Plan van aanpak
slecht-nieuwsgesprek
Robin Dirkx (4169840)
Periode 3, leerjaar 2
, Theoretisch kader
Een slecht-nieuws gesprek
Een slecht-nieuws gesprek voer je wanneer je een patiënt wil inlichten over een veranderde
situatie. Bijvoorbeeld wanneer iemand is gediagnosticeerd met kanker.
Het brengen van slecht nieuws is in de ene situatie moeilijker dan in de andere situatie. Wanneer
iemand een been breekt, zal het een eenvoudiger gesprek zijn dan wanneer iemand uitgezaaide
kanker heeft. De omstandigheden bij een slecht-nieuws gesprek worden veranderd door de vele
emoties die hierbij komen kijken.
Het is belangrijk om te weten wanneer je stil moet zijn en hoeveel en welke informatie je kunt
geven. Ook moet je de emoties van de patiënt goed proberen aan te voelen om begrip te tonen.
(Silverman et al., 2014)
Door goed te luisteren naar de zorgvrager, weet je gerichter waar je informatie over moet
verstrekken. Door te luisteren, samenvatten en door te vragen (LSD) laat je een actieve
luisterhouding zien. Het luisteren naar de zorgvrager is belangrijk, zo kom je erachter wat
nou echt het probleem is van de zorgvrager. Regelmatig samenvatten doe je zodat je
controleert of de informatie die je hebt gehoord, goed begrepen hebt. Doorvragen heeft als
doel dat je meer informatie krijgt dat de zorgvrager in eerste instantie vertelt. (Daal, W. 2021,
20 januari).
De Calgary-Cambridge Observatielijst is de basis voor het voeren van een slecht-nieuws
gesprek. In deze lijst staan de belangrijkste vaardigheden voor het voeren van dit gesprek.
Belangrijk is dat je alles afstemt op de behoeften van de patiënt. (Silverman et al., 2014)
Drie fasen in de kern bij het vertellen van slecht nieuws:
- Mededelen van het slechte nieuws
- Ruimte bieden voor emoties
- Steun bieden bij probleem aanpak
Deze drie fases met onderbouwing opnemen in het plan van aanpak.
Voorbereiding: Kenmerkend is dat deze zorgvuldig is, hier begint het respect voor de patiënt.
- Zo snel mogelijk een afspraak maken
- Locatie organiseren, privacy, rust, bekend.
- Steun mee uitnodigen, partner, familie
- Voorbereiding op de situatie, medische gegeven bestuderen, achtergrond van de patiënt
kennen.
- Alle spullen binnen handbereik.
- Nadenken over formulering van het slechte nieuws
- Nadenken over mogelijke vragen die de patiënt kan hebben
Inleiding: kenmerkend is dat deze kort is.
slecht-nieuwsgesprek
Robin Dirkx (4169840)
Periode 3, leerjaar 2
, Theoretisch kader
Een slecht-nieuws gesprek
Een slecht-nieuws gesprek voer je wanneer je een patiënt wil inlichten over een veranderde
situatie. Bijvoorbeeld wanneer iemand is gediagnosticeerd met kanker.
Het brengen van slecht nieuws is in de ene situatie moeilijker dan in de andere situatie. Wanneer
iemand een been breekt, zal het een eenvoudiger gesprek zijn dan wanneer iemand uitgezaaide
kanker heeft. De omstandigheden bij een slecht-nieuws gesprek worden veranderd door de vele
emoties die hierbij komen kijken.
Het is belangrijk om te weten wanneer je stil moet zijn en hoeveel en welke informatie je kunt
geven. Ook moet je de emoties van de patiënt goed proberen aan te voelen om begrip te tonen.
(Silverman et al., 2014)
Door goed te luisteren naar de zorgvrager, weet je gerichter waar je informatie over moet
verstrekken. Door te luisteren, samenvatten en door te vragen (LSD) laat je een actieve
luisterhouding zien. Het luisteren naar de zorgvrager is belangrijk, zo kom je erachter wat
nou echt het probleem is van de zorgvrager. Regelmatig samenvatten doe je zodat je
controleert of de informatie die je hebt gehoord, goed begrepen hebt. Doorvragen heeft als
doel dat je meer informatie krijgt dat de zorgvrager in eerste instantie vertelt. (Daal, W. 2021,
20 januari).
De Calgary-Cambridge Observatielijst is de basis voor het voeren van een slecht-nieuws
gesprek. In deze lijst staan de belangrijkste vaardigheden voor het voeren van dit gesprek.
Belangrijk is dat je alles afstemt op de behoeften van de patiënt. (Silverman et al., 2014)
Drie fasen in de kern bij het vertellen van slecht nieuws:
- Mededelen van het slechte nieuws
- Ruimte bieden voor emoties
- Steun bieden bij probleem aanpak
Deze drie fases met onderbouwing opnemen in het plan van aanpak.
Voorbereiding: Kenmerkend is dat deze zorgvuldig is, hier begint het respect voor de patiënt.
- Zo snel mogelijk een afspraak maken
- Locatie organiseren, privacy, rust, bekend.
- Steun mee uitnodigen, partner, familie
- Voorbereiding op de situatie, medische gegeven bestuderen, achtergrond van de patiënt
kennen.
- Alle spullen binnen handbereik.
- Nadenken over formulering van het slechte nieuws
- Nadenken over mogelijke vragen die de patiënt kan hebben
Inleiding: kenmerkend is dat deze kort is.
