Dood van een non
Maria Rosseels (1989/1961). De dood van een non. Antwerpen: De
Calauwaert/Houtekiet. (332 blz.)
Genre
De dood van een non is een psychologische roman.
Onderwerp
Sabine Arnauld belooft God dat ze haar leven aan Hem wijd als ze geneest van haar verlamming. Ze
geneest, maar trouwt met Joris Marion. Nadat een aantal personen overlijden, denkt ze dat dat haar
schuld is. Ze wordt een non bij de Zusters van Boetvaardigheid, maar ook daar vindt ze geen rust.
Uiteindelijk komt ze in Azië terecht, waar ze door een Chinese priester leert van God te houden.
Thematiek
Thema
Een zoektocht naar het beminnen van een onbekende God
Motivatie
Het hele boek door lees je dat Sabine probeert om een God te vinden. Haar hoogmoed en eigendunk
maken dat haar heel moeilijk.
Perspectief
De dood van een non is geschreven vanuit een ik-perspectief. Je beleeft het verhaal door de ogen van
Sabine Arnauld.
Tijd en structuur
Het verhaal beschrijft het leven van Sabine vanaf dat ze een kind is totdat ze sterft. Dit betreft een
periode van drieëndertig jaar rond de Tweede Wereldoorlog. Het speelt zich af op verschillende plek-
ken; vooral het ouderlijk huis, ook wel Trois Fonaines, en het klooster van de Zusters van
Boetvaardigheid. Er is een chronologisch tijdverloop met veel flashbacks, meestal om de gedachten
van Sabine te verduidelijken.
Beoordeling
Het onderwerp en het thema
Het onderwerp is voor mij duidelijk, het gaat vooral over de levensloop van Sabine waarbij je haar
worstelingen met zichzelf leest. Het is niet per se dat ik het onderwerp aan het begin heel interessant
vond. Maar de situatie en de omgeving maakt het onderwerp wel interessanter. Het thema van het
boek vond ik ook duidelijk. Vanaf het begin ervaar je de zoektocht naar een God, nadat Sabine is
genezen van haar polio. Dit vond ik ook echt interessant, iedereen worstelt daar wel mee. Je ziet ook
hier dat het per persoon verschilt wat werkt. Het onderwerp ligt ver buiten mijn belevingswereld
omdat het een andere tijd is en wij ‘geloven’. Vooral met geschiedenis en uit lectuur wist ik al wel
iets over kloosters in die tijd, maar op deze manier heb ik er nog nooit echt over nagedacht. Ik ben
door dit boek te lezen niet van mening veranderd. Ik weet niet of leven in een klooster de beste
manier is om God te zoeken, daarbij vraag ik mij ook af of dat Gods doel van ons leven is. Daar heb ik
best even over na zitten denken, maar vooralsnog ben ik daar nog niet over uit. Ik vind wel dat het
onderwerp diepgaand is behandeld, vooral in het klooster en het stuk in India. Het enige wat ik te
veel vond, was die hele voorgeschiedenis van haar familie, wat mijns inziens een stuk korter had
gemogen.
Maria Rosseels (1989/1961). De dood van een non. Antwerpen: De
Calauwaert/Houtekiet. (332 blz.)
Genre
De dood van een non is een psychologische roman.
Onderwerp
Sabine Arnauld belooft God dat ze haar leven aan Hem wijd als ze geneest van haar verlamming. Ze
geneest, maar trouwt met Joris Marion. Nadat een aantal personen overlijden, denkt ze dat dat haar
schuld is. Ze wordt een non bij de Zusters van Boetvaardigheid, maar ook daar vindt ze geen rust.
Uiteindelijk komt ze in Azië terecht, waar ze door een Chinese priester leert van God te houden.
Thematiek
Thema
Een zoektocht naar het beminnen van een onbekende God
Motivatie
Het hele boek door lees je dat Sabine probeert om een God te vinden. Haar hoogmoed en eigendunk
maken dat haar heel moeilijk.
Perspectief
De dood van een non is geschreven vanuit een ik-perspectief. Je beleeft het verhaal door de ogen van
Sabine Arnauld.
Tijd en structuur
Het verhaal beschrijft het leven van Sabine vanaf dat ze een kind is totdat ze sterft. Dit betreft een
periode van drieëndertig jaar rond de Tweede Wereldoorlog. Het speelt zich af op verschillende plek-
ken; vooral het ouderlijk huis, ook wel Trois Fonaines, en het klooster van de Zusters van
Boetvaardigheid. Er is een chronologisch tijdverloop met veel flashbacks, meestal om de gedachten
van Sabine te verduidelijken.
Beoordeling
Het onderwerp en het thema
Het onderwerp is voor mij duidelijk, het gaat vooral over de levensloop van Sabine waarbij je haar
worstelingen met zichzelf leest. Het is niet per se dat ik het onderwerp aan het begin heel interessant
vond. Maar de situatie en de omgeving maakt het onderwerp wel interessanter. Het thema van het
boek vond ik ook duidelijk. Vanaf het begin ervaar je de zoektocht naar een God, nadat Sabine is
genezen van haar polio. Dit vond ik ook echt interessant, iedereen worstelt daar wel mee. Je ziet ook
hier dat het per persoon verschilt wat werkt. Het onderwerp ligt ver buiten mijn belevingswereld
omdat het een andere tijd is en wij ‘geloven’. Vooral met geschiedenis en uit lectuur wist ik al wel
iets over kloosters in die tijd, maar op deze manier heb ik er nog nooit echt over nagedacht. Ik ben
door dit boek te lezen niet van mening veranderd. Ik weet niet of leven in een klooster de beste
manier is om God te zoeken, daarbij vraag ik mij ook af of dat Gods doel van ons leven is. Daar heb ik
best even over na zitten denken, maar vooralsnog ben ik daar nog niet over uit. Ik vind wel dat het
onderwerp diepgaand is behandeld, vooral in het klooster en het stuk in India. Het enige wat ik te
veel vond, was die hele voorgeschiedenis van haar familie, wat mijns inziens een stuk korter had
gemogen.
