3.4 Learning and Instruction in Schools – Project 1
Literatuur: Bloom, Goossens, Carpenter, Goossens
Deel 1
Why does massed rereading result in better recall on an immediate test? + Why does
distributed rereading result in better recall on a delayed test?
Artikel Bloom & Shuell: “Effects of massed and distributed practice on the learning and
retention of second-language vocabulary” (1981)
Introductie = de huidige studie vergelijkt de effecten van massed practice (MP) en
distributed practice (MP) op het leren van vocabulaire woorden Frans op middelbare
schoolniveau. Massed practice betreft het herhalen van woorden binnen één leersessie,
terwijl bij distributed practice de woorden worden herhaald over meerdere leersessies. Er is
bewijs dat de verdeling van oefening grote effecten kan hebben op het leren en ophalen van
woordenlijsten in laboratorium condities, maar dit is nog niet verkregen onder normale
klascondities.
Methode = 56 middelbare scholieren van drie verschillende klassen werden willekeurig
toegeschreven aan twee groepen, afhankelijk van hun eerdere prestatie in Frans. De DP
groep bestond uit 20 meisjes en 8 jongens en de MP groep uit 21 meisjes en 7 jongens.
Twintig woordparen met betrekking tot beroepen werden gegeven aan de studenten om
tijdens de les te leren als voorbereiding voor een toets aan het einde van de week. De
studenten maakten drie opdrachten tijdens de studieperiodes, namelijk een multiple-choice
opdracht, een fill-in opdracht waarbij het Franse beroep moest worden ingevuld in een
Franse zin, en een oefentoets waarbij de studenten het Franse woord moesten opschrijven
als vertaling van het Engelse woord. Aan het einde van een week werd de vocabulaire toets
afgenomen en vier dagen later werd deze nogmaals onaangekondigd afgenomen. Deze
toets kwam overeen met de derde opdracht.
DP groep: deze studenten studeerden 10 minuten lang op drie achtereenvolgende
dagen door elke dag één van de opdrachten uit te voeren.
MP groep: deze studenten voerden pas op de derde dag de drie opdrachten achter
elkaar uit en studeerden dus 30 minuten lang op 1 dag.
Resultaten/discussie = DP en MP tijdens leren bleken vergelijkbare effecten te hebben op
het leren van vocabulaire woordjes, zoals aangetoond op de initiële test (toets 1). Vergeten
van woordjes op toets 2 vond plaats in beide groepen, maar dit was minder voor de DP
groep. Dit betekent dat de verdeling van woordjes leren in klascondities de hoeveelheid
woordjes die studenten onthouden sterk kan verhogen (35%). Wel werd gebruik gemaakt
van een relatief lang interval van 24 uur, waardoor een gelijk effect mogelijk niet wordt
verkregen met relatief kortere intervallen. Belangrijk is het onderscheid tussen leren en
geheugen. Een mogelijke verklaring is simpelweg dat distributed practice een mogelijkheid
geeft om het ophalen van materiaal uit het lange termijn geheugen te oefenen.
1
, Artikel Goossens, Camp, Verkoeijen, Tabbers & Zwaan: “Spreading the words: A spacing
effect in vocabulary learning” (2012)
Introductie = veel studies hebben onderzocht hoe vaak een betekenis van een woord moet
worden tegengekomen om deze te onthouden. Deze studies hebben echter verschillende
schattingen gegeven van het vereiste aantal blootstellingen. Vaak wordt gevonden dat
spaced repetition (= distributed practice) leidt tot beter onthouden dan massed repetition,
een fenomeen dat ook wel het spacing effect wordt genoemd. Het huidige artikel
onderzoekt of spacing van vocabulaire leersessies in primary school leidt tot het beter
onthouden van woordbetekenissen dan massed repetition. Spacing van vocabulaire
oefeningen zou voordelig zijn voor leren bij basisschoolkinderen om drie redenen:
1) Het spacing effect is een robuuste vinding die in meer dan 300 experimenten is
aangetoond met verschillende materialen en geheugentests.
2) Het spacing effect is ook gevonden voor primary-school kinderen met betrekking tot
afbeeldingen, plaatjes of een combinatie.
