Samenvatting methode & methodieken
Eigen Kracht Conferentie
‘Eigen Kracht conferentie’ is een besluitvormingsmodel, waarbij de besluitvorming ligt bij diegene(n)
die in een moeilijke situatie zit. Samen met het netwerk van buren, familie en vrienden stellen zij een
plan op hoe zij de situatie aanpakken en oplossen. Zij kunnen besluiten om gebruik te maken van het
aanbod dat een hulpverlener doet. Uitdrukkelijk wordt dus met het netwerk van en om de cliënt
samengewerkt(de breedst mogelijke familie, de direct belangrijkste personen, vrienden, betrokken
buren, etc.). Zij hebben en krijgen de verantwoordelijkheid niet alleen voor het samenstellen van,
maar ook voor het door iedereen uit te voeren werkplan als oplossing voor een probleemsituatie.
Het probleem ligt dus niet bij de hulpverlener (sec), maar is vooral een eigen probleem van alle
betrokkenen! Er ligt de overtuiging in dat de bredere cirkel om de cliënt, juist ook breder dan het
eigen gezin, een eigen kracht heeft om tot verbetering van de situatie te komen. Dit model komt eind
jaren negentig binnen de jeugdzorg in Nederland vanuit o.m. Amerika en Nieuw Zeeland (Maori-
cultuur / Family Group Conference) en staat in het verlengde van ‘empowerment’ van cliënt/-
systeem, ‘community care’ en ‘burgerschap’. Er liggen vooral cultureel-ideële motieven aan ten
grondslag (en minder wetenschappelijk onderbouwde theorieën). Er ontstonden twee vormen: de
Eigen Kracht conferentie (gericht op hulpverlening) en de Echt-recht conferentie (gericht op
rechtsherstel). De methode is in opzet strak geregisseerd: 1: een (onafhankelijk) coördinator nodigt
de betrokkenen uit voor een Eigen Kracht Conferentie. Dat zijn zoveel mogelijk leden van gezin /
familie / vriendenkring / school / wijk. Doel is duidelijk: met elkaar werken aan een plan om de
problemen op te lossen. 2: een eerste bijeenkomst waarin concrete afspraken worden gemaakt over
de vorm van de ‘conferentie’, zoals de voorwaarden van veiligheid, vertrouwelijkheid, positieve
benadering van het gesprek en grenzen van gedrag (er wordt niet gescholden, gedreigd, of even weg
mogen gaan wanneer het iemand te veel wordt, e.d.), e.d. Daarnaast worden de deelnemers
gestimuleerd om vanuit het kind-perspectief (vaak de aangemelde probleemstelling) te overleggen
en een werkplan te maken. De eigen familie is zelf ‘eigenaar’ van de ‘conferentie’, d.w.z. zij hebben
een bepalende stem in het verloop van de gebeurtenissen en afspraken. De eigenlijke opzet verloopt
dan volgens drie fasen: informatie-uitwisseling, een besloten overleg, de instelling van het werkplan.
Voor de eerste fase kunnen overigens ook deskundigen worden uitgenodigd om hun bevindingen
voor te leggen en adviezen te geven. De besloten bespreking is vervolgens de kern van de gehele
conferentie: alle hulpverleners buiten de deur, ook de coördinator! Het opstellen van een plan moet
concreet zijn: een werkplan met concrete afspraken wie wanneer wat doet en wat te doen als dingen
mis lopen. De concrete uitvoering van het plan vraagt nog wel een check op mate van veiligheid en
juridische elementen en de volgende evaluaties. Uiteindelijk krijgen alle deelnemers een eigen
(ondertekend) exemplaar van het werkplan. Inmiddels bestaat de Eigen Kracht-conferentie in
verschillende varianten: de Eigen Kracht-conferentie voor families en individuen, de Eigen Kracht-
conferentie voor groep, wijk of buurt, de Eigen Kracht-conferentie als herstel nodig is (deze is in de
plaats gekomen van de Echt Recht-conferentie) en de Eigen Kracht-conferentie bij leervragen. Er is in
de afgelopen jaren veel onderzoek gedaan naar de effecten van EK-c (Eigen Kracht-conferenties),
waarmee aangetoond is dat families, buurten en groepen zelf goede, veilige plannen kunnen
bedenken. Zie hiervoor www.eigen-kracht.nl/inhoud/onderzoeksresultaten
, Gelaagdheid in de zorg
Nuldelijnszorg:
Zorg door niet professionals (zelfzorg, mantelzorg, vrijwilligers)
Eerstelijnszorg:
Zorg door professionals waartoe zorggebruikers zich rechtstreeks kunnen wenden (geen
verwijzing)
Tweedelijnszorg:
Zorg die niet direct toegankelijk is voor de zorggebruiker (specialistische zorg, verwijzing
nodig)
Derdelijnszorg:
Zorg waarbij een burger opgenomen wordt (indicatie)
Eigen Kracht Conferentie
‘Eigen Kracht conferentie’ is een besluitvormingsmodel, waarbij de besluitvorming ligt bij diegene(n)
die in een moeilijke situatie zit. Samen met het netwerk van buren, familie en vrienden stellen zij een
plan op hoe zij de situatie aanpakken en oplossen. Zij kunnen besluiten om gebruik te maken van het
aanbod dat een hulpverlener doet. Uitdrukkelijk wordt dus met het netwerk van en om de cliënt
samengewerkt(de breedst mogelijke familie, de direct belangrijkste personen, vrienden, betrokken
buren, etc.). Zij hebben en krijgen de verantwoordelijkheid niet alleen voor het samenstellen van,
maar ook voor het door iedereen uit te voeren werkplan als oplossing voor een probleemsituatie.
