Empirische benadering Veronderstellingen over de werkelijkheid
worden getoetst op een manier die door
andere onderzoekers herhaalbaar is.
Een diagnosticus werkt wetenschappelijk - Werkt met theorieën en deze met
wanneer hij: elkaar in verband brengt
- Uitleggen keuze theorie
- Denkstappen vastleggen die leiden tot
advies
- De resultaten uitwisselen met
collega’s.
Beschikbaarheidsheuristiek Mensen hebben de neiging om de kans op een
bepaald verschijnsel hoger in te schatten
wanneer zij makkelijker voorbeelden van dit
verschijnsel kunnen bedenken.
Descriptieve beslissingstheorie Het verklaren van beslissingsgedrag
Normatieve beslissingstheorie Schrijft voor hoe de beslisser te werken zou
moeten gaan.
Prescriptieve diagnostiek Funderen, formuleren en onderzoeken van
diagnostische regels en procedures. Hoe kan
een diagnostisch proces het beste worden
vormgegeven?
1
,Het diagnostisch proces start met …. Een aanmelding vanuit een hulpvraag. Deze
hulpvraag wordt dan geherformuleerd tot een
vraagstelling.
Verloop van hulpvraag Hulpvraag (c) Type diagnostische hulpvraag
(D) type vraagstelling (C & D) type
onderzoek (D)
Hoe moet ik verwoorden wat ik t.o.v. de cliënt Verheldering – verhelderend - VHD
ervaar?
Wat is er met de cliënt aan de hand? Onderkenning – onderkennend - ODK
Waarom is dit met de cliënt aan de hand? Verklaring – verklarend - VKR
Hoe kan de cliënt het beste geholpen worden Indicatie – indicerend - IDC
Diagnostisch scenario Vaak heeft een cliënt meerdere hulpvragen
die in een bepaalde volgorde beantwoord
dienen te worden. De volgorde heet een
diagnostisch scenario. Het start altijd bij
verheldering.
0 – scenario Na verhelderend onderzoek blijkt dat verder
onderzoek niet nodig is.
1 – scenario Na verhelderend onderzoek vindt er 1
overgang plaats naar een andere type
onderzoek.
2 – scenario Na verhelderend onderzoek vinden er 2
overgangen plaats naar andere typen
onderzoek.
3 – scenario Na verhelderend onderzoek vinden er 3
overgangen plaats naar andere typen
onderzoek.
2
,Stap 1: verhelderend onderzoek Klachtanalyse (KA)
Stap 2: onderkennend onderzoek Probleemanalyse (PA)
Stap 3: verklarend onderzoek Verklaringsanalyse (VA)
Stap 4: indicerend onderzoek Indicatieanalyse (IA)
Diagnose omvat 2 betekenissen: - Onderkenning van een stoornis
- Verklaring voor het probleem of
stoornis
Diagnostische cyclus In de diagnostiek is het rechtlijnig doorlopen
van het voorgenoemde proces vaak niet
voldoende. Vaak moet het proces of delen
daarvan meerdere malen doorlopen worden.
Dat doe je via een diagnostische cyclus.
Klachtanalyse De diagnosticus verzameld de klachten van de
cliënt en gaat na of de verwoording van de
cliënt overeenkomt met wat deze bedoeld.
Ook gaat hij samen met de cliënt na welke
diagnostische hulpvraag aan de klachten
tegemoet kan komen.
Klachtanalyse – uitkomst Ordening van de klachten die door de cliënt
omschreven en herkend worden en waarop de
hulpvragen betrekking hebben. = de
verhelderende diagnose.
Probleemanalyse De diagnosticus legt een verband tussen
klachten en problemen, controleert hij dit,
groepeert en benoemt hij de problemen en
taxeert hij de ernst hiervan.
Probleemanalyse – uitkomst Benoeming van het probleem in een
terminologie die door diagnostici
3
, onderschreven wordt. = de onderkennende
diagnose.
Verklaringsanalyse De diagnosticus stelt hypothesen op, leidt hij
hier toetsbare voorspellingen uit af,
formuleert en toetst deze en stelt een
integratief beeld op.
Verklaringsanalyse – uitkomst Samenhangend beeld, waarin 1 of meerdere
condities waarschijnlijk als verklaring voor het
probleem gelden. = de verklarende diagnose.
Indicatieanalyse De diagnosticus formuleert in overleg met de
cliënt een globaal interventiedoel,
inventariseert hij mogelijke interventies,
bepaald het nut van deze interventies, schat
de kans van slagen in en formuleert een
uiteindelijke aanbeveling.
Indicatieanalyse – uitkomst Lijst van aanbevelingen voor mogelijke
interventies. = de indicerende diagnose.
Therapiecyclus Na alle analyses volgt de therapiecyclus,
bestaande uit: planning, uitvoering en
beoordeling van het effect.
Klinische cyclus Koppeling van diagnostische cyclus en
therapeutische cyclus leidt tot een complexe
klinische cyclus. In de klinische cyclus wordt de
keuze voor een interventie bepaald door
informatie uit de diagnostische cyclus. De kans
van slagen van een interventie is dus mede
afhankelijk van de juistheid van de
diagnostische informatie. Evaluatie van de
interventie is dan dus ook een evaluatie van
de diagnostiek.
Heuristieken Cognitieve vuistregels kunnen het oordeel
vertekenen.
