Aardrijkskunde, hoofdstuk 2: Endogene en exogene processen
§2.1: De opbouw van de aarde
Een verschrompelde appel?
Onderzoek van de oceaanbodem gaf het antwoord op hoe enorme continenten konden bewegen.
Niet alleen de continenten bewegen, maar ook de bodem van de oceanen beweegt.
Twee soorten aardkorst
Het grootste deel van de aardkorst wordt gevormd door de oceaanbodem. Deze oceaanbodem of
oceanische korst ligt gemiddeld 4 km lager dan de continentale korst. Dit wordt veroorzaakt in
verschil van samenstelling van beide soorten. De oceaanbodem bestaat vooral uit basalt. Basalt heeft
een hogere dichtheid en is veel zwaarder dan de gesteenten waaruit de continenten zijn opgebouwd
zoals graniet. Hierdoor zakt de oceanische korst verder weg in de aarde dan de continentale korst.
De aardkorst drijft op de aardmantel, bron 6. Ook de oceaanbodem kent grote hoogteverschillen
met gebergten, heuvels en laagvlaktes, zoals de midoceanische rug. De oceaan is hier veel minder
diep dan elders. Ook heeft de oceaanbodem diepe kloven, deze diepzeetroggen liggen bijvoorbeeld
langs de rand van de Grote Oceaan en kunnen kilometers diep zijn.
De aarde gescand
Het is onmogelijk om dieper dan tien kilometer de aarde binnen te dringen, hierdoor is de informatie
die we inmiddels hebben over de opbouw van de aarde via indirect waargenomen gegevens.
Hiervoor wordt bijvoorbeeld gebruik gemaakt van de trillingen die bij elke aardbeving dwars door de
aarde gaan en overal ter wereld kunnen worden opgevangen en geregistreerd. De snelheid en de
richting van de aardbevingstrillingen worden beïnvloed door de eigenschappen van gesteente, zoals
de temperatuur, dichtheid en vloeibaarheid. Door van duizenden aardbevingen de informatie te
vergelijken en te analyseren, kunnen seismologen bepalen hoe de aarde van binnen is opgebouwd.
Bron 7
§2.1: De opbouw van de aarde
Een verschrompelde appel?
Onderzoek van de oceaanbodem gaf het antwoord op hoe enorme continenten konden bewegen.
Niet alleen de continenten bewegen, maar ook de bodem van de oceanen beweegt.
Twee soorten aardkorst
Het grootste deel van de aardkorst wordt gevormd door de oceaanbodem. Deze oceaanbodem of
oceanische korst ligt gemiddeld 4 km lager dan de continentale korst. Dit wordt veroorzaakt in
verschil van samenstelling van beide soorten. De oceaanbodem bestaat vooral uit basalt. Basalt heeft
een hogere dichtheid en is veel zwaarder dan de gesteenten waaruit de continenten zijn opgebouwd
zoals graniet. Hierdoor zakt de oceanische korst verder weg in de aarde dan de continentale korst.
De aardkorst drijft op de aardmantel, bron 6. Ook de oceaanbodem kent grote hoogteverschillen
met gebergten, heuvels en laagvlaktes, zoals de midoceanische rug. De oceaan is hier veel minder
diep dan elders. Ook heeft de oceaanbodem diepe kloven, deze diepzeetroggen liggen bijvoorbeeld
langs de rand van de Grote Oceaan en kunnen kilometers diep zijn.
De aarde gescand
Het is onmogelijk om dieper dan tien kilometer de aarde binnen te dringen, hierdoor is de informatie
die we inmiddels hebben over de opbouw van de aarde via indirect waargenomen gegevens.
Hiervoor wordt bijvoorbeeld gebruik gemaakt van de trillingen die bij elke aardbeving dwars door de
aarde gaan en overal ter wereld kunnen worden opgevangen en geregistreerd. De snelheid en de
richting van de aardbevingstrillingen worden beïnvloed door de eigenschappen van gesteente, zoals
de temperatuur, dichtheid en vloeibaarheid. Door van duizenden aardbevingen de informatie te
vergelijken en te analyseren, kunnen seismologen bepalen hoe de aarde van binnen is opgebouwd.
Bron 7