Het probleem ligt dus niet bij de hulpverlener (sec), maar is vooral een eigen probleem van alle
betrokkenen! Er ligt de overtuiging in dat de bredere cirkel om de cliënt, juist ook breder dan het
eigen gezin, een eigen kracht heeft om tot verbetering van de situatie te komen. Dit model komt eind
jaren negentig binnen de jeugdzorg in Nederland vanuit o.m. Amerika en Nieuw Zeeland (Maori-
cultuur / Family Group Conference) en staat in het verlengde van ‘empowerment’ van cliënt/-
systeem, ‘community care’ en ‘burgerschap’. Er liggen vooral cultureel-ideële motieven aan ten
grondslag (en minder wetenschappelijk onderbouwde theorieën). Er ontstonden twee vormen: de
Eigen Kracht conferentie (gericht op hulpverlening) en de Echt-recht conferentie (gericht op
rechtsherstel). De methode is in opzet strak geregisseerd: 1: een (onafhankelijk) coördinator nodigt
de betrokkenen uit voor een Eigen Kracht Conferentie. Dat zijn zoveel mogelijk leden van gezin /
familie / vriendenkring / school / wijk. Doel is duidelijk: met elkaar werken aan een plan om de
problemen op te lossen. 2: een eerste bijeenkomst waarin concrete afspraken worden gemaakt over
de vorm van de ‘conferentie’, zoals de voorwaarden van veiligheid, vertrouwelijkheid, positieve
benadering van het gesprek en grenzen van gedrag (er wordt niet gescholden, gedreigd, of even weg
mogen gaan wanneer het iemand te veel wordt, e.d.), e.d. Daarnaast worden de deelnemers
gestimuleerd om vanuit het kind-perspectief (vaak de aangemelde probleemstelling) te overleggen
en een werkplan te maken. De eigen familie is zelf ‘eigenaar’ van de ‘conferentie’, d.w.z. zij hebben
een bepalende stem in het verloop van de gebeurtenissen en afspraken. De eigenlijke opzet verloopt
dan volgens drie fasen: informatie-uitwisseling, een besloten overleg, de instelling van het werkplan.
Voor de eerste fase kunnen overigens ook deskundigen worden uitgenodigd om hun bevindingen
voor te leggen en adviezen te geven. De besloten bespreking is vervolgens de kern van de gehele
conferentie: alle hulpverleners buiten de deur, ook de coördinator! Het opstellen van een plan moet
concreet zijn: een werkplan met concrete afspraken wie wanneer wat doet en wat te doen als dingen
mis lopen. De concrete uitvoering van het plan vraagt nog wel een check op mate van veiligheid en
juridische elementen en de volgende evaluaties. Uiteindelijk krijgen alle deelnemers een eigen
(ondertekend) exemplaar van het werkplan. Inmiddels bestaat de Eigen Kracht-conferentie in
verschillende varianten: de Eigen Kracht-conferentie voor families en individuen, de Eigen Kracht-
conferentie voor groep, wijk of buurt, de Eigen Kracht-conferentie als herstel nodig is (deze is in de
plaats gekomen van de Echt Recht-conferentie) en de Eigen Kracht-conferentie bij leervragen. Er is in
de afgelopen jaren veel onderzoek gedaan naar de effecten van EK-c (Eigen Kracht-conferenties),
waarmee aangetoond is dat families, buurten en groepen zelf goede, veilige plannen kunnen
bedenken. Zie hiervoor www.eigen-kracht.nl/inhoud/onderzoeksresultaten
, Gelaagdheid in de zorg
Nuldelijnszorg:
Zorg door niet professionals (zelfzorg, mantelzorg, vrijwilligers)
Eerstelijnszorg:
Zorg door professionals waartoe zorggebruikers zich rechtstreeks kunnen wenden (geen
verwijzing)
Tweedelijnszorg:
Zorg die niet direct toegankelijk is voor de zorggebruiker (specialistische zorg, verwijzing
nodig)
Derdelijnszorg:
Zorg waarbij een burger opgenomen wordt (indicatie)
