Methodisch oudergericht pedagogisch adviseren > OPAd
Hoofdstuk 1:
De ouder staat in deze methode centraal. De ouder heeft een probleem met het aanpassen van
zijn handelen aan de veranderende vragen waar zijn kind hem voorstelt. De hulpverlener biedt
stappen om tot een passend advies te komen.
Verschil oudergericht en kindgericht:
Oudergericht: De oudergerichte begeleider richt zich op het denken, voelen en doen van de
ouder vanuit de vraag; wat helpt deze ouder om antwoord te vinden op zijn vraag om weer te
kunnen aansluiten bij het kind?
Kindgericht: De ouder is het adres voor informatie en advies zodat het beter gaat met het
kind.
Daarnaast blijft kind kennis over leeftijd passend gedrag wel belangrijk om te kunnen
aanbieden aan de ouder. De inbreng van deze kennis is in dit geval echter wel aanvullende
informatie om de ouder vanuit een breder en meer algemeen kader te laten kijken.
Uitgangspunt:
De beleving van de ouder. Dit uitgangspunt is afgeleid uit het theoretisch kader van het neuro
linguïstisch programmeren (NLP)
In NLP staat de beleving van de ouder centraal. Er is geen objectief goed antwoord op de
opvoedingsvraag. Het doel van oudergericht advies is subjectief. De ouder geeft zijn eigen
subjectieve beeld van de wijze waarop de opvoedingssituatie eruit moet zien, want dat is het
doel van het advies. We laten de ouder nadenken en naar eigen subjectieve ervaringen kijken.
Als de ouder klaar is met het maken van een handelingsplan gaan je stap voor stap nog kijken
of de ouder nog hindernissen ervaart. Dit noemen we de ecologie toets.
Ook deze is afkomstig uit het NLP.
Verschil NLP en OPAd:
In NLP is een therapeutisch model waar alleen de cliënt zelf de deskundige is ten aanzien van
zichzelf.
,Bij OPAd gaat het over handelen ten opzichte van het kind. Maar hij is niet de enige
deskundige, de professional biedt kennis en vaardigheden waar nodig en wenselijk.
Verantwoordelijkheid.
Alle ouders willen goede ouders zijn. Als een ouder niet doet wat er besproken is in het plan
dan betekent dat door datgene wat zij hebben aangereikt niet passend genoeg is. Het is de taak
van de adviseur om aan te sluiten bij de motivatie en een passend plan te maken.
Deze motivatie is gebaseerd op twee theoretische achtergronden. De ene is afkomstig uit het
NLP de andere uit het begrippenkader van Alicia van der Plas.
NLP stelt dat al het gedrag van de cliënt berust op positieve intenties. Dit maakt het belangrijk
voor de hulpverlener om te zoeken naar de intentie achter het gedrag van de cliënt en te kijken
of hij ook bereikt wat hij wilt bereiken. Als dat niet zo is moet de hulpverlening opnieuw
helpen zijn gedrag te zoeken.
Het begrippenkader van Alicia van der Plas gaat ervan uit dat het hebben van een kind ervoor
zorgt dat 99% van de ouder zich bewust worden dat zij verantwoordelijkheid zijn voor het
kind. Hier is de motor van het handelen dus 'besef van verantwoordelijk zijn'. Als het misgaat
in de opvoeding heeft dit vaak niet te maken met het gebrek aan motivatie maar de manier
waarop.
Werkvloer:
In het theoretische model van Alicia van der Plas onderscheidt ze de 'werkvloer' > het terrein
van opvoeden zelf en de factoren om de werkvloer heen die het opvoeden beïnvloeden.
Werkvloer bestaat uit vier dingen:
1. Basisvaardigheden
2. Timen en doseren; juiste manier inzetten basisvaardigheden
3. Zicht op het kind; subjectief beeld van de ouder over het kind
4. Emoties; gedrag van een kind maakt bij ouders gevoelens los
1. Basisvaardigheden:
Gereedschap van het handelen van de ouder:
- verzorgen; alle verzorgende activiteiten
, - contact maken; alles wat de ouder doet naar het kind toe uit liefde, belangstelling
- structuur bieden; diverse vormen van duidelijkheid geven aan het kind
Contact is onlosmakelijk verbonden met het verzorgen en structuur bieden. Dit bepaalt de
kleur ervan; positief of negatief.
2. Timen en doseren:
Gaat om het vinden van de juiste manier van het inzetten en afstemmen van de
basisvaardigheden. Basisvaardigheden moeten steeds worden aangepast op de ontwikkeling
van het kind.
3. Zicht op het kind.
Subjectief beeld van de ouder over zijn kind; weten wie zijn kind is, qua persoon, qua leeftijd
en ontwikkelingsfase. Nodig om zijn handelen af te kunnen stemmen op het kind.
Ouders moeten steeds hun beeld van het kind bijstellen bij elke nieuwe ontwikkelingsfase.
4. Emoties.
Gedrag van het kind maakt bij de ouder gevoelens los.
Vaak helpen emoties helpend en ondersteunend. Het wordt storend wanneer de afstand
wegvalt en bezorgdheid, geraaktheid of teleurstelling overheerst.
Metapositie
Dit wil zeggen dat de ouder van een afstand kijkt naar zijn kind en naar zijn eigen opvoedend
handelen. Dit kan op twee manieren:
- In de opvoedingssituatie zelf; eigen handelen in te zetten, aan te passen an het kind
- Achteraf reflecteren
In OPAd zijn er drie stappen voor de meta positie:
1. Ouder krijgt ruimte
2. Werkt aan zicht op het kind
3. Bedenkt nieuw concreet gedrag voor de opvoedingssituatie
Hoofdstuk 1:
De ouder staat in deze methode centraal. De ouder heeft een probleem met het aanpassen van
zijn handelen aan de veranderende vragen waar zijn kind hem voorstelt. De hulpverlener biedt
stappen om tot een passend advies te komen.
