Colleges Jeugdrecht, Beleid en Ethiek (JBE)_____________________________sem. 2, 2017-2018
College 2, nabespreking opdracht college 1
Literatuur: hf. 1 en 2 Tellings; hf 7 en 8 Batstra; Batstra & Frances.
1) Stel orthopedagogen met een postdoctorale opleiding tot Orthopedagoog-Generalist mogen
voortaan ADHD-diagnoses stellen, of krijgen een sterke adviserende stem in zo’n diagnose. Stel jij
bent zo iemand. Kailey is 9 jaar en wordt bij je aangemeld omdat er vermoeden van ADHD is.
Ouders willen dat zij Ritalin krijgt. De leerkracht denkt niet dat Kailey ADHD heeft, maar dat haar
gedrag mede veroorzaakt wordt door gebrekkige opvoedvaardigheden van de ouders. Er is al een
keer een opvoedcursus aangeboden, maar vader wilde hier niet aan mee werken.
1a. Is hier voor jullie gevoel sprake van diagnosedruk?
Ja er is sprake van diagnosedruk, want er wordt door ouders druk uitgeoefend om de diagnose te
stellen zodat zij en Kailey kunnen omgaan met haar probleemgedrag.
1b. Wat ga je in deze situatie doen?
Stepped care (observaties, gesprekken, opv.ondersteuning, psychoeducatie etc.)
nadelen medicijnen/diagnose uitleggen
samenkomst alle partijen en bespreken wat wel/niet werkt, van elkaar leren
duidelijk maken dat ze niet voldoet aan criteria, gedragsinterventie
Verzoek terugleggen bij aanvragers als niet voldaan aan criteria
DSM is slechts hulpmiddel, kijk naar kindkenmerken i.p.v. naar de stoornis
zet milde gevallen niet allemaal aan de medicijnen
bij twijfel overleg met collega’s
Denk meer vanuit gewoon pedagogisch i.p.v. vanuit klinisch
kijk naar omgeving: wat gaat vooraf en volgt op gedrag?
2) Stel je werkt op het bureau van de beroepsvereniging NVO (Nederlandse Vereniging van
Pedagogen en Onderwijskundigen) als beleidsmedewerker. In een stuk van prof. David Rabiner
heeft hij verschillen uiteengezet tussen criteria voor ADHD in de DSM-IV en de DSM-V.
What is perplexing is the decision to replace the requirement that symptoms be associated
with clinically significant impairment in social, academic, or occupational functioning to what
appears to be a clearly lower threshold. As you are probably aware, there are many who believe
that ADHD is simply a medical term inappropriately [label] attached to children who show largely
'typical' behavior. With DSM-IV, one could argue against this by noting that the diagnosis was
not made unless symptoms significantly impaired the child's functioning in important domains.
An increase in diagnoses may also result in more individuals being treated with medication
when this is not really necessary. On the other hand, this may also result in individuals obtaining
services they could benefit from when this would not previously have been the case, e.g.,
accommodations at school. What remains unknown, however, is how clinicians will interpret
these new guidelines and how much practitioners actually relax the impairment requirement in
their own evaluations.
College 2, nabespreking opdracht college 1
Literatuur: hf. 1 en 2 Tellings; hf 7 en 8 Batstra; Batstra & Frances.
1) Stel orthopedagogen met een postdoctorale opleiding tot Orthopedagoog-Generalist mogen
voortaan ADHD-diagnoses stellen, of krijgen een sterke adviserende stem in zo’n diagnose. Stel jij
bent zo iemand. Kailey is 9 jaar en wordt bij je aangemeld omdat er vermoeden van ADHD is.
Ouders willen dat zij Ritalin krijgt. De leerkracht denkt niet dat Kailey ADHD heeft, maar dat haar
gedrag mede veroorzaakt wordt door gebrekkige opvoedvaardigheden van de ouders. Er is al een
keer een opvoedcursus aangeboden, maar vader wilde hier niet aan mee werken.
1a. Is hier voor jullie gevoel sprake van diagnosedruk?
Ja er is sprake van diagnosedruk, want er wordt door ouders druk uitgeoefend om de diagnose te
stellen zodat zij en Kailey kunnen omgaan met haar probleemgedrag.
1b. Wat ga je in deze situatie doen?
Stepped care (observaties, gesprekken, opv.ondersteuning, psychoeducatie etc.)
nadelen medicijnen/diagnose uitleggen
samenkomst alle partijen en bespreken wat wel/niet werkt, van elkaar leren
duidelijk maken dat ze niet voldoet aan criteria, gedragsinterventie
Verzoek terugleggen bij aanvragers als niet voldaan aan criteria
DSM is slechts hulpmiddel, kijk naar kindkenmerken i.p.v. naar de stoornis
zet milde gevallen niet allemaal aan de medicijnen
bij twijfel overleg met collega’s
Denk meer vanuit gewoon pedagogisch i.p.v. vanuit klinisch
kijk naar omgeving: wat gaat vooraf en volgt op gedrag?
2) Stel je werkt op het bureau van de beroepsvereniging NVO (Nederlandse Vereniging van
Pedagogen en Onderwijskundigen) als beleidsmedewerker. In een stuk van prof. David Rabiner
heeft hij verschillen uiteengezet tussen criteria voor ADHD in de DSM-IV en de DSM-V.
What is perplexing is the decision to replace the requirement that symptoms be associated
with clinically significant impairment in social, academic, or occupational functioning to what
appears to be a clearly lower threshold. As you are probably aware, there are many who believe
that ADHD is simply a medical term inappropriately [label] attached to children who show largely
'typical' behavior. With DSM-IV, one could argue against this by noting that the diagnosis was
not made unless symptoms significantly impaired the child's functioning in important domains.
An increase in diagnoses may also result in more individuals being treated with medication
when this is not really necessary. On the other hand, this may also result in individuals obtaining
services they could benefit from when this would not previously have been the case, e.g.,
accommodations at school. What remains unknown, however, is how clinicians will interpret
these new guidelines and how much practitioners actually relax the impairment requirement in
their own evaluations.
