Aanvullend specifiek = obv de uitkomst van de anamnese (voorgeschiedenis patiënt) en het
onderzoek lichamelijk onderzoek kan aanvullend onderzoek worden gedaan
om tot een definitieve diagnose te komen.
Acute ziekte = plotseling intredende aandoening (snelle verhoging, snel delende
ziekteverwekkers, etc).
ADME = processen in de F armacokinetiek: absorptie, distributie, metabolisme
en excretie.
Adrenaline = hormoon dat het lichaam voorbereidt op “fright, flight or fight”,
wordt ook wel epinephrine genoemd.
Affiniteit = maat voor binding van antilichaam aan een antigen.
Agonist = stof die bindt aan receptor en de receptor activeert of de activiteit
van een enzym verhoogt om een biologische reactie te verkrijgen.
Anatomie = de leer van samenstellende delen van levende organismen.
Anamnese = gesprek gericht op het inwinnen van info bij patiënt met een ziekte.
Anemie = b loedarmoede, gekenmerkt door een laag Hb-gehalte of te weinig
circulerende erytrocyten.
Angiogenese = een lichaamsproces waarbij nieuwe bloedvaten worden gevormd uit
al bestaande bloedvaten.
Antagonist = stof die zich bindt aan een receptor zonder een biologische respons
op te roepen, en daarmee de werking van een agonist dempt of bij
verzadiging van de receptor zelfs verhindert.
Antigenen = molecuul die een reactie van het afweersysteem kan opwekken,
waarbij a ntistoffen worden aangemaakt.
Antilichaam = eiwit dat wordt uitgescheiden door B-cellen wanneer ze worden
gestimuleerd door een antigen. Antilichamen zijn specifiek gericht
tegen bepaalde antigenen in een immuunrespons.
Assay = onderzoek naar concentratie van een bepaalde stof in een oplossing.
Attrition rate = percentage waarmee een hoeveelheid verminderd wordt over een
bepaalde tijd.
Auto-immuunziekte = immuunsysteem keert zich tegen het lichaam. Het ontstaat als er bij
het opruimen van lichaamseigen celresten iets verkeerd gaat (bijv als
goed werkende cellen worden opgeruimd door het lichaam).
Bacteriofaag = klein virus dat enkel bacteriën infecteert.
Bijwerking = ongewenste/onbedoelde effecten die optreden bij een medische
behandeling.
Bioavailability = farmaceutische term die aangeeft in welke mate de werkzame
stoffen
van een geneesmiddel beschikbaar komen op de bedoelde plaats.
Bio-equivalentie = 2 geneesmiddelen die therapeutisch gelijk zijn.
Biomarker = indicator om aanwezigheid en de ernst van een ziekte te meten.
Biosimilar = goedgekeurde biologische geneesmiddelen waarvan de veiligheid,
kwaliteit en werkzaamheid vergelijkbaar zijn met een
r eferentie product.
Cardiologie = tak van geneeskunde die zich richt op de diagnostiek en behandeling
van h art- en vaatziekten.
Cellijn = een aantal gekloonde cellen die uit één enkele cel zijn gekweekt.
, Chronische ziekte = een aandoening met een langzaam verloop.
Clearance = snelheid waarmee een bepaalde hh stof door het lichaam uit
het bloed wordt verwijderd.
Comorbiditeit = het tegelijkertijd hebben van 2 of meer aandoeningen bij
één patiënt.
Compound = chemische stof die bestaat uit 2 of meer chemische
elementen.
Compound library = een collectie van opgeslagen stoffen/chemicaliën.
Congenitaal = aangeboren afwijking/aandoening.
Contra-indicatie = geen geldige, goede reden waarom een medicijn of middel
gebruikt mag worden.
Curatieve geneeskunde = middel pakt het ziekteproces zo aan dat genezing volgt of de
genezing wordt versneld.