Verschil oudergericht en kindgericht:
Oudergericht: De oudergerichte begeleider richt zich op het denken, voelen en doen van de
ouder vanuit de vraag; wat helpt deze ouder om antwoord te vinden op zijn vraag om weer te
kunnen aansluiten bij het kind?
Kindgericht: De ouder is het adres voor informatie en advies zodat het beter gaat met het
kind.
Daarnaast blijft kind kennis over leeftijd passend gedrag wel belangrijk om te kunnen
aanbieden aan de ouder. De inbreng van deze kennis is in dit geval echter wel aanvullende
informatie om de ouder vanuit een breder en meer algemeen kader te laten kijken.
Uitgangspunt:
De beleving van de ouder. Dit uitgangspunt is afgeleid uit het theoretisch kader van het neuro
linguïstisch programmeren (NLP)
In NLP staat de beleving van de ouder centraal. Er is geen objectief goed antwoord op de
opvoedingsvraag. Het doel van oudergericht advies is subjectief. De ouder geeft zijn eigen
subjectieve beeld van de wijze waarop de opvoedingssituatie eruit moet zien, want dat is het
doel van het advies. We laten de ouder nadenken en naar eigen subjectieve ervaringen kijken.
Als de ouder klaar is met het maken van een handelingsplan gaan je stap voor stap nog kijken
of de ouder nog hindernissen ervaart. Dit noemen we de ecologie toets.
Ook deze is afkomstig uit het NLP.
Verschil NLP en OPAd:
In NLP is een therapeutisch model waar alleen de cliënt zelf de deskundige is ten aanzien van
zichzelf.
,Bij OPAd gaat het over handelen ten opzichte van het kind. Maar hij is niet de enige
deskundige, de professional biedt kennis en vaardigheden waar nodig en wenselijk.
Verantwoordelijkheid.
Alle ouders willen goede ouders zijn. Als een ouder niet doet wat er besproken is in het plan
dan betekent dat door datgene wat zij hebben aangereikt niet passend genoeg is. Het is de taak
van de adviseur om aan te sluiten bij de motivatie en een passend plan te maken.
Deze motivatie is gebaseerd op twee theoretische achtergronden. De ene is afkomstig uit het
NLP de andere uit het begrippenkader van Alicia van der Plas.
NLP stelt dat al het gedrag van de cliënt berust op positieve intenties. Dit maakt het belangrijk
voor de hulpverlener om te zoeken naar de intentie achter het gedrag van de cliënt en te kijken
of hij ook bereikt wat hij wilt bereiken. Als dat niet zo is moet de hulpverlening opnieuw
helpen zijn gedrag te zoeken.
Het begrippenkader van Alicia van der Plas gaat ervan uit dat het hebben van een kind ervoor
zorgt dat 99% van de ouder zich bewust worden dat zij verantwoordelijkheid zijn voor het
kind. Hier is de motor van het handelen dus 'besef van verantwoordelijk zijn'. Als het misgaat
in de opvoeding heeft dit vaak niet te maken met het gebrek aan motivatie maar de manier
waarop.
Werkvloer:
In het theoretische model van Alicia van der Plas onderscheidt ze de 'werkvloer' > het terrein
van opvoeden zelf en de factoren om de werkvloer heen die het opvoeden beïnvloeden.
Werkvloer bestaat uit vier dingen:
1. Basisvaardigheden
2. Timen en doseren; juiste manier inzetten basisvaardigheden
3. Zicht op het kind; subjectief beeld van de ouder over het kind
4. Emoties; gedrag van een kind maakt bij ouders gevoelens los
1. Basisvaardigheden:
Gereedschap van het handelen van de ouder:
- verzorgen; alle verzorgende activiteiten
, - contact maken; alles wat de ouder doet naar het kind toe uit liefde, belangstelling
- structuur bieden; diverse vormen van duidelijkheid geven aan het kind
Contact is onlosmakelijk verbonden met het verzorgen en structuur bieden. Dit bepaalt de
kleur ervan; positief of negatief.
2. Timen en doseren:
Gaat om het vinden van de juiste manier van het inzetten en afstemmen van de
basisvaardigheden. Basisvaardigheden moeten steeds worden aangepast op de ontwikkeling
van het kind.
3. Zicht op het kind.
Subjectief beeld van de ouder over zijn kind; weten wie zijn kind is, qua persoon, qua leeftijd
en ontwikkelingsfase. Nodig om zijn handelen af te kunnen stemmen op het kind.
Ouders moeten steeds hun beeld van het kind bijstellen bij elke nieuwe ontwikkelingsfase.
4. Emoties.
Gedrag van het kind maakt bij de ouder gevoelens los.
Vaak helpen emoties helpend en ondersteunend. Het wordt storend wanneer de afstand
wegvalt en bezorgdheid, geraaktheid of teleurstelling overheerst.
Metapositie
Dit wil zeggen dat de ouder van een afstand kijkt naar zijn kind en naar zijn eigen opvoedend
handelen. Dit kan op twee manieren:
- In de opvoedingssituatie zelf; eigen handelen in te zetten, aan te passen an het kind
- Achteraf reflecteren
In OPAd zijn er drie stappen voor de meta positie:
1. Ouder krijgt ruimte
2. Werkt aan zicht op het kind
3. Bedenkt nieuw concreet gedrag voor de opvoedingssituatie
