Psychopathologie
Les 1: Introductie
Nu voornamelijk volwassenen!
Overstijgend is het thema: psychiatrische diagnostiek
In het psychische domein kun je alleen kijken naar de beleving van iemand zelf en lijdensdruk (hoeveel last
iemand ervaart van bepaalde klachten) en sociaal disfunctioneren
De ontwikkeling door de tijd en van land tot land is
bepalend over hoe we tegen bepaalde dingen
aankijken
Cognitieve (processen die een mens nodig heeft om
logisch te kunnen redeneren geheugen,
waarnemingen), affectieve (alles dat met ons
gevoelsleven te maken heeft en hoe dit tot uiting
komt) en conatieve (onze wil, over de dingen die we
nastreven impulsen kunnen controleren of niet,
waartoe ben je gemotiveerd en welk gedrag zet dit in
gang) functies zijn functies die ons als mens gaand
houden
Dit rijtje heeft te maken met psychiatrische
stoornissen (er moet sprake zijn van een aantal
symptomen op die drie vlakken en lijdensdruk of
beperkingen in het sociaal functioneren)
De definitie hierboven is de afgesproken grens of er sprake is van een psychiatrische ziekte
,Als bepaalde functies die je in het dagelijks leven nodig hebt in je brein en in jouw persoon niet goed werken +
impact hebben in je dagelijks leven, dan is er sprake van een psychiatrische stoornis
Wat is er aan de hand? Kunnen wij dat
herkennen als iets waar meer mensen last van
hebben? Kunnen wij dat herkennen en
voorkomen in de toekomst?
Auto- anamnese: gesprek aan gaan met de
persoon zelf
Hetero- anamnese: gesprek met derden
(partners etc.)
Wat ga je in kaart brengen?
Factoren die biologisch psychologisch en
sociologisch van aard zijn
Recidiverisico: de kans op het herhalen van
strafbare feiten terugvallen in oud gedrag
Psychiatrische diagnostiek in gedwongen kader:
Hoofddoelstellingen:
Vaststellen of er een psychiatrische stoornis aanwezig is bij de verdachte
Vaststellen of die psychiatrische stoornis invloed heeft gehad op het tot stand komen van het delict
Zijn er aanwijzingen in bepaalde stoornissen in die cognitieve, affectieve en conatieve functies en hebben
die impact in het tot stand komen van een bepaald
delict.
Diagnose: duidelijk breed beeld van wat er vooraf is
gegaan, wat er nu speelt en hoe je dit in de toekomst
kan verhelpen (wat er aan de hand is)
Diagnostiek in psychiatrische zin:
Breed beeld schetst van wat er aan de hand is en dit
noem je ongeveer zo en dit moet er helpen
,Classificatie: iets wat je indeelt in een bepaald hokje ook in psychiatrie aan de hand van DSM
In handboek DSM is te zien wat er nu aan de hand is/ geconstateerd wordt, maar niet wat er voorafgaande
is gebeurd.
In het gedwongen kader moet je steven naar het probeer beschrijven van het hele verhaal:
structuurdiagnose wat is het structuur van het probleem, hoe is het ontstaan en hoe kunnen we het
voorkomen
Hulpmiddel daarbij is syndroomdiagnostiek (hokjes)
Belangrijk boek!
Bepaalde vorm in westerse zorglandschap
Classificatiesysteem voor psychische
aandoeningen
Hoe wordt er vanuit de psychiatrie naar
de mens gekeken en hoe worden dingen
geprobeerd te verklaren?
Methodisch dualisme: er zijn 2 visies die
samen worden gecombineerd om naar de
mens te kijken
1. Materiewetenschappelijke visie:
probeert te verklaren waarom
dingen zijn zoals ze zijn (verklaring
waarom iets is ontstaan in genen,
omstandigheden, aanleg)
2. Betekeniswetenschappelijke visie:
manier die er op inzoomt dat we
proberen te begrijpen waardoor
iets komt.
