KLINISCH REDENEREN
1
, INLEIDING KLINISCH REDENEREN
Stapsgewijs verloop van het consult
Intake waarom komt patiënt naar hier? Opnieuw overlopen
Diagnostische fase
- Anamnese andere klachten, VG, medicijnen
- KO
Beleidsfase bevindingen samenvatten, behandelingsplan
INTAKE
Wat is de hulpvraag?
Vraagverheldering vraagformuleren in toetsen samen opstellen van een
constulplan
ICE bevragen op het einde van de intake zitten de arts en patiënt op dezelfde golflengte
Vooral de patiënt is actief
Klachten komen naar boven
- Een of meerdere
- Soms zeer verscheiden
- Lichamelijke sensaties of sociale ervaringen
De arts hertaalt het klachtenpatroon naar een voor beide herkenbare
probleemstelling
De patiënt is vooral aan het woord
DIAGNOSTISCHE FASE
Vooral de arts is actief
Informatie inwinnen
2
, - Vragen stellen (anamnese)
- Lichamelijk onderzoek
- Technisch onderzoek
De arts gaat op basis van deze informatie tot een diagnose komen
De diagnose kan heel verschillend zijn
Pathologisch-anatomisch bijv. longcarcinoom
Pathofysiologisch bijv. hypertensie
Etiologisch bijv. loodvergiftiging
Nosologisch (beschrijving van het probleem) bijv. prikkelbare darmsyndroom
Symptoomdiagnose bijv. hoesten, koorts, braken, diarree vooral belangrijk in
huisartsgeneeskunde
Meestal is er bij het eerste consult geen etiologische of pathofysiologische diagnose
BELEIDSFASE
De arts telt een hulpaanbod voor: medicatie, verwijzing, …
ALS DE PATIËNT NIET BEWUST EN MONDIG IS
Intake en diagnostische fase zijn moeilijker
Gelijkaardige diagnosestelling maar fasen zijn minder herkenbaar
Eventuele intake bij familieleden, omstaanders
Diagnostische fase: eerder triage ifv ernst
Anamnese ook bij familieleden, omstaanders
Beleidsfase: doorverwijzen VS afwachten
COMPLEXITEIT VAN DE DIAGNOSESTELLING
Individuele zorg
Artsen delen belangrijke medische beslissingen met hun patiënten
Samenwerking met andere hulpverleners
Moeilijke problemen worden in teamverband besproken communicatievaardig,
taal die voor alle leden van een team verstaanbaar is
Maatschappij
Toename van biomedische kennis en technologische mogelijkheden verandering
van diagnosestelling en kostprijs van gezondheidszorg kan hierdoor stijgen
Artsen moeten diagnostische en therapeutische werk verantwoorden
Onzekerheid
- Niet altijd 1 symptoom en 1 symptoom kan gekoppeld worden aan verschillende
ziekten
- Testen kunnen vals positief of vals negatief zijn
- Eenduidige richtlijnen ontbreken vaak
- Onderzoeksresultaten kunnen niet altijd blind worden toegepast op de
individuele patiënt
3
1
, INLEIDING KLINISCH REDENEREN
Stapsgewijs verloop van het consult
Intake waarom komt patiënt naar hier? Opnieuw overlopen
Diagnostische fase
- Anamnese andere klachten, VG, medicijnen
- KO
Beleidsfase bevindingen samenvatten, behandelingsplan
INTAKE
Wat is de hulpvraag?
Vraagverheldering vraagformuleren in toetsen samen opstellen van een
constulplan
ICE bevragen op het einde van de intake zitten de arts en patiënt op dezelfde golflengte
Vooral de patiënt is actief
Klachten komen naar boven
- Een of meerdere
- Soms zeer verscheiden
- Lichamelijke sensaties of sociale ervaringen
De arts hertaalt het klachtenpatroon naar een voor beide herkenbare
probleemstelling
De patiënt is vooral aan het woord
DIAGNOSTISCHE FASE
Vooral de arts is actief
Informatie inwinnen
2
, - Vragen stellen (anamnese)
- Lichamelijk onderzoek
- Technisch onderzoek
De arts gaat op basis van deze informatie tot een diagnose komen
De diagnose kan heel verschillend zijn
Pathologisch-anatomisch bijv. longcarcinoom
Pathofysiologisch bijv. hypertensie
Etiologisch bijv. loodvergiftiging
Nosologisch (beschrijving van het probleem) bijv. prikkelbare darmsyndroom
Symptoomdiagnose bijv. hoesten, koorts, braken, diarree vooral belangrijk in
huisartsgeneeskunde
Meestal is er bij het eerste consult geen etiologische of pathofysiologische diagnose
BELEIDSFASE
De arts telt een hulpaanbod voor: medicatie, verwijzing, …
ALS DE PATIËNT NIET BEWUST EN MONDIG IS
Intake en diagnostische fase zijn moeilijker
Gelijkaardige diagnosestelling maar fasen zijn minder herkenbaar
Eventuele intake bij familieleden, omstaanders
Diagnostische fase: eerder triage ifv ernst
Anamnese ook bij familieleden, omstaanders
Beleidsfase: doorverwijzen VS afwachten
COMPLEXITEIT VAN DE DIAGNOSESTELLING
Individuele zorg
Artsen delen belangrijke medische beslissingen met hun patiënten
Samenwerking met andere hulpverleners
Moeilijke problemen worden in teamverband besproken communicatievaardig,
taal die voor alle leden van een team verstaanbaar is
Maatschappij
Toename van biomedische kennis en technologische mogelijkheden verandering
van diagnosestelling en kostprijs van gezondheidszorg kan hierdoor stijgen
Artsen moeten diagnostische en therapeutische werk verantwoorden
Onzekerheid
- Niet altijd 1 symptoom en 1 symptoom kan gekoppeld worden aan verschillende
ziekten
- Testen kunnen vals positief of vals negatief zijn
- Eenduidige richtlijnen ontbreken vaak
- Onderzoeksresultaten kunnen niet altijd blind worden toegepast op de
individuele patiënt
3
