TITELBESCHRIJVING
Vincent Overeem
Tobi
De Bezige Bij
Antwerpen
2013
TITELVERKLARING
De titel Tobi verwijst naar de hoofdpersoon Tobias, die alleen door zijn moeder bij zijn
volledige naam wordt genoemd. Anderen noemen hem Tobi, of Toob. De lezer zit
opgesloten in zijn hoofd en ziet de wereld dus als Tobi.
HET MOTTO
Tobi heeft als motto: ‘I know that I’m gonna get lost in those woods again tonight. I just know
it.’ Een citaat uit het dagboek van Laura Palmer, dat een grote rol speelt in Twin Peaks, de
duistere tv-serie van David Lynch uit het begin van de jaren negentig, waarin een FBI agent
op zoek gaat naar de moordenaar van het schoolmeisje Laura Palmer. Buiten de dood van
een schoolmeisje zijn er in Tobi meer overeenkomsten met de tv-serie. Het duistere bos
achter de tuin bijvoorbeeld, met een verlaten hotel waar vreemde dingen lijken te gebeuren,
maar ook de angstaanjagende man die slechts door sommige mensen wordt waargenomen,
de dreigende sfeer en de broeierige wereld van pubers.
Er is sprake van een Engelstalig motto:
I know that I am gonna get lost in those woods again tonight. I just know it. (Laura Palmer
Twin Peaks)
Letterlijk vertaald: Ik weet dat ik vanavond weer verdwaald zal raken in dat bos.
In de roman komt enkele keren voor dat personages het bos ingaan en daarin verdwaald
raken: de moeder van Tobias gaat vlak voor haar dood naar het bos, en Harold en Tobias
een keer als hun moeder in de inrichting zit. Ook Panter loopt een keer weg waarna Tobias
hem gaat zoeken.
, Als zijn moeder dood is, gaat Harold nog een keer naar het bos en hij blijft dan drie dagen
weg. Tobias gaat hem zoeken en vindt iets belangrijks. Het weglopen en verdwalen in het
bos is dus een vaak voorkomend motief in de roman en daarom is het motto uit Twin Peaks
door de schrijver goed gekozen.
OPDRACHT
Voor J., T. en A.
THEMA
Tobi gaat over puberteit, psychische verwarring en communicatieproblemen binnen een
gezin. In de zomer van zijn moeders zelfmoord en het jaar daaraan voorafgaand begint Tobi
te puberen en zich te verwijderen van zijn moeder. Hij wordt voor het eerst verliefd, zoent
met meisjes en hangt samen met zijn broer en diens stoere, drugs gebruikende vrienden
rond in het dorp. De verwarring in het brein van een puberjongen wordt uitvergroot door de
vreemde dingen die om hem heen (lijken te) gebeuren en de dingen die de mensen om hem
heen zeggen en verzwijgen. ‘Zou er wat veranderen als we werkelijk iets tegen elkaar
zeiden? Ik zou kunnen vertellen dat zijn moeder bang voor hem was. Ik zou kunnen vragen
of hij soms weet waarom ze uiteindelijk in dat bos daarachter is gaan dwalen met tachtig
pillen in haar lijf’ (p. 62). De onweerstaanbare Nickie, die meer lijkt te weten, maakt zijn
verwarring alleen maar groter: ‘Je zou me haten als ik eerlijk tegen je was. Je zou me nooit
meer willen zien’ (p. 127). En: ‘Je krijgt me pas als je niet van me houdt’ (p. 146).
Tobi beschrijft een gezinssituatie die ontwricht raakt doordat een van de gezinsleden, de
moeder, in een depressie en een psychose raakt na een heftige gebeurtenis waar niemand
over praat. De moeder komt uiteindelijk in een psychiatrische inrichting terecht en pleegt
zelfmoord. Zij had een bijna symbiotische verhouding met haar jongste zoon, die hierdoor
ook ernstig geraakt wordt en kort in een psychiatrisch ziekenhuis wordt opgenomen. Doordat
de lezer in het boek constant in het hoofd van deze jongen is, krijgt hij ook een inkijkje in een
psychisch verward hoofd. Die vertelsituatie zorgt er ook voor dat er duidelijk verschil ontstaat
tussen binnen en buiten: Tobi’s eigen gedachten en de wereld van de andere mensen;
binnen in het huis en buiten in het bos: ‘Ja, binnen is zo anders dan buiten. Ik doe mijn ogen
dicht en luister naar het geluid van de grasmaaier’ (p. 34).