CT-scanning = het maken van een v irtuele doorsnede van het lichaam door
middel van röntgenstraling.
Cytostatica = medicijnen die celgroei en celdeling remmen. Het toedienen
van cytostatica wordt c hemotherapie genoemd.
Degeneratieve ziekte = ziekten die gepaard gaan met een geleidelijk minder worden
van één of meer lichaamsfuncties.
Dermatologie = medisch specialisme dat zich bezighoudt met aandoeningen
van de huid, de nagels en het haar (huidziekten).
Drug development = proces waarbij geneesmiddel op de markt wordt gebracht als
er een lead compound bekend is dmv drug discovery.
Drug discovery = proces waarbij een nieuwe kandidaat uit geselecteerde
medicijnen wordt ontdekt.
Echografisch onderzoek = maken van een virtuele opname van het lichaam dmv
geluidsgolven om een diagnose te kunnen stellen.
Effectiviteit (effectiveness) = gewilde effect dat verkregen kan worden met een drug of
agent onder gewone omstandigheden en condities.
Eliminatie = het kwijtraken van een stof uit het lichaam.
Endemie = inheemse ziekte die hardnekkig in een bepaalde streek heerst
(bijv: malaria).
Endocrinologie = medisch specialisme dat zich bezighoudt met het endocrien
systeem, ofwel klieren die afscheidingen in het lichaam
hebben, zoals schildklier, hypofyse, alvleesklier en bijnieren.
Endogene factoren = invloed van binnenuit.
Endotoxine = celwand bestanddelen van gram-negatieve bacteriën.
Enterale toediening = aanbrengen via het maag-darmkanaal.
Epidemie = min of meer plotseling optredende en weer voorbijgaande
ziekte die veel mensen gelijktijdig aantast, al dan niet van
infectieuze aard.
Epidemiologie = leer van de frequentie van het optreden van ziekten en
factoren die deze frequentie bepalen.
Epidurale toediening = via een naald, canule of pompsysteem wordt de stof
gedeponeerd tot vlak buiten het harde ruggenmergvlies.
onderzoek lichamelijk onderzoek kan aanvullend onderzoek worden gedaan
om tot een definitieve diagnose te komen.
Acute ziekte = plotseling intredende aandoening (snelle verhoging, snel delende
ziekteverwekkers, etc).
ADME = processen in de F armacokinetiek: absorptie, distributie, metabolisme
en excretie.
Adrenaline = hormoon dat het lichaam voorbereidt op “fright, flight or fight”,
wordt ook wel epinephrine genoemd.
Affiniteit = maat voor binding van antilichaam aan een antigen.
Agonist = stof die bindt aan receptor en de receptor activeert of de activiteit
van een enzym verhoogt om een biologische reactie te verkrijgen.
Anatomie = de leer van samenstellende delen van levende organismen.
Anamnese = gesprek gericht op het inwinnen van info bij patiënt met een ziekte.
Anemie = b loedarmoede, gekenmerkt door een laag Hb-gehalte of te weinig
circulerende erytrocyten.
Angiogenese = een lichaamsproces waarbij nieuwe bloedvaten worden gevormd uit
al bestaande bloedvaten.
Antagonist = stof die zich bindt aan een receptor zonder een biologische respons
op te roepen, en daarmee de werking van een agonist dempt of bij
verzadiging van de receptor zelfs verhindert.
Antigenen = molecuul die een reactie van het afweersysteem kan opwekken,
waarbij a ntistoffen worden aangemaakt.
Antilichaam = eiwit dat wordt uitgescheiden door B-cellen wanneer ze worden
gestimuleerd door een antigen. Antilichamen zijn specifiek gericht
tegen bepaalde antigenen in een immuunrespons.
Assay = onderzoek naar concentratie van een bepaalde stof in een oplossing.
Attrition rate = percentage waarmee een hoeveelheid verminderd wordt over een
bepaalde tijd.
