Boekverslag Jan, Jannetje en hun jongste kind
Beschrijvingsopdracht
1. Geef een volledige titelbeschrijving van het gelezen boek.
, Titel: Jan, Jannetje en hun jongste kind
Eerste uitgave: 1841
Auteur: E.J. Potgieter
Aantal pagina’s: 31
2. Wat is je motivatie om dit boek te lezen.
Ik had geen bijzondere reden om dit boek te lezen we moesten een 18 e eeuws boek
lezen van school, je kon alleen kiezen uit dit boek. Aangezien de toetsweek naderde
en ik het te druk had om nu zelf nog een boek te zoeken koos ik deze.
3. Welke verwachtingen speelden daarbij een rol.
Nadat we een korte uitleg hadden gekregen verwachtte ik dat het boek heel erg
verwarrend zou zijn omdat iedereen in dit boek dezelfde naam heeft (behalve de
vrouw) namelijk Jan.
4. Geef een samenvatting van het boek dat je gelezen hebt.
Op de oudejaarsavond van 1841 zit Jan bij de haard de krant te lezen en zijn
pijp te roken. Hij is nogal met zichzelf ingenomen en John Bull (personificatie
van Engeland), Hans Moff (Duitsland) of Monsieur (Frankrijk) hebben alle
reden om hem te benijden. Jan hoeft zich voor zijn afkomst niet te schamen;
rond 1500 lag hij in de luiers; zijn ontwikkeling verliep voorspoedig, ook al had
hij het wel eens moeilijk, bijvoorbeeld onder het voogdijschap van de koning
van Spanje. Zijn vrouw Jannetje bezit weelderige (Ruberiaanse)
lichaamsvormen en vele deugden; ze is degelijk en wars van alles wat
vreemd is. Jan en Jannetje (die zitten te wachten op hun kinderen, die thuis
oud en nieuw vieren) praten bij over het bijna voorbije jaar. Jan is niet erg
tevreden; het is maar goed dat hij zijn schaapjes op het droge heeft gebracht.
Dan komt Janmaat, de oudste zoon, de kamer binnen. Hij heeft flink
meegewerkt aan de grootheid van het gezin, maar is het laatste jaar tegen
zijn zin ‘landkrab’ geweest. Opeens klinkt uit de verste hoek van de kamer
een stem; het is die van Jan Salie, de jongste zoon, een jongen met doffe
ogen, een meelgezicht en een slappe houding, de ‘patroon aller slaapmutsen,
aller soepjurken, aller sloffen te onzent’. Hij biedt Janmaat een kopje slemp
(een kruidendrankje voor vrouwen) aan, maar die weigert. Jan spoort
Janmaat aan moed te houden.
Ook de andere kinderen komen binnen. Jan Contant richtte het ‘huis van
negotie’ (handel) op, dat door Jan Crediet werd uitgebreid. Tegen deze
kinderen zegt Jan, dat het jongste kind het huis uit moet, zodat aan de non-
activiteit waarover Janmaat klaagde, een einde komt. Maar geen van de drie
broers wil zich over Jan Salie ontfermen; hij deugt niet voor de handel.
In een hoek van het vertrek zitten nog andere kinderen. De Jantjes Goddome
en de Jannen Kalebas zitten te klinken, dat horen en zien je vergaat. Verder
zijn er nog Jan en Alleman, Jan Hagel en Jan Rap, tegenover wie Jan wat te
toegeeflijk is geweest. Gelukkig doen de Maatschappij van Weldadigheid en
het kosteloze onderwijs tegenwoordig veel goeds voor deze misdeelde
Beschrijvingsopdracht
1. Geef een volledige titelbeschrijving van het gelezen boek.
, Titel: Jan, Jannetje en hun jongste kind
Eerste uitgave: 1841
Auteur: E.J. Potgieter
Aantal pagina’s: 31
2. Wat is je motivatie om dit boek te lezen.
Ik had geen bijzondere reden om dit boek te lezen we moesten een 18 e eeuws boek
lezen van school, je kon alleen kiezen uit dit boek. Aangezien de toetsweek naderde
en ik het te druk had om nu zelf nog een boek te zoeken koos ik deze.
3. Welke verwachtingen speelden daarbij een rol.
Nadat we een korte uitleg hadden gekregen verwachtte ik dat het boek heel erg
verwarrend zou zijn omdat iedereen in dit boek dezelfde naam heeft (behalve de
vrouw) namelijk Jan.
4. Geef een samenvatting van het boek dat je gelezen hebt.
Op de oudejaarsavond van 1841 zit Jan bij de haard de krant te lezen en zijn
pijp te roken. Hij is nogal met zichzelf ingenomen en John Bull (personificatie
van Engeland), Hans Moff (Duitsland) of Monsieur (Frankrijk) hebben alle
reden om hem te benijden. Jan hoeft zich voor zijn afkomst niet te schamen;
rond 1500 lag hij in de luiers; zijn ontwikkeling verliep voorspoedig, ook al had
hij het wel eens moeilijk, bijvoorbeeld onder het voogdijschap van de koning
van Spanje. Zijn vrouw Jannetje bezit weelderige (Ruberiaanse)
lichaamsvormen en vele deugden; ze is degelijk en wars van alles wat
vreemd is. Jan en Jannetje (die zitten te wachten op hun kinderen, die thuis
oud en nieuw vieren) praten bij over het bijna voorbije jaar. Jan is niet erg
tevreden; het is maar goed dat hij zijn schaapjes op het droge heeft gebracht.
Dan komt Janmaat, de oudste zoon, de kamer binnen. Hij heeft flink
meegewerkt aan de grootheid van het gezin, maar is het laatste jaar tegen
zijn zin ‘landkrab’ geweest. Opeens klinkt uit de verste hoek van de kamer
een stem; het is die van Jan Salie, de jongste zoon, een jongen met doffe
ogen, een meelgezicht en een slappe houding, de ‘patroon aller slaapmutsen,
aller soepjurken, aller sloffen te onzent’. Hij biedt Janmaat een kopje slemp
(een kruidendrankje voor vrouwen) aan, maar die weigert. Jan spoort
Janmaat aan moed te houden.
Ook de andere kinderen komen binnen. Jan Contant richtte het ‘huis van
negotie’ (handel) op, dat door Jan Crediet werd uitgebreid. Tegen deze
kinderen zegt Jan, dat het jongste kind het huis uit moet, zodat aan de non-
activiteit waarover Janmaat klaagde, een einde komt. Maar geen van de drie
broers wil zich over Jan Salie ontfermen; hij deugt niet voor de handel.
In een hoek van het vertrek zitten nog andere kinderen. De Jantjes Goddome
en de Jannen Kalebas zitten te klinken, dat horen en zien je vergaat. Verder
zijn er nog Jan en Alleman, Jan Hagel en Jan Rap, tegenover wie Jan wat te
toegeeflijk is geweest. Gelukkig doen de Maatschappij van Weldadigheid en
het kosteloze onderwijs tegenwoordig veel goeds voor deze misdeelde