Vincent Overeem
Tobi
De Bezige Bij
Antwerpen
2013
TITELVERKLARING
De titel Tobi verwijst naar de hoofdpersoon Tobias, die alleen door zijn moeder bij zijn
volledige naam wordt genoemd. Anderen noemen hem Tobi, of Toob. De lezer zit
opgesloten in zijn hoofd en ziet de wereld dus als Tobi.
HET MOTTO
Tobi heeft als motto: ‘I know that I’m gonna get lost in those woods again tonight. I just know
it.’ Een citaat uit het dagboek van Laura Palmer, dat een grote rol speelt in Twin Peaks, de
duistere tv-serie van David Lynch uit het begin van de jaren negentig, waarin een FBI agent
op zoek gaat naar de moordenaar van het schoolmeisje Laura Palmer. Buiten de dood van
een schoolmeisje zijn er in Tobi meer overeenkomsten met de tv-serie. Het duistere bos
achter de tuin bijvoorbeeld, met een verlaten hotel waar vreemde dingen lijken te gebeuren,
maar ook de angstaanjagende man die slechts door sommige mensen wordt waargenomen,
de dreigende sfeer en de broeierige wereld van pubers.
Er is sprake van een Engelstalig motto:
I know that I am gonna get lost in those woods again tonight. I just know it. (Laura Palmer
Twin Peaks)
Letterlijk vertaald: Ik weet dat ik vanavond weer verdwaald zal raken in dat bos.
In de roman komt enkele keren voor dat personages het bos ingaan en daarin verdwaald
raken: de moeder van Tobias gaat vlak voor haar dood naar het bos, en Harold en Tobias
een keer als hun moeder in de inrichting zit. Ook Panter loopt een keer weg waarna Tobias
hem gaat zoeken.
, Als zijn moeder dood is, gaat Harold nog een keer naar het bos en hij blijft dan drie dagen
weg. Tobias gaat hem zoeken en vindt iets belangrijks. Het weglopen en verdwalen in het
bos is dus een vaak voorkomend motief in de roman en daarom is het motto uit Twin Peaks
door de schrijver goed gekozen.
OPDRACHT
Voor J., T. en A.
THEMA
Tobi gaat over puberteit, psychische verwarring en communicatieproblemen binnen een
gezin. In de zomer van zijn moeders zelfmoord en het jaar daaraan voorafgaand begint Tobi
te puberen en zich te verwijderen van zijn moeder. Hij wordt voor het eerst verliefd, zoent
met meisjes en hangt samen met zijn broer en diens stoere, drugs gebruikende vrienden
rond in het dorp. De verwarring in het brein van een puberjongen wordt uitvergroot door de
vreemde dingen die om hem heen (lijken te) gebeuren en de dingen die de mensen om hem
heen zeggen en verzwijgen. ‘Zou er wat veranderen als we werkelijk iets tegen elkaar
zeiden? Ik zou kunnen vertellen dat zijn moeder bang voor hem was. Ik zou kunnen vragen
of hij soms weet waarom ze uiteindelijk in dat bos daarachter is gaan dwalen met tachtig
pillen in haar lijf’ (p. 62). De onweerstaanbare Nickie, die meer lijkt te weten, maakt zijn
verwarring alleen maar groter: ‘Je zou me haten als ik eerlijk tegen je was. Je zou me nooit
meer willen zien’ (p. 127). En: ‘Je krijgt me pas als je niet van me houdt’ (p. 146).
Tobi beschrijft een gezinssituatie die ontwricht raakt doordat een van de gezinsleden, de
moeder, in een depressie en een psychose raakt na een heftige gebeurtenis waar niemand
over praat. De moeder komt uiteindelijk in een psychiatrische inrichting terecht en pleegt
zelfmoord. Zij had een bijna symbiotische verhouding met haar jongste zoon, die hierdoor
ook ernstig geraakt wordt en kort in een psychiatrisch ziekenhuis wordt opgenomen. Doordat
de lezer in het boek constant in het hoofd van deze jongen is, krijgt hij ook een inkijkje in een
psychisch verward hoofd. Die vertelsituatie zorgt er ook voor dat er duidelijk verschil ontstaat
tussen binnen en buiten: Tobi’s eigen gedachten en de wereld van de andere mensen;
binnen in het huis en buiten in het bos: ‘Ja, binnen is zo anders dan buiten. Ik doe mijn ogen
dicht en luister naar het geluid van de grasmaaier’ (p. 34).