(Welke betekenis hebben die
dingen nou voor mensen hoe
grijpt de omgeving/ opvoeding in
elkaar en hoe ontstaan daaruit klachten?)
In de psychiatrie wordt multifactorieel gekeken naar biologische psychologische en sociologische
factoren die allemaal elkaar beïnvloeden en dat die factoren vaak aanleiding geven dat bij de ene
persoon bepaalde problemen niet naar voren gekomen en bij de ander wel
, Bij normaal functionerende mensen zijn de cognitieve (logisch redeneren, geheugen werkt), affectieve
(emoties hanteren en sturen) en conatieve functies (datgeen wat je wilt als mens zijnde wordt in goede banen
geleidt. Je kunt weerstand bieden tegen een bepaalde drang) intact
Wanneer deze niet goed werken spreken we van verstoorde psychische functies
Psychiatrische diagnostiek in het gedwongen kader:
Rapporteur Pro- Justitia doen gedragskundige analyse
en geven hieruit advies naar de rechter hierin staat
in hoeverre iets toegerekend kan worden aan een
verdachte over het ten laste gelegde.
Rechter bepaald over toerekeningsvatbaarheid en
eventuele consequenties die hieraan verbonden
worden
Wanneer er wordt gezien dat bepaalde psychische
functies beperkt zijn geweest ten tijde van een delict,
en wanneer ook aanwezen kan worden dat die
functies impact hebben gehad in het tot stand komen
van dat delict, dan zou het zo kunnen zijn dat een
delict niet helemaal wordt toegerekend aan een
verdachte.
Kennisclip: periode 1 les 2
Universeel uitgangspunt: In de meeste landen wordt het standpunt gehanteerd dat iedereen verantwoordelijk
is voor zijn daden maar er zijn uitzonderingen op: bepaalde psychische toestanden die ertoe kunnen lijden dat
een bepaald delict minder verwijtbaar wordt geacht en iemands handelen niet meer verweten kan worden
Les 1: Introductie
Nu voornamelijk volwassenen!
Overstijgend is het thema: psychiatrische diagnostiek
In het psychische domein kun je alleen kijken naar de beleving van iemand zelf en lijdensdruk (hoeveel last
iemand ervaart van bepaalde klachten) en sociaal disfunctioneren
De ontwikkeling door de tijd en van land tot land is
bepalend over hoe we tegen bepaalde dingen
aankijken
Cognitieve (processen die een mens nodig heeft om
logisch te kunnen redeneren geheugen,
waarnemingen), affectieve (alles dat met ons
gevoelsleven te maken heeft en hoe dit tot uiting
komt) en conatieve (onze wil, over de dingen die we
nastreven impulsen kunnen controleren of niet,
waartoe ben je gemotiveerd en welk gedrag zet dit in
gang) functies zijn functies die ons als mens gaand
houden
Dit rijtje heeft te maken met psychiatrische
stoornissen (er moet sprake zijn van een aantal
symptomen op die drie vlakken en lijdensdruk of
beperkingen in het sociaal functioneren)
De definitie hierboven is de afgesproken grens of er sprake is van een psychiatrische ziekte
,Als bepaalde functies die je in het dagelijks leven nodig hebt in je brein en in jouw persoon niet goed werken +
impact hebben in je dagelijks leven, dan is er sprake van een psychiatrische stoornis
Wat is er aan de hand? Kunnen wij dat
herkennen als iets waar meer mensen last van
hebben? Kunnen wij dat herkennen en
voorkomen in de toekomst?
Auto- anamnese: gesprek aan gaan met de
persoon zelf
Hetero- anamnese: gesprek met derden
(partners etc.)
Wat ga je in kaart brengen?