Auto-immuunziekte = immuunsysteem keert zich tegen het lichaam. Het ontstaat als er bij
het opruimen van lichaamseigen celresten iets verkeerd gaat (bijv als
goed werkende cellen worden opgeruimd door het lichaam).
Bacteriofaag = klein virus dat enkel bacteriën infecteert.
Bijwerking = ongewenste/onbedoelde effecten die optreden bij een medische
behandeling.
Bioavailability = farmaceutische term die aangeeft in welke mate de werkzame
stoffen
van een geneesmiddel beschikbaar komen op de bedoelde plaats.
Bio-equivalentie = 2 geneesmiddelen die therapeutisch gelijk zijn.
Biomarker = indicator om aanwezigheid en de ernst van een ziekte te meten.
Biosimilar = goedgekeurde biologische geneesmiddelen waarvan de veiligheid,
kwaliteit en werkzaamheid vergelijkbaar zijn met een
r eferentie product.
Cardiologie = tak van geneeskunde die zich richt op de diagnostiek en behandeling
van h art- en vaatziekten.
Cellijn = een aantal gekloonde cellen die uit één enkele cel zijn gekweekt.
, Chronische ziekte = een aandoening met een langzaam verloop.
Clearance = snelheid waarmee een bepaalde hh stof door het lichaam uit
het bloed wordt verwijderd.
Comorbiditeit = het tegelijkertijd hebben van 2 of meer aandoeningen bij
één patiënt.
Compound = chemische stof die bestaat uit 2 of meer chemische
elementen.
Compound library = een collectie van opgeslagen stoffen/chemicaliën.
Congenitaal = aangeboren afwijking/aandoening.
Contra-indicatie = geen geldige, goede reden waarom een medicijn of middel
gebruikt mag worden.
Curatieve geneeskunde = middel pakt het ziekteproces zo aan dat genezing volgt of de
genezing wordt versneld.
CT-scanning = het maken van een v irtuele doorsnede van het lichaam door
middel van röntgenstraling.
Cytostatica = medicijnen die celgroei en celdeling remmen. Het toedienen
van cytostatica wordt c hemotherapie genoemd.
Degeneratieve ziekte = ziekten die gepaard gaan met een geleidelijk minder worden
van één of meer lichaamsfuncties.
Dermatologie = medisch specialisme dat zich bezighoudt met aandoeningen
van de huid, de nagels en het haar (huidziekten).
Drug development = proces waarbij geneesmiddel op de markt wordt gebracht als
er een lead compound bekend is dmv drug discovery.
Drug discovery = proces waarbij een nieuwe kandidaat uit geselecteerde
medicijnen wordt ontdekt.
Echografisch onderzoek = maken van een virtuele opname van het lichaam dmv
geluidsgolven om een diagnose te kunnen stellen.
Effectiviteit (effectiveness) = gewilde effect dat verkregen kan worden met een drug of
agent onder gewone omstandigheden en condities.
Eliminatie = het kwijtraken van een stof uit het lichaam.
Endemie = inheemse ziekte die hardnekkig in een bepaalde streek heerst
(bijv: malaria).
Endocrinologie = medisch specialisme dat zich bezighoudt met het endocrien
systeem, ofwel klieren die afscheidingen in het lichaam
hebben, zoals schildklier, hypofyse, alvleesklier en bijnieren.
Endogene factoren = invloed van binnenuit.
Endotoxine = celwand bestanddelen van gram-negatieve bacteriën.
Enterale toediening = aanbrengen via het maag-darmkanaal.
Epidemie = min of meer plotseling optredende en weer voorbijgaande
ziekte die veel mensen gelijktijdig aantast, al dan niet van
infectieuze aard.
Epidemiologie = leer van de frequentie van het optreden van ziekten en
factoren die deze frequentie bepalen.
Epidurale toediening = via een naald, canule of pompsysteem wordt de stof
gedeponeerd tot vlak buiten het harde ruggenmergvlies.
