EINDBEOORDELING
, Eindevaluatie december 2019
Behandelverantwoordelijke
Klinisch handelen
Aan het einde van het tweede studiejaar, ben ik in staat om – onder supervisie – de
behandelverantwoordelijkheid te dragen voor ten minste 18 patiënten. Dit komt tot uiting in het
vaststellen van hoogcomplexe zorg, diagnosticeren, uitvoeren, coördineren en evalueren binnen het
FACT team. Onder supervisie van een psychiater zal ik bij ten minste 3 patiënten farmacotherapie
kunnen initiëren, voorschrijven, monitoren en evalueren en kan ik somatische comorbiditeit
onderkennen.
Het jaar is voorbij gevlogen en ik heb het gevoel er nu lekker in te zitten. Helaas loopt dit
praktijkleerjaar alweer teneinde. Ten opzichte van de halfjaarlijkse evaluatie heb ik iets meer het
gevoel in de rol van regiebehandelaar te komen. Daarnaast wordt ik bij patiënten van collega’s
‘ingevlogen’ om bijvoorbeeld aanpassingen te maken in farmacotherapie. Dit vind ik erg boeiend. Ik
wilde graag de richtlijnen van farmacotherapie eigen maken en dat gaat steeds beter. Wel merk ik
dat het in de praktijk vaak anders verloopt. Zo wordt in de praktijk een opbouwschema van medicatie
vaak wat langzamer uitgevoerd of wordt op basis van andere factoren (bijvoorbeeld bijwerkingen)
toch voor een ander middel gekozen. Daarnaast zijn ook een aantal zaken die nauwelijks te vinden
zijn, zoals het afbouwen van medicatie of onderbouwing van de keuze voor een bepaald middel. Het
wekelijkse supervisie uur met de psychiater heeft geholpen om hier wat meer inzicht in te krijgen.
Het is gelukt om voor minstens drie patiënten farmacotherapie te initiëren en te monitoren. Hoewel
ik dit heel boeiend vind, vind ik het ook spannend en vind ik het een prettig idee dat ik nog een jaar
kan oefenen voordat ik dit zelfstandig moet gaan doen.
Betreft diagnostiek vond ik het lastig om daar een leidende rol in te hebben. Eigenlijk alle patiënten
uit mijn caseload zijn bekend binnen de ggz en hebben al diagnoses. Hoewel dat natuurlijk niet direct
de waarheid hoeft te zijn ben ik wel geneigd dat over te nemen. Bij twijfel besprak ik dit wel met mijn
collega’s of heb ik de psychologen gevraagd mee te kijken. Voor volgend jaar wil ik wat bewuster
omgaan met de bestaande diagnoses en bij twijfel deze herzien. Dit door zelf kritisch te kijken en mij
meer te verdiepen in de diagnostiek maar ook door het indiceren van een diagnostisch onderzoek
door een psycholoog.
, Eindevaluatie december 2019
Behandelverantwoordelijke
Klinisch handelen
Aan het einde van het tweede studiejaar, ben ik in staat om – onder supervisie – de
behandelverantwoordelijkheid te dragen voor ten minste 18 patiënten. Dit komt tot uiting in het
vaststellen van hoogcomplexe zorg, diagnosticeren, uitvoeren, coördineren en evalueren binnen het
FACT team. Onder supervisie van een psychiater zal ik bij ten minste 3 patiënten farmacotherapie
kunnen initiëren, voorschrijven, monitoren en evalueren en kan ik somatische comorbiditeit
onderkennen.
Het jaar is voorbij gevlogen en ik heb het gevoel er nu lekker in te zitten. Helaas loopt dit
praktijkleerjaar alweer teneinde. Ten opzichte van de halfjaarlijkse evaluatie heb ik iets meer het
gevoel in de rol van regiebehandelaar te komen. Daarnaast wordt ik bij patiënten van collega’s
‘ingevlogen’ om bijvoorbeeld aanpassingen te maken in farmacotherapie. Dit vind ik erg boeiend. Ik
wilde graag de richtlijnen van farmacotherapie eigen maken en dat gaat steeds beter. Wel merk ik
dat het in de praktijk vaak anders verloopt. Zo wordt in de praktijk een opbouwschema van medicatie
vaak wat langzamer uitgevoerd of wordt op basis van andere factoren (bijvoorbeeld bijwerkingen)
toch voor een ander middel gekozen. Daarnaast zijn ook een aantal zaken die nauwelijks te vinden
zijn, zoals het afbouwen van medicatie of onderbouwing van de keuze voor een bepaald middel. Het
wekelijkse supervisie uur met de psychiater heeft geholpen om hier wat meer inzicht in te krijgen.
Het is gelukt om voor minstens drie patiënten farmacotherapie te initiëren en te monitoren. Hoewel
ik dit heel boeiend vind, vind ik het ook spannend en vind ik het een prettig idee dat ik nog een jaar
kan oefenen voordat ik dit zelfstandig moet gaan doen.
Betreft diagnostiek vond ik het lastig om daar een leidende rol in te hebben. Eigenlijk alle patiënten
uit mijn caseload zijn bekend binnen de ggz en hebben al diagnoses. Hoewel dat natuurlijk niet direct
de waarheid hoeft te zijn ben ik wel geneigd dat over te nemen. Bij twijfel besprak ik dit wel met mijn
collega’s of heb ik de psychologen gevraagd mee te kijken. Voor volgend jaar wil ik wat bewuster
omgaan met de bestaande diagnoses en bij twijfel deze herzien. Dit door zelf kritisch te kijken en mij
meer te verdiepen in de diagnostiek maar ook door het indiceren van een diagnostisch onderzoek
door een psycholoog.
