuber/trigonum correctie/distal wedge -->
verdiepte pockets distaal van de laatste molaren,
hierbij wordt gingiva op verschillende manieren
verwijderd voor pocketreductie. Ook kan er een
botcorrectie worden uitgevoerd. Bij een initiële
behandeling is er minder pocketreductie omdat het
tuberweefsel erg stug is.
Planning resectieve parodontale chirurgie:
1. Medische anamnese updaten
2. Uitleg procedure
3. Pijnstilling en anesthesie
4. Planning chirurgische ingreep aan de hand van aanhechtingsverlies en röntgenfoto’s
3
College 1: Chirurgie bij parodontologie
Inleiding
Afhankelijk van de ernst en vorm van parodontitis is er een verschillend traject waar je in
kan gaan. Initiële behandelingen worden vaak in 4en opgedeeld, waarbij grondige
subgingivale reiniging plaatsvindt. Na 6 weken vindt er een tussentijdse controle plaats,
waarbij ook weer lifestyleadvies en reiniging plaatsvindt. 6 weken daarna wordt het effect
van de initiële behandeling geëvalueerd. Tijdens deze evaluatie wordt ook het vervolgtraject
beslist. Restpockets zijn pockets die niet hersteld zijn na parodontale behandeling. Hoe
dieper de restpocket, hoe groter de kans op tandverlies. Bij een pocket van 5mm bedraagt
dit risico ongeveer 6x zo groot als bij pockets van 3mm, bij een pocket van 6mm ongeveer
10x zo groot en bij een pocket van 7mm of meer ongeveer 50x. de aanwezigheid van
restpockets van 6mm of meer betekent dat er sprake is van een incomplete parodontale
therapie en dat aanvullende behandeling vereist is.
Risicofactoren progressie van parodontitis:
- Zwaar roken
- Lengte nazorg
- Diagnose bij aanvang
- Pocketdieptes van 6mm of meer
Een pocketdiepte van 6mm of meer en een bloedingsscore van meer dan 30% vormen
risico’s voor tandverlies.
Op gemiddeld 5,4mm diepte zorgt een chirurgische behandeling voor meer
aanhechtingswinst dan een parodontale behandeling.
1
,Het doel van parodontale chirurgie:
- Reinigen van het worteloppervlak met direct zicht
- Mondhygiëne mogelijk maken
- Creëren van een gunstige gingiva contour (esthetisch)
- Verlenging van de kroon (esthetisch/restauratief)
- Herstel parodontale weefsel
Indicaties voor parodontale chirurgie volgens het paroprotocol:
- Geen verbetering na niet-chirurgische behandeling
o Goed uitgevoerde initiële behandeling
o Gladde worteloppervlakken
o Goede mondhygiëne
o Juiste ragers
- Compliance --> welwillendheid om mee te werken met adviezen
- Verloop bot(verlies), bij angulair botverlies is bijna altijd chirurgie nodig, horizontaal
botverlies is vaak met initiële behandeling voldoende
Contra-indicaties parodontale chirurgie
- Onvoldoende initiële behandeling
o Slechte mondhygiëne
o Ruwe worteloppervlakken
o Roken gedeeltelijk
- Endodontische problemen
- Dubieuze prognose elementen (kans op behoud laag)
Andere indicaties voor chirurgie behalve pocketreductie
- Esthetiek
- Restauratief
- Facilliteren mondhygiëne
- Diagnostiek
- Regeneratie
Vormen van parodontale chirurgie
- Resectieve chirurgie (pocketdieptereductie)
o Furcatiebehandelingen
o Kroonverlenging
- Regeneratieve chirurgie (weefsel verkrijgen)
- Parodontaal plastische chirurgie
o Recessiebedekking
o Opbouw zachte weefsels
- Peri implantitis
- Autotransplantatie
2
, Resectieve chirurgie
Resectieve chirurgie = het verwijderen van diep, ontstoken pocketweefsel om effectieve
plaquecontrole beter te maken
Vormen van resectieve chirurgie:
- Gingivectomie --> het verwijderen van
een deel van de gingiva. Doordat de
open wond dicht op het bot ligt
ontstaat er een secundaire
weefselreactie waarbij nieuw epitheel
wordt aangemaakt. Binnen het
paroprotocol zijn er weinig indicaties
voor deze operatieve ingreep.
- Ingekorte lap --> eerst wordt het
pocketepitheel verwijderd door een
incisie te maken tot op het bot, het
resterende weefsel wordt ingekort.
Vervolgens hecht het zich weer aan
het wortelcement en is de pocket
verminderd.
- Apicaalwaarts verplaatste lap --> bij een smalle
aangehechte gingiva, de gehele gingiva krijgt een
meer apicale positie. Er kan een botcorrectie
worden uitgevoerd, bij plaatje D wordt het
worteloppervlak gereinigd.
- Tuber/trigonum correctie/distal wedge -->
verdiepte pockets distaal van de laatste molaren,
hierbij wordt gingiva op verschillende manieren
verwijderd voor pocketreductie. Ook kan er een
botcorrectie worden uitgevoerd. Bij een initiële
behandeling is er minder pocketreductie omdat het
tuberweefsel erg stug is.
Planning resectieve parodontale chirurgie:
1. Medische anamnese updaten
2. Uitleg procedure
3. Pijnstilling en anesthesie
4. Planning chirurgische ingreep aan de hand van aanhechtingsverlies en röntgenfoto’s
3