3) Een aantal studies in het klaslokaal hebben aangetoond dat spacing succesvol kan
zijn in het leren van (foreign) vocabulaire onder studenten.
Aan de andere kant zouden de condities in typische spacing experimenten weinig
overeenkomen met de condities in vocabulaire lessen op de basisschool. Zo zijn de gebruikte
intervallen in onderzoek vaak korter dan de intervallen die worden gebruikt in werkelijke
educatieve settings. Daarnaast ligt de focus in veel spacing studies op het onthouden van
known words, terwijl in werkelijke educatieve settings de leertaken vaak zijn gericht op het
verkrijgen van new word meanings.
Het huidige experiment onderzocht of er sprake was van een spacing advantage in het leren
van vocabulaire wanneer kinderen verschillende typen oefeningen uitvoeren. Zo werd
onderzocht of kinderen de betekenis van nieuwe woorden beter onthouden wanneer zij
deze eenmaal bestuderen op drie achtereenvolgende dagen (spaced) dan wanneer zij deze
driemaal bestuderen op één dag (massed). In de huidige studie werden andere oefeningen
gebruikt dan het huidige vocabulaire materiaal. Na 1 week en na 5 weken werd een
eindtoets afgenomen bestaande uit open-ended questions, waarbij het juiste woord moest
worden gegeven gezien de betekenis van de zin.
Methode = de steekproef bestond uit 33 basisschoolkinderen uit Grade 3 van twee klassen.
Design en materialen: 30 woorden en hun oefeningen werden geselecteerd uit
leermateriaal van Grade 4 en gepresenteerd in sets van vijf woorden. De woorden
werden eerst gepresenteerd met hun definitie en een bijbehorende zin. Verder
waren er drie typen oefeningen, namelijk fill-in-the-blank questions, true/false
questions en multiple choice questions. Op de eindtoets werd het geheugen voor de
woorden getest door de definitie te gebruiken als een cue. De 30 woorden werden
willekeurig verdeeld in twee lijsten van 15 woorden, waarvan de ene lijst werd
geleerd in een massed condition en de andere lijst in een spaced condition. Deze
verdeling van lijsten werd gevarieerd tussen de twee klassen.
2
Literatuur: Bloom, Goossens, Carpenter, Goossens
Deel 1
Why does massed rereading result in better recall on an immediate test? + Why does
distributed rereading result in better recall on a delayed test?
Artikel Bloom & Shuell: “Effects of massed and distributed practice on the learning and
retention of second-language vocabulary” (1981)
Introductie = de huidige studie vergelijkt de effecten van massed practice (MP) en
distributed practice (MP) op het leren van vocabulaire woorden Frans op middelbare
schoolniveau. Massed practice betreft het herhalen van woorden binnen één leersessie,
terwijl bij distributed practice de woorden worden herhaald over meerdere leersessies. Er is
bewijs dat de verdeling van oefening grote effecten kan hebben op het leren en ophalen van
woordenlijsten in laboratorium condities, maar dit is nog niet verkregen onder normale
klascondities.
Methode = 56 middelbare scholieren van drie verschillende klassen werden willekeurig
toegeschreven aan twee groepen, afhankelijk van hun eerdere prestatie in Frans. De DP
groep bestond uit 20 meisjes en 8 jongens en de MP groep uit 21 meisjes en 7 jongens.
Twintig woordparen met betrekking tot beroepen werden gegeven aan de studenten om
tijdens de les te leren als voorbereiding voor een toets aan het einde van de week. De
studenten maakten drie opdrachten tijdens de studieperiodes, namelijk een multiple-choice
opdracht, een fill-in opdracht waarbij het Franse beroep moest worden ingevuld in een
Franse zin, en een oefentoets waarbij de studenten het Franse woord moesten opschrijven
als vertaling van het Engelse woord. Aan het einde van een week werd de vocabulaire toets
afgenomen en vier dagen later werd deze nogmaals onaangekondigd afgenomen. Deze
toets kwam overeen met de derde opdracht.
DP groep: deze studenten studeerden 10 minuten lang op drie achtereenvolgende
dagen door elke dag één van de opdrachten uit te voeren.
MP groep: deze studenten voerden pas op de derde dag de drie opdrachten achter
elkaar uit en studeerden dus 30 minuten lang op 1 dag.