Factoren die biologisch psychologisch en
sociologisch van aard zijn
Recidiverisico: de kans op het herhalen van
strafbare feiten terugvallen in oud gedrag
Psychiatrische diagnostiek in gedwongen kader:
Hoofddoelstellingen:
Vaststellen of er een psychiatrische stoornis aanwezig is bij de verdachte
Vaststellen of die psychiatrische stoornis invloed heeft gehad op het tot stand komen van het delict
Zijn er aanwijzingen in bepaalde stoornissen in die cognitieve, affectieve en conatieve functies en hebben
die impact in het tot stand komen van een bepaald
delict.
Diagnose: duidelijk breed beeld van wat er vooraf is
gegaan, wat er nu speelt en hoe je dit in de toekomst
kan verhelpen (wat er aan de hand is)
Diagnostiek in psychiatrische zin:
Breed beeld schetst van wat er aan de hand is en dit
noem je ongeveer zo en dit moet er helpen
,Classificatie: iets wat je indeelt in een bepaald hokje ook in psychiatrie aan de hand van DSM
In handboek DSM is te zien wat er nu aan de hand is/ geconstateerd wordt, maar niet wat er voorafgaande
is gebeurd.
In het gedwongen kader moet je steven naar het probeer beschrijven van het hele verhaal:
structuurdiagnose wat is het structuur van het probleem, hoe is het ontstaan en hoe kunnen we het
voorkomen
Hulpmiddel daarbij is syndroomdiagnostiek (hokjes)
Belangrijk boek!
Bepaalde vorm in westerse zorglandschap
Classificatiesysteem voor psychische
aandoeningen
Hoe wordt er vanuit de psychiatrie naar
de mens gekeken en hoe worden dingen
geprobeerd te verklaren?
Methodisch dualisme: er zijn 2 visies die
samen worden gecombineerd om naar de
mens te kijken
1. Materiewetenschappelijke visie:
probeert te verklaren waarom
dingen zijn zoals ze zijn (verklaring
waarom iets is ontstaan in genen,
omstandigheden, aanleg)
2. Betekeniswetenschappelijke visie:
manier die er op inzoomt dat we
proberen te begrijpen waardoor
iets komt.
(Welke betekenis hebben die
dingen nou voor mensen hoe
grijpt de omgeving/ opvoeding in
elkaar en hoe ontstaan daaruit klachten?)
In de psychiatrie wordt multifactorieel gekeken naar biologische psychologische en sociologische
factoren die allemaal elkaar beïnvloeden en dat die factoren vaak aanleiding geven dat bij de ene
persoon bepaalde problemen niet naar voren gekomen en bij de ander wel
, Bij normaal functionerende mensen zijn de cognitieve (logisch redeneren, geheugen werkt), affectieve
(emoties hanteren en sturen) en conatieve functies (datgeen wat je wilt als mens zijnde wordt in goede banen
geleidt. Je kunt weerstand bieden tegen een bepaalde drang) intact
Wanneer deze niet goed werken spreken we van verstoorde psychische functies
Psychiatrische diagnostiek in het gedwongen kader:
Rapporteur Pro- Justitia doen gedragskundige analyse
en geven hieruit advies naar de rechter hierin staat
in hoeverre iets toegerekend kan worden aan een
verdachte over het ten laste gelegde.
Rechter bepaald over toerekeningsvatbaarheid en
eventuele consequenties die hieraan verbonden
worden
Wanneer er wordt gezien dat bepaalde psychische
functies beperkt zijn geweest ten tijde van een delict,
en wanneer ook aanwezen kan worden dat die
functies impact hebben gehad in het tot stand komen
van dat delict, dan zou het zo kunnen zijn dat een
delict niet helemaal wordt toegerekend aan een
verdachte.
Kennisclip: periode 1 les 2
Universeel uitgangspunt: In de meeste landen wordt het standpunt gehanteerd dat iedereen verantwoordelijk
is voor zijn daden maar er zijn uitzonderingen op: bepaalde psychische toestanden die ertoe kunnen lijden dat
een bepaald delict minder verwijtbaar wordt geacht en iemands handelen niet meer verweten kan worden