4
worden getoetst op een manier die door
andere onderzoekers herhaalbaar is.
Een diagnosticus werkt wetenschappelijk - Werkt met theorieën en deze met
wanneer hij: elkaar in verband brengt
- Uitleggen keuze theorie
- Denkstappen vastleggen die leiden tot
advies
- De resultaten uitwisselen met
collega’s.
Beschikbaarheidsheuristiek Mensen hebben de neiging om de kans op een
bepaald verschijnsel hoger in te schatten
wanneer zij makkelijker voorbeelden van dit
verschijnsel kunnen bedenken.
Descriptieve beslissingstheorie Het verklaren van beslissingsgedrag
Normatieve beslissingstheorie Schrijft voor hoe de beslisser te werken zou
moeten gaan.
Prescriptieve diagnostiek Funderen, formuleren en onderzoeken van
diagnostische regels en procedures. Hoe kan
een diagnostisch proces het beste worden
vormgegeven?
1
,Het diagnostisch proces start met …. Een aanmelding vanuit een hulpvraag. Deze
hulpvraag wordt dan geherformuleerd tot een
vraagstelling.
Verloop van hulpvraag Hulpvraag (c) Type diagnostische hulpvraag
(D) type vraagstelling (C & D) type
onderzoek (D)
Hoe moet ik verwoorden wat ik t.o.v. de cliënt Verheldering – verhelderend - VHD
ervaar?
Wat is er met de cliënt aan de hand? Onderkenning – onderkennend - ODK
Waarom is dit met de cliënt aan de hand? Verklaring – verklarend - VKR
Hoe kan de cliënt het beste geholpen worden Indicatie – indicerend - IDC
Diagnostisch scenario Vaak heeft een cliënt meerdere hulpvragen
die in een bepaalde volgorde beantwoord
dienen te worden. De volgorde heet een
diagnostisch scenario. Het start altijd bij
verheldering.
0 – scenario Na verhelderend onderzoek blijkt dat verder
onderzoek niet nodig is.
1 – scenario Na verhelderend onderzoek vindt er 1
overgang plaats naar een andere type
onderzoek.
2 – scenario Na verhelderend onderzoek vinden er 2
overgangen plaats naar andere typen
onderzoek.
3 – scenario Na verhelderend onderzoek vinden er 3
overgangen plaats naar andere typen
onderzoek.
2
,Stap 1: verhelderend onderzoek Klachtanalyse (KA)
Stap 2: onderkennend onderzoek Probleemanalyse (PA)
Stap 3: verklarend onderzoek Verklaringsanalyse (VA)
Stap 4: indicerend onderzoek Indicatieanalyse (IA)
Diagnose omvat 2 betekenissen: - Onderkenning van een stoornis
- Verklaring voor het probleem of
stoornis
Diagnostische cyclus In de diagnostiek is het rechtlijnig doorlopen
van het voorgenoemde proces vaak niet
voldoende. Vaak moet het proces of delen
daarvan meerdere malen doorlopen worden.
Dat doe je via een diagnostische cyclus.
Klachtanalyse De diagnosticus verzameld de klachten van de
cliënt en gaat na of de verwoording van de
cliënt overeenkomt met wat deze bedoeld.
Ook gaat hij samen met de cliënt na welke
diagnostische hulpvraag aan de klachten
tegemoet kan komen.
Klachtanalyse – uitkomst Ordening van de klachten die door de cliënt
omschreven en herkend worden en waarop de
hulpvragen betrekking hebben. = de
verhelderende diagnose.
Probleemanalyse De diagnosticus legt een verband tussen
klachten en problemen, controleert hij dit,
groepeert en benoemt hij de problemen en
taxeert hij de ernst hiervan.
Probleemanalyse – uitkomst Benoeming van het probleem in een
terminologie die door diagnostici
3
, onderschreven wordt. = de onderkennende
diagnose.
Verklaringsanalyse De diagnosticus stelt hypothesen op, leidt hij
hier toetsbare voorspellingen uit af,
formuleert en toetst deze en stelt een
integratief beeld op.
Verklaringsanalyse – uitkomst Samenhangend beeld, waarin 1 of meerdere
condities waarschijnlijk als verklaring voor het
probleem gelden. = de verklarende diagnose.
Indicatieanalyse De diagnosticus formuleert in overleg met de
cliënt een globaal interventiedoel,
inventariseert hij mogelijke interventies,
bepaald het nut van deze interventies, schat
de kans van slagen in en formuleert een
uiteindelijke aanbeveling.
Indicatieanalyse – uitkomst Lijst van aanbevelingen voor mogelijke
interventies. = de indicerende diagnose.
Therapiecyclus Na alle analyses volgt de therapiecyclus,
bestaande uit: planning, uitvoering en
beoordeling van het effect.
Klinische cyclus Koppeling van diagnostische cyclus en
therapeutische cyclus leidt tot een complexe
klinische cyclus. In de klinische cyclus wordt de
keuze voor een interventie bepaald door
informatie uit de diagnostische cyclus. De kans
van slagen van een interventie is dus mede
afhankelijk van de juistheid van de
diagnostische informatie. Evaluatie van de
interventie is dan dus ook een evaluatie van
de diagnostiek.
Heuristieken Cognitieve vuistregels kunnen het oordeel
vertekenen.
4