Resultaten/discussie = DP en MP tijdens leren bleken vergelijkbare effecten te hebben op
het leren van vocabulaire woordjes, zoals aangetoond op de initiële test (toets 1). Vergeten
van woordjes op toets 2 vond plaats in beide groepen, maar dit was minder voor de DP
groep. Dit betekent dat de verdeling van woordjes leren in klascondities de hoeveelheid
woordjes die studenten onthouden sterk kan verhogen (35%). Wel werd gebruik gemaakt
van een relatief lang interval van 24 uur, waardoor een gelijk effect mogelijk niet wordt
verkregen met relatief kortere intervallen. Belangrijk is het onderscheid tussen leren en
geheugen. Een mogelijke verklaring is simpelweg dat distributed practice een mogelijkheid
geeft om het ophalen van materiaal uit het lange termijn geheugen te oefenen.
1
, Artikel Goossens, Camp, Verkoeijen, Tabbers & Zwaan: “Spreading the words: A spacing
effect in vocabulary learning” (2012)
Introductie = veel studies hebben onderzocht hoe vaak een betekenis van een woord moet
worden tegengekomen om deze te onthouden. Deze studies hebben echter verschillende
schattingen gegeven van het vereiste aantal blootstellingen. Vaak wordt gevonden dat
spaced repetition (= distributed practice) leidt tot beter onthouden dan massed repetition,
een fenomeen dat ook wel het spacing effect wordt genoemd. Het huidige artikel
onderzoekt of spacing van vocabulaire leersessies in primary school leidt tot het beter
onthouden van woordbetekenissen dan massed repetition. Spacing van vocabulaire
oefeningen zou voordelig zijn voor leren bij basisschoolkinderen om drie redenen:
1) Het spacing effect is een robuuste vinding die in meer dan 300 experimenten is
aangetoond met verschillende materialen en geheugentests.
2) Het spacing effect is ook gevonden voor primary-school kinderen met betrekking tot
afbeeldingen, plaatjes of een combinatie.
3) Een aantal studies in het klaslokaal hebben aangetoond dat spacing succesvol kan
zijn in het leren van (foreign) vocabulaire onder studenten.
Aan de andere kant zouden de condities in typische spacing experimenten weinig
overeenkomen met de condities in vocabulaire lessen op de basisschool. Zo zijn de gebruikte
intervallen in onderzoek vaak korter dan de intervallen die worden gebruikt in werkelijke
educatieve settings. Daarnaast ligt de focus in veel spacing studies op het onthouden van
known words, terwijl in werkelijke educatieve settings de leertaken vaak zijn gericht op het
verkrijgen van new word meanings.
Het huidige experiment onderzocht of er sprake was van een spacing advantage in het leren
van vocabulaire wanneer kinderen verschillende typen oefeningen uitvoeren. Zo werd
onderzocht of kinderen de betekenis van nieuwe woorden beter onthouden wanneer zij
deze eenmaal bestuderen op drie achtereenvolgende dagen (spaced) dan wanneer zij deze
driemaal bestuderen op één dag (massed). In de huidige studie werden andere oefeningen
gebruikt dan het huidige vocabulaire materiaal. Na 1 week en na 5 weken werd een
eindtoets afgenomen bestaande uit open-ended questions, waarbij het juiste woord moest
worden gegeven gezien de betekenis van de zin.
Methode = de steekproef bestond uit 33 basisschoolkinderen uit Grade 3 van twee klassen.
Design en materialen: 30 woorden en hun oefeningen werden geselecteerd uit
leermateriaal van Grade 4 en gepresenteerd in sets van vijf woorden. De woorden
werden eerst gepresenteerd met hun definitie en een bijbehorende zin. Verder
waren er drie typen oefeningen, namelijk fill-in-the-blank questions, true/false
questions en multiple choice questions. Op de eindtoets werd het geheugen voor de
woorden getest door de definitie te gebruiken als een cue. De 30 woorden werden
willekeurig verdeeld in twee lijsten van 15 woorden, waarvan de ene lijst werd
geleerd in een massed condition en de andere lijst in een spaced condition. Deze
verdeling van lijsten werd gevarieerd tussen de twee klassen.
2
